ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা Ghazals Bhai Nand Lal Ji
Leathanach - 33
ਗੁਲਿ ਹੋਲੀ ਬਬਾਗ਼ਿ ਦਹਿਰ ਬੂ ਕਰਦ ।
gul holee babaag dahir boo karad |Na bábóga cré seo, daoine, a rinneadh naofa amháin mar gheall air, ós rud é go bhfuil a íomhá féin i gcónaí iontu go léir,
ਲਬਿ ਚੂੰ ਗੁੰਚਾ ਰਾ ਫ਼ਰਖੰਦਾ ਖ਼ੂ ਕਰਦ ।੩੩।੧।
lab choon gunchaa raa farakhandaa khoo karad |33|1|Agus, táim tar éis an Tiarna Uile-Chosanta a bhrath, agus fanann mé i gcuimhne air. (57) (3)
ਗੁਲਾਬੋ ਅੰਬਰੋ ਮਸ਼ਕੋ ਅਬੇਰੀ ।
gulaabo anbaro mashako aberee |Chuir mé mo cheann ar chosaibh lotus mo mhór-Mháighistir Rí,
ਚੂ ਬਾਰਾਨਿ ਬਾਰਿਸ਼ਿ ਅਜ਼ ਸੂ ਬਸੂ ਕਰਦ ।੩੩।੨।
choo baaraan baarish az soo basoo karad |33|2|Agus do nigh mé mo lámha ón dá shaoghal, seo agus an saol eile.” (57) (4) Níl aon ní eile ach a dhiongbháilteacht i súil an uile dhuine, Dá bhrígh sin, d'iarr mé riamh comhluadar na naomh. (57) (5) Deir Goyaa, "Tá mé éirithe i mo cháithnín den deannach faoina chosa,
ਜ਼ਹੇ ਪਿਚਕਾਰੀਏ ਪੁਰ ਜ਼ਾਅਫ਼ਰਾਨੀ ।
zahe pichakaaree pur zaafaraanee |Ós rud é go bhfuil greim faighte agam ar theaghráin A rópa, ghéill mé mé féin agus lorg agus fuair a sciath." (57) (6) Fiafraíonn Goyaa, "Cé hé Goyaa? " meditator an Naam of " kaalpurakh,
ਕਿ ਹਰ ਬੇਰੰਗ ਰਾ ਖ਼ੁਸ਼ਰੰਗੋ ਬੂ ਕਰਦ ।੩੩।੩।
ki har berang raa khusharango boo karad |33|3|Sin é an fáth go bhfuil sé ag lonrú sa saol seo ar nós na gréine.” (57) (7) Deir Goyaa, “Is fear mé an ghrá agus na diadhachta; Ní aithním Dia;
ਗੁਲਾਲਿ ਅਫ਼ਸ਼ਾਨੀਇ ਦਸਤਿ ਮੁਬਾਰਿਕ ।
gulaal afashaanee dasat mubaarik |Níl a fhios agam mí-úsáidí bréige soiléire agus ní fheicim beannachtaí.” (58) (1) Deir Goyaa, “Táim go buile i ngrá le mo Dhaoine is Fearr atá á ghabháil ionam freisin,
ਜ਼ਮੀਨੋ ਆਸਮਾਂ ਰਾ ਸੁਰਖ਼ੁਰੂ ਕਰਦ ।੩੩।੪।
zameeno aasamaan raa surakhuroo karad |33|4|Ní chreidim rí ar bith is ní aithním beggar.” (58) (2) Adeir Goyaa, “Is é fírinne an scéil, tar éis duit a lorg agus a shéanadh, nach bhfuil aon duine eile ach Tú i ngach áit;
ਦੋ ਆਲਮ ਗਸ਼ਤ ਰੰਗੀਣ ਅਜ਼ ਤੁਫ਼ੈਲਸ਼ ।
do aalam gashat rangeen az tufailash |Mar sin ní aithním aon bhacainní idir tú féin agus mise.” (58) (3) I gcosán féinmharaithe an ghrá, cuirtear an oiread sin iontais ar an duine go n-iompaíonn an ceann ina chosa agus ina chos an ceann in aontacht; Is minic a bhíonn an cliche seo. arís agus arís eile, áfach, ní dhéanaimid idirdhealú idir róil an chinn agus na gcos. modus operandi machnaimh nó fakery. (58) (5) Aon uair a osclaíonn muid ár súile chun breathnú i dtreo ár Gúrú Aibhne, Ansin tosaíonn na súile péarla-mhaith abhainn ag sruthlú síos le deora (59) (1) Goyaa a deir, " Cibé áit ar fhéach mé, ní fheicim ach aghaidh mo ghrá,
ਚੂ ਸ਼ਾਹਮ ਜਾਮਾ ਰੰਗੀਨ ਦਰ ਗੁਲੂ ਕਰਦ ।੩੩।੫।
choo shaaham jaamaa rangeen dar guloo karad |33|5|Cathain a d’fhéach mé riamh ar choimhthíoch, duine éigin eile seachas an Akaalpurakh Féin?” (59) (2) A naomh machnamhach! ná mo Chara dílis grámhar. (59) (3) Deir Goyaa, "Níor ghlac mé aon spreagadh bia riamh ach amháin an dioscúrsa faoi d'aghaidh álainn,
ਕਸੇ ਕੂ ਦੀਦ ਦੀਦਾਰਿ ਮੁਕੱਦਸ ।
kase koo deed deedaar mukadas |Agus mé ag triall ar chonair an ghrá agus an gean, is leor é sin, agus bhí mé á dhearbhú seo go leanúnach." (59) (4) Deir Goyaa, "Táim sáite le cuma mheisciúil mo Dhíle,
ਮੁਰਾਦਿ ਉਮਰ ਰਾ ਹਾਸਿਲ ਨਿਕੋ ਦਰਦ ।੩੩।੬।
muraad umar raa haasil niko darad |33|6|Mar sin, cén fáth ar chóir dom a bheith i bhfad ar shúip de dheoch mheisciúil mheisciúil?” (59) (5) Ní shíneann aon ní isteach i mo shúile domsa acht mo rogha-rí féin; Is aoibhinn a thogha ard-thógtha le Dia do mo mhacsa. súile. (60) (1) Deir Goyaa, “Déanann sé, an Gúrú, coirp marbh a athbheochan ar an saol lena aoibh gháire,
ਸ਼ਵਦ ਕੁਰਬਾਨ ਖ਼ਾਕਿ ਰਾਹਿ ਸੰਗਤ ।
shavad kurabaan khaak raeh sangat |Nuair a thaispeánann sé nathanna cosúil le helixir óna bhéal faoi bhláth, cosúil le bachlóga.” (60) (2) Tá mo shúile tar éis éirí mar fhoinse d’fhoinse síoraí ag dúil le do radharc a fháil; A Shéamais, mo ghrá! atá toilteanach é féin a íobairt ar do shon. (60) (3) Dá mba mhian leatsa, a Ghúrú, breathnú go domhain i mo chroí, ní bhfaighidh tú aon ní seachas tú féin ann ach tusa i ngach géag de mo chorp agus i ngach braon de mo chuid fola. (60) (4) Deir Gayaa, “Is dorn deannaigh mé, ach tá mo chuid féin istigh geal agus sáithithe le solas an tsolais shíoraí. dá ghathanna,
ਦਿਲਿ ਗੋਯਾ ਹਮੀਣ ਰਾ ਆਰਜ਼ੂ ਕਰਦ ।੩੩।੭।
dil goyaa hameen raa aarazoo karad |33|7|Mar sin, is macalla i gcónaí m’intinn agus m’intinn chliste leis an teachtaireacht sin.” (60) (5) Deir Goyaa, “Má éiríonn tú dílis, ní dhéanfadh aon duine tú a bhrath,