Në fakt, unë kam nevojë për zemrën dhe shpirtin tim (besimin) (dua të jetoj) vetëm për ty." (16) (5) Kupa juaj qiellore si tufë flokësh është njësoj si një kamuflazh për mëngjes, si një diell mëngjesi që është eklipsuar. nën retë e zeza (17) Kur hëna ime, duke u zgjuar nga gjumi i ditës, dukej sikur po e impresiononte qëndrimin e diellit (17) (2) Guru, doli me sytë e tu të përgjumur nga shtrati yt i dashurisë, Dielli i mëngjesit u hidhërua dhe u turpërua për t'u krahasuar me shkëlqimin e fytyrës sate (17) (3) Kur dielli i përgjumur i mëngjesit heq vellon nga fytyra e tij. Me ardhjen e saj me fat, ajo i sjell (ditën) dritën mbarë botës (17) (4) E gjithë jeta e njerëzve të kësaj bote është një vigjilje e pafund nate dhe është një amnezi e qëndrueshme, thotë Goyaa, "Megjithatë, për mua. , gjumi në orët e para të mëngjesit tani e tutje do të jetë i ndaluar, mëkatar dhe moralisht i gabuar." (17) (5) Ky sy lozonjar më tërheq dhe më heq frymën, zemrën dhe besimin, dhe është i njëjti sy i gjallë që më nxjerr nga shqetësimet dhe kohët e mia të pikëlluara. (18) (1) Një tufë e tij e flokëve mund të krijojë një fatkeqësi dhe fatkeqësi në botë, dhe vetëm një sy i tij mund ta bekojë mbarë botën me begati. (18) (2) Goyaa po lutet, "Uroj që zemra ime të bëhet pluhuri i këmbëve të të dashurit tim (Guru) - përulësia,
Dhe syri im sportiv e drejton rrugën time drejt Akaalpurakh." (18) (3) Kushdo që ka shijuar shijen e atij syri të gëzuar (të Guru-së), nuk do të kujdeset të shikojë më lulen e Narcisit. (18) (4 ) Goyaa thotë: "Kushdo që e ka parë atë sy të ndritur (të Guru) qoftë edhe një herë,
do t'i shuheshin plotësisht të gjitha dyshimet dhe iluzionet e tij." (18) (5)
Kthehuni në vete dhe gëzohuni! Është koha për fillimin e stinës së re të pranverës,
Pranvera është këtu, i dashuri im, Guru, ka ardhur dhe tani zemra ime është e qetë dhe në paqe.” (19) (1)
Shkëlqimi dhe shkëlqimi im (e Guru-së) kanë depërtuar aq shumë në bebëzën e syrit tim,
Që kudo dhe në çfarëdo drejtimi, mund të shikojë, ai sheh vetëm fytyrën e dashur të të dashurit tim, Guru-së." (19) (2) Unë jam skllav i syve të mi; kthehem në drejtimin në të cilin më drejtojnë sytë e mi dhe po shikojnë, çfarë mund të bëj në fakt, çfarë kontrolli kemi në këtë rrugë dashurie? (19) (3)
Disa miq pretendues morën lajmin nga dikush që Manssor,
duke bërtitur se ai ishte Zoti, u pa duke vazhduar drejt skelës sonte. (19) (4)
Informoni të gjitha lulet që të fillojnë të lulëzojnë, sepse
Ky lajm i mirë erdhi nga mijëra bilbilat që këndonin. (19) (5)
Goyaa thotë, "Gjuha është bërë memece nga turpi dhe zemra është e shqetësuar në rastin e saj; Kush mund ta përfundojë historinë e dashurisë sime të pakufishme për Ty, Guru?" (19) (6)