ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಸಮವಸ್ತ್ರ ಧರಿಸಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತರನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದೆ. (264)
ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನಿಗೆ ಮುತ್ತುಗಳು, ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ರತ್ನಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ,
ನನ್ನ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವನ್ನು ನಾನು ಅವರ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದಾಗ. (265)
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಲೌಕಿಕ ವಜ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಮುತ್ತುಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ;
ವಾಹೆಗುರುವಿನ ಸ್ಮರಣೆಯು ಮಾನವನಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಅಮೂಲ್ಯವಾದುದು. (266)
ಸರ್ವೇಶ್ವರನ ಭಕ್ತರ ಆಚಾರ ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯ ಏನು ಗೊತ್ತಾ?
ಅವರು ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣಗಳ ಚಕ್ರಗಳ ಬಂಧನದಿಂದ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮುಕ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. (267)
ಅವರು ಅಕಾಲಪುರಖ್ ಅನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಕಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ಅವರು ತಮ್ಮ ಸುಂದರವಾದ ಧ್ವಜವನ್ನು (ಧ್ಯಾನದ) ಎಲ್ಲಾ ಒಂಬತ್ತು ಆಕಾಶಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾರೆ. (268)
ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದ ಪ್ರಪಂಚದ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ,