مراقبي ۽ مذهبي عقيدت جي ڪشش مون کي هن دنيا ۾ آندو،
ٻي صورت ۾، مون کي اچڻ جي ڪا به خواهش نه هئي. (1) (1)
منهنجي زندگيءَ جو فقط اهو ئي حصو مفيد ۽ خوشيءَ وارو آهي جيڪو اڪالپورخ کي ياد ڪرڻ ۾ گذريو آهي
ٻي صورت ۾ هن نيري آسمان يا دنيا مان مون کي ڪهڙو فائدو. (1) (2)
ڪنهن به لمحي لاءِ تون منهنجي ياد کان ٻاهر آهين، مون کي محسوس ٿئي ٿو ته مان مري رهيو آهيان،
تنهنجي ياد کان سواءِ منهنجي زندگيءَ جو مقصد ڇا آهي (1) (3)
مان پنهنجي دل ۽ جان هن پاڪ ذات جي پيرن جي مٽيءَ تي قربان ڪري سگهان ٿو.
جنهن مون کي تو ڏانهن رستو ڏيکاريو آهي، اڪالپور. (1) (4)
ان وقت زمين يا آسمان ذريعي حاجين جي رستي تي ڪوبه نشان نه هو،
جڏهن تنهنجي نظر جي آرزو مون کي تنهنجي شان ۾ سجدو ڪيو. (1) (5)
اي گويا! ”مان تنهنجي ياد کان سواءِ رهي نه سگھان ٿو، جيڪڏهن تنهنجي ياد ڪرڻ بند ٿي وڃي ته پوءِ زندگيءَ جو خاتمو فقط هڪ ئي شيءِ آهي، مان آزاد ٿي ويندس ته پوءِ پنهنجي محبوب جي طرف هلڻ لاءِ“. (1) (6)
دين ۽ دنيا جا عمل ٻئي منهنجي پياري، سهڻي ۽ خوبصورت دوست جي گرفت ۾ آهن.