تنهن هوندي، توهان کي پنهنجي چپن کي مضبوطيء سان بند رکڻ گهرجي جيڪڏهن توهان محبوب جي رازن کي حصيداري ڪرڻ لاء پريشان آهيو. (63) (4)
گويا چوي ٿو ته، ”آئون پاڻ کي ۽ پنهنجي مجنون دل کي پنهنجي محبوب وٽ وڪڻڻ چاهيان ٿو، ان جي فضل ۽ ڪرم تي يقين رکڻ سان، مون کي يقين آهي ته هو ان کي خريد ڪرڻ جي لائق سمجهندو. تنهنجي لاءِ هن جو جوش، هن جي مٿي تي هلڻ لڳو، ۽، هو پنهنجو جهنڊو نون آسمانن تي لڙڪائڻ جي قابل ٿي ويو، هن جو هن دنيا ۾ اچڻ ۽ اوترو ئي برڪت وارو هن جو وڃڻ آهي، گويا چوي ٿو، "جنهن کي محسوس ڪيو آهي. رب.“ (1) هر اهڙي اک جنهن اڪالپور جي وجود کي نه سڃاتو، ان کي انڌو سمجهي سگهجي ٿو، هن هن قيمتي حياتيءَ کي غفلت ۽ لاپرواهيءَ ۾ ضايع ڪري ڇڏيو، هو (هن دنيا ۾) روئيندو آيو ۽ سڀ ڪجهه کڻي هليو ويو. هن جون خواهشون ۽ اُميدون هن جنم ۽ مرڻ جي چڪر ۾ بهتر نه ٿي سگهيا. لالچ ۽ حوس ۾ غرق ٿيل ڪو به طاقتور قادر مطلق تائين پهچي نه ٿو سگهي، ڇاڪاڻ ته هي رستو واهگورو جي بهادر ۽ بهادر عقيدتمندن لاءِ آهي. (3) هر اهڙو دل ۽ دماغ جيڪو خود بخود (فضائل حاصل ڪري) خدا جو محبوب بڻجي ويو، يقين رکو! اهو ته هو پاڻ اڪالپورخ جو مجسمو بڻجي ويو، مٽيءَ جو ذرو به ان جي مهربانيءَ کان سواءِ نه آهي، ۽ مجسمي ساز- مصور به پنهنجي رنگن جي پويان پاڻ کي ڇهي رهيو آهي. (4) هن دنيا ۾ هي اچڻ ۽ وڃڻ هڪ لمحي کان وڌيڪ نه آهي، اسان جتي به نظر ڊوڙون ٿا ۽ چوڌاري ڏسون ٿا، اسان کي رڳو پنهنجون تصويرون نظر اچن ٿيون، پوءِ ڪنهن ٻئي ڏانهن ڏسڻ جي همت ڪيئن ٿي سگهي ٿي؟ ڇو ته، اسان جي اڳيان يا پويان ٻيو ڪو به (سواءِ واهه گرو) ناهي جيڪو اسان جو ساٿ ڏئي. (5) هر اهڙو ماڻهو جيڪو الهي جو طالب آهي، ان کي ٻنهي جهانن ۾ اعليٰ مرتبو ۽ مرتبو حاصل آهي. گويا چوي ٿو، ”جَوَ جي هڪ داڻي جي بدلي ۾ اهي ٻئي جهان حاصل ڪري سگهن ٿا.
مان، تنهنجو محبوب (مجنون جهڙو) تنهنجو عاشق (ليليٰ جهڙو) ڪڏهن ۽ ڪيئن ٿيندس؟“ (6) جڏهن خدا جا ماڻهو هن دنيا ۾ ظاهر ٿيندا آهن، تڏهن گمراهه ماڻهن کي سڌي رستي تي آڻڻ لاءِ اڳواڻ بڻجي ايندا آهن. گويا چوي ٿو، ”جيڪڏهن تنهنجي اک الله تعاليٰ جي خواهشمند آهي،
پوءِ سمجهو ته خدا جا عظيم روح هن ڌرتيءَ تي فقط هن کي ظاهر ڪرڻ لاءِ آيا آهن.“ (7) اسان جي عقيدي جا ماڻهو (اڪاالپورخ کان سواءِ) ڪنهن ٻئي جي پوڄا نٿا ڪن، هو هميشه هوشيار ۽ هوشيار رهن ٿا ۽ ڪڏهن به بيوقوفيءَ سان ڪم يا رويو نه رکن ٿا. هڪ لمحي لاءِ به واهه گرو جي ياد کان غافل نه ٿيندا آهن، ان کان علاوه سماج جي اعليٰ يا هيٺين طبقن سان واسطو رکندڙ موضوعن ۾ شامل نه ٿيندا آهن. پوءِ اها هزارن بادشاهن کان به اعليٰ آهي، گويا چوي ٿو، ”مان پنهنجي سچي گروءَ جو غلام آهيان.
۽ هن لکيل دعويٰ کي ڪنهن به شاهد جي ضرورت نه آهي.“ (9) هن دنيا ۾ هر انسان ترقي يافته ۽ پيشه ورانه ترقي پسند ڪندو آهي، هن کي گهوڙا، اُٺ، هاٿي ۽ سون حاصل ڪرڻ جي شديد خواهش هوندي آهي. بهرحال، گويا چوي ٿو، "مان هميشه رب کان دعا گهران ٿو ته مون کي صرف هن جي يادگيري سان نوازيو وڃي." اهو آئينو جنهن ۾ ڪا به درار نه آهي، اهو ته هو غافل ۽ غافل ماڻهن کان پاسو ڪري ٿو گويا چوي ٿو، ”(اهو تڏهن ٿي سگهي ٿو) جڏهن هڪ پورو گرو تنهنجي پاسي ۾ هجي ۽ مدد ڪري. ۽ شايد اهو ئي طريقو آهي
پريشانين ۽ غمن سان ڀريل منهنجي دل کي سڪون سان بلند ڪري سگهجي ٿو؟“ (12) هڪ طرف شيطان اسان کي تباهه ڪرڻ جو ارادو رکي ٿو، ٻئي طرف منهنجو ڪمزور دماغ الله تعاليٰ کان مدد ۽ راحت جي اميد رکي ٿو، ان وحشي کي ڪهڙي ڳڻتي آهي؟ ۽ اسان کي ان ڳالهه جي ڳڻتي آهي ته خدا تعاليٰ اسان جي هن بيشمار زندگي مان ڇا حاصل ڪيو آهي؟ اسان جي شخصيت هڪ وڏي راکشس هئي، جڏهن اسان پنهنجي انا ۽ باطل کي حاصل ڪيو، اسان کي حاصل ڪيو، اسان کي توهان جي دروازي جي مٽي مان ڪوليريم حاصل ڪيو توکان سواءِ ٻئي ڪنهن جي اڳيان نه جهڪي، اسان پنهنجي دل جي گهر ۾ ئي عالمن جون علامتون ڳولي لڌيون آهن. مون کي عقيدت ۽ پيار جو اهو پورو پورو پيالو مليو آهي؟ رب جي طلب ڪرڻ کان سواءِ، ٻيو ڪو به اهڙو قيمتي خزانو نه آهي، جيڪو مون کي حاصل ڪرڻ جي سعادت حاصل ڪئي آهي." (16)
گويا چوي ٿو، ”تون ڪيترو وقت هن فاني دنيا ۾ رهندين، ڪڏهن ايترو ضروري ٿي پوي ٿو ته ڪڏهن ايترو مقرر، ڪتن وانگر هڏن تي وڙهنداسين، ڪيستائين؟ (ڪيترا خود غرض ۽ بي رحم آهن)“. (17)
گويا چوي ٿو ته، ”جيڪڏهن تون واهگورو جي شان ۽ شان کي ڏسڻ چاهين ٿو، جيڪڏهن تون پنهنجي لالچ ۽ ڪمال جي گناهن کان پاسو ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهين ۽ مراقبت لاءِ پيٽ پيو آهين، ته پوءِ تون انهن صاف ۽ ظاهري اکين سان نه ڏسن. ڇاڪاڻ ته اهي توهان جي لاءِ رڪاوٽ آهن، توهان کي پنهنجي اکين جي بغير ڏسڻ جي ڪوشش ڪرڻ گهرجي (۽ توهان ڪامياب ٿي ويندا) "(18)
Akaalpurakh تمام وسيع آهي. پوءِ تون ڪنهن کي ڳوليندين؟
رحمدلن سان ملاقات اسان جي زندگيءَ جو مقصد آهي. تون ڪٿي گم ٿي رهيو آهين؟
اهي ٻئي دنياون توهان جي مهارت ۽ ڪنٽرول جون علامتون آهن.
يعني تون پنهنجي زبان سان خدا جو ڪلام ٻڌائي رهيو آهين. (19)
اي واءُ! منهنجي محبوب جي دروازي مان مٽي نه اُڏي،
ٻي صورت ۾ مخالف اهو (دعويٰ) ڪندو ته هو هر هنڌ موجود آهي. (1)