ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 غزلون ڀائي نند لال جي
صفحو - 64
ਰੁਬਾਈਆਣ ।
rubaaeeaan |اهي ئي آهن جيڪي انهن سڀني تخليقن ۽ قدرتي خوبصورتي کي فضل ۽ خوبصورتي سان نوازيندا آهن. (269)
ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਸ਼ੌਕਿ ਤੂ ਕਦਮ ਅਜ਼ ਸਰ ਸਾਖ਼ਤ ।
har kas zi shauak too kadam az sar saakhat |واھيگورو جو نالو سندس سڳورن ۽ بزرگن لاءِ زيور آھي،
ਬਰ ਨਹੁ ਤਬਕ ਚਰਖ਼ਿ ਅਲਮ ਸਰ ਅਫ਼ਰਾਖ਼ਤ ।
bar nahu tabak charakh alam sar afaraakhat |۽ انهن بزرگن جون اکيون هميشه موتين ۽ جواهرن سان ڀريل هونديون آهن، ڇاڪاڻ ته الله تعاليٰ جي نوراني چمڪ. (270)
ਸ਼ੁਦ ਆਮਦਨਸ਼ ਮੁਬਾਰਿਕ ਰਫ਼ਤਨ ਹਮ ।
shud aamadanash mubaarik rafatan ham |سندن ڪلام دائمي زندگيءَ لاءِ سبق آهي،
ਗੋਯਾ ਆਣ ਕਸ ਕਿ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਰਾ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।੧।
goyaa aan kas ki raeh hak raa bishanaakhat |1|۽، اڪالپورخ جي ياد هميشه انهن جي چپن/زبان تي رهندي آهي. (271)
ਕੂਰ ਅਸਤ ਹਰ ਆਣ ਦੀਦਾ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਨਭਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।
koor asat har aan deedaa ki hak raa nabhashanaakhat |سندن ڪلام الله جي ڪلام جي حيثيت رکي ٿو،
ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ ਮਾਯਾ ਬ-ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਦਰਬਾਖ਼ਤ ।
een umar giraan maayaa ba-gafalat darabaakhat |۽ انهن جي هڪ ساهه به کيس ياد ڪرڻ کان سواءِ نه گذري. (272)
ਊ ਗਿਰੀਆਣ ਕੁਨਾਣ ਆਮਦ ਬ-ਹਸਰਤ ਮੁਰਦ ।
aoo gireeaan kunaan aamad ba-hasarat murad |اهي سڀئي درويش صفت درحقيقت خدائي ڏيک جا طلبگار آهن.
ਅਫ਼ਸੋਸ ਦਰੀਣ ਆਮਦ ਸ਼ੁਦ ਕਾਰੇ ਨਭਸਾਖ਼ਤ ।੨।
afasos dareen aamad shud kaare nabhasaakhat |2|۽، هي لذت واري دنياوي پکيڙ، حقيقت ۾، هڪ آسماني گلن جي بستري آهي. (273)
ਈਣ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਖ਼ਾਨਾ ਦਾਰਿ ਜਾਨਾਨਸਤ ।
een chasham too khaanaa daar jaanaanasat |جنهن به واهه گرو جي عقيدن سان دوستي پيدا ڪئي،
ਈਣ ਤਖ਼ਤਿ ਵਜੂਦਿ ਮਸਨਦਿ ਸੁਲਤਾਨਸਤ ।
een takhat vajood masanad sulataanasat |اهو وٺو ته ان جو پاڇو (هنن تي) هما پکيءَ جي پنن جي پاڇي کان ڪيترائي ڀيرا وڌيڪ برڪت وارو هوندو (چيو وڃي ٿو ته هما پکيءَ جو پاڇو دنيا جي بادشاهت عطا ڪري سگهي ٿو). (274)
ਹਰ ਬੂਅਲਹਵਸੇ ਬਸੂਇ ਊ ਰਾਹ ਨ ਬੁਰਦ ।
har booalahavase basooe aoo raah na burad |اسان کي اهو سمجهڻ گهرجي ته Waaheguru جي مراقبت ۾ جذب ٿيڻ، خود انا کي ڇڏڻ آهي،
ਕਿ ਈਣ ਰਾਹ ਤਅੱਲਕਿ ਮੰਜ਼ਲਿ ਮਰਦਾਨਸਤ ।੩।
ki een raah talak manzal maradaanasat |3|۽، هن جي باري ۾ نه سوچڻ اسان کي هر ٻي دنياوي ڪشش ۾ ڦاسي پوندي. (275)
ਹਰ ਦਿਲ ਕਿ ਬਰਾਹਿ ਰਾਸਤ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।
har dil ki baraeh raasat jaanaan shudaa asat |اسان جي انا کان پاڻ کي ڇڏائڻ ئي اصل ڇوٽڪاري آهي،
ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਕਿ ਐਨਿ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।
tahikeek bidaan ki aain jaanaan shudaa asat |۽، اسان جي ذهنن کي Waaheguru جي عقيدت سان ڳنڍڻ پڻ حقيقي نجات آهي. (276)
ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ਿ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਰਹਿਮਤਸ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਨੀਸਤ ।
yak zaraa zi faiz rahimatash khaalee neesat |جنهن به پنهنجي ذهن کي الله تعاليٰ سان ڳنڍيو ۽ ڳنڍيو،
ਨੱਕਾਸ ਦਰੂਨਿ ਨਕਸ਼ ਪਿਨਹਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।੪।
nakaas daroon nakash pinahaan shudaa asat |4|اهو کڻي چئجي ته هو نون تالن سان ليس آسمان تي آسانيءَ سان ٽپو ڏئي چڪو آهي. (277)
ਈਣ ਆਮਦੋ ਰਫ਼ਤ ਜੁਜ਼ ਦਮੇ ਬੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।
een aamado rafat juz dame besh nabood |اهڙن خدائي بندن جي صحبت،
ਹਰ ਜਾ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਕੁਨੇਮ ਜੁਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।
har jaa ki nazar kunem juz khesh nabood |اهو وٺو ته اهو سڀ علاج آهي؛ تنهن هوندي، اسان ان کي حاصل ڪرڻ لاء ڪافي خوش قسمت ڪيئن ٿي سگهون ٿا؟ (278)
ਮਾਣ ਜਾਨਿਬਿ ਗ਼ੈਰ ਚੂੰ ਂਨਿਗਾਹ ਬਿਕੁਨੇਮ ।
maan jaanib gair choon nigaah bikunem |ايمان ۽ دين ٻئي حيران آهن،
ਚੂੰ ਗ਼ੈਰ ਤੂ ਹੀਚ ਕਸੇ ਪਸੋ ਪੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।੫।
choon gair too heech kase paso pesh nabood |5|۽ هن حيرت ۾ حد کان وڌيڪ حيران ٿي ويا آهن. (279)
ਹਰ ਬੰਦਾ ਕੂ ਤਾਲਿਬਿ ਮੌਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।
har bandaa koo taalib maualaa baashad |جيڪو به اهڙي پاڪيزگيءَ ۽ خدائي خواهشن کي لتاڙيندو،
ਦਰ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰੁਤਬਾ-ਅੰਸ਼ ਊਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।
dar har do jahaan rutabaa-ansh aoolaa baashad |سندس گرو (استاد) فطري ۽ باطني علم جو مالڪ آهي. (280)
ਗੋਯਾ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰਾ ਬ-ਜੌਏ ਬਿ-ਸਤਾਨੰਦ ।
goyaa do jahaan raa ba-jaue bi-sataanand |خدا سان ڳنڍيل عظيم بزرگ توهان جو تعلق هن سان ٺاهي سگهن ٿا،
ਮਜਨੂੰਨਿ ਤੂ ਕੈ ਆਸ਼ਕਿ ਲੈਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।੬।
majanoon too kai aashak lailaa baashad |6|اهي توهان کي دائمي خزانو حاصل ڪرڻ ۾ پڻ مدد ڪري سگھن ٿا، نالو. (281)
ਦਰ ਦਹਿਰ ਕਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।
dar dahir ki maradaan khudaa aamadaa and |اها هڪ روشن خيال انسان لاءِ هڪ لازوال ڪاميابي آهي،
ਬਰ ਗ਼ੁਮ-ਸ਼ੁਦਗਾਨਿ ਰਹਿਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।
bar guma-shudagaan rahinumaa aamadaa and |هي چوڻي عام طور تي مشهور آهي، ۽ هرڪو ان سان چڱي طرح واقف آهي. (282)
ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਈਂ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਖ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।
goyaa agar een chasham too mushataak khudaa asat |روشن خيال، ڪامل ۽ خدا پرستن جي محبت ۾ غرق ٿيل؛
ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਖ਼ੁਦਾ-ਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।੭।
maradaan khudaa khudaa-numaa aamadaa and |7|انهن جي زبانن ۽ چپن تي مراقبي ۾ هميشه سندس نالو هوندو آهي. (283)
ਦਰ ਮਜ਼ਹਬਿ ਮਾ ਗ਼ੈਰ-ਪਰਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।
dar mazahab maa gaira-parasatee na kunand |هن جي نالي تي مسلسل غور ڪرڻ سندن عبادت آهي.
ਸਰ ਤਾ ਬਕਦਮ ਬਹੋਸ਼ ਓ ਮਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।
sar taa bakadam bahosh o masatee na kunand |۽، اڪالپورخ طرفان برڪت وارو دائمي خزانو هڪ شخص کي پنهنجي رستي ڏانهن هدايت ڪري ٿو. (284)
ਗ਼ਾਫ਼ਲਿ ਨਸ਼ਵੰਦ ਯਕ ਦਮ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
gaafal nashavand yak dam az yaad khudaa |جڏهن خدائي دائمي خزانو پنهنجو منهن ڏيکاري ٿو،
ਦੀਗਰ ਸੁਖ਼ਨ ਅਜ਼ ਬੁਲੰਦੋ ਪਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।੮।
deegar sukhan az bulando pasatee na kunand |8|پوءِ تون واھيگورو سان تعلق رکندين ۽ اھو توھان جو ھوندو. (285)
ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਅਗਰ ਸ਼ੌਕਿ ਇਲਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।
yak zaraa agar shauak ilaahee baashad |جيڪڏهن ڪنهن جي دل ۽ روح تي اڪالپورخ جو پاڇو پوي ٿو،
ਬਿਹਤਰ ਕਿ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।
bihatar ki hazaar baadashaahee baashad |پوءِ کڻي چئجي ته جدائي جو دردناڪ ڪنارو اسان جي دماغ جي پيرن مان ڪڍيو ويو آهي. (286)
ਗੋਯਾ-ਸਤ ਗ਼ੁਲਾਮਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।
goyaa-sat gulaam murashad khesh |دل جي پيرن تان ڪڏھن جدائي جو ڪنارو لھي ويو آ،
ਈਣ ਖ਼ਤ ਨ ਮੁਹਤਾਜਿ ਗਵਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੯।
een khat na muhataaj gavaahee baashad |9|پوءِ اهو وٺو ته اڪالپورخ اسان جي دل جي مندر کي پنهنجو گهر بڻائي ڇڏيو آهي. (287)
ਹਰ ਕਸ ਬ-ਜਹਾ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।
har kas ba-jahaa nashavo numaa mee khaahad |پاڻيءَ جو اُهو قطرو جيڪو درياهه يا سمنڊ ۾ ڪري پيو، پنهنجي سڃاڻپ ڇڏي ڏيڻ (عاجزي ڏيکاري)
ਅਸਪੋ ਸ਼ੁਤਰੋ ਫ਼ੀਲੋ ਤਿਲਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।
asapo shutaro feelo tilaa mee khaahad |پاڻ درياهه ۽ سمنڊ بڻجي ويو. (اهڙيءَ طرح آڪالپورخ جي پيرن تي ڪري پيو) ۽ هن سان ميلاپ ٿي ويو. (288)
ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਬਰਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਚੀਜ਼ੇ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।
har kas zi baraae khesh cheeze mee khaahad |هڪ دفعو قطرو سمنڊ ۾ ملي ٿو،
ਗੋਯਾ ਜ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।੧੦।
goyaa zi khudaa yaad khudaa mee khaahad |10|ان کان پوءِ ان کي سمنڊ کان ڌار نٿو ڪري سگهجي. (289)
ਪੁਰ ਗਸ਼ਤਾ ਜ਼ਿ ਸਰ ਤਾ ਬ-ਕਦਮ ਨੂਰ-ਉਲ-ਨੂਰ ।
pur gashataa zi sar taa ba-kadam noor-aula-noor |جڏهن قطرو سمنڊ جي طرف ڊوڙڻ لڳو،
ਆਈਨਾ ਕਿ ਦਰ ਵੈਨ ਬਵਦ ਹੀਚ ਕਸੂਰ ।
aaeenaa ki dar vain bavad heech kasoor |ان کان پوء، اهو احساس ٿيو ته پاڻيء جو صرف هڪ قطرو هجڻ جي اهميت. (290)
ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਜ਼ਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲਾਣ ਦੂਰ ਬਵਦ ।
tahikeek bidaan zi gaafilaan door bavad |جڏهن قطرو هن ابدي ملاقات سان نوازيو ويو،
ਊ ਦਰ ਦਿਲਿ ਆਰਿਫ਼ ਕਰਦਾ ਜ਼ਹੂਰ ।੧੧।
aoo dar dil aarif karadaa zahoor |11|حقيقت ان تي ظاهر ٿي، ۽ هن جي ڊگهي خواهش پوري ٿي. (291)
ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ-ਮਾਯਾ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।
een umar giraana-maayaa ki barabaad shavad |قطري چيو، ”جيتوڻيڪ مان پاڻيءَ جو ننڍڙو قطرو آهيان، پر هن وڏي سمنڊ جي وسعت کي ماپي سگھان ٿو. (292)
ਈਣ ਖ਼ਾਨਾਇ ਵੀਰਾਣ ਬ-ਚਿਹ ਆਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।
een khaanaae veeraan ba-chih aabaad shavad |جيڪڏهن سمنڊ، پنهنجي انتهائي مهربانيءَ سان، مون کي اندر وٺي وڃڻ لاءِ راضي ٿئي،
ਤਾ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨਦਿਹਦ ਦਸਤ ਬ੍ਰਹਮ ।
taa murashad kaamil nadihad dasat braham |۽، اهو مون کي پاڻ ۾ ضم ڪرڻ تي راضي ٿيو، جيتوڻيڪ ان جي گنجائش کان ٻاهر. (293)
ਗੋਯਾ ਦਿਲਿ ਗ਼ਮਗੀਨ ਤੂ ਚੂੰ ਸ਼ਾਦ ਬਵਦ ।੧੨।
goyaa dil gamageen too choon shaad bavad |12|۽، اھو اڀريو جيئن سمنڊ جي دائري مان ھڪڙي موج جي موج،
ਦਿਲਿ ਜ਼ਾਲਮਿ ਬ-ਕਸਦਿ ਕੁਸ਼ਤਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।
dil zaalam ba-kasad kushatan maa-sat |اها ٻي لهر بڻجي وئي، ۽ پوءِ سمنڊ ڏانهن احترام سان سجدو ڪيائين. (294)
ਦਿਲਿ ਮਜ਼ਲੂਮਿ ਮਨ ਬਸੂਇ ਖ਼ੁਦਾ ਸਤ ।
dil mazaloom man basooe khudaa sat |اهڙيءَ طرح هر اهڙو ماڻهو جنهن جو سنگم الله تعاليٰ سان هو.
ਊ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾਣ ਬਮਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।
aoo dareen fikar taan bamaa chih kunad |مراقبي جي رستي تي مڪمل ۽ مڪمل ٿيو. (295)
ਮਾ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।੧੩।
maa dareen fikar taa khudaa chih kunad |13|حقيقت ۾ موج ۽ سمنڊ هڪ ئي آهن،
ਦਰ ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰ ਆਣ ਚਿਹ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।
dar haasil umar aan chih maa yaafataa em |پر اڃا تائين انهن جي وچ ۾ هڪ وڏو فرق آهي. (296)
ਦਰ ਹਰ ਦੋ-ਜਹਾਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।
dar har do-jahaan yaad khudaa yaafataa em |مان فقط هڪ سادي موج آهيان، جڏهن ته تون هڪ تمام وڏو سمنڊ آهين،
ਈਣ ਹਸਤੀਏ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਬਲਾ ਬੂਦ ਅਜ਼ੀਮ ।
een hasatee kheshatan balaa bood azeem |ان ڪري تو ۾ ۽ مون ۾ ايترو وڏو فرق آهي جيترو زمين ۽ آسمان ۾. (297)
ਅਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤੇਮ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।੧੪।
az khesh guzashatem khudaa yaafataa em |14|مان ڪجھ به نه آهيان؛ اهو سڀ (مان) صرف تنهنجي نعمتن جي ڪري آهي.
ਅਜ਼ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਿ ਤੂ ਤੂਤੀਆ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।
az khaak dar too tooteea yaafataaem |مان به، تنهنجي وسيع پڌري دنيا ۾ هڪ موج آهيان. (298)
ਕਜ਼ ਦੌਲਤਿ ਆਣ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।
kaz daualat aan nashavo numaa yaafataaem |توهان کي گهرجي ته سڳورن سان وابستگي،
ਮਾ ਸਿਜਦਾ ਬਰ ਰੂਇ ਗ਼ੈਰ ਦੀਗਰ ਨਭਕੁਨੇਮ ।
maa sijadaa bar rooe gair deegar nabhakunem |اها پهرين ۽ سڀ کان پهرين شيءِ هوندي جيڪا توهان کي ضرورت پوندي. (299)
ਦਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਨਕਸ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੫।
dar khaanaae dil nakash khudaa yaafataaem |15|اهو مڪمل ۽ مڪمل خالق پنهنجي تخليق جي ذريعي ظاهر ٿئي ٿو،
ਗੋਯਾ ਖ਼ਬਰ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।
goyaa khabar az yaad khudaa yaafataaem |خالق، حقيقت ۾، پنهنجي فطرت ۽ ظاهر جي وچ ۾ رهي ٿو. (300)
ਈਣ ਜਾਮਿ ਲਬਾ-ਲਬ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।
een jaam labaa-lab az kujaa yaafataaem |خالق ۽ سندس مخلوق هڪ ئي آهي،
ਜੁਜ਼ ਤਾਲਿਬਿ ਹੱਕ ਨਸੀਬਿ ਹਰ ਕਸ ਨ ਬਵਦ ।
juz taalib hak naseeb har kas na bavad |اُهي، سڳورا، پرويڊنٽ کان سواءِ سڀني مادي پريشانين کي ڇڏي ڏين ٿا. (301)
ਈਣ ਦੌਲਤਿ ਨਾਯਾਬ ਕਿ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੬।
een daualat naayaab ki maa yaafataaem |16|اي منهنجا پيارا دوست! پوءِ توهان کي به فيصلو ڪرڻ گهرجي ۽ نتيجو ڪڍڻ گهرجي،
ਗੋਯਾ ਤਾ ਕੈ ਦਰੀਣ ਸਰਾਏ ਮਾਦੂਅਮ ।
goyaa taa kai dareen saraae maadooam |جيئن ته خدا ڪير آهي، ۽ توهان ڪير آهيو، ۽ ٻنهي جي وچ ۾ فرق ڪيئن ڪجي. (302)
ਗਾਹੇ ਲਾਜ਼ਮ ਸ਼ਵਦ ਵ ਗਾਹੇ ਮਲਜ਼ੂਮ ।
gaahe laazam shavad v gaahe malazoom |جيڪڏهن، توهان جي تعاقب ۾، توهان کي اڪالپورڪ سان ملڻو پوندو.
ਤਾ ਕੈ ਚੂ ਸਗਾਣ ਬਰ ਉਸਤਖ਼ਾਣ ਜੰਗ ਕੁਨੇਮ ।
taa kai choo sagaan bar usatakhaan jang kunem |پوءِ تون عبادت ۽ مراقبي جي لفظ کان سواءِ ٻيو ڪوبه لفظ نه ڳالهاءِ. (303)
ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ਅਹਿਲਿ ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ।੧੭।
duniaa maalooam ahil duniaa maalooam |17|اِهي سڀ مٿاڇري ۽ غير لچڪدار نعمتون مراقبي جي ڪري آهن،
ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਆਣ ਜਮਾਲ ਦੀਦਨ ਦਾਰੀ ।
goyaa agar aan jamaal deedan daaree |مراقبي کان سواءِ اسان جي هيءَ زندگي صرف ذلت ۽ ذلت آهي. (304)
ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਹਵਸ ਮੈਲਿ ਰਮੀਦਨ ਦਾਰੀ ।
az khud havas mail rameedan daaree |خدا تعاليٰ پڻ فرمايو آهي ته:
ਜ਼ੀਣ ਦੀਦਾ ਮਬੀਣ ਕਿ ਹਜ਼ਾਬ ਸਤ ਤੁਰਾ ।
zeen deedaa mabeen ki hazaab sat turaa |جيڪو به پاڻ کي خدا جي انسان ۾ تبديل ڪري ٿو، ان کي ڇوٽڪارو ڏياريو ويندو. (305) جيڪو به پنهنجي وات مان اعلان ڪري ٿو ته هو خدا آهي، اسلامي مذهبي قانون ان کي منصور وانگر صليب تي چاڙهيو آهي. هميشه هوشياريءَ جي حالت ۾ رهڻ، علم وارن لاءِ ننڊ ۾ خواب ڏسڻ به حقيقت ۾ جاڳندو رهڻ برابر آهي. ۽ 'شدت' جيڪا صحيح رستي جي سموري هدايت کي ڏيکارڻ جي قابل آهي (308) جيڪڏهن توهان پنهنجو پاڻ کي اڪالپورخ جي روپ ۾ تبديل ڪري ڇڏيو آهي، ۽ جيڪڏهن توهان ان بي مثال ۽ بي مثال واهگورو ۾ ضم ٿي ويا آهيو، (309) پوء. توهان کي مراقبي جو رستو اختيار ڪرڻ گهرجي، ۽ مراقبي جي خدائي روحاني پاسو کي پڪڙيندي هن جي (پسند) شخص ٿيڻ گهرجي (310) انسان کي هر حال ۾ هن جي موجودگي کي سمجهڻ گهرجي، ۽ ان کي پڻ وٺڻ گهرجي. هو هر هنڌ هر شيءِ کي ڏسڻ جي قابل آهي. (۳۱۱) خدا جي راهه ۾ عزت ۽ توحيد کان سواءِ ڪا به تعليم نه آهي، ان جي طلبگار لاءِ سندس حڪم کان سواءِ ٻيو ڪجهه به قبول ڪرڻ عقلمندي نه آهي. (۳۱۲) روح جا طلبگار هميشه عزت وارا هوندا آهن، ان کي ياد ڪندي به تعظيم سان ڀرجي ويندا آهن. (313) مرتد کي انهن بزرگن جي روايت جي ڪهڙي خبر؟ اڪالپور جي نظر حاصل ڪرڻ لاءِ ملحد جي ڪوشش هميشه بيڪار ثابت ٿيندي. (314) بي عزتي ڪرڻ وارو ڪڏهن به خدا جي روح ڏانهن وڃڻ وارو رستو ڳولي نه سگهندو آهي. ڪو به گمراهه ماڻهو ڪڏهن به خدا جي راهه کي ڳولي نه سگهيو آهي ۽ ان تائين پهچڻ ۾ تمام گهٽ آهي. (315) اها تعظيم آهي، جيڪا واٽهڙي جي رهنمائي آهي. ۽، هڪ ملحد سندس نعمت حاصل ڪرڻ کان خالي رهي ٿو. (316) ملحد خدا وٽ ڪيئن رستو ڳولي سگهي ٿو، جيڪو واهگورو جي ناراضگي سبب مذمت جوڳو آهي؟ ، توهان اتي عزت جي باري ۾ تعليم ۽ هدايتون حاصل ڪندا. (٣١٨) هن جاءِ تي اچي مرتد به عزاداريءَ جو سبق سيکارڻ جي قابل ٿي وڃن ٿا، هتي ته بڄندڙ چراغ سڄي دنيا ۾ روشني پکيڙڻ لڳن ٿا. (۳۱۹) اي اڪالپور! بي ادبن کي به عزت ڏي، ته جيئن اهي تنهنجي ياد ۾ زندگي گذاري سگهن. (320) جيڪڏهن تون واهگورو جي ياد جو مزو چکي سگهين ته پوءِ اي نيڪ انسان! تون امر ٿي سگهين ٿو. (۳۲۱) انهيءَ ڪري هن مٽيءَ جي بدن کي دائمي سمجهو، ڇو ته تنهنجي دل جي قلعي ۾ ان جي لاءِ عقيدت قائم آهي. (322) اڪالپور لاءِ محبت ۽ سڪون روح جي لڪير آهن، سندس ياد ۾ ايمان ۽ دين جي دولت آهي. (۳۲۳) هر دل ۾ واه سائينءَ جو جوش ۽ جذبو ڪيئن رهي، ۽ مٽيءَ مان ٺهيل بدن ۾ ڪيئن پناهه وٺي. (324) جڏهن توهان جي اڪالپور جي شوق توهان کي سهارو ڏنو، تڏهن سمجهي وٺو ته توهان کي قابو ۾ اچي ويندو ۽ خدا جي ابدي دولت حاصل ٿيندي. (۳۲۵) ان جي رستي جي مٽي اسان جي اکين ۽ مٿي لاءِ ٿلهي وانگر آهي، اها مٽي روشن خيال ماڻهن لاءِ تاج ۽ تخت کان به وڌيڪ قيمتي آهي. (۳۲۶) هيءَ دنياوي دولت ڪڏھن به نه رھڻ واري آھي، توکي الله جي سچي ٻانھن جي فيصلي مطابق قبول ڪرڻ گھرجي. (327) Waaheguru جو مراقبو هميشه توهان لاءِ بلڪل ضروري آهي، ۽ هن جي باري ۾ گفتگو توهان کي هميشه لاءِ ثابت قدم ۽ غير متحرڪ بڻائي ٿي. (328) اڪالپورخ جا عقيدتمندن جو واسطو خدائي علم سان هوندو آهي، ۽ معرفت جي حاصلات سندن روح ۾ پوريءَ طرح جذب ٿي ويندي آهي. (329) اڪالپور لاءِ عقيدت جو تخت دائمي ۽ نابود آهي، جيتوڻيڪ هر چوٽي کي هڪ گرت آهي. (330) خدا جي محبت جي جذبي جو معجزو ابدي ۽ غير فنا آهي، ڪاش اسان کي سندس عقيدت جو فقط هڪ ذرو ملي وڃي. (۳۳۱) جنهن کي اهڙو ذرڙو ملي ٿو، سو امر ٿي وڃي ٿو، حقيقت ۾ (اڪالپور سان ملڻ جي) خواهش پوري ٿي. (332) جڏهن هو پوريءَ جي منزل تي پهچندو آهي، تڏهن هن جي عقيدت جي سخت تمنا جو ذرو ذرو به هن جي دل ۾ پئجي ويندو آهي. (333) هن جي هر وار مان امرت نروار ٿئي ٿي، ۽ هن جي خوشبوءِ سان سڄي دنيا جيئرو ٿي اٿي ٿي. (334) خوش نصيب آهي اهو شخص جنهن کي روزي ملي. ۽ جنهن پنهنجو پاڻ کي خدا جي ياد کان سواءِ دنيا جي هر شيءِ کان لاتعلق ڪيو. (۳۳۵) هو دنياوي روپ ۾ رهڻ جي باوجود به هر مادي شيءِ کان لاتعلق آهي، خدا جي ذات وانگر ڳجهو احوال رکي ٿو. (۳۳۶) هو ظاهري طور تي مٽيءَ جي مٽيءَ ۾ ڦاٿل نظر اچي ٿو، پر اندر ۾ هو هر وقت پاڪ اڪالپور جي ذڪر ۾ مشغول آهي ۽ ساڻس گڏ رهي ٿو. (۳۳۷) ظاهري طرح هو پنهنجي اولاد ۽ زال جي محبت ۾ غرق نظر اچي ٿو، حقيقت ۾ هو هميشه (فڪر ۽ عمل ۾) پنهنجي خدا سان گڏ رهي ٿو. (۳۳۸) ظاهري طرح هو ’خواهش ۽ حرص‘ ڏانهن مائل نظر اچي ٿو، پر باطن ۾ واه واه جي ياد ۾ پاڪ ۽ پاڪ رهي ٿو. (۳۳۹) ظاهري طرح هو گهوڙن ۽ اُٺن ڏانهن ڌيان ڏئي ٿو، پر باطن ۾ دنياوي حب الوطني ۽ شور کان بيزار آهي. (340) هو ظاهري طور تي سون ۽ چانديءَ ۾ جڪڙيل نظر اچي ٿو، پر حقيقت ۾ هو زمين ۽ پاڻيءَ جو باطن ۾ مالڪ آهي. (۳۴۱) سندس اندر جو قدر آهستي آهستي پڌرو ٿئي ٿو، حقيقت ۾ هو خوشبوءِ جو تابوت بڻجي وڃي ٿو. (۳۴۲) سندس باطني ۽ ظاهري نفس هڪ ٿي وڃن ٿا، ٻئي جهان سندس حڪم جا پيروڪار ٿي وڃن ٿا. (۳۴۳) هن جي دل ۽ زبان اڪالپور جي ياد ۾ هر وقت غرق رهي ٿي، هن جي زبان هن جي دل ۽ هن جي دل هن جي زبان ٿي وڃي ٿي. (344) جن پاڪ روحن جو خدا سان ميلاپ ٿي ويو آهي، تن صاف صاف چيو آهي ته، خدا جا ماڻهو مراقبي ۾ آرامي ۽ خوش رهن ٿا. (345)
ਬੇ-ਦੀਦਾ ਬਿਬੀਣ ਹਰ ਆਣ ਚਿਹ ਦੀਦਨ ਦਾਰੀ ।੧੮।
be-deedaa bibeen har aan chih deedan daaree |18|اسان جي سچي بادشاھه واھيگورو جي شان ۽ شان ۽ شان، چڱيءَ طرح معلوم آھي،
ਮੌਜੂਦ ਖ਼ੁਦਾਸਤ ਤੂ ਕਿਰਾ ਮੀ ਜੋਈ ।
mauajood khudaasat too kiraa mee joee |مان ان پيادل جي اڳيان سجدو ڪيان ٿو جيڪو هن رستي تي هلي رهيو آهي. (346)
ਮਕਸੂਦ ਖ਼ੁਦਾਸਤ ਤੂ ਕੁਜਾ ਮੀ ਪੋਈ ।
makasood khudaasat too kujaa mee poee |هن رستي جو مسافر پنهنجي منزل تي پهتو.
ਈਣ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਨਿਸ਼ਾਨਿ ਦੌਲਤਿ ਤੁਸਤ ।
een har do jahaan nishaan daualat tusat |۽، سندس دل زندگيءَ جي اصل مقصد ۽ حاصلات کان واقف ٿي وئي. (347)
ਯਾਅਨੀ ਸੁਖ਼ਨ ਅਜ਼ ਜ਼ਬਾਨਿ ਹੱਕ ਮੀ ਗੋਈ ।੧੯।
yaanee sukhan az zabaan hak mee goee |19|خدا جي ماڻهن کي حقيقت ۾ صرف سندس مراقبت جي ضرورت آهي،