۽ جيڪو غافل ٿئي ٿو ۽ کيس وساري ٿو، سو بيشڪ ڏوهي آهي. (254)
اي اڪالپور! مهرباني ڪري مون کي اهڙي جرئت ۽ طاقت ڏي،
ته جيئن منهنجي هيءَ حياتي توکي ياد ڪرڻ ۾ سُٺي نموني گذري. (255)
اها زندگي گذارڻ جي لائق آهي جيڪا اڪالپور جي ياد ۾ گذري،
ان جو ڪو به حصو سندس يادگيري کان سواءِ خرچ ٿئي ٿو، رڳو فضول ۽ بيڪار آهي. (256)
اڪالپور جي ياد کان بهتر (زندگيءَ جو) ڪو به مقصد ناهي.
۽، اسان جون دليون ۽ دماغ ڪڏهن به هن کي ياد ڪرڻ کان سواءِ خوش نه ٿا ٿي سگهن. (257)
Waaheguru بابت يادگيري اسان کي هڪ ابدي جوش عطا ڪري ٿي.
اسان ڪيڏا خوش قسمت آهيون جو اهو اسان کي (اسان جي زندگين ۾) هدايت ڏيکاري ٿو!(258)
جيتوڻيڪ اڪالپور سڀني جي دلين ۾ رهي ٿو،