ഓരോ ടോമിനും ഡിക്കിനും ഹാരിക്കും അവിടെ (അവരെ) എത്താനുള്ള കഴിവില്ല. (232)
കാഴ്ചയിൽ, അവ അകൽപുരാഖ് എന്ന ഇനത്തിൻ്റെ ആൾരൂപം പോലെയാണ്,
വാസ്തവത്തിൽ, അവർ ഇരുലോകത്തിലുമുള്ള എല്ലാവർക്കും അഭയമാണ്. (233)
അവരുടെ തൊഴിലുകളിലോ വ്യാപാരങ്ങളിലോ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോൾ, അവർ ഇപ്പോഴും അവിഹിതവും അനാവശ്യമായി അവയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നതുമാണ്;
പ്രൊവിഡൻ്റിനെ (പകലും രാത്രിയും) സ്മരിക്കുന്നതിലാണ് അവർ ജീവിതം ചെലവഴിക്കുന്നത്. (234)
അവർ, ശ്രേഷ്ഠരായ ആത്മാക്കൾ, ഒരു ഉറുമ്പിനെപ്പോലെ (വിനയത്താൽ) തങ്ങളെത്തന്നെ കണക്കാക്കുന്നു,
വാസ്തവത്തിൽ, അവർ ഒരു ക്രൂരനും അപകടകാരിയുമായ ആനയെക്കാൾ ശക്തരായിരിക്കാം. (235)
ഈ ലോകത്ത് നിങ്ങൾ കാണുന്നതെന്തും ആശ്ചര്യവും ആശയക്കുഴപ്പവുമാണ്;
അവരുടെ തേജസ്സും പ്രഭയും പരീക്ഷകളേക്കാൾ വളരെ ഉയർന്നതാണ്. (236)
വാഹേഗുരുവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തരുടെ കൂട്ടായ്മ ഒരു വലിയ അനുഗ്രഹമാണ്;
അത്തരമൊരു സമ്പത്തും വൈദഗ്ധ്യവും ഒരു ഉത്കണ്ഠയും സങ്കടവും അനുഭവിക്കുന്നില്ല. (237)
അവർ തന്നെ, ഉന്നതരും, പക്വതയുള്ളവരും, അനുഗ്രഹീതരുമാണ്; അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് സമ്മാനിക്കപ്പെടുന്ന ആർക്കും;
അവനും ഉന്നതനും പക്വതയുള്ളവനും അനുഗ്രഹീതനുമായിത്തീരുകയും എല്ലായിടത്തും ബഹുമതികൾ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. (238)
സ്വന്തം യാഥാർത്ഥ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഏതൊരുവനും;