اڪالپورخ جي ياد سڪون ۽ ايمان جو خزانو آهي.
۽ ايستائين جو هڪ فقير جيڪو هن تي غور ڪرڻ جي مشق ڪري ٿو، اهو محسوس ڪري ٿو جيئن ڪو بادشاهه پنهنجي شان ۽ طاقت سان. (43)
اُهي، سڳورا روح، ڏينهن رات سندس مراقبي ۾ سدائين خوش ٿيندا آهن،
انهن لاءِ هن جو مراقبو حقيقي مراقبو آهي ۽ هن جو ذڪر حقيقي ياد آهي. (44)
بادشاھت ۽ شرافت ڇا آھي؟ اهو سمجھو
اهو انسانن ۽ روحن جي خالق جي يادگيري آهي. (45)
جيڪڏهن خدا جي ياد تنهنجي زندگيءَ جو قرب دوست بڻجي وڃي.
پوءِ ٻئي جهان تنهنجي حڪم هيٺ اچي ويندا. (46)
هن کي ياد ڪرڻ ۾ وڏي تعريف ۽ تعريف آهي
تنهن ڪري، اسان کي هن جي نالي تي غور ڪرڻ گهرجي؛ حقيقت ۾، اسان کي صرف هن کي ياد ڪرڻ گهرجي. (47)