ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 غزلون ڀائي نند لال جي
صفحو - 26
ਕਦਮ ਆਣ ਬਿਹ ਕਿ ਊ ਰਾਹਿ ਖ਼ੁਦਾ ਪੈਮੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।
kadam aan bih ki aoo raeh khudaa paimoodaa mee baashad |منهنجي باغ ۾ گهمڻ لاءِ گهمڻ لاءِ به هڪ لمحي لاءِ! جتي به توهان ٿيڻ جو انتخاب ڪيو ته پروويڊنس توهان جو محافظ هجي! (45) (4)
ਜ਼ਬਾਨੇ ਬਿਹ ਕਿ ਦਰ ਜ਼ਿਕਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਸੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੧।
zabaane bih ki dar zikar khudaa aasoodaa mee baashad |26|1|گويا چوي ٿو، ”مهرباني ڪري اچو، اچو ۽ منهنجي اکين جي پتلين ۾ رهجان، ڇو ته تنهنجو گهر منهنجي روئيندڙ اکين ۾ آهي، خدا توهان سان گڏ هجي“ (45) (5)
ਬਹਰ ਸੂਇ ਕਿ ਮੀ-ਬੀਨਮ ਬ ਚਸ਼ਮਮ ਮਾਸਵਾ ਨਾਇਦ ।
bahar sooe ki mee-beenam b chashamam maasavaa naaeid |اي گرو! تنهنجو چهرو آهي روشنيءَ جي روشنيءَ جو،
ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਕਬਿ ਊ ਦਰ ਦੀਦਾਇ ਮਾ ਬੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੨।
hameshaa nakab aoo dar deedaae maa boodaa mee baashad |26|2|(46) (1) جڏهن تنهنجي ڳجهن صفتن جو پتو پيو ته، (46) (1) تنهن جي ڪري ئي شمع جي موتي ٻرندڙ اکين مان ڳوڙها وهي رهيا هئا. 46) (2) جِتي قوم چراغ جلي، اُن کي چراغ جي باغ جو گل سمجھو (46) (3) وقت کان وٺي، تنهنجي چهري جي رونق، شمع جو ڏيئو، عشق مان. تو لاءِ سوين ڀيرا نذرانه آهي (46) (4) تنهنجي سهڻي چهري لاءِ، شمع جي ڳوڙها ڳاڙيندڙ اکيون (46) (5) تون اڄ رات نه ڏٺائين، جڏهن شمع جي روشنيءَ کي تنهنجي اچڻ جو شدت سان انتظار هو، تڏهن چراغ جي ٻرندڙ اکين سڄي جلسي کي ساڙي ڇڏيو. (46) (6) گويا چوي ٿو ته ”صبح جو نظارو ڪيترو نه عجيب ۽ عجيب آهي.
ਜ਼ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਮਰਾ ਮਾਅਲੂਮ ਸ਼ੁਦ ਆਖ਼ਿਰ ।
z faiz murashad kaamil maraa maaloom shud aakhir |جڏهن سڄي دنيا سمهي رهي آهي، پر سمهڻ وارو چراغ اڪيلو ئي جاڳيل آهي.“ (46) (7) اي شرابي! مهرباني ڪري اٿ ۽ منهنجي پيئڻ جو گلاس ڀري ڏي، ته جيئن ان سان مان پنهنجي رنگت کي بدلائي سگهان. سوچ ۽ دماغ هڪ رنگين هڪ ۾." (47) (1)
ਕਿ ਦਾਇਮ ਮੁਰਦਮਿ ਦੁਨੀਆ ਗ਼ਮ-ਆਲੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੩।
ki daaeim muradam duneea gama-aaloodaa mee baashad |26|3|تنهنجي وارن جي تاڙيءَ جي نڙيءَ منهنجي دل کي پڪڙي ورتو ۽ ان کي اُڇلائي ڇڏيو.
ਜ਼ਹੇ ਸਾਹਿਬਦਿਲਿ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰਿ ਆਰਿਫ਼ਿ ਕਾਮਿਲ ।
zahe saahibadil rauashan zameer aarif kaamil |مان سچ جي هڪ ئي پيغام کي هر موڙ ۾ موڙي موڙي ڳولهي رهيو هوس.“ (47) (2) مٽيءَ جو هي جسم باهه ۽ پاڻيءَ جو ميلاپ آهي، تون پنهنجي شمع مان پنهنجي روشنيءَ کي ڦاڙي سگهين ٿو. (47) (3) تنهنجي پاڪيزگيءَ جي روشنيءَ مان هر طرف هزارين ڏيئا روشن ٿيا (47) (4) اي گويا!
ਕਿਹ ਬਰ ਦਰਗਾਹਿ ਹੱਕ ਪੇਸ਼ਾਨੀਇ ਊ ਸੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੪।
kih bar daragaeh hak peshaanee aoo soodaa mee baashad |26|4|ته جيئن تون هتي ۽ آخرت جي پريشانين کان ڇوٽڪارو حاصل ڪري ۽ آزاد ٿي سگهين.“ (47) (5) جيڪڏهن، پنهنجي محبوب جي محبت جي فائدي ۾، توهان پنهنجي ذهن کي (پنجن) خرابين کان بغير ڪنهن شڪ جي صاف ڪري سگهو ٿا. (48) (1) اسان کي الله تعاليٰ کان گهڻو پري ڪيو ويو آهي، تنهن ڪري، پنهنجي بيڪاريءَ کان پري نه ٿيو (48) (2) سچا عاشق (الله جا) هميشه سندس محبت ۾ رڌل آهن، اي وڏائيءَ ۽ محبت تي فخر نه ڪر. (48) (3) توهان سڀني پنجن اعضن جي حسي لذت کي ڇڏي ڏيو، ته جيئن توهان سچ پچ پاڪ عطر جي شيشي جو ذائقو چکو اسان جي ستگرو جي رستي کي ڳولڻ ۽ ڳولڻ تي،
ਬ-ਕੁਰਬਾਨੀ ਸਰਿ ਕੂਇ ਬਿਗ਼ਰਦ ਵ ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਗੋਯਾ ।
ba-kurabaanee sar kooe bigarad v dam mazan goyaa |ته جيئن، مخالف طرفن ۾ وڃڻ سان، اسان پنهنجو رستو نه وڃائي سگهون؛ اسان کي (گناهه جي) ٻٽي ذهنيت ۽ پريشاني کان ڇڏائي سگهجي ٿو. (48) (5)
ਇਸ਼ਾਰਤਹਾਇ ਚਸ਼ਮਿ ਊ ਮਰਾ ਫ਼ਰਮੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੫।
eishaaratahaae chasham aoo maraa faramoodaa mee baashad |26|5|جڏهن سندس (گرو) اچڻ جو وقت ويجهو آيو، تڏهن مون جدائيءَ جي دردن جي لاڳاپن تي ضابطو وڃائي ڇڏيو.