പരിപൂർണ്ണനായ ഒരു ഗുരുവിനെ പ്രാപിക്കാൻ (അല്ലെങ്കിൽ അവനോട് സ്വയം ചേർത്തുപിടിക്കാൻ) കഴിഞ്ഞവൻ. (211)
വിശ്വാസവും ലോകവും സർവ്വശക്തനോടുള്ള പൂർണ്ണമായ അനുസരണത്തിലാണ്;
അവൻ്റെ ഒരു ദർശനം മാത്രം ലഭിക്കാൻ ഇരുലോകവും ഒരേപോലെ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. (212)
അകൽപുരാഖിൻ്റെ നാമത്തോട് അഗാധമായ സ്നേഹം വളർത്തിയെടുത്ത ആർക്കും,
അവൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ ദൈവിക അറിവിൻ്റെ തികഞ്ഞ അന്വേഷകനാകുന്നു. (213)
വാഹേഗുരുവിനെ അന്വേഷിക്കുന്നവർ (സജീവമായി) അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ധ്യാനത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു;
വാഹേഗുരുവിനെ അന്വേഷിക്കുന്നവർ എല്ലാവരേയും വളരെ ആകർഷകമാക്കുന്നു. (214)
നിങ്ങൾ (എല്ലായ്പ്പോഴും പരിശ്രമിക്കണം) ദൈവത്തിൻ്റെ ഒരു വ്യക്തിയാകണം എന്നതാണ് സത്യം,
അനാദരവുള്ള (വിശ്വാസത്യാഗി/നിരീശ്വരവാദി) വ്യക്തി എപ്പോഴും അവൻ്റെ മുമ്പാകെ ലജ്ജിക്കുകയും ലജ്ജിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. (215)
വാഹേഗുരുവിനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ചെലവഴിക്കുന്ന ജീവിതത്തിന് മൂല്യമുള്ളത് മാത്രമാണ്,