Ang sinumang nakaunawa sa kanyang sarili ay hindi na estranghero sa Akaalpurakh. (10) (2)
Ang sinumang may pananabik na makilala ang Lumikha ay ang panginoon ng kanyang sarili.
Ang ganitong uri ng pagpapasiya ay hindi pag-aari ng sinumang matalinong tao o sa sinumang baliw. (10) (3)
O sermonizer! Hanggang kailan mo ipagpapatuloy ang iyong mga sermon?
Ito ay isang grupo ng mga lasing na lasing (ng Naam ni Waaheguru): Ito ay hindi isang lugar para sa pagkukuwento at mga kuwento. (10) (4)
Ang banal na kayamanan na ito ay nasa mga taong may puso, ang mga panginoon ng kanilang pag-iisip,
Bakit ka gumagala sa ilang? Hindi siya tumatahan sa mga sulok at sulok ng mga tiwangwang at wasak na lugar. (10) (5)
Tanungin ang mga tunay na deboto ng Waaheguru tungkol sa mga kayamanan ng pagmamahal para sa Kanya;
Sapagkat, walang iba kundi ang kanilang konsentrasyon sa Kanyang mga tampok sa mukha sa buong buhay nila. (10) (6)
O Goyaa! Hanggang kailan ka magpapakasawa sa gayong mga talakayan; oras na para tumahimik ka;
Ang isang kataasan ng pagnanais para sa Waaheguru ay hindi nakakulong alinman sa Kaaba o isang templo. (10) (7)
Kung ang aking puso ay mabubuhay (ang pananabik) na dumaraan sa mga buhok ng kanyang dobleng kulot na buhok,
Pagkatapos ay mauunawaan ko na maaari itong dumaan sa mga sensitibong bansa tulad ng China nang walang anumang problema. (11) (1)
Isang sulyap lang ng iyong mukha ay katumbas ng kaharian ng magkabilang mundo,
Ang anino ng iyong buhok ay lumampas sa anino ng mga pakpak ng Phoenix, ang mystical bird (na magdadala raw ng suwerte). (11) (2)
Magsikap na maunawaan at mapagtanto ang malawak na teritoryo ng buhay,