ನಾನು ಸರ್ವಶಕ್ತನ ಗುಲಾಮ (ಸೃಷ್ಟಿ) ಮತ್ತು ಆಶ್ರಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಡೆ ನನ್ನ ರಕ್ಷಕನಾಗಿರುವುದು ಅವನೇ ಎಂದು ಮಾತ್ರ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. (52) (3)
ನನ್ನ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವು ಅದರ ಎಲ್ಲಾ ಬಂಧನಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು ನಿಮ್ಮ ಬೀದಿಗೆ ಹಾರುತ್ತದೆ,
ನಿಮ್ಮ ಆಶೀರ್ವಾದವೇ ಈ ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ನನ್ನ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹರಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. (52) (4)
ಆತ್ಮವನ್ನು ಕರಗತ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಅಕಾಲಪುರಖ್ ನ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಂದ ಆತನ ನಾಮ ಎಂದು ಬೇರೆ ಯಾವ ಮಾತನ್ನೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಅವರಿಗೆ, ಅವರ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯವು ಕೇವಲ ಪ್ರಹಸನ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಹೀನ ಚರ್ಚೆಯಾಗಿದೆ. (52) (5)
ನನ್ನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವಂತೆ ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ "ಕಾಲಪುರಖ್, ಅದ್ಭುತ! ಆ ಪದ ಅಥವಾ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಎಷ್ಟು ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ಅವರ ಉತ್ಕಟ ಅನುಯಾಯಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ಸೋಲಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ." (52) (6)
ಗೋಯಾ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, "ಪ್ರತಿ ದೇಹವು ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದೆ, ನೀನು ಯಾರು? ಮತ್ತು ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಏನು ಕರೆಯಬಹುದು! ಪ್ರಪಂಚವು ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಸುಳಿಯ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ." (52) (7) ಎಲ್ಲಾ ಸಂಕಟಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ವಾಹೆಗುರು ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿರುವಾಗ, ನೀವು ಇತರ (ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ) ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ಏಕೆ ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ (53) (1) ಓ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಆತ್ಮ! ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಬೇಡಿ, ನೀವು ಅವರ ನಾಮದ ಧ್ಯಾನಸ್ಥರಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತರಾಗಬೇಕು. (53) (2)
ವಾಹೆಗುರುವಿನ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣ,
ಉದಾತ್ತ ಆತ್ಮಗಳ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ, ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ ವ್ಯರ್ಥ ಮತ್ತು ಅವನತಿಯಾಗಿದೆ. (53) (3)
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅವನ ಹೊರತು ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ.
ಹಾಗಾದರೆ, ಅವನೊಂದಿಗಿನ ಭೇಟಿಯು ತುಂಬಾ ಸ್ಪಷ್ಟ ಮತ್ತು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುವಾಗ ನೀವು (ಅವರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ) ಏಕೆ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ? (53) (4)
ಗೋಯಾ! ನೀವು ಅಕಾಲಪುರಖ್ ನ ನಾಮವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಪದವನ್ನು ಹೇಳಬಾರದು,
ಏಕೆಂದರೆ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಇತರ ಭಾಷಣಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ, ಟೊಳ್ಳು ಮತ್ತು ಆಧಾರರಹಿತವಾಗಿವೆ. (53) (5)
ಗೋಯಾ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, "ನಾನು ದೇವರಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ದೇವರೆಂದು ಗುರುತಿಸಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು, ನಾನು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಸತ್ಯದ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮ (ಸೇವಕ) ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇನೆ." (54) (1)