ಅಕಾಲಪುರಖ್ನ ಸ್ಮರಣೆಯು ತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಯ ಭಂಡಾರವಾಗಿದೆ;
ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಲು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವ ಒಬ್ಬ ಭಿಕ್ಷುಕನು ಸಹ ರಾಜನು ತನ್ನ ಆಡಂಬರ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಗಳಿಂದ ಉತ್ಸುಕನಾಗುತ್ತಾನೆ. (43)
ಅವರು, ಉದಾತ್ತ ಆತ್ಮಗಳು, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಅವರ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಯಾವಾಗಲೂ ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ಅವರಿಗೆ, ಅವರ ಧ್ಯಾನವು ನಿಜವಾದ ಧ್ಯಾನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ಮರಣೆಯು ನಿಜವಾದ ಸ್ಮರಣೆಯಾಗಿದೆ. (44)
ರಾಜತ್ವ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷೆ ಎಂದರೇನು? ಅದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ
ಇದು ಮಾನವ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಸ್ಮರಣೆಯಾಗಿದೆ. (45)
ದೇವರ ಸ್ಮರಣೆಯು ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಆಪ್ತ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಿದ್ದರೆ,
ಆಗ, ಎರಡೂ ಲೋಕಗಳು ನಿಮ್ಮ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತವೆ. (46)
ಆತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹೊಗಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಂಸೆ ಇದೆ
ಆದ್ದರಿಂದ, ನಾವು ಅವರ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಬೇಕು; ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ನಾವು ಅವನನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. (47)