Sabi ni Goyaa, "Hindi ko matamo o maintindihan ang aking realidad kung sino ako, Aba! Sinayang ko lang lahat ng ari-arian ko sa buhay." (8) (4) Sinabi ni Goyaa, "Kung may dumaan sa kalye ng Minamahal,
Hindi na siya kailanman maglalakad-lakad (na magiging mas mababa sa kasiyahan sa itaas) kahit na sa makalangit na hardin.” (8) (5)
Ang buwan ay nahihiya kung ihahambing sa iyong (maganda) na mukha,
Sa katunayan, maging ang araw ng mundo ay nahihiya din bago ang iyong ningning, O Guru! ang ningning at liwanag nito ay sunud-sunuran sa iyo. (9) (1)
Goyaa: "Ang aking mga mata ay hindi nakilala ang sinuman maliban sa Akaalpurakh. Mapalad ang mga mata na posibleng makakita sa Makapangyarihan." (9) (2) Hindi ko ipinagmamalaki ang aking pagmumuni-muni o kabanalan, Ngunit kung ako ay nagkasala sa kasalanang ito, ang Waaheguru ay Mapagpatawad sa lahat." (9) (3) Saan tayo makakahanap ng isa pa, Kung napakaraming ingay at asaran tungkol sa Nag-iisang." (9) (4)
Walang salita, maliban sa Naam ng Waaheguru na kailanman nanggagaling sa mga labi ni Goyaa,
dahil sa Kanyang banal na katangian na Mapagpatawad sa Lahat. (9) (5)
Sa (kalooban ng aking puso) ang aming pagtitipon, walang sermon o diskurso maliban doon sa Akaalpurakh ang binigay,
Halika at sumali sa kongregasyong ito. Walang estranghero dito (sa lihim ng pagtatagpo na ito). (10) (1)
Nang hindi nababahala tungkol sa mga personalidad ng iba, subukang unawain ang iyong sarili;