غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 30


ਕਸੇ ਬਹਾਲਿ ਗ਼ਰੀਬਾਨਿ ਬੇ-ਨਵਾ ਨ-ਰਸਦ ।
kase bahaal gareebaan be-navaa na-rasad |

مان صرف ايترو ڄاڻان ٿو ته مان الله تعاليٰ جو بندو ۽ سرپرست آهيان ۽ اهو ئي آهي جيڪو هر هنڌ منهنجو محافظ آهي. (52) (3)

ਰਸੀਦਾਇਮ ਬਜਾਇ ਕਿ ਬਾਦਸ਼ਾ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੧।
raseedaaeim bajaae ki baadashaa na rasad |30|1|

منهنجي دل ۽ روح پنهنجا سمورا بند ٽوڙيندي تنهنجي گهٽيءَ ڏانهن اڏامي ٿو،

ਹਜ਼ਾਰ ਖ਼ੁਲਦਿ ਬਰੀਣ ਰਾ ਬ-ਨੀਮ ਜੌ ਨ-ਖ਼ਰੰਦ ।
hazaar khulad bareen raa ba-neem jau na-kharand |

اهو توهان جي مهرباني آهي جو هن پرواز لاء منهنجي پرن کي ڦهلائي ٿو. (52) (4)

ਅਜ਼ਾਣ ਕਿ ਹੀਚ ਬਦਾਣ ਕੂਇ ਦਿਲਰੁਬਾ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੨।
azaan ki heech badaan kooe dilarubaa na rasad |30|2|

اڪالپورخ جا پوئلڳ جن کي نفس تي عبور حاصل آهي، تن جي وات مان ٻيو ڪو به لفظ نه نڪرندو آهي.

ਤਬੀਬਿ ਇਸ਼ਕ ਚੁਨੀਣ ਗੁਫ਼ਤਾ ਅਸਤ ਮੀ-ਗੋਯੰਦ ।
tabeeb ishak chuneen gufataa asat mee-goyand |

انهن لاءِ، هن جي مراقبي کان سواءِ ٻي ڪا به ڳالهه رڳو هڪ فريب ۽ بي معنيٰ بحث آهي. (52) (5)

ਬਹਾਲਿ ਦਰਦਿ ਗ਼ਰੀਬਾਣ ਬਜੁਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੩।
bahaal darad gareebaan bajuz khudaa na rasad |30|3|

منهنجو پورو گرو هر ڪنهن کي هدايت ڪري ٿو ته "ڪالپورخ، شاندار! اهو لفظ يا اظهار ڪيترو برڪت وارو آهي جيڪو اسان کي سندس پرجوش پيروي ڪندڙ بڻائي ٿو ۽ خود کي فتح ڪري ٿو." (52) (6)

ਬਰਾਇ ਰੌਸ਼ਨੀਇ ਚਸ਼ਮਿ ਦਿਲ ਅਗਰ ਖ਼ਾਹੀ ।
baraae rauashanee chasham dil agar khaahee |

گويا چوي ٿو، ”هر جسم مون کان پڇي رهيو آهي ته تون ڪير آهين؟ ۽ مان توکي ڇا چوان! دنيا ادراڪ جي گرفت ۾ آهي ۽ هر ڪو تنهنجي عظمت جي ڳولا ۾ آهي. (52) (7) جڏهن اسان کي سڀني مصيبتن ۾ بچاءُ ڪرڻ لاءِ واه سائين موجود آهي، ته پوءِ (53) (1) تون رب جي ساراهه ڪندين، اي دل ۽ جان! ٻيو ڪو به لفظ نه ڳالهاءِ، توهان کي هن جي نالي جو مراقبو ڪرڻ گهرجي، ۽ مالڪ جو سچو عاشق ٿيڻ گهرجي." (53) (2)

ਬਖ਼ਾਕਿ ਦਰਗਾਹਿ ਊ ਹੀਚ ਤੁਤੀਆ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੪।
bakhaak daragaeh aoo heech tuteea na rasad |30|4|

هڪ لمحو ڪنهن سرگرميءَ ۾ گذاريو سواءِ واهگورو جي ياد ۾،

ਬਯਾਦਿ ਦੂਸਤ ਤਵਾਣ ਉਮਰ ਰਾ ਬਸਰ ਬੁਰਦਨ ।
bayaad doosat tavaan umar raa basar buradan |

عظيم روحن جي نظر ۾، اهو هڪ مڪمل بربادي ۽ زوال آهي. (53) (3)

ਕਿ ਦਰ ਬਰਾਬਰਿ-ਆਣ ਹੀਚ ਕੀਮੀਆ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੫।
ki dar baraabari-aan heech keemeea na rasad |30|5|

جتي به ڏسندين، اُن کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ناهي.

ਤਮਾਮ ਦੌਲਤਿ ਗੀਤੀ ਫ਼ਿਦਾਇ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਸ਼ ।
tamaam daualat geetee fidaae khaak darash |

پوءِ (ان کي ياد ڪرڻ ۾) تون ايڏو غافل ڇو آهين جڏهن ته ان سان ملڻ بلڪل پڌرو آهي؟ (53) (4)

ਕਿਹ ਤਾ ਫ਼ਿਦਾ-ਸ਼ ਨ ਗਰਦਦ ਕਸੇ ਬਜਾ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੬।
kih taa fidaa-sh na garadad kase bajaa na rasad |30|6|

گويا! اڪالپورخ جي نالي کان سواءِ ٻيو ڪو به لفظ نه چوڻ گهرجي.

ਫ਼ਿਦਾਇ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਸ਼ ਮੀ ਸ਼ਵਦ ਅਜ਼ਾਣ ਗੋਯਾ ।
fidaae khaak darash mee shavad azaan goyaa |

ڇاڪاڻ ته، هر ٻي ڳالهه بلڪل فضول، بي بنياد ۽ بي بنياد آهي. (53) (5)

ਕਿ ਹਰਕਿ ਖ਼ਾਕ ਨ ਗਰਦਦ ਬ ਮੁਦਆ ਨ ਰਸਦ ।੩੦।੭।
ki harak khaak na garadad b mudaa na rasad |30|7|

گويا چوي ٿو ته، ”مون هر انسان کي خدا جي پيدا ڪيل خود خدا جي حيثيت ۾ تسليم ڪيو آهي، ۽ مان پاڻ کي انهن سڀني سچن ٻانهن جو غلام سمجهان ٿو. (54) (1)