غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 1


ਹਵਾਇ ਬੰਦਗੀ ਆਵੁਰਦ ਦਰ ਵਜੂਦ ਮਰਾ ।
havaae bandagee aavurad dar vajood maraa |

مراقبي ۽ مذهبي عقيدت جي ڪشش مون کي هن دنيا ۾ آندو،

ਵਗਰਨਾ ਜ਼ੋਕਿ ਚੁਨੀਂ ਨ ਬੂਦ ਮਰਾ ।੧।
vagaranaa zok chuneen na bood maraa |1|

ٻي صورت ۾، مون کي اچڻ جي ڪا به خواهش نه هئي. (1) (1)

ਖੁਸ਼ ਅਸਤ ਉਮਰ ਕਿਹ ਦਰ ਯਾਦ ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਵਰਨਾ ।
khush asat umar kih dar yaad biguzarad varanaa |

منهنجي زندگيءَ جو فقط اهو ئي حصو مفيد ۽ خوشيءَ وارو آهي جيڪو اڪالپورخ کي ياد ڪرڻ ۾ گذريو آهي

ਚਿ ਹਾਸਲ ਅਸਤ ਅਜ਼ੀਣ ਗੁੰਬਦਿ ਕਬੂਦ ਮਰਾ ।੨।
chi haasal asat azeen gunbad kabood maraa |2|

ٻي صورت ۾ هن نيري آسمان يا دنيا مان مون کي ڪهڙو فائدو. (1) (2)

ਦਰਾਂ ਜ਼ਮਾਂ ਕਿ ਨਿਆਈ ਬ-ਯਾਦ ਮੀ-ਮਰਮ ।
daraan zamaan ki niaaee ba-yaad mee-maram |

ڪنهن به لمحي لاءِ تون منهنجي ياد کان ٻاهر آهين، مون کي محسوس ٿئي ٿو ته مان مري رهيو آهيان،

ਬਗ਼ੈਰ ਯਾਦਿ ਤੂ ਜ਼ੀਂ ਜ਼ੀਸਤਨ ਚਿਹ ਸੂਦ ਮਰਾ ।੩।
bagair yaad too zeen zeesatan chih sood maraa |3|

تنهنجي ياد کان سواءِ منهنجي زندگيءَ جو مقصد ڇا آهي (1) (3)

ਫ਼ਿਦਾਸਤ ਜਾਨੋ ਦਿਲਿ ਮਨ ਬ-ਖ਼ਾਕਿ ਮਰਦਮਿ ਪਾਕ ।
fidaasat jaano dil man ba-khaak maradam paak |

مان پنهنجي دل ۽ جان هن پاڪ ذات جي پيرن جي مٽيءَ تي قربان ڪري سگهان ٿو.

ਹਰ ਆਂ ਕਸੇ ਕਿਹ ਬੂ-ਸੂਇ ਤੂ ਰਹਿ ਨਮੂਦ ਮਰਾ ।੪।
har aan kase kih boo-sooe too reh namood maraa |4|

جنهن مون کي تو ڏانهن رستو ڏيکاريو آهي، اڪالپور. (1) (4)

ਨਬੂਦ ਹੀਚ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹਾ ਜ਼ਿ-ਆਸਮਾਨੋ ਜ਼ਮੀਂ ।
nabood heech nishaan haa zi-aasamaano zameen |

ان وقت زمين يا آسمان ذريعي حاجين جي رستي تي ڪوبه نشان نه هو،

ਕਿ ਸ਼ੌਕਿ ਰੂਇ ਤੂ ਆਵੁਰਦ ਦਰ ਸਜੂਦ ਮਰਾ ।੫।
ki shauak rooe too aavurad dar sajood maraa |5|

جڏهن تنهنجي نظر جي آرزو مون کي تنهنجي شان ۾ سجدو ڪيو. (1) (5)

ਬਗ਼ੈਰ ਯਾਦਿ ਤੂ ਗੋਯਾ ਨਮੀ ਤਵਾਨਮ ਜ਼ੀਸਤ ।
bagair yaad too goyaa namee tavaanam zeesat |

اي گويا! ”مان تنهنجي ياد کان سواءِ رهي نه سگھان ٿو، جيڪڏهن تنهنجي ياد ڪرڻ بند ٿي وڃي ته پوءِ زندگيءَ جو خاتمو فقط هڪ ئي شيءِ آهي، مان آزاد ٿي ويندس ته پوءِ پنهنجي محبوب جي طرف هلڻ لاءِ“. (1) (6)

ਬਸੂਇ ਦੋਸਤ ਰਹਾਈ ਦਿਹੰਦ ਜ਼ੂਦ ਮਰਾ ।੬।੧।
basooe dosat rahaaee dihand zood maraa |6|1|

دين ۽ دنيا جا عمل ٻئي منهنجي پياري، سهڻي ۽ خوبصورت دوست جي گرفت ۾ آهن.