Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Leathanach - 26


ਕਦਮ ਆਣ ਬਿਹ ਕਿ ਊ ਰਾਹਿ ਖ਼ੁਦਾ ਪੈਮੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।
kadam aan bih ki aoo raeh khudaa paimoodaa mee baashad |

Thabharfainn cuairt ar mo ghairdín ar shiúlóid fiú ar feadh nóiméad! Bíodh an Proinsias i do Chosantóir cibé áit a roghnaíonn tú a bheith! (45) (4)

ਜ਼ਬਾਨੇ ਬਿਹ ਕਿ ਦਰ ਜ਼ਿਕਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਸੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੧।
zabaane bih ki dar zikar khudaa aasoodaa mee baashad |26|1|

Arsa Goyaa, "Tig go cneasta! Taraigí agus fanaigí i ndaltaí mo shúl, Mar, tarlaíonn sé go bhfuil bhur n-áit chónaithe laistigh de mo shúile go deoraí ag caoineadh. Go raibh Dia leat."(45)(5)

ਬਹਰ ਸੂਇ ਕਿ ਮੀ-ਬੀਨਮ ਬ ਚਸ਼ਮਮ ਮਾਸਵਾ ਨਾਇਦ ।
bahar sooe ki mee-beenam b chashamam maasavaa naaeid |

O Gúrú! Is é d'aghaidh is cúis le gile agus glamour an lampa,

ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਕਬਿ ਊ ਦਰ ਦੀਦਾਇ ਮਾ ਬੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੨।
hameshaa nakab aoo dar deedaae maa boodaa mee baashad |26|2|

Agus is mar gheall ortsa atá súile péarlaí an lampa (coinneal) ag stealladh deora.” (46) (1) Nuair a tháinig aithne ar thréithe rúnda, Bhí croí mín créachtaithe an lampa ag stealladh deora. 46) (2) Cibé áit a bhfuil lampa ar lasadh ag na daoine, Meas tú gur bláth é de gharraí an lampa (46) (3) Ón am, thaispeáin tú galántacht do ghnúis, An choinneal-lampa, as gránna. , tá sé á thairiscint féin mar íobairt ar do shon na céadta uair níor thaispeáin sé anocht nuair a bhí an solas coinnle ag súil go mór le do theacht, Ansin dóite súil tine an lampa síos an mórthionól go léir.” (46) (6) Deir Goyaa, “Cé chomh iontach agus is neamhghnách an radharc go luath ar maidin,

ਜ਼ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਮਰਾ ਮਾਅਲੂਮ ਸ਼ੁਦ ਆਖ਼ਿਰ ।
z faiz murashad kaamil maraa maaloom shud aakhir |

Nuair a bhíonn an domhan go léir ina chodladh ach an lampa codlata ina n-aonar go hiomlán ina dhúiseacht.” (46) (7) A tábhairne! Éirigh le do thoil is líon suas gloine mo dheoch, Ionas go n-athróidh mé, leis, meirg ar mo shuaimhneas. smaoinimh agus inchinn isteach i gceann ildaite." (47) (1)

ਕਿ ਦਾਇਮ ਮੁਰਦਮਿ ਦੁਨੀਆ ਗ਼ਮ-ਆਲੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੩।
ki daaeim muradam duneea gama-aaloodaa mee baashad |26|3|

Rug srón do ghlas gruaige mo chroí agus shéid sé uaidh.

ਜ਼ਹੇ ਸਾਹਿਬਦਿਲਿ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰਿ ਆਰਿਫ਼ਿ ਕਾਮਿਲ ।
zahe saahibadil rauashan zameer aarif kaamil |

Bhí mé ag cuardach teachtaireacht na fírinne céanna i ngach curl twist de réir a chéile." (47) (2) Is é an corp deannaigh seo idirghníomhú tine agus uisce, Is féidir leat do sholas a chaitheamh ó do choinneal féin. (47) (3) Ó ghathanna radanta Do ghaisce, Lasadh na céadta agus na mílte lampa i ngach áit. (47) (4) O Goyaa!

ਕਿਹ ਬਰ ਦਰਗਾਹਿ ਹੱਕ ਪੇਸ਼ਾਨੀਇ ਊ ਸੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੪।
kih bar daragaeh hak peshaanee aoo soodaa mee baashad |26|4|

Ionas go bhféadfaí tú a fhuascailt agus a bheith saor ó na buarthaí anseo agus ina dhiaidh seo.” (47) (5) Más rud é, ar mhaithe le do ghrá do do Dhaoine Fear céile, is féidir leat d’intinn a ghlanadh de na (cúig) vices gan amhras nó amhrais, Mar sin, gan áibhéil ar bith, gheobhaidh tú do chuid féin go luath whims bhur aigne, ansin is féidir leat a fheiceáil go soiléir ar an Réaltacht, an Tairbheach. (48) (3) Ba cheart duit pléisiúir chiallmhara na gcúig orgán céadfa go léir a thabhairt suas, Ionas go bhféadfá blas gloine glan de elixir naofa a bhlaiseadh i ndáiríre ag lorg agus ag faire amach do chonair ár Satguru,

ਬ-ਕੁਰਬਾਨੀ ਸਰਿ ਕੂਇ ਬਿਗ਼ਰਦ ਵ ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਗੋਯਾ ।
ba-kurabaanee sar kooe bigarad v dam mazan goyaa |

Ionas nach gcaillfimid ár slí ach sinn ag trasnú sa treo eile; is féidir sinn a fhuascailt ón (peaca) de mheon dúbailte agus aincheist. (48) (5)

ਇਸ਼ਾਰਤਹਾਇ ਚਸ਼ਮਿ ਊ ਮਰਾ ਫ਼ਰਮੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੫।
eishaaratahaae chasham aoo maraa faramoodaa mee baashad |26|5|

Nuair a tháinig an t-am teachta aige (Gúrú) níos gaire, chaill mé smacht ar phianta na scaradh,