Mga Ghazal Bhai Nand Lal Ji

Pahina - 64

ਰੁਬਾਈਆਣ ।

rubaaeeaan |

Sila ang nagpapala sa lahat ng mga likhang ito at mga likas na kagandahan na may biyaya at kakisigan. (269)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਸ਼ੌਕਿ ਤੂ ਕਦਮ ਅਜ਼ ਸਰ ਸਾਖ਼ਤ ।

har kas zi shauak too kadam az sar saakhat |

Ang Naam ng Waaheguru ay isang palamuti para sa Kanyang marangal at banal na mga deboto,

ਬਰ ਨਹੁ ਤਬਕ ਚਰਖ਼ਿ ਅਲਮ ਸਰ ਅਫ਼ਰਾਖ਼ਤ ।

bar nahu tabak charakh alam sar afaraakhat |

At, ang mata ng mga maharlikang ito ay laging puno ng mga perlas at hiyas dahil sa maningning na ningning ng Makapangyarihan. (270)

ਸ਼ੁਦ ਆਮਦਨਸ਼ ਮੁਬਾਰਿਕ ਰਫ਼ਤਨ ਹਮ ।

shud aamadanash mubaarik rafatan ham |

Ang kanilang mga salita ay isang aral para sa isang permanenteng buhay,

ਗੋਯਾ ਆਣ ਕਸ ਕਿ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਰਾ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।੧।

goyaa aan kas ki raeh hak raa bishanaakhat |1|

At, ang alaala ng Akaalpurakh ay nananatili sa kanilang mga labi/dila magpakailanman. (271)

ਕੂਰ ਅਸਤ ਹਰ ਆਣ ਦੀਦਾ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਨਭਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।

koor asat har aan deedaa ki hak raa nabhashanaakhat |

Ang kanilang mga pagbigkas ay may katayuan ng mga salita ng Banal,

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ ਮਾਯਾ ਬ-ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਦਰਬਾਖ਼ਤ ।

een umar giraan maayaa ba-gafalat darabaakhat |

At, kahit isang hininga nila ay hindi nauubos nang hindi Siya naaalala. (272)

ਊ ਗਿਰੀਆਣ ਕੁਨਾਣ ਆਮਦ ਬ-ਹਸਰਤ ਮੁਰਦ ।

aoo gireeaan kunaan aamad ba-hasarat murad |

Ang lahat ng mga banal na tao ay talagang naghahanap ng isang Banal na sulyap,

ਅਫ਼ਸੋਸ ਦਰੀਣ ਆਮਦ ਸ਼ੁਦ ਕਾਰੇ ਨਭਸਾਖ਼ਤ ।੨।

afasos dareen aamad shud kaare nabhasaakhat |2|

At, ang kasiya-siyang makamundong pagkalat na ito ay, sa katunayan, isang makalangit na kama ng bulaklak. (273)

ਈਣ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਖ਼ਾਨਾ ਦਾਰਿ ਜਾਨਾਨਸਤ ।

een chasham too khaanaa daar jaanaanasat |

Sinuman ang bumuo ng pakikipagkaibigan sa mga deboto ng Waaheguru,

ਈਣ ਤਖ਼ਤਿ ਵਜੂਦਿ ਮਸਨਦਿ ਸੁਲਤਾਨਸਤ ।

een takhat vajood masanad sulataanasat |

Kunin mo na ang kanyang anino (sa kanila) ay maraming beses na higit na mapalad kaysa sa anino ng mga balahibo ng ibong Humaa (Sinasabi na ang isang anino ng ibong Humaa ay maaaring ipagkaloob ang kaharian ng mundo). (274)

ਹਰ ਬੂਅਲਹਵਸੇ ਬਸੂਇ ਊ ਰਾਹ ਨ ਬੁਰਦ ।

har booalahavase basooe aoo raah na burad |

Dapat nating isipin na ang pagpasok sa pagmumuni-muni ni Waaheguru ay ang pagsuko sa sarili,

ਕਿ ਈਣ ਰਾਹ ਤਅੱਲਕਿ ਮੰਜ਼ਲਿ ਮਰਦਾਨਸਤ ।੩।

ki een raah talak manzal maradaanasat |3|

At, ang hindi pag-iisip tungkol sa Kanya ay maiipit tayo sa bawat iba pang makamundong atraksyon. (275)

ਹਰ ਦਿਲ ਕਿ ਬਰਾਹਿ ਰਾਸਤ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

har dil ki baraeh raasat jaanaan shudaa asat |

Ang tubusin ang ating sarili mula sa ating mga kaakuhan ay ang tunay na pagpapalaya,

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਕਿ ਐਨਿ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

tahikeek bidaan ki aain jaanaan shudaa asat |

At, ang pagtali sa ating isipan sa debosyon ni Waaheguru ay tunay na pagpapalaya. (276)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ਿ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਰਹਿਮਤਸ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਨੀਸਤ ।

yak zaraa zi faiz rahimatash khaalee neesat |

Sinuman ang nag-ugnay at nag-ugnay sa kanyang isip sa Makapangyarihan,

ਨੱਕਾਸ ਦਰੂਨਿ ਨਕਸ਼ ਪਿਨਹਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।੪।

nakaas daroon nakash pinahaan shudaa asat |4|

Kunin mo na siya ay madaling tumalon sa isang langit na nilagyan kahit na may siyam na kandado. (277)

ਈਣ ਆਮਦੋ ਰਫ਼ਤ ਜੁਜ਼ ਦਮੇ ਬੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

een aamado rafat juz dame besh nabood |

Ang samahan ng mga deboto na may kaugnayan sa Diyos,

ਹਰ ਜਾ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਕੁਨੇਮ ਜੁਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

har jaa ki nazar kunem juz khesh nabood |

Kunin ito na ito ay ang lunas-lahat; gayunpaman, paano tayo magiging mapalad na makuha ito? (278)

ਮਾਣ ਜਾਨਿਬਿ ਗ਼ੈਰ ਚੂੰ ਂਨਿਗਾਹ ਬਿਕੁਨੇਮ ।

maan jaanib gair choon nigaah bikunem |

Parehong ang pananampalataya at ang relihiyon ay namangha,

ਚੂੰ ਗ਼ੈਰ ਤੂ ਹੀਚ ਕਸੇ ਪਸੋ ਪੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।੫।

choon gair too heech kase paso pesh nabood |5|

At sa ganitong pagkamangha na lampas sa limitasyon ay nalilito sila. (279)

ਹਰ ਬੰਦਾ ਕੂ ਤਾਲਿਬਿ ਮੌਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

har bandaa koo taalib maualaa baashad |

Sinumang tumanggap ng gayong malinis at banal na pagnanasa,

ਦਰ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰੁਤਬਾ-ਅੰਸ਼ ਊਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

dar har do jahaan rutabaa-ansh aoolaa baashad |

Ang kanyang Guru (guro) ay ang master ng likas at intrinsic na kaalaman. (280)

ਗੋਯਾ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰਾ ਬ-ਜੌਏ ਬਿ-ਸਤਾਨੰਦ ।

goyaa do jahaan raa ba-jaue bi-sataanand |

Ang konektado sa Diyos na marangal na mga banal ay maaaring gumawa ng iyong koneksyon sa Kanya,

ਮਜਨੂੰਨਿ ਤੂ ਕੈ ਆਸ਼ਕਿ ਲੈਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।੬।

majanoon too kai aashak lailaa baashad |6|

Matutulungan ka rin nilang makuha ang walang hanggang kayamanan, ang Naam. (281)

ਦਰ ਦਹਿਰ ਕਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

dar dahir ki maradaan khudaa aamadaa and |

Ito ay isang walang kamatayang tagumpay para sa isang napaliwanagan na tao,

ਬਰ ਗ਼ੁਮ-ਸ਼ੁਦਗਾਨਿ ਰਹਿਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

bar guma-shudagaan rahinumaa aamadaa and |

Ang kasabihang ito ay karaniwang kilalang-kilala, at alam ng lahat ito. (282)

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਈਂ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਖ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

goyaa agar een chasham too mushataak khudaa asat |

Ang naliwanagan, perpekto at nalubog sa pag-ibig ng mga deboto ng Diyos;

ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਖ਼ੁਦਾ-ਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।੭।

maradaan khudaa khudaa-numaa aamadaa and |7|

Lagi nilang nasa kanilang mga dila at labi ang Kanyang Naam sa pagninilay-nilay. (283)

ਦਰ ਮਜ਼ਹਬਿ ਮਾ ਗ਼ੈਰ-ਪਰਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

dar mazahab maa gaira-parasatee na kunand |

Ang patuloy na pagbubulay-bulay sa Kanyang Naam ay kanilang pagsamba;

ਸਰ ਤਾ ਬਕਦਮ ਬਹੋਸ਼ ਓ ਮਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

sar taa bakadam bahosh o masatee na kunand |

At, ang walang hanggang kayamanan na pinagpala ng Akaalpurakh ay nagtuturo sa isa patungo sa Kanyang landas. (284)

ਗ਼ਾਫ਼ਲਿ ਨਸ਼ਵੰਦ ਯਕ ਦਮ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।

gaafal nashavand yak dam az yaad khudaa |

Kapag ang banal na walang hanggang kayamanan ay nagpapakita ng mukha Nito,

ਦੀਗਰ ਸੁਖ਼ਨ ਅਜ਼ ਬੁਲੰਦੋ ਪਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।੮।

deegar sukhan az bulando pasatee na kunand |8|

Ikaw ay mapapabilang kay Waaheguru at Siya ay sa iyo. (285)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਅਗਰ ਸ਼ੌਕਿ ਇਲਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

yak zaraa agar shauak ilaahee baashad |

Kung ang anino ng Akaalpurakh ay nahulog sa puso at kaluluwa ng isang tao,

ਬਿਹਤਰ ਕਿ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

bihatar ki hazaar baadashaahee baashad |

Pagkatapos ay kunin mo na ang masakit na tinik ng paghihiwalay ay nabunot sa paa (depth) ng ating isipan. (286)

ਗੋਯਾ-ਸਤ ਗ਼ੁਲਾਮਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।

goyaa-sat gulaam murashad khesh |

Kapag ang tinik ng paghihiwalay ay naalis na sa mga paa ng puso,

ਈਣ ਖ਼ਤ ਨ ਮੁਹਤਾਜਿ ਗਵਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੯।

een khat na muhataaj gavaahee baashad |9|

Kunin ito pagkatapos na ginawa ng Akaalpurakh ang templo ng ating puso bilang Kanyang tahanan. (287)

ਹਰ ਕਸ ਬ-ਜਹਾ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas ba-jahaa nashavo numaa mee khaahad |

Tulad ng patak ng tubig na nahulog sa isang ilog o karagatan, binigay ang sarili nitong pagkakakilanlan (nagpapakita ng kababaang-loob),

ਅਸਪੋ ਸ਼ੁਤਰੋ ਫ਼ੀਲੋ ਤਿਲਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

asapo shutaro feelo tilaa mee khaahad |

Ito mismo ang naging ilog at karagatan; (kaya bumagsak sa mga paa ni Aakaalpurakh), at naganap ang pagtatagpo sa Kanya. (288)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਬਰਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਚੀਜ਼ੇ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas zi baraae khesh cheeze mee khaahad |

Kapag ang patak ay sumanib sa karagatan,

ਗੋਯਾ ਜ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।੧੦।

goyaa zi khudaa yaad khudaa mee khaahad |10|

Pagkatapos nito, hindi na ito mahihiwalay sa karagatan. (289)

ਪੁਰ ਗਸ਼ਤਾ ਜ਼ਿ ਸਰ ਤਾ ਬ-ਕਦਮ ਨੂਰ-ਉਲ-ਨੂਰ ।

pur gashataa zi sar taa ba-kadam noor-aula-noor |

Nang magsimulang dumaloy ang patak sa direksyon ng karagatan,

ਆਈਨਾ ਕਿ ਦਰ ਵੈਨ ਬਵਦ ਹੀਚ ਕਸੂਰ ।

aaeenaa ki dar vain bavad heech kasoor |

Napagtanto nito, kung gayon, ang kahalagahan ng pagiging isang patak lamang ng tubig. (290)

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਜ਼ਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲਾਣ ਦੂਰ ਬਵਦ ।

tahikeek bidaan zi gaafilaan door bavad |

Nang ang patak ay ipinagkaloob sa walang hanggang pagkikitang ito,

ਊ ਦਰ ਦਿਲਿ ਆਰਿਫ਼ ਕਰਦਾ ਜ਼ਹੂਰ ।੧੧।

aoo dar dil aarif karadaa zahoor |11|

Bumungad dito ang katotohanan, at natupad ang matagal na niyang hinahangad. (291)

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ-ਮਾਯਾ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een umar giraana-maayaa ki barabaad shavad |

Ang sabi ng patak, "Kahit ako ay isang maliit na patak ng tubig, nasusukat ko ang lawak ng napakalaking karagatang ito." (292)

ਈਣ ਖ਼ਾਨਾਇ ਵੀਰਾਣ ਬ-ਚਿਹ ਆਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een khaanaae veeraan ba-chih aabaad shavad |

Kung ang karagatan, sa sobrang kabaitan nito, ay papayag na kunin ako,

ਤਾ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨਦਿਹਦ ਦਸਤ ਬ੍ਰਹਮ ।

taa murashad kaamil nadihad dasat braham |

At, ito ay sumang-ayon na pagsamahin ako sa sarili nito kahit na lampas sa kakayahan nito; (293)

ਗੋਯਾ ਦਿਲਿ ਗ਼ਮਗੀਨ ਤੂ ਚੂੰ ਸ਼ਾਦ ਬਵਦ ।੧੨।

goyaa dil gamageen too choon shaad bavad |12|

At, ito ay tumaas tulad ng isang tidal wave mula sa hanay ng karagatan,

ਦਿਲਿ ਜ਼ਾਲਮਿ ਬ-ਕਸਦਿ ਕੁਸ਼ਤਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।

dil zaalam ba-kasad kushatan maa-sat |

Ito ay naging isa pang alon, at pagkatapos ay yumuko bilang paggalang sa karagatan. (294)

ਦਿਲਿ ਮਜ਼ਲੂਮਿ ਮਨ ਬਸੂਇ ਖ਼ੁਦਾ ਸਤ ।

dil mazaloom man basooe khudaa sat |

Sa parehong paraan, ang bawat ganoong tao na nakipagtagpo sa Makapangyarihan sa lahat,

ਊ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾਣ ਬਮਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।

aoo dareen fikar taan bamaa chih kunad |

Naging kumpleto at perpekto sa landas ng pagmumuni-muni. (295)

ਮਾ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।੧੩।

maa dareen fikar taa khudaa chih kunad |13|

Sa katotohanan, ang alon at karagatan ay iisa,

ਦਰ ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰ ਆਣ ਚਿਹ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar haasil umar aan chih maa yaafataa em |

Ngunit mayroon pa ring malaking pagkakaiba sa pagitan nila. (296)

ਦਰ ਹਰ ਦੋ-ਜਹਾਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar har do-jahaan yaad khudaa yaafataa em |

Ako ay isang simpleng alon, habang ikaw ay isang napakalaking karagatan,

ਈਣ ਹਸਤੀਏ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਬਲਾ ਬੂਦ ਅਜ਼ੀਮ ।

een hasatee kheshatan balaa bood azeem |

Kaya, mayroong isang malaking pagkakaiba sa pagitan mo at sa akin tulad ng sa pagitan ng lupa at langit. (297)

ਅਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤੇਮ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।੧੪।

az khesh guzashatem khudaa yaafataa em |14|

Ako ay wala; lahat ng ito (na ako) ay dahil lamang sa iyong mga pagpapala,

ਅਜ਼ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਿ ਤੂ ਤੂਤੀਆ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

az khaak dar too tooteea yaafataaem |

Ako rin ay isang alon sa Iyong malawak na mundo. (298)

ਕਜ਼ ਦੌਲਤਿ ਆਣ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

kaz daualat aan nashavo numaa yaafataaem |

Kakailanganin mo ang pakikisama sa mga marangal na tao,

ਮਾ ਸਿਜਦਾ ਬਰ ਰੂਇ ਗ਼ੈਰ ਦੀਗਰ ਨਭਕੁਨੇਮ ।

maa sijadaa bar rooe gair deegar nabhakunem |

Ito ang magiging una at pinakamahalagang bagay na kakailanganin mo. (299)

ਦਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਨਕਸ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੫।

dar khaanaae dil nakash khudaa yaafataaem |15|

Ang perpekto at kumpletong Lumikha ay nakikita sa pamamagitan ng Kanyang sariling mga nilikha,

ਗੋਯਾ ਖ਼ਬਰ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

goyaa khabar az yaad khudaa yaafataaem |

Ang Lumikha, sa katunayan, ay nananatili sa gitna ng Kanyang sariling Kalikasan at mga pagpapakita. (300)

ਈਣ ਜਾਮਿ ਲਬਾ-ਲਬ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

een jaam labaa-lab az kujaa yaafataaem |

Ang Lumikha at ang Kanyang mga nilikha ay iisa at iisa,

ਜੁਜ਼ ਤਾਲਿਬਿ ਹੱਕ ਨਸੀਬਿ ਹਰ ਕਸ ਨ ਬਵਦ ।

juz taalib hak naseeb har kas na bavad |

Sila, ang mga marangal na tao, ay tinatalikuran ang lahat ng mga materyal na kaguluhan maliban sa Provident. (301)

ਈਣ ਦੌਲਤਿ ਨਾਯਾਬ ਕਿ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੬।

een daualat naayaab ki maa yaafataaem |16|

O aking mahal na kaibigan! Pagkatapos ay dapat ka ring gumawa ng isang paghatol at tapusin,

ਗੋਯਾ ਤਾ ਕੈ ਦਰੀਣ ਸਰਾਏ ਮਾਦੂਅਮ ।

goyaa taa kai dareen saraae maadooam |

Kung sino ang Diyos, at kung sino ka, at kung paano makilala ang dalawa. (302)

ਗਾਹੇ ਲਾਜ਼ਮ ਸ਼ਵਦ ਵ ਗਾਹੇ ਮਲਜ਼ੂਮ ।

gaahe laazam shavad v gaahe malazoom |

Kung, sa iyong mga hangarin, nagkataon na mayroon kang isang pulong sa Akaalpurakh.

ਤਾ ਕੈ ਚੂ ਸਗਾਣ ਬਰ ਉਸਤਖ਼ਾਣ ਜੰਗ ਕੁਨੇਮ ।

taa kai choo sagaan bar usatakhaan jang kunem |

Kung gayon ay hindi ka dapat magbigkas ng anumang salita maliban sa salita ng pagsamba at pagninilay-nilay. (303)

ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ਅਹਿਲਿ ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ।੧੭।

duniaa maalooam ahil duniaa maalooam |17|

Ang lahat ng nasasalat at hindi nasasalat na mga biyayang ito ay dahil sa pagninilay,

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਆਣ ਜਮਾਲ ਦੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

goyaa agar aan jamaal deedan daaree |

Kung walang pagmumuni-muni, ang buhay nating ito ay kahihiyan at kahihiyan lamang. (304)

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਹਵਸ ਮੈਲਿ ਰਮੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

az khud havas mail rameedan daaree |

Sinabi rin ng Makapangyarihang Diyos,

ਜ਼ੀਣ ਦੀਦਾ ਮਬੀਣ ਕਿ ਹਜ਼ਾਬ ਸਤ ਤੁਰਾ ।

zeen deedaa mabeen ki hazaab sat turaa |

Sinumang nagpalit ng kanyang sarili sa isang tao ng Diyos ay tinubos." (305) Sinuman na nagpahayag sa pamamagitan ng kanyang sariling bibig na siya ay Diyos, Ang batas ng relihiyong Islam ay ipinako siya sa krus tulad ni Mansoor. (306) Lasing sa Diyos ay, sa katunayan, sa maging laging nasa kalagayan ng pagiging alerto, Kahit na ang panaginip habang natutulog para sa may kaalaman ay tunay na tulad ng pananatiling gising (307) Sa katotohanan, ang isang walang galang ay nahaharap sa kahihinatnan (ani ng mga bunga) ng kanyang sariling mga kilos, Dahil, ito ay ang 'paggalang'. at 'civility' na may kakayahang ipakita ang lahat ng direksyon ng tamang landas (308) Kung binago mo ang iyong sarili mula ulo hanggang paa sa anyo ni Akaalpurakh, At, Kung ikaw ay sumanib sa walang kapantay at walang kapantay na Waaheguru, (309) Pagkatapos. dapat mong sundin ang landas ng pagninilay-nilay, At, maging Kanyang (paboritong) tao sa pamamagitan ng paghawak sa banal na espirituwal na daanan ng pagninilay-nilay (310) Dapat ipalagay ng isang tao ang Kanyang presensya sa lahat ng pagkakataon, Isinasaalang-alang Siya sa lahat ng dako at nananatili. Siya ay may kakayahang makita ang lahat sa lahat ng dako. (311) Walang edukasyon maliban sa paggalang at pagkamagalang sa landas ng Diyos, Ito ay hindi maingat para sa Kanyang naghahanap-deboto na tumanggap ng anuman maliban sa Kanyang Kautusan. (312) Ang mga naghahanap ng Banal na Espiritu ay laging gumagalang, Sila rin ay busog sa paggalang habang inaalala Siya. (313) Ano ang alam ng isang apostata tungkol sa tradisyon ng mga marangal na tao? Ang mga pagsisikap ng isang ateista na makita ang Akaalpurakh ay palaging magiging hindi epektibo. (314) Hindi kailanman mahahanap ng isang walang galang ang landas patungo sa Banal na Espiritu; Walang naliligaw na tao ang nakahanap ng landas ng Diyos at lalong hindi nakarating sa Kanya. (315) Ang paggalang na siyang gabay sa landas ng Waaheguru; At, ang isang ateista ay nananatiling blangko sa pagtanggap ng Kanyang mga pagpapala. (316) Paano mahahanap ng isang ateista ang daan patungo sa Makapangyarihan, Na hinatulan dahil sa galit ni Waaheguru?(317) Kung nagmamalasakit kang humanap ng kanlungan (at sumasang-ayon na gumana sa kanilang anino) ng mga marangal na kaluluwa ng Diyos , Makakatanggap ka ng mga turo at tagubilin tungkol sa pagiging kagalang-galang doon. (318) Pagdating sa lugar na ito (ng mga marangal na tao), maging ang mga tumalikod ay naging may kakayahang magturo ng mga aral ng pagpipitagan, Dito, kahit ang mga patay na lampara ay nagsimulang magpalaganap ng liwanag sa buong mundo. (319) O Akaalpurakh! Mabait na ipagkaloob ang paggalang kahit sa mga walang paggalang, Upang sila ay gugulin ang kanilang buhay sa pag-alaala sa Iyo. (320) Kung masisiyahan ka sa sarap (matamis na lasa) ng pag-alala ni Waaheguru, Kung gayon, O mabuting tao! Maaari kang maging walang kamatayan. (321) Isaalang-alang ang katawang ito ng dumi bilang permanente sa kadahilanang ito Dahil ang debosyon para sa Kanya ay permanenteng itinatag sa kuta ng iyong puso. (322) Ang pag-ibig at kagalakan para sa Akaalpurakh ay ang linya ng buhay ng kaluluwa, May yaman ng pananampalataya at relihiyon sa Kanyang alaala. (323) Paano mananatili sa bawat puso ang euphoria at katuwaan para kay Waaheguru, At, paano Siya makakapagkanlong sa katawan na binubuo ng dumi. (324) Nang ang iyong pagmamahal sa Akaalpurakh ay sumuporta sa iyo, Pagkatapos, tanggapin mo na magkakaroon ka ng kontrol at magkaroon ng banal na walang hanggang kayamanan. (325) Ang alabok ng Kanyang landas ay parang collyrium para sa ating mga mata at ulo, Ang alabok na ito ay higit na mahalaga kaysa sa korona at mga trono para sa naliwanagan. (326) Ang makamundong yaman na ito ay hindi kailanman nagtatagal, Dapat mong tanggapin ito ayon sa hatol ng mga tunay na deboto ng Diyos. (327) Ang pagmumuni-muni ng Waaheguru ay palaging napakahalaga para sa iyo, At, ang diskurso tungkol sa Kanya ay ginagawa kang matatag at hindi natitinag magpakailanman. (328) Ang mga deboto ng Akaalpurakh ay malapit na konektado sa banal na kaalaman, At, ang pagkamit ng banal na kaalaman ay ganap na hinihigop sa loob ng kanilang mga kaluluwa. (329) Ang trono ng debosyon para sa Akaalpurakh ay permanente at hindi nasisira, Bagama't ang bawat taluktok ay may labangan. (330) Ang kahanga-hangang sarap para sa pag-ibig ng Diyos ay walang hanggan at hindi nasisira, Sana'y makakuha lamang tayo ng isang butil ng Kanyang debosyon. (331) Sinuman ang mapalad na makakuha ng gayong butil, siya ay nagiging walang kamatayan, Sa katotohanan, ang kanyang pagnanais (na makatagpo sa Akaalpurakh) ay natupad. (332) Nang marating niya ang yugto ng katuparan, Ang butil ng matinding pagnanais para sa Kanyang debosyon ay namumulaklak sa kanyang puso. (333) Ang banal na nektar ay umaagos mula sa kanyang bawat buhok, At ang buong mundo, kasama ang kanyang bango, ay naging buhay at bumangon. (334) Mapalad ang taong iyon na nakamit ang Provident; At, na tumalikod sa kanyang sarili (nakahiwalay) mula sa bawat makamundong bagay maliban sa alaala ng Diyos. (335) Kahit na nabubuhay sa makamundong pagkukunwari, siya ay hiwalay sa bawat materyalistikong bagay, Tulad ng Entity ng Diyos, siya ay nagpapanatili ng isang nakatagong profile. (336) Sa panlabas ay maaaring siya ay lumilitaw na nasa mahigpit na pagkakahawak ng isang kamao ng alikabok, Sa loob, siya ay palaging nakikibahagi sa pakikipag-usap tungkol sa malinis na Akaalpurakh at nananatili sa Kanya. (337) Sa panlabas, maaaring siya ay tila nalubog sa pag-ibig sa kanyang anak at asawa, Sa katotohanan, siya ay laging nananatili (sa pag-iisip at pagkilos) sa kanyang Diyos. (338) Sa panlabas, maaaring tila siya ay hilig sa 'mga pagnanasa at kasakiman', Ngunit sa loob, siya ay nananatiling malinis at sagrado sa alaala ni Waaheguru. (339) Sa panlabas, maaaring mukhang binibigyang pansin niya ang mga kabayo at kamelyo, Ngunit sa loob, nananatili siyang hiwalay sa makamundong hub-hub at mga ingay. (340) Siya ay maaaring mukhang kasangkot sa ginto at pilak sa panlabas, Ngunit siya, sa katunayan, ay master ng lupa at tubig sa loob. (341) Ang kanyang tunay na halaga ay dahan-dahan at unti-unting nabubunyag, Sa katunayan, siya ay naging isang kabaong ng halimuyak. (342) Ang kanyang panloob at panlabas na sarili ay naging isa at pareho, Parehong ang mundo ay naging tagasunod ng kanyang utos. (343) Ang kanyang puso at dila ay lubusang nalubog sa pag-alaala ni Akaalpurkh sa lahat ng oras at magpakailanman, Ang kanyang dila ay naging kanyang puso, at ang kanyang puso ay kanyang dila. (344) Ang mga banal na kaluluwang iyon na nakipag-ugnayan sa Diyos ay malinaw na nagsabi, Na ang mga tao ng Diyos ay nananatiling komportable at masaya habang sila ay nasa pagninilay-nilay." (345)