ಮತ್ತು, ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ತೋರುವ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುವ ಯಾರಾದರೂ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥರು. (254)
ಓ ಅಕಾಲಪುರಖ್! ಅಂತಹ ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ದಯವಿಟ್ಟು ನನಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ,
ಇದರಿಂದ ನನ್ನ ಈ ಜೀವನವು ನಿನ್ನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಥಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ. (255)
ಆ ಜೀವನವು ಅಕಾಲಪುರಖ್ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥವಾಗಿ ಕಳೆಯಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ,
ಅವನ ಸ್ಮರಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅದರ ಯಾವುದೇ ಭಾಗವು ವ್ಯರ್ಥ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ. (256)
ಅಕಾಲಪುರಖ್ ಸ್ಮರಣೆಗಿಂತ ಉತ್ತಮವಾದ (ಜೀವನದ) ಯಾವುದೇ ಉದ್ದೇಶವಿಲ್ಲ,
ಮತ್ತು, ಆತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸದೆ ನಮ್ಮ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಎಂದಿಗೂ ಸಂತೋಷವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. (257)
ವಾಹೆಗುರುವಿನ ಬಗೆಗಿನ ನಾಸ್ಟಾಲ್ಜಿಯಾ ನಮಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ;
ಇದು ನಮಗೆ (ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ) ದಿಕ್ಕನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾವು ಎಷ್ಟು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು!(258)
ಅಕಾಲಪುರಖ್ ಎಲ್ಲರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದರೂ,