غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 4


ਬਿਆ ਐ ਸਾਕੀਏ ਰੰਗੀਨ ਜ਼ਿ ਮੈ ਪੁਰ ਕੁਨ ਅੱਯਾਗ਼ ਈਂਜਾ ।
biaa aai saakee rangeen zi mai pur kun ayaag eenjaa |

تنهنجي ٻرندڙ وارن جي پيار جي خوشين جو اسير رڳو قيامت جي تلاش ناهي. (7) (3)

ਨਸ਼ਾਇ ਲਾਅਲ ਮੈ-ਗੂਨਤ ਜ਼ਿ ਹੱਕ ਬਖ਼ਸ਼ਦ ਸੁਰਾਗ ਈਣਜਾ ।੧।
nashaae laal mai-goonat zi hak bakhashad suraag eenajaa |1|

اھا ڪھڙي اک آھي جنھن ۾ تنھنجي شان جي چمڪ نه آھي؟

ਅਨਲ-ਹੱਕ ਅਜ਼ ਲਬਿ ਮਨਸੂਰ ਗਰ ਚੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਕੁਲਕੁਲ ਕਰਦ ।
anala-hak az lab manasoor gar choon sheeshaa kulakul karad |

اهو ڪهڙو جسم آهي جنهن ۾ خدا جا خزانا نه آهن؟ (7) (4)

ਕਿਹ ਆਰਦ ਤਾਬਿ ਈਂ ਸਹਬਾ ਕੁਜਾ ਜਾਮਿ ਦਿਮਾਗ ਈਂਜਾ ।੨।
kih aarad taab een sahabaa kujaa jaam dimaag eenjaa |2|

گويا جو چوڻ آهي ته، ”گهڻو نه ڪريو ۽ نه عذر ڪريو، پر پاڻ کي هن جي لاءِ قربان ڪريو، ڇو ته عاشقن (سچي عقيدتمندن) جي لغت ۾ ’عذر‘ جهڙو لفظ ڪونهي. (7) (5)

ਜਹਾਣ ਤਾਰੀਕ ਸ਼ੁਦ ਜਾਨਾਣ ਬਰ ਅਫ਼ਰੂਜ਼ ਈਣ ਕੱਦਿ ਰਾਅਨਾ ।
jahaan taareek shud jaanaan bar afarooz een kad raanaa |

هڪ بي رحم ظالم محبوب منهنجي اکين اڳيان گذريو.

ਨੁਮਾ ਰੁਖ਼ਸਾਰਾਇ ਤਾਬਾਣ ਕਿ ਮੀ-ਬਾਇਦ ਚਰਾਗ਼ ਈਣ ਜਾ ।੩।
numaa rukhasaaraae taabaan ki mee-baaeid charaag een jaa |3|

جيئن محبوب گذري ويو، تيئن تيئن منهنجي جان (دل ۽ روح) اکين مان گذري وئي. (8) (1)

ਬੱਈਣ ਯੱਕ-ਦਮ ਕਿ ਯਾਦ ਆਇਦ ਤਵਾਂ ਉਮਰੇ ਬਸਰ ਬੁਰਦਨ ।
baeen yaka-dam ki yaad aaeid tavaan umare basar buradan |

منهنجي مسلسل سس مان دونھون آسمان مان بلند ۽ عميق بلند ٿيڻ لڳو،

ਅਗਰ ਯਕਦਮ ਕਸੇ ਬਾਇਦ ਬਸ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ਫ਼ਰਾਗ ਈਂਜਾ ।੪।
agar yakadam kase baaeid bashauak hak faraag eenjaa |4|

ته هنن ان جي رنگت کي ڳاڙهي نيري رنگ ۾ تبديل ڪري ان جي دل کي جلائي ڇڏيو. (8) (2)

ਦੋ ਚਸ਼ਮਿ ਮਨ ਕਿ ਦਰਯਾਇ ਅਜ਼ੀਮੁੱਸ਼ਾਣ ਬਵਦ ਗੋਯਾ ।
do chasham man ki darayaae azeemushaan bavad goyaa |

هن پنهنجي ابرو سان هڪ اشارو سان، هن اسان کي صرف (استعاري طور) قتل ڪيو (شهيد)،

ਜ਼ਿ ਹਰ ਅਸ਼ਕਮ ਬਵਦ ਸ਼ਾਦਾਬੀਇ ਸਦ ਬਾਗ਼ ਬਾਗ਼ ਈਣਜਾ ।੫।੪।
zi har ashakam bavad shaadaabee sad baag baag eenajaa |5|4|

پر ڪمان مان تير نڪري وڃڻ جو هاڻي ڪو به علاج ناهي. (8) (3)