غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 52


ਐ ਕਮਾਲਿ ਤੋ ਕਮਾਲਸਤੋ ਕਮਾਲਸਤੋ ਕਮਾਲ ।
aai kamaal to kamaalasato kamaalasato kamaal |

حق جي حاصلات سان سندس ويران گهر کي ٻيهر بحال ۽ بحال ڪيو ويندو. (204)

ਐ ਜਮਾਲਿ ਤੋ ਅਸ ਜਮਾਲਸਤੋ ਜਮਾਲਸਤੋ ਜਮਾਲ ।੫੨।੧।
aai jamaal to as jamaalasato jamaalasato jamaal |52|1|

خدا جو مراقبو هڪ وڏو خزانو آهي؛

ਆੈ ਕਿ: ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਤੋ ਅਜ਼ ਸ਼ਾਹ ਰੱਗ ਵ ਆਲਮ ਹੈਰਾਂ ।
aai ki: nazadeekee to az shaah rag v aalam hairaan |

دولت ۽ چانديءَ جھڙي دنيا جي دولت مان اهڙو عظيم خزانو ڪيئن حاصل ڪري سگھجي ٿو؟ (205)

ਯਾਰਿ ਮਾ ਈਂ ਚਿਆਂ ਖ਼ਿਆਲਸਤੋ ਖ਼ਿਆਲਸਤੋ ਖ਼ਿਆਲ ।੫੨।੨।
yaar maa een chiaan khiaalasato khiaalasato khiaal |52|2|

جنهن به رب سان (ملاقات) جي خواهش پيدا ڪئي، رب ان کي پسند ڪيو.

ਮਨ ਨਦਾਨਮ ਕਿ ਕੁਦਾਮਮ ਕਿ ਕੁਦਾਮਮ ਕਿ ਕੁਦਾਮਮ ।
man nadaanam ki kudaamam ki kudaamam ki kudaamam |

اڪالپورخ لاءِ محبت ۽ عقيدت بهترين علاج آهي - سڀ علاج. (206)

ਬੰਦਾਇ-ਊ ਏਮ ਵਾਊ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ਿ ਮਨ ਦਰ ਰਮਾ ਹਾਲ ।੫੨।੩।
bandaaei-aoo em vaaoo haafiz man dar ramaa haal |52|3|

هن جسم جي بنيادي مقصد جو ڪم صرف Waaheguru ياد ڪرڻ آهي.

ਦਿਲਿ ਮਨ ਫ਼ਾਰਗ਼ ਵ ਦਰ ਕੂਏ ਤੋ ਪਰਵਾਜ਼ ਕੁਨਦ ।
dil man faarag v dar kooe to paravaaz kunad |

تنهن هوندي به، هو هميشه رهي ٿو ۽ عظيم روحن جي زبانن تي ظاهر ٿئي ٿو. (207)

ਗਰ ਜ਼ਿ ਰਾਹਿ ਕਰਮਿ ਖ਼ੇਸ਼ ਬ-ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਪਰੋ ਬਾਲ ।੫੨।੪।
gar zi raeh karam khesh ba-bakhashee paro baal |52|4|

اها پاڪيزگي واقعي قابل قدر آهي جيڪڏهن اها سچ جي ڳولا آهي؛

ਸਾਹਿਬਿ ਹਾਲ ਬਜੁਜ਼ ਹਰਫ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਦਮ ਨ-ਜ਼ਨਦ ।
saahib haal bajuz haraf khudaa dam na-zanad |

انهيءَ بادشاهي جي ڪهڙي قيمت آهي جيڪا بيڪار آهي جيڪڏهن اها خدا جي طرف نه رهي. (208)

ਗ਼ੈਰਿ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਹਮਾ ਆਵਾਜ਼ ਬਵਦ ਕੀਲੋ ਮਕਾਲ ।੫੨।੫।
gair zikarash hamaa aavaaz bavad keelo makaal |52|5|

ٻئي شرابي ۽ مقدس ماڻهو هن جا خواهشمند آهن؛

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲਿ ਮਾ ਬੰਦਗੀਅਤ ਫ਼ਰਮਾਇਦਾ ।
murashad kaamil maa bandageeat faramaaeidaa |

اچو ته ڏسون! هو ڪنهن کي پسند ڪندو آهي، ماورا اڪالپورخ؟ (209)

ਐ ਜ਼ਹੇ ਕਾਲ ਮੁਬਾਰਿਕ ਕਿ ਕੁਨਦ ਸਾਹਿਬਿ ਹਾਲ ।੫੨।੬।
aai zahe kaal mubaarik ki kunad saahib haal |52|6|

انسان صرف ان صورت ۾ انسان سڏجڻ جو حقدار آهي جڏهن هو پاڻ کي مراقبي ڏانهن سڌو ڪري.

ਹਰ ਕਿ: ਗੋਇਦ ਤੌ ਚਿ: ਬਾਸ਼ੀ ਵ ਚਿ: ਗੋਇਦ ਜੁਜ਼ਿ ਤੋ ।
har ki: goeid tau chi: baashee v chi: goeid juz to |

Waaheguru جي وضاحت / لفظ کان سواء، اهو سڀ ذلت آهي. (210)

ਗਸ਼ਤ ਹੈਰਾਂ ਹਮਾ ਆਲਮ ਹਮਾ ਦਰ ਐਨਿ ਜਮਾਲ ।੫੨।੭।
gashat hairaan hamaa aalam hamaa dar aain jamaal |52|7|

بهرحال، اهو ظاهر آهي ته صرف اهو ئي شخص صحيح رستو تي آهي،