اهو وڏو گناهه ٿيندو جيڪڏهن منهنجو ذهن اڃا موتي ۽ تختن جي خواهش رکي ٿو. روشنيءَ وارو سج (31) (3) ان کي هڪ معجزو سمجهو، حقيقت ۾ ان جي ڳولا ڪرڻ وارن لاءِ سڀ کان وڏو انعام آهي گويا پنهنجي دل ۽ جان سان، پوءِ هو زيورن جي دڪان ۾ موتي ۽ موتي جي پرواهه نه ڪندو. اهو سچ آهي جيڪو مان هتي پيش ڪري سگهان ٿو (32) (1) جيڪڏهن توهان هن سان ملڻ جي خواهشمند آهيو، ته پوءِ ”جدا ٿيڻ“ ئي آهي ڪو به نه تنهنجو رستو، تون منزل تي ڪيئن پهچندين (32) (2) پلڪن جي هٿ کي ائين نه ڇڏجانءِ، جيئن پلڪون اکين کي جهلينديون آهن، تيستائين تنهنجي خواهشن جي کيسي؟ هيرن ۽ موتين سان ڀريل نه آهي. (32) (3) عاشق جي اُميد جي شاخ (وڻيءَ) ڪڏهن به ڦٽي نه ٿي، جيستائين ان کي پلڪن جي پاڻيءَ (آنسو) مان سيراب نه ٿئي. (٣٢) (٤) اي گويا! بيڪار ڳالهين ۾ ڇو مشغول آهيو؟ هن لاءِ پنهنجي پيار تي فخر نه ڪريو، گرو، ڇاڪاڻ ته، صرف اهي ئي حقدار آهن جن جي جسمن کان مٿو ڪٽيا ويا آهن، هن رستي تي هلڻ جا حقدار آهن. (32) (5) هولي جي عيد تي بهار جي گلن جي خوشبوءِ سڄي باغ، دنيا کي خاص خوشبوءِ سان ڀري ڇڏيندي آهي. ۽ ڦليل ڪتي جھڙي چپن کي وڻندڙ مزاج ڏنو. (33) (1) اڪالپورک گلاب، آسمان، مشڪ ۽ چندن جي خوشبوءَ کي مينهن جي بوندن وانگر پکيڙي ڇڏيو. (33) (2) زعفران سان ڀريل اسڪوائر پمپ ڪيترو خوبصورت ۽ اثرائتو آهي؟ ته اهو بي رنگ ۽ بدصورت کي به رنگين ۽ خوشبودار ۾ بدلائي ٿو. (33) (3) پنهنجي پاڪ هٿن سان مون تي ڳاڙهي ڳاڙهي رنگ جو پٿر اڇلائڻ سان زمين ۽ آسمان ٻنهي جو رنگ منهنجي لاءِ ڳاڙهي ٿي ويو. (33) (4) سندس فضل سان ٻنهي جهانن ۾ رنگ برنگي ڍنگ ۾ وهڻ شروع ٿي ويا، جڏهن هن منهنجي ڳچيءَ ۾ فقط اميرن لاءِ مناسب چمڪندڙ لباس پهريائين. (33) (5) جنهن کي خوشقسمتيءَ سان هن جي درگاهه جي درگاهه جو ڏيک ملي ٿو، اهو وٺي وڃي ته هو پنهنجي زندگيءَ جي خواهش پوري ڪري سگهي ٿو. (33) (6) گويا چوي ٿو ته، ”جيڪڏهن مان پاڻ کي قربان ڪريان ها ته ان رستي جي مٽيءَ لاءِ، جيڪي سڳورن جي لنگهي ويا آهن.
اهو سڀ ڪجهه آهي جنهن جي مون خواهش ڪئي آهي ۽ منهنجي سڄي زندگي صبر ڪيو آهي. منهنجي حياتيءَ جي تمنا پوري ٿي ويندي.“ (33) (7) استاد جي عظيم خوبين ۽ قدرن جو موسيقيت بيان، انسان جي زبان تي ڏاڍو وڻندڙ آهي، جڏهن انسان جي وات مان سندس نالو پڙهيو وڃي ته اهو ڪيترو نه لذيذ هوندو آهي. (34) (1) عجيب آهي ته تنهنجي ٿلهي ۾ ڳاڙهي رنگ جو مٺو ۽ لذيذ ميوو ڪٿي آهي؟ روشني صرف ان ڪري آهي ته اهي توهان جي جھلڪ ڏسي سگهن ٿا، توهان جي جھلڪ ۾، تمام گهڻو آرام آهي، ڇو ته مان ان لاء پاڻ کي قربان ڪرڻ لاء تيار آهيان. (34) (3)
تنهنجي وارن جي خوشبوءِ واري تالي منهنجي ذهن ۽ روح کي موهي ڇڏيو آهي،
۽ اهو توهان جي روبي ڳاڙهي چپن جي ويجهو لٽڪيل آهي. اهو تمام حساس ۽ لذيذ آهي. (34) (4)
اي گويا! ان کان وڌيڪ ٻي ڪا خوشي يا مٺي ناهي،
هندستان جا ماڻهو تنهنجي شاعري ڳائي ڇا حاصل ڪن ٿا. (34) (5)
روحاني طور تي روشن خيال ماڻهن لاء، صرف سندس پوزيشن خوشگوار آهي،
۽ عاشقن لاءِ، محبوب جا رستا خوشيءَ جا رستا آهن. (35) (1)
سندس (گرو) وارن جي تاڙين سڄي دنيا جي دلين کي موهي ورتو آهي.
درحقيقت، سندس عقيدتمند سندس مٿي جي هر وار سان متاثر ٿيا آهن. (36) (2)