غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 47


ਸਾਕੀਆ ਬਰਖ਼ੇਜ਼ ਵ ਹਾਣ ਪੁਰ ਕੁਨ ਅੱਯਾਗ ।
saakeea barakhez v haan pur kun ayaag |

خدا جو انسان ٻنهي جهانن جو مالڪ آهي.

ਤਾ ਜ਼ਿ ਨੋਸ਼ਿ ਊ ਕੁਨਮ ਰੰਗੀਣ ਦਿਮਾਗ ।੪੭।੧।
taa zi nosh aoo kunam rangeen dimaag |47|1|

ڇاڪاڻ ته، هن کي سچ جي عظيم مجسمي کان سواء ٻيو ڪجهه نظر نٿو اچي. (70)

ਹਲਕਾਇ ਜ਼ੁਲਫ਼ਤ ਦਿਲਮ-ਰਾ ਬੁਰਦਾ ਬੂਦ ।
halakaae zulafat dilama-raa buradaa bood |

هي ۽ آخرت ٻئي فنا آهن.

ਯਾਫ਼ਤਮ ਅਜ਼ ਪੇਚ ਪੇਚਿ ਊ ਸੁਰਾਗ਼ ।੪੭।੨।
yaafatam az pech pech aoo suraag |47|2|

سندس ياد کان سواءِ ٻيو سڀ ڪجهه سراسر بيوقوفي آهي. (71)

ਈਂ ਵਜੂਦੇ ਖ਼ਾਕੋ ਆਬੋ ਆਤਿਸ਼ ਅਸਤ ।
een vajoode khaako aabo aatish asat |

اڪالپورڪ کي ياد ڪريو: توهان کي هن کي ياد ڪرڻ گهرجي جيترو توهان ڪري سگهو ٿا.

ਡਰ ਵਜੂਦੇ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਹਰ ਚਾਰ ਬਾਗ਼ ।੪੭।੩।
ddar vajoode kheshatan har chaar baag |47|3|

۽ پنھنجي گھر جھڙي دل/ دماغ کي سندس مسلسل ياد سان آباد ڪريو. (72)

ਅਜ਼ ਸ਼ੁਆਇ ਪਰਤਵਿ ਦੀਦਾਰਿ ਪਾਕ ।
az shuaae paratav deedaar paak |

توهان جي دل / دماغ خدا جي گهر کان سواء ٻيو ڪجهه ناهي.

ਸਦ ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਹਰ ਤਰਫ਼ ਰੌਸ਼ਨ ਚਿਰਾਗ਼ ।੪੭।੪।
sad hazaaraan har taraf rauashan chiraag |47|4|

مان ڇا ٿو چوان! اھو اھو آھي جيڪو پاڻ خدا جو فرمان آھي (73)

ਯਾਦਿ ਊ ਕੁਨ ਯਾਦਿ ਊ ਗੋਯਾ ਮੁਦਾਮ ।
yaad aoo kun yaad aoo goyaa mudaam |

توهان جو (سچو) ساٿي ۽ مسلسل توهان جي نقطه نظر جي تصديق ڪندي دنيا جو بادشاهه، اڪالپورخ آهي.

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਅਜ਼ ਗ਼ਮਿ ਆਲਮ ਫ਼ਰਾਗ ।੪੭।੫।
taa bayaabee az gam aalam faraag |47|5|

پر، توهان پنهنجي خواهش پوري ڪرڻ لاءِ هر ماڻهو جي پٺيان ڊوڙندا رهو ٿا. (74)