ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 غزلون ڀائي نند لال جي
صفحو - 29
ਕੀਸਤ ਇਮਰੂਜ਼ ਕਿ ਸੌਦਾਇ ਨਿਗਾਰੇ ਦਾਰਦ ।
keesat imarooz ki sauadaae nigaare daarad |تون هميشه لاءِ امر ٿي ويندين. (50) (7)
ਬਾਦਸ਼ਾਹੇਸਤ ਦਰੀਣ ਦਹਿਰ ਕਿ ਯਾਰੇ ਦਾਰਦ ।੨੯।੧।
baadashaahesat dareen dahir ki yaare daarad |29|1|بادشاهن پنهنجون سموريون سلطنتون ختم ڪري ڇڏيون
ਦਾਨਮ ਐ ਸ਼ੋਖ਼ ਕਿ ਖ਼ੂਨਿ ਦੋ ਜਹਾਣ ਖ਼ਾਹਦ ਰੇਖ਼ਤ ।
daanam aai shokh ki khoon do jahaan khaahad rekhat |اھي سمجھي سگھندا ھئا ۽ سمجھي سگھندا ھئا محبت جي اسرار ۽ رفتار کي. (50) (8)
ਚਸ਼ਮਿ ਮਸਤ ਤੂ ਇਮਰੂਜ਼ ਖ਼ੁਮਾਰੇ ਦਾਰਦ ।੨੯।੨।
chasham masat too imarooz khumaare daarad |29|2|جيڪو به عشق جي بيماريءَ ۾ ڦاٿل هجي، جهڙو گويا،
ਦਾਮਨਿ ਚਸ਼ਮਿ ਮਰਾ ਖ਼ੂਨਿ ਜਿਗਰ ਰੰਗੀਣ ਕਰਦ ।
daaman chasham maraa khoon jigar rangeen karad |هن نه ڏٺو آهي ٻيو ڪو عطر سواءِ فرمانبرداريءَ ۽ واهه گرو جي مراقبي جي. (50) (9)
ਦਿਲਿ ਦੀਵਾਨਾਇ ਮਾ ਤੁਰਫ਼ਾ ਬਹਾਰੇ ਦਾਰਦ ।੨੯।੩।
dil deevaanaae maa turafaa bahaare daarad |29|3|سڀني جي پالڻهار پاڪ اڪالپورخ مون کي ان سبب ڪري جنم ڏنو آهي،
ਸਾਯਾਇ ਤੂਬਾ ਓ ਫ਼ਿਰਦੌਸ ਨਖ਼ਾਹਦ ਹਰਗਿਜ਼ ।
saayaae toobaa o firadauas nakhaahad haragiz |انهيءَ مٽيءَ جي دڙي مان سواءِ احسان جو نالو ٻيو ڪجهه به نه نڪرندو. (51) (1)
ਹਰ ਕਿ ਮਨਸੂਰ ਸਿਫ਼ਤ ਸਾਯਾਇ ਦਾਰੇ ਦਾਰਦ ।੨੯।੪।
har ki manasoor sifat saayaae daare daarad |29|4|توکان جدائي جي وقت تنهنجي دل ۽ روح جي حالت اهڙي آهي،
ਰੂਇ ਗੁਲਗੂਨਿ ਖ਼ੁਦ ਐ ਸ਼ਮਾਅ ਬਰ ਅਫ਼ਰੂਜ਼ ਦਮੇ ।
rooe gulagoon khud aai shamaa bar afarooz dame |ته سندن دل ڪڪڙ جي گل وانگر ٽڙي پکڙيل آهي ۽ سندن روح ڦاٽي پيو آهي. (51) (2)
ਦਿਲਿ ਪਰਵਾਨਾ ਓ ਬੁਲਬੁਲ ਬ-ਤੂ ਕਾਰੇ ਦਾਰਦ ।੨੯।੫।
dil paravaanaa o bulabul ba-too kaare daarad |29|5|توکي ياد ڪرڻ کان سواءِ گذري ويل وقت ”موت“ سڏجي ٿو.
ਬ-ਹਰ ਦੀਵਾਨਾ ਅਗਰ ਸਿਲਸਲਾ-ਹਾ ਮੀਸਾਜ਼ੰਦਿ ।
ba-har deevaanaa agar silasalaa-haa meesaazand |پر جيستائين مون کي برڪت آهي ته توهان جي حفاظت هيٺ رهي، مون کي (موت جو) ڪو به خوف نه آهي.“ (51) (3) بادشاهن ۽ شهنشاهه پنهنجا تخت ۽ تاج تو لاءِ ڇڏي ڏنا، اي گرو، مهرباني ڪري پردو هٽائي ڇڏيو. تنهنجي منهن تان، ڇو ته دنيا مري رهي آهي (51) (4) تنهنجي آسماني مٽي دنيا کي صحتيابي عطا ڪري، هنن غريبن جي دردناڪ حالتن تي رحم ڪر (51) 5) هيءَ دنيا آهي جنهن ٻنهي ڪائناتن کي ناس ڪري ڇڏيو، دارا جهڙا راجا مٽيءَ سان مليا ۽ ڪارون جهڙا بهادر هن دنيا جي لالچ ۾ مري ويا تون، اي گرو! منهنجيون اکيون هميشه موتي ڳوڙها ڳاڙينديون رهنديون آهن (اندر)
ਦਿਲਿ ਗੋਯਾ ਬ ਖ਼ਮਿ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਕਰਾਰੇ ਦਾਰਦ ।੨੯।੬।
dil goyaa b kham zulaf karaare daarad |29|6|(51) (7) تنهنجا عجائب ۽ ڪارناما ڪمال آهن، حقيقت ۾ ڪمال جو ڪمال آهي، تنهنجو حُسن حسن جي راڻي آهين، تون خوبصورتيءَ جي راڻي آهين. (52) (1) منهنجي ساهه جي رڳ تنهنجي غضب جي ويجهو آهي، تنهن هوندي به، اسان پنهنجي ذات بابت ڪهڙا خيال رکون ٿا، (2) گويا چوي ٿو، ”مان! خبر ناهي مان ڪير آهيان، نه ڪيئن آهيان،