ഗോയ പറയുന്നു, "ഞാൻ ആരാണെന്നുള്ള എൻ്റെ യാഥാർത്ഥ്യം എനിക്ക് നേടാനോ മനസ്സിലാക്കാനോ കഴിയുന്നില്ല, അയ്യോ, എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും ഞാൻ വെറുതെ കളഞ്ഞു." (8) (4) ഗോയ പറയുന്നു, "പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ തെരുവിലൂടെ ആരെങ്കിലും എപ്പോഴെങ്കിലും കടന്നുപോകുകയാണെങ്കിൽ,
അപ്പോൾ അവൻ ഒരിക്കലും സ്വർഗ്ഗീയ പൂന്തോട്ടത്തിൽ പോലും നടക്കാൻ പോകില്ല (അത് മുകളിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആനന്ദത്തിന് താഴെയായിരിക്കും). (8) (5)
നിങ്ങളുടെ (മനോഹരമായ) മുഖവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ചന്ദ്രൻ നാണംകെട്ടതാണ്,
വാസ്തവത്തിൽ, ലോകസൂര്യൻ പോലും അങ്ങയുടെ തേജസ്സിനു മുന്നിൽ ശോഷിച്ചിരിക്കുന്നു, ഹേ ഗുരു! അതിൻ്റെ തിളക്കവും വെളിച്ചവും നിങ്ങളുടേതിന് വിധേയമാണ്. (9) (1)
ഗോയ: "എൻ്റെ കണ്ണുകൾ അകൽപുരാഖ് അല്ലാതെ മറ്റാരെയും തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടില്ല. സർവ്വശക്തനെ കാണാൻ കഴിയുന്ന കണ്ണുകൾ അനുഗ്രഹീതമാണ്." (9) (2) എൻ്റെ ധ്യാനത്തെക്കുറിച്ചോ വിശുദ്ധിയെക്കുറിച്ചോ ഞാൻ വീമ്പിളക്കുന്നില്ല, എന്നാൽ ഈ പാപത്തിൽ ഞാൻ എപ്പോഴെങ്കിലും കുറ്റക്കാരനാണെങ്കിൽ, വാഹേഗുരു എല്ലാം ക്ഷമിക്കുന്നവനാണ്. (9) (3) ഏകനെക്കുറിച്ച് ഇത്രയധികം ബഹളവും ആക്ഷേപവും ഉള്ളപ്പോൾ നമുക്ക് മറ്റൊരാളെ എവിടെ കണ്ടെത്താനാകും." (9) (4)
വാഹേഗുരുവിൻ്റെ നാമമല്ലാതെ മറ്റൊരു വാക്കും ഗോയയുടെ ചുണ്ടിൽ വരുന്നില്ല.
കാരണം അവൻ്റെ ദൈവിക ഗുണം എല്ലാം ക്ഷമിക്കുന്നവനാണ്. (9) (5)
(എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ അറയിൽ) ഞങ്ങളുടെ സമ്മേളനത്തിൽ, അകൽപുരാഖിനെക്കുറിച്ചല്ലാതെ മറ്റൊരു പ്രഭാഷണമോ പ്രഭാഷണമോ നടക്കുന്നില്ല,
ഈ സഭയിൽ വരൂ, ചേരൂ. ഇവിടെ അപരിചിതനില്ല (ഈ കൂടിക്കാഴ്ചയുടെ രഹസ്യത്തിൽ). (10) (1)
മറ്റുള്ളവരുടെ വ്യക്തിത്വങ്ങളെക്കുറിച്ച് ആകുലരാകാതെ, നിങ്ങളുടേത് മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുക;