Tërheqja e meditimit dhe përkushtimit fetar më solli në këtë botë,
Përndryshe, nuk kisha dëshirë të vija. (1) (1)
Vetëm ajo pjesë e jetës sime është e dobishme dhe e lumtur që shpenzohet duke kujtuar Akaalpurakh-un
Përndryshe cili është dobia për mua nga ky qiell blu apo bota. (1) (2)
Për çdo moment që je jashtë kujtimit tim, ndjej se po vdes,
Cili është qëllimi i jetës sime (u bë e pavlefshme) pa kujtimet tuaja. (1) (3)
Unë mund të sakrifikoj zemrën dhe shpirtin tim pa frenim për (pluhurin e këmbëve të) këtij personi të shenjtë
Kush më ka treguar rrugën drejt Teje, Akaalpurakh. (1) (4)
Nuk kishte asnjë tabele në rrugën e Haxhit nëpër tokë apo qiell në atë kohë,
Kur malli për shikimin Tënd më bëri të bëj sexhde për nderin Tënd. (1) (5)
O Goya! "Unë nuk mund të jetoj pa kujtimin Tënd, nëse lakmimi për ty pushon, atëherë fundi i jetës është e vetmja gjë e lakmuar; atëherë do të jem i lirë të lëviz në drejtimin e të dashurit tim." (1) (6)
Si feja, ashtu edhe veprimet e botës janë nën kontrollin e mikut tim të dashur, të pashëm dhe me fytyrë zanash.