غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 11


ਦਿਲ ਅਗਰ ਦਰ ਹਲਕਾਇ ਜ਼ੁਲਫ਼ਿ ਦੋ ਤਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।
dil agar dar halakaae zulaf do taa khaahad guzashat |

درحقيقت، مون کي پنهنجي دل ۽ روح (ايمان) جي ضرورت آهي (جيئڻ چاهيان ٿو) صرف تنهنجي لاءِ. ڪارا ڪڪر (17) (1) جڏهن منهنجو چنڊ رات جي ننڊ مان اٿندو هو، تڏهن ائين لڳو ڄڻ صبح جو سج جي حالت کي ظاهر ڪري رهيو هو. توهان جي پيار جي بستري مان توهان جي ننڊ اکين سان اڀري، صبح جو سج توهان جي منهن جي روشني سان مقابلو ڪرڻ لاء پريشان ٿي ويو (17) (3) جڏهن ننڊ ۾ سج پنهنجي منهن تان پردو هٽائي ٿو، ان جي خوش قسمت آمد سان، اهو (ڏينهن) سڄي دنيا ۾ روشني آڻيندو آهي. صبح جو سوير سمهڻ اڄ کان حرام، گناهگار ۽ اخلاقي طور تي غلط ٿي ويندو.“ (17) (5) هيءَ چنچل اک منهنجي ساهه، دل ۽ ايمان کي ڪشش ۽ جذبي سان کسي ٿي، ۽ اها ئي سرسري اک آهي. مون کي منهنجي پريشاني ۽ ڏک جي وقت مان ڪڍي ٿو. (18) (1) هن جي وارن جو هڪ تالو دنيا ۾ آفت ۽ آفت پيدا ڪري سگهي ٿو ۽ هن جي صرف هڪ اک سڄي دنيا کي خوشحالي سان نوازي سگهي ٿي. (18) (2) گويا دعا ڪري رهيو آهي، ”کاش منهنجي دل منهنجي محبوب (گرو) جي پيرن جي مٽي بڻجي وڃي.

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਤਨ ਵਜ਼ ਚੀਨੋ ਮਾਚੀਨੋ ਖ਼ਤਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੧।
az khutan vaz cheeno maacheeno khataa khaahad guzashat |11|1|

۽ منھنجون اکيون مون کي اڪالپورخ ڏانھن ھلائينديون آھن.“ (18) (3) جنھن به (گروءَ جي) اُن مزيدار اکين جو ذائقو چکيو آھي، اھو ڪڏھن به نرگس جي گل ڏانھن نھارڻ جي پرواھ نه ڪندو. (18) (4) گويا چوي ٿو ته، ”جنهن به هڪ ڀيرو به ان (گروءَ جي) چِڪندڙ اکين جي جهلڪ ڏٺي آهي.

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਰ ਦੋ ਆਲਮ ਯੱਕ ਨਿਗਾਹਿ ਰੂਇ ਤੂ ।
baadashaahee bar do aalam yak nigaeh rooe too |

هن جا سڀ شڪ ۽ وهم مڪمل طور تي ختم ٿي ويندا. (18) (5)

ਸਾਇਆਇ ਜ਼ੁਲਫਿ ਤੂ ਅਜ਼ ਬਾਲਿ ਹੁਮਾ ਖਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੨।
saaeaae zulaf too az baal humaa khaahad guzashat |11|2|

پنهنجي هوش ۾ واپس اچو ۽ خوش ٿيو! اهو وقت آهي نئين بهار جي موسم جي شروعات جو،

ਈਣ ਬਸਾਤਿ ਉਮਰ ਰਾ ਦਰਯਾਬ ਕੀਣ ਬਾਦਿ ਸਬਾ ।
een basaat umar raa darayaab keen baad sabaa |

بهار هتي آهي، منهنجو محبوب، گرو، اچي چڪو آهي، ۽ هاڻي منهنجي دل آرام ۽ سڪون سان آهي. (19) (1)

ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਆਮਦ ਨਭਦਾਨਮ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਖ਼ਹਿਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੩।
az kujaa aamad nabhadaanam az kujaa khahid guzashat |11|3|

منهنجي (گرو) جو شان ۽ حوصلو منهنجي اکين جي پتلي ۾ ايترو ته داخل ٿي ويو آهي،

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਇ ਜਹਾਣ ਜੁਜ਼ ਸ਼ੋਰੋ ਗ਼ੋਗ਼ਾ ਬੇਸ਼ ਨੀਸਤ ।
baadashaahee jahaan juz shoro gogaa besh neesat |

اهو جتي به هجي، جنهن طرف به نظر اچي، اهو فقط منهنجي محبوب، گروءَ جو پيارو چهرو ڏسي ٿو. ۽ مان ڇا ڪري سگهان ٿو، اسان کي پيار جي هن رستي ۾ ڇا آهي؟ (19) (3)

ਪੇਸ਼ਿ ਦਰਵੇਸ਼ੇ ਕਿ ਊ ਅਜ਼ ਮੁਦਆ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੪।
pesh daraveshe ki aoo az mudaa khaahad guzashat |11|4|

ڪجهه دعويدار دوستن کي ڪنهن کان خبر پئي ته منصور،

ਅਜ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤਨ ਹਾ ਚਿਹ ਮੀ ਪੁਰਸੀ ਦਰੀਣ ਦੈਰਿ ਖ਼ਰਾਬ ।
az guzashatan haa chih mee purasee dareen dair kharaab |

رڙيون ڪندي چيو ته هو رب آهي، اڄ رات هن کي پاڇي ڏانهن وڌندي ڏٺو ويو. (19) (4)

ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਜ਼ ਤੋ ਹਮ ਗਦਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੫।
baadashaah khaahad guzaz to ham gadaa khaahad guzashat |11|5|

سڀني گلن کي خبر ڏيو ته ڦلڻ شروع ڪن، ڇاڪاڻ ته

ਸ਼ਿਅਰਿ ਗੋਯਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ-ਬਖ਼ਸ਼ ਅਸਤ ਚੂੰ ਆਬਿ-ਹਯਾਤ ।
shiar goyaa zindagee-bakhash asat choon aabi-hayaat |

اھا خوشخبري ھزارن ڳائڻ وارن راتين مان آئي. (19) (5)

ਬਲਕਿ ਦਰ ਪਾਕੀਜ਼ਗੀ ਜ਼ਿ ਆਬਿ ਬਕਾ ਖ਼ਾਹਦ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੧੧।੬।
balak dar paakeezagee zi aab bakaa khaahad guzashat |11|6|

گويا چوي ٿو، ”زبان شرم کان گونگي ٿي وئي آهي ۽ دل پنهنجي حال تي ئي پريشان آهي، ڪير ٿو پورو ڪري سگهي، تنهنجي لاءِ منهنجي لامحدود محبت جي ڪهاڻي؟ (19) (6)