Seachas sin, imeoidh an saol ar fad, agus tú ag comhaireamh do chuid anála, díreach cosúil leis an aer, agus muid ag breathnú ar. (37) (3)
Tá sruth na beatha ag sileadh mar charbhán síorghluaiseachta taoidí ama,
Más féidir, déan iarracht ansin sip nóiméad a bheith agat le gach anáil ón sruth beatha seo (37) (4)
Arsa Goya, "Tá tú tar éis dul i ngleic leis na céadta tascanna vain sa saol nach mbeidh aon úsáid sa deireadh, Dá bhrí sin, gabháil leat féin i ngníomhaíochtaí den sórt sin a bheidh úsáideach arís agus ina dhiaidh seo (37) (5) A fhios agam go léir rúndiamhra! Táimid , A bhfaca an ceann is airde de do shráid, A chrom agus a chuir ár gceann síos ar dheannach an cheantair go h-uirísleach agus d'iompaigh mé féin ó gach rud eile rud coitianta, dhiúltaigh mé don ghairdín is airde ar neamh agus níor mheas mé é ach mar urlár faoi do dhoras." (38) (2)
Thóg tonnta is gcuacha do ghlasa cumhra mo chroí is mo anam,
Agus, ba é seo an taisce is airde a bailíodh le linn mo shaol fada. (38) (3)
Is é radharc d’aghaidh an téacs naofa sin a chosnaíonn gach duine i ngach cás.
Is éard atá i rológ stuaite i do mhala ná alcove an mhosc (meditation) in intinn Do thiomnaithe. (38) (4)
Arsa Goyaa, "Conas is féidir liom riocht m'intinne a mhíniú agus mé scartha uait? Tá sé cosúil le lampa a bhíonn i gcónaí chun a paisin a dhó agus a leá. (38) (5) A Ghúrú! Tá an domhan ar fad faoi dhraíocht Tá mearbhall orm gan tú, Tá mo chroí agus mo anam ag dul i ngrá agus ag cócaireacht ar ghríl mar Kabab mar gheall ar do scaradh." (39) (1)
Maireann aon iarrthóir Dé go brách (Is cuimhin go brách é),