Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Leathanach - 11

ਦਿਲ ਅਗਰ ਦਰ ਹਲਕਾਇ ਜ਼ੁਲਫ਼ਿ ਦੋ ਤਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।

dil agar dar halakaae zulaf do taa khaahad guzashat |

Go deimhin, ní mór uaim mo chroí agus m'anam (creideamh) (ag iarraidh maireachtáil) duitse amháin."(16) (5) Tá do chruth mar ghlas gruaige díreach cosúil le duaithníocht na maidne, Cosúil le grian na maidine a bheith caite faoi na scamaill dubha. (17) (1) Nuair a tháinig mo ghealach, agus í ag dúiseacht as a chodladh lae, Bhí sé mar a bheadh sé ag cur isteach ar staidiúir ghrian na maidine (17) (2) a Ghúrú, d'eascair le do shúil codlata ó Leaba an ghrá, Bhí grian na maidine á gcealg agus faoi ghlas chun í féin a chur i gcomparáid le gile do ghnúis. Le teacht an t-ádh air, tugann sé solas (lá) don domhan ar fad. (17) (4) Is faire oíche gan deireadh é saol iomlán na ndaoine saolta agus is amnesia buanseasmhach é, a deir Goyaa, “Mar sin féin, domsa , beidh cosc ar chodladh le linn uaireanta beaga na maidne, peacach agus mícheart morálta as seo amach.” (17) (5) Meallann an tsúil spraíúil seo m’anáil, mo chroí is mo chreideamh, ‘s is í an tsúil bhríomhar chéanna í. tugann sé amach as mo imní agus aimsir bhrón mé. (18) (1) Is féidir le ceann dá ghruaig thubaiste agus tubaiste a chruthú sa domhan, Agus ní féidir ach ceann amháin dá shúile an domhan uile a bheannú le rathúnas. (18) (2) Tá Goyaa ag guí, “Is mian le mo chroí a bheith mar dheannach chosa mo chroí (Gúrú) - umhlaíocht,

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਤਨ ਵਜ਼ ਚੀਨੋ ਮਾਚੀਨੋ ਖ਼ਤਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੧।

az khutan vaz cheeno maacheeno khataa khaahad guzashat |11|1|

Agus stiúrann mo shúil spraíúil mo bhealach i dtreo an Akaalpurakh.” (18) (3) Duine ar bith a bhfuil blaiseadh de bhlaiseadh na súl mirthful sin (an Ghúrú) aige, ní bheidh air nó uirthi féachaint arís ar bhláth Narcissus. (18) (4) ) Arsa Goyaa, “Duine ar bith a raibh spléachadh aige ar an tsúil ghrinn sin (den Ghúrú) fiú uair amháin,

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਰ ਦੋ ਆਲਮ ਯੱਕ ਨਿਗਾਹਿ ਰੂਇ ਤੂ ।

baadashaahee bar do aalam yak nigaeh rooe too |

go gcuirfí deireadh go hiomlán lena amhras agus lena seachmaill.” (18) (5)

ਸਾਇਆਇ ਜ਼ੁਲਫਿ ਤੂ ਅਜ਼ ਬਾਲਿ ਹੁਮਾ ਖਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੨।

saaeaae zulaf too az baal humaa khaahad guzashat |11|2|

Tar ar ais chuig do chuid céadfaí agus lúcháir! Is é an t-am le haghaidh séasúr nua an earraigh a thosú,

ਈਣ ਬਸਾਤਿ ਉਮਰ ਰਾ ਦਰਯਾਬ ਕੀਣ ਬਾਦਿ ਸਬਾ ।

een basaat umar raa darayaab keen baad sabaa |

Tá an t-earrach anseo, tá mo chroí, an Gúrú, tagtha, agus anois tá mo chroí sámh agus faoi shíocháin.” (19) (1)

ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਆਮਦ ਨਭਦਾਨਮ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਖ਼ਹਿਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੩।

az kujaa aamad nabhadaanam az kujaa khahid guzashat |11|3|

Tá mo (Gúrú) éirim agus éirim tar éis dul i bhfeidhm go mór ar dhalta mo shúl,

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਇ ਜਹਾਣ ਜੁਜ਼ ਸ਼ੋਰੋ ਗ਼ੋਗ਼ਾ ਬੇਸ਼ ਨੀਸਤ ।

baadashaahee jahaan juz shoro gogaa besh neesat |

Sin cibé áit agus cibé treo a bhreathnaíonn sé, ní fheiceann sé ach aghaidh ghrámhar mo ghrá, an Gúrú.” (19) (2) Is mise sclábhaí mo shúl; Casaim sa treo ina dtreoraíonn mo shúile mé. agus atá ag amharc. Cad is féidir liom a dhéanamh? (19) (3)

ਪੇਸ਼ਿ ਦਰਵੇਸ਼ੇ ਕਿ ਊ ਅਜ਼ ਮੁਦਆ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੪।

pesh daraveshe ki aoo az mudaa khaahad guzashat |11|4|

Fuair roinnt cairde éilitheora an scéala ó dhuine éigin a thug Manssor,

ਅਜ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤਨ ਹਾ ਚਿਹ ਮੀ ਪੁਰਸੀ ਦਰੀਣ ਦੈਰਿ ਖ਼ਰਾਬ ।

az guzashatan haa chih mee purasee dareen dair kharaab |

ag béicíl gurbh é an Tiarna é, le feiceáil ag imeacht i dtreo an scafall anocht. (19) (4)

ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਜ਼ ਤੋ ਹਮ ਗਦਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੫।

baadashaah khaahad guzaz to ham gadaa khaahad guzashat |11|5|

Ar an eolas go léir na bláthanna chun tús a blossoming, mar gheall ar

ਸ਼ਿਅਰਿ ਗੋਯਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ-ਬਖ਼ਸ਼ ਅਸਤ ਚੂੰ ਆਬਿ-ਹਯਾਤ ।

shiar goyaa zindagee-bakhash asat choon aabi-hayaat |

Tháinig an dea-scéal seo ó na mílte oícheanta amhránaíochta. (19) (5)

ਬਲਕਿ ਦਰ ਪਾਕੀਜ਼ਗੀ ਜ਼ਿ ਆਬਿ ਬਕਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੬।

balak dar paakeezagee zi aab bakaa khaahad guzashat |11|6|

Arsa Goyaa, "Tá an teanga éirithe balbh as náire agus tá an croí i bponc as a stuaim féin; Cé is féidir scéal mo ghrá gan teorainn duitse, an Gúrú?" (19) (6)

Innéacs (1 - 65)

Ghazals Leathanach: 1 - 63

Rubaiyia Leathanach: 64 - 64

Futkal Baint Leathanach: 65 - 65