ഘസൽസ് ഭായ് നന്ദ് ലാൽ ജി

പേജ് - 48

ਗਰ ਜ਼ਿ ਰਾਹਿ ਸਾਜ਼ੀ ਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ।

gar zi raeh saazee seenaa saaf |

ഗോയ പറയുന്നു, "എനിക്ക് നിങ്ങളോട്, നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും നിങ്ങളുടെ മാനസികാവസ്ഥയെക്കുറിച്ചും ഖേദമുണ്ട്; നിങ്ങളുടെ അശ്രദ്ധയിലും (അവനെ ഓർക്കാത്തതിന്) നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ പെരുമാറ്റത്തിലും എനിക്ക് ഖേദമുണ്ട്. (75) ആഗ്രഹിക്കുന്നതും ഉത്കണ്ഠയുള്ളതുമായ ആർക്കും അവൻ്റെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ, ദൃശ്യവും ജീവനുള്ളതുമായ എല്ലാ വസ്തുക്കളും അവൻ്റെ സ്വന്തം പ്രതിച്ഛായയുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു ) "വാഹെഗുരുവിനോടുള്ള ഭക്തി" എന്ന വിഷയത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു പാഠം ലഭിക്കണമെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ അവനെ നിരന്തരം ഓർക്കണം എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയത്തിലും മനസ്സിലും വസിക്കുന്നത് ആരാണ്? (79) എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയങ്ങളിൽ അവൻ്റെ പ്രതിച്ഛായയാണ് നിലനിൽക്കുന്നത്, അതിനർത്ഥം ഗൃഹസമാനമായ ഹൃദയം അവൻ്റെ ലക്ഷ്യവും അഭയസ്ഥാനവുമാണ്.(80) എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയത്തിലും മനസ്സിലും വസിക്കുന്നത് സർവ്വശക്തനാണെന്ന് നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം (ജീവിതത്തിൻ്റെ) എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയത്തോട് ആദരവ് കാണിക്കുക എന്നതാണ്. (81) ഇതിനെയാണ് "വാഹെഗുരുവിൻ്റെ ധ്യാനം" എന്ന് വിളിക്കുന്നത്; മറ്റൊരു സ്മരണയുമില്ല, ഈ വസ്തുതയെക്കുറിച്ച് ഉത്കണ്ഠപ്പെടാത്തവൻ സന്തോഷവാനല്ല. (82) ദൈവജ്ഞാനമുള്ള വ്യക്തികളുടെ മുഴുവൻ ജീവിതവും ധ്യാനമാണ് (പ്രധാന ലക്ഷ്യം). സ്വയം അഹങ്കാരത്തിൽ കുടുങ്ങിപ്പോയ ഒരു വ്യക്തി വാഹേഗുരുവിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ അകന്നുപോകുന്നു. (83) ഓ ഗോയാ! ജീവിതത്തിൽ നിങ്ങളുടെ അസ്തിത്വം എന്താണ്? ഇത് ഒരു പിടി പൊടിയേക്കാൾ കൂടുതലല്ല; അതും നിങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലല്ല; നാം അവകാശപ്പെടുന്ന ശരീരവും നമ്മുടെ നിയന്ത്രണത്തിലല്ല. (84) അകാൽപുരാഖ് എഴുപത്തിരണ്ട് സമുദായങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവയിൽ നജീ സമുദായത്തെ ഏറ്റവും വരേണ്യവർഗമായി അദ്ദേഹം നിശ്ചയിച്ചു. (85) എഴുപത്തിരണ്ട് വംശങ്ങളുടെ അഭയകേന്ദ്രമായി നാം നാജീ (കൈമാറ്റത്തിൻ്റെ ചക്രങ്ങൾക്ക് മുകളിലും അപ്പുറത്തും കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന) സമൂഹത്തെ ഒരു സംശയവുമില്ലാതെ പരിഗണിക്കണം. (86) ഈ നജീ സമുദായത്തിലെ ഓരോ അംഗവും പവിത്രമാണ്; സുന്ദരനും സുന്ദരനും, മാന്യമായ സ്വഭാവവും ഉള്ള നല്ല പെരുമാറ്റവും. (87) ഈ ആളുകൾക്ക്, അകൽപുരാഖിൻ്റെ സ്മരണയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും സ്വീകാര്യമല്ല. കൂടാതെ, പ്രാർത്ഥനയുടെ വാക്കുകൾ പാരായണം ചെയ്യുന്നതല്ലാതെ അവർക്ക് ഒരു പാരമ്പര്യമോ പെരുമാറ്റമോ ഇല്ല. (88) അവരുടെ വാക്കുകളിൽ നിന്നും സംഭാഷണങ്ങളിൽ നിന്നും തികച്ചും മാധുര്യം ഒഴുകുന്നു, അവരുടെ എല്ലാ മുടിയിൽ നിന്നും ദിവ്യ അമൃതം ചൊരിയുന്നു. (89) അവർ അസൂയ, ശത്രുത, ശത്രുത എന്നിവയ്‌ക്കപ്പുറമാണ്. അവർ ഒരിക്കലും പാപകരമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നില്ല. (90) അവർ ഓരോരുത്തർക്കും ആദരവും ബഹുമാനവും നൽകുന്നു. കൂടാതെ, അവർ ദരിദ്രരെയും ദരിദ്രരെയും സമ്പന്നരും സമ്പന്നരുമാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. (91) അവർ മരിച്ചവരെ ദിവ്യ അമൃത് നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. വാടിപ്പോയതും തളർന്നതുമായ മനസ്സുകൾക്ക് അവർ പുതിയതും നവോന്മേഷപ്രദവുമായ ജീവിതം നൽകുന്നു. (92) ഉണങ്ങിയ മരത്തെ പച്ച ചില്ലകളാക്കി മാറ്റാൻ അവർക്ക് കഴിയും; ദുർഗന്ധം വമിക്കുന്ന കസ്തൂരി ആക്കി മാറ്റാനും അവർക്ക് കഴിയും. (93) സദുദ്ദേശ്യമുള്ള ഈ വ്യക്തികൾക്കെല്ലാം ഉദാത്തമായ വ്യക്തിഗത ഗുണങ്ങളുണ്ട്; അവരെല്ലാം വാഹേഗുരുവിൻ്റെ സത്ത അന്വേഷിക്കുന്നവരാണ്; വാസ്തവത്തിൽ, അവർ അവനെപ്പോലെയാണ് (അവൻ്റെ പ്രതിച്ഛായയാണ്). (94) അവരുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്ന് പഠനവും സാഹിത്യവും (സ്വതസിദ്ധമായി) ഉയർന്നുവരുന്നു; കൂടാതെ, അവരുടെ മുഖം തിളങ്ങുന്ന ദിവ്യസൂര്യനെപ്പോലെ പ്രകാശിക്കുന്നു. (95) അവരുടെ വംശത്തിൽ എളിമയും സൗമ്യതയും സൗമ്യതയും ഉള്ള ഒരു കൂട്ടം ഉൾപ്പെടുന്നു. അവർക്ക് ഇരുലോകത്തും ഭക്തന്മാരുണ്ട്; ഇരുലോകത്തിലുമുള്ള ആളുകൾ അവരിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു. (96) ഈ കൂട്ടം ആളുകൾ സൗമ്യരും വിനീതരുമായ ആത്മാക്കളുടെ സമൂഹമാണ്, ദൈവത്തിൻ്റെ മനുഷ്യരുടെ ഒരു സമൂഹമാണ്. നാം കാണുന്ന എല്ലാ വസ്തുക്കളും നാശകരമാണ്, എന്നാൽ അകാലപുരാഖ് മാത്രമാണ് ശാശ്വതമായി നിലനിൽക്കുന്നതും നശിക്കുന്നതും. (97) അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ടും കൂട്ടുകെട്ടും പൊടിയെപ്പോലും ഫലപ്രദമായ ചികിത്സയാക്കി മാറ്റി. അവരുടെ അനുഗ്രഹങ്ങൾ എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളെയും ഫലപ്രദമായി സ്വാധീനിച്ചു. (98) ഒരു നിമിഷം പോലും ഒരു പ്രാവശ്യം മാത്രം സഹവാസം ആസ്വദിക്കുന്ന ഏതൊരാൾക്കും കണക്കെടുപ്പിൻ്റെ ദിവസത്തെക്കുറിച്ച് ആശങ്കപ്പെടേണ്ടതില്ല. (99) നൂറുവർഷങ്ങൾ ആയുസ്സുണ്ടായിട്ടും കാര്യമായൊന്നും നേടാൻ കഴിയാത്ത ഒരു വ്യക്തി, ഈ ആളുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ചേർന്നപ്പോൾ സൂര്യനെപ്പോലെ തിളങ്ങി. (100) ഞങ്ങൾ കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അവരോട് നന്ദിയുള്ള കടപ്പാടും ഉണ്ട്, വാസ്തവത്തിൽ, ഞങ്ങൾ അവരുടെ പ്രീതിയുടെയും ദയയുടെയും വ്യക്തികളാണ്/ഉൽപ്പന്നങ്ങളാണ്. (101) എന്നെപ്പോലുള്ള ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ ഈ പ്രഭുക്കന്മാർക്ക് വേണ്ടി സ്വയം ത്യാഗം ചെയ്യാൻ തയ്യാറാണ്. അവരെ ആദരിച്ചും പ്രശംസിച്ചും എത്ര പറഞ്ഞാലും മതിയാവില്ല. (102) അവരുടെ ബഹുമാനവും അഭിനന്ദനവും വാക്കുകൾക്കോ ഭാവത്തിനോ അതീതമാണ്. അവരുടെ ജീവിതശൈലി (വസ്ത്രധാരണം) ഏത് അളവിലും കഴുകുന്നതിനേക്കാളും ശുദ്ധവും ശുദ്ധവുമാണ്. (103) എന്നെ വിശ്വസിക്കൂ! ഈ ലോകം എത്രകാലം നിലനിൽക്കും? ചുരുങ്ങിയ സമയത്തേക്ക് മാത്രം; ആത്യന്തികമായി, നാം സർവ്വശക്തനുമായി ഒരു ബന്ധം വികസിപ്പിക്കുകയും നിലനിർത്തുകയും വേണം. (104) നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ (ആ) രാജാവായ വാഹേഗുരുവിൻ്റെ കഥകളിലും പ്രഭാഷണങ്ങളിലും മുഴുകുന്നു. കൂടാതെ, (ജീവിതത്തിൻ്റെ) ദിശ കാണിക്കുന്ന ഗൈഡിനെ പിന്തുടരുക. (105) അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ പ്രതീക്ഷകളും അഭിലാഷങ്ങളും പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടുന്നു. കൂടാതെ, അകൽപുരാഖിനുള്ള ഭക്തിയുടെ സൌരഭ്യം നിങ്ങൾക്ക് ആസ്വദിക്കാം.(106) (അവൻ്റെ കൃപയാൽ) ഒരു വിഡ്ഢിയായ വ്യക്തിക്ക് പോലും ഒരു ബുദ്ധിജീവിയും പ്രബുദ്ധനാകാൻ കഴിയും; കൂടാതെ, നദിയുടെ ആഴത്തിലുള്ള വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിമരിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് തീരത്ത് എത്താം. (107) വാഹേഗുരുവിൻ്റെ സ്മരണയിൽ സ്വയം മുഴുകുമ്പോൾ, നിസ്സാരനായ ഒരാൾക്ക് പൂർണ്ണമായ പ്രബുദ്ധനാകാൻ കഴിയും. (108) അകൽപുരാഖിനെ ഓർക്കുന്നതിൽ ഒരു നിമിഷം പോലും അശ്രദ്ധ കാണിക്കാത്ത, ഒരു വ്യക്തിയെ, തൻ്റെ തലയിൽ പഠിത്തത്തിൻ്റെയും ബഹുമാനത്തിൻ്റെയും ഒരു കിരീടം പോലെ അലങ്കരിക്കുന്നു. (109) ഈ നിധി എല്ലാവരുടെയും ഭാഗമല്ല. അവരുടെ വേദനയ്ക്കുള്ള പ്രതിവിധി മറ്റാരുമല്ല, ഡോക്ടറായ വാഹേഗുരുവാണ്. (110) അകൽപുരാഖ് അനുസ്മരിക്കുന്നത് എല്ലാ രോഗത്തിനും വേദനയ്ക്കും പരിഹാരമാണ്; അവൻ നമ്മെ ഏത് അവസ്ഥയിലോ അവസ്ഥയിലോ നിലനിർത്തിയാലും അത് സ്വീകാര്യമായിരിക്കണം. (111) തികഞ്ഞ ഒരു ഗുരുവിനെ അന്വേഷിക്കുക എന്നത് എല്ലാവരുടെയും ആഗ്രഹവും ആഗ്രഹവുമാണ്; അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഉപദേഷ്ടാവിനെ കൂടാതെ ആർക്കും സർവ്വശക്തനിലേക്ക് എത്താൻ കഴിയില്ല. (112) സഞ്ചാരികൾക്ക് സഞ്ചരിക്കാൻ നിരവധി പാതകളുണ്ട്; പക്ഷേ, അവർക്ക് വേണ്ടത് കാരവൻ്റെ പാതയാണ്. (113) അവർ എപ്പോഴും ജാഗരൂകരും അകൽപുരാഖിൻ്റെ സ്മരണയ്ക്കായി സജ്ജരുമാണ്. അവർ അവനു സ്വീകാര്യരാണ്, അവർ അവൻ്റെ നിരീക്ഷകരും കാഴ്ചക്കാരും കാഴ്ചക്കാരുമാണ്. (114) സംഭാഷണവും ഗുർബാനിയും ദിവ്യസുഗന്ധം പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഒരേയൊരു സദ്ഗുരു മാത്രമാണ്. (115) അത്തരക്കാരുടെ (തികഞ്ഞ ഗുരുക്കളുടെ) മുന്നിൽ ഒരു പൊടിപടലം പോലെ വിനയത്തോടെ വരുന്നവൻ, സൂര്യനെപ്പോലെ തേജസ്സ് വർഷിക്കാൻ കഴിവുള്ളവനാകുന്നു. (116) കാലതാമസമോ ഒഴികഴിവുകളോ കൂടാതെ, ഈ ജീവിതകാലത്ത് പ്രൊവിഡൻസിൻ്റെ ഓർമ്മയിൽ ചെലവഴിക്കുന്ന ആ ജീവിതം ജീവിക്കേണ്ടതാണ്. (117) സ്വയം പ്രചാരണത്തിൽ മുഴുകുന്നത് വിഡ്ഢികളുടെ പ്രവൃത്തിയാണ്; ധ്യാനത്തിൽ ഏർപ്പെടുക എന്നത് വിശ്വാസികളുടെ സ്വഭാവമാണ്. (118) അവനെ സ്മരിക്കാത്ത ഓരോ നിമിഷത്തിൻ്റെയും അശ്രദ്ധ ഒരു വലിയ മരണം പോലെയാണ്; ദൈവം തൻ്റെ കണ്ണുകൊണ്ട് നരകത്തിലെ സാത്താനിൽ നിന്ന് നമ്മെ രക്ഷിക്കട്ടെ. (119) രാവും പകലും അവനെ സ്മരിക്കുന്നതിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ഏതൊരാൾക്കും, (നന്നായി അറിയാം) ഈ സമ്പത്ത്, അകൽപുരാഖിൻ്റെ ഓർമ്മ, സന്യാസിമാരുടെ സ്റ്റോറിൽ (സഭയിൽ) മാത്രമേ ലഭ്യമാകൂ. (120) അവരുടെ കൊട്ടാരത്തിലെ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന വ്യക്തി പോലും ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ആദരണീയരായ ശക്തന്മാരെക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠനാണ്. (121) ജ്ഞാനികളും അനുഭവപരിചയമുള്ളവരുമായ അനേകം ആളുകൾ അവരുടെ പാതകളിൽ ത്യാഗങ്ങൾ ചെയ്യാൻ തയ്യാറാണ്. (122) നീയും എൻ്റെ പ്രിയ യുവാവേ! നിങ്ങളെത്തന്നെ ഇതുപോലെ പരിഗണിക്കുക, അതിനാൽ എൻ്റെ പ്രിയേ! നിങ്ങൾക്കും സ്വയം ഒരു ഭക്തനും വിശുദ്ധനുമായ വ്യക്തിയായി മാറാൻ കഴിയും. (123) കുലീനരായ ഈ യജമാനന്മാർക്ക് ധാരാളം അനുയായികളും ഭക്തന്മാരുമുണ്ട്. നമ്മെ ഓരോരുത്തരെയും ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന പ്രധാന ദൗത്യം ധ്യാനിക്കുക മാത്രമാണ്. (124) അതിനാൽ നീ അവരുടെ അനുയായിയും ഭക്തനുമാകണം. എന്നാൽ നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും അവർക്ക് ബാധ്യതയാകരുത്. (125) എന്നിരുന്നാലും, അവരെ സർവ്വശക്തനുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാൻ അവരില്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല, എന്നിട്ടും, അവർ അത്തരമൊരു അവകാശവാദം ഉന്നയിക്കുന്നത് ലംഘനമാണ്. (126) സന്യാസിമാരുമായുള്ള സഹവാസത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ, ഒരു ചെറിയ കണിക പോലും ലോകത്തിന് മുഴുവൻ സൂര്യനായി മാറുന്നുവെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. (127) അകൽപുരാഖിനെ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്ന, ആരുടെ മുഖം (സ്ഥിരമായി) അവൻ്റെ തേജസ്സ് പ്രസരിപ്പിക്കുന്ന മഹത്തായ ഹൃദയമുള്ള ആ വ്യക്തി ആരാണ്? (128) അത്തരം ശ്രേഷ്ഠരായ ആത്മാക്കളുടെ കൂട്ടായ്മ നിങ്ങളെ കർത്താവിനോടുള്ള ഭക്തി കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു, അവരുടെ കൂട്ടായ്മയും നിങ്ങൾക്ക് വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിൽ നിന്ന് ആത്മീയ പാഠങ്ങൾ നൽകുന്നു. (129) ശ്രേഷ്ഠരായ ആത്മാക്കൾക്ക് ഒരു ചെറിയ കണികയെപ്പോലും ഉജ്ജ്വലമായ സൂര്യനാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയും. കൂടാതെ, സത്യത്തിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിലേക്ക് സാധാരണ പൊടി പോലും തിളങ്ങാൻ അവർക്ക് കഴിയും. (130) നിങ്ങളുടെ കണ്ണ് പൊടിയാൽ നിർമ്മിച്ചതാണെങ്കിലും, അതിന് ദിവ്യതേജസ്സുണ്ട്, അതിൽ കിഴക്ക്, പടിഞ്ഞാറ്, തെക്ക്, വടക്ക് എന്നീ നാല് ദിശകളും ഒമ്പത് ആകാശങ്ങളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. (131) അവർക്കുവേണ്ടി ചെയ്യുന്ന ഏതൊരു സേവനവും, സന്യാസിമാർ, വാഹേഗുരുവിൻ്റെ ആരാധനയാണ്; കാരണം സർവ്വശക്തനും സ്വീകാര്യരായവർ അവരാണ്. (132) നീയും ധ്യാനിക്കണം, അങ്ങനെ നിങ്ങൾ അകൽപുരാഖിന് മുമ്പിൽ സ്വീകാര്യനാകും. ഏതൊരു വിഡ്ഢിക്കാരനും അവൻ്റെ അമൂല്യമായ മൂല്യത്തെ എങ്ങനെ വിലമതിക്കും. (133) രാവും പകലും നാം ഏർപ്പെടേണ്ട ഒരേയൊരു ദൗത്യം അവനെ സ്മരിക്കുക എന്നതാണ്. അവൻ്റെ ധ്യാനവും പ്രാർത്ഥനയും കൂടാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും ഒഴിവാക്കാനാവില്ല. (134) അവൻ്റെ ദിവ്യമായ കാഴ്ചയാൽ അവരുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങുന്നു, അവർ ഒരു കുറ്റവാളിയുടെ വേഷത്തിലായിരിക്കാം, പക്ഷേ അവർ രാജാക്കന്മാരാണ്. (135) ആ രാജ്യം മാത്രമേ ശാശ്വതമായി നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു യഥാർത്ഥ രാജ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നുള്ളൂ, കൂടാതെ, ദൈവത്തിൻ്റെ ശുദ്ധവും ശുദ്ധവുമായ സ്വഭാവം പോലെ, ശാശ്വതമായിരിക്കണം. (136) അവരുടെ ആചാരവും പാരമ്പര്യവും കൂടുതലും ദുരാചാരങ്ങളുടേതാണ്. അവർ വാഹേഗുരുവിൻ്റെ വംശപരമ്പരയും സന്തതികളുമാണ്, അവർക്ക് എല്ലാവരുമായും അടുപ്പവും പരിചയവുമുണ്ട്. (137) അകൽപുരാഖ് എല്ലാ സന്യാസിമാരെയും ബഹുമാനവും പദവിയും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; യാതൊരു സംശയവുമില്ലാതെ, അവൻ (എല്ലാവർക്കും) സമ്പത്തും നിധികളും നൽകുന്നു. (138) നിസ്സാരരും നിസ്സാരരുമായ വ്യക്തികളെ തികഞ്ഞ അറിവുള്ളവരാക്കി മാറ്റാൻ അവർക്ക് കഴിയും. ഒപ്പം, നിരാശരായവർ ധൈര്യശാലികളും അവരുടെ വിധിയുടെ യജമാനന്മാരുമായി. (139) അവർ തങ്ങളുടെ മായകളെ അവരുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് പുറന്തള്ളുന്നു. കൂടാതെ, അവർ സത്യത്തിൻ്റെ വിത്തുകൾ വിതയ്ക്കുന്നു, കർത്താവ്, വയലുപോലെയുള്ള ജനങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ. (140) അവർ എപ്പോഴും തങ്ങളെ മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ നിസ്സാരരും താഴ്മയുള്ളവരുമായി കണക്കാക്കുന്നു. കൂടാതെ, അവർ രാവും പകലും വാഹേഗുരുവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. (141) ദൈവപുരുഷന്മാരെയും വിശുദ്ധന്മാരെയും മഹാത്മാക്കളെയും ഞാൻ എത്രമാത്രം സ്തുതിക്കും? അവരുടെ ആയിരക്കണക്കിന് പുണ്യങ്ങളിൽ ഒന്ന് പോലും എനിക്ക് വിവരിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അത് അതിശയകരമാണ്. (142) എന്നേക്കും ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന അത്തരം മാന്യരായ വ്യക്തികളെ (എങ്ങനെയുള്ള വ്യക്തികൾ?) കണ്ടെത്താൻ നിങ്ങളും ശ്രമിക്കണം. ബാക്കിയുള്ളവർ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ജീവനോടെയുണ്ടെങ്കിലും മൃതദേഹങ്ങൾ പോലെയാണ്. (143) 'ജീവിച്ചിരിക്കുക' എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥം നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായോ? അകൽപുരാഖിനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ചെലവഴിക്കുന്ന ആ ജീവിതം മാത്രം മതിയാകും. (144) പ്രബുദ്ധരായ ആളുകൾ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നത് ദൈവത്തിൻ്റെ ഗുണങ്ങളുടെ രഹസ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് കൊണ്ടാണ്. (അവർക്കറിയാം) അവൻ്റെ ഭവനത്തിൽ രണ്ട് ലോകങ്ങളുടെയും അനുഗ്രഹങ്ങൾ അവന് ഉണ്ടെന്നും വർഷിക്കാമെന്നും. (145) ഈ ജീവിതത്തിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം അകൽപുരാഖിനെ (സ്ഥിരമായി) ഓർക്കുക എന്നതാണ്; വിശുദ്ധരും പ്രവാചകന്മാരും ഈ ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ മാത്രമാണ് ജീവിക്കുന്നത്. (146) ജീവനുള്ള എല്ലാ നാവുകളിലും അവരെപ്പറ്റിയുള്ള പരാമർശമുണ്ട്. കൂടാതെ, രണ്ട് ലോകങ്ങളും അവൻ്റെ മാർഗം അന്വേഷിക്കുന്നവരാണ്. (147) എല്ലാവരും വിസ്മയിപ്പിക്കുന്ന മഹത്തായ വാഹേഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നു, അങ്ങനെയെങ്കിൽ മാത്രമേ അത്തരം ധ്യാനം ശുഭകരവും അത്തരമൊരു പ്രഭാഷണം അഭികാമ്യവുമാണ്. (148) നിങ്ങൾക്ക് സത്യം സംസാരിക്കാനും വിവരിക്കാനും താൽപ്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ, അത് സർവ്വശക്തനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ മാത്രമേ സാധ്യമാകൂ. (149) ആത്മീയ ജീവിതത്തിനായുള്ള ധ്യാനത്തിൻ്റെ നിധിയും അത്തരം ഒരു സമ്പത്തും അവർ സന്യാസിമാരുമായുള്ള സഹവാസത്തിലൂടെയും കൂട്ടുകെട്ടിലൂടെയും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടു. (150) അത്തരത്തിലുള്ള ഏതൊരു നിധിയും അവർക്ക് സ്വീകാര്യമല്ല. സത്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവർ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല. വാക്ക് പറയുന്നതല്ല സത്യത്തിൻ്റെ വാക്കുകളാണ് അവരുടെ പാരമ്പര്യം. (151) ഹിന്ദിയിൽ അവരെ 'സാധ് സംഗത്' എന്ന് വിളിക്കുന്നു, ഓ മൗലവി! ഇതെല്ലാം അവരുടെ സ്തുതിയിലാണ്; ഇതെല്ലാം അവരെ നിർവചിക്കുന്നു. (152) അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് അവൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ മാത്രമേ സംഭവിക്കുകയുള്ളൂ. കൂടാതെ, അവൻ്റെ കൃപയാൽ മാത്രം, അത്തരം വ്യക്തികൾ വെളിപ്പെടുന്നു. (153) ഈ ശാശ്വതമായ സമ്പത്ത് നേടാൻ ഭാഗ്യമുള്ള ഏതൊരാൾക്കും, അവൻ തൻ്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പ്രത്യാശ നിറഞ്ഞവനാണെന്ന് അനുമാനിക്കാം. (154) ഇവയെല്ലാം, സമ്പത്തും ജീവനും, നശിക്കുന്നവയാണ്, എന്നാൽ അവ ശാശ്വതമാണ്. ദൈവിക ഭക്തി നിറഞ്ഞ കണ്ണടകൾ സേവിക്കുന്ന മദ്യപാനികളായി അവരെ പരിഗണിക്കുക. (155) ഈ ലോകത്ത് പ്രകടമായി തോന്നുന്നതെല്ലാം അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് കൊണ്ടാണ്. ഇവിടെ എല്ലാ വാസസ്ഥലവും സമൃദ്ധിയും കാണുന്നത് അവരുടെ കൃപയാണ്. (156) ഈ വാസസ്ഥലങ്ങളെല്ലാം (ജീവികളുടെ) വാഹേഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്തിൻ്റെ ഫലമാണ്; ഒരു നിമിഷം പോലും അവനെ അവഗണിക്കുന്നത് വേദനയ്ക്കും മരണത്തിനും തുല്യമാണ്. (157) ശ്രേഷ്ഠരായ അവരുമായി സഹവസിക്കുക എന്നതാണ് ഈ ജീവിതത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനശില. അതാണ് ജീവിതം, അതാണ് അവൻ്റെ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കാൻ ചെലവഴിക്കുന്നത്. (158) നിങ്ങൾ വാഹേഗുരുവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തനാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ തികഞ്ഞ അസ്തിത്വത്തെക്കുറിച്ച് അറിവുള്ളവരും പ്രബുദ്ധരുമായിരിക്കണം. (159) അവരുടെ കൂട്ടം നിങ്ങൾക്കുള്ള ഔഷധം പോലെയാണ്. അപ്പോൾ, നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തും ഉചിതമായിരിക്കും. (160) നാം കാണുന്ന ഈ ശ്വാസോച്ഛ്വാസവും ജീവനുള്ളതുമായ ലോകമെല്ലാം ശ്രേഷ്ഠരായ ആത്മാക്കളുടെ സഹവാസം കൊണ്ടാണ്. (161) ആ ജീവികളുടെ നിലവിലുള്ള ജീവിതം വിശുദ്ധ വ്യക്തികളുടെ കൂട്ടായ്മയുടെ ഫലമാണ്; കൂടാതെ, അകാലപുരാഖിൻ്റെ ദയയുടെയും അനുകമ്പയുടെയും തെളിവാണ് അത്തരം ശ്രേഷ്ഠ വ്യക്തികളുടെ കൂട്ടായ്മ. (162) ഓരോരുത്തർക്കും അവരുടെ സഹവാസം ആവശ്യമാണ്; അങ്ങനെ അവർക്ക് അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് മുത്തുകളുടെ ശൃംഖല (ശ്രേഷ്ഠമായ വശങ്ങൾ) അഴിച്ചുമാറ്റാൻ കഴിയും. (163) ഹേ നിഷ്കളങ്കാ! അമൂല്യമായ നിധിയുടെ ഉടമ നീയാണ്; പക്ഷേ കഷ്ടം! ആ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിധിയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് ഒരു തിരിച്ചറിവും ഇല്ല. (164) നിലവറയ്ക്കുള്ളിൽ ഏത് തരത്തിലുള്ള സമ്പത്താണ് ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ ആ അമൂല്യ നിധി കണ്ടെത്താനാകും? (165) അതിനാൽ, നിധിയുടെ താക്കോൽ കണ്ടെത്താൻ നിങ്ങൾ പരിശ്രമിക്കേണ്ടത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്, അതുവഴി നിങ്ങൾക്ക് ഈ രഹസ്യവും നിഗൂഢവും മൂല്യവത്തായതുമായ ശേഖരത്തെക്കുറിച്ച് വ്യക്തമായ ധാരണ ലഭിക്കാൻ കഴിയും. (166) ഈ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സമ്പത്ത് തുറക്കുന്നതിനുള്ള താക്കോലായി നിങ്ങൾ വാഹേഗുരുവിൻ്റെ നാമം ഉപയോഗിക്കണം. കൂടാതെ, ഈ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിധിയുടെ പുസ്തകമായ ഗ്രന്ഥത്തിൽ നിന്ന് പാഠങ്ങൾ പഠിക്കുക. (167) ഈ താക്കോൽ സന്യാസിമാരുടെ പക്കൽ (മാത്രം) കാണപ്പെടുന്നു, കൂടാതെ, ഈ താക്കോൽ മുറിവേറ്റ ഹൃദയങ്ങളുടെയും ജീവിതങ്ങളുടെയും തൈലമായി വർത്തിക്കുന്നു. (168) ഈ താക്കോൽ കൈവശപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്ന ആർക്കും അവൻ ആരുമാകാം, അയാൾക്ക് ഈ നിധിയുടെ യജമാനനാകാം. (169) നിധി അന്വേഷിക്കുന്നയാൾ തൻ്റെ ലക്ഷ്യം കണ്ടെത്തുമ്പോൾ, അവൻ എല്ലാ ആശങ്കകളിൽ നിന്നും ഉത്കണ്ഠകളിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടുവെന്ന് കരുതുക. (170) എൻ്റെ സുഹൃത്തേ! ആ വ്യക്തി പ്രിയ സുഹൃത്തിൻ്റെ തെരുവുകളിലേക്കുള്ള ദിശ കണ്ടെത്തിയ (യഥാർത്ഥ) ദൈവഭക്തരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ചേർന്നു. (171) അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് അപ്രധാനമായ ഒരു പൊടിപടലത്തെ തിളങ്ങുന്ന ചന്ദ്രനാക്കി മാറ്റി. വീണ്ടും, ഓരോ യാചകനെയും രാജാവാക്കി മാറ്റിയത് അവരുടെ കമ്പനിയാണ്. (172) അകൽപുരാഖ് അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവരുടെ മനോഭാവത്തെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ; കൂടാതെ, അവരുടെ മാതാപിതാക്കളുടെയും കുട്ടികളുടെയും കാര്യത്തിലും. (173) ആർക്കെങ്കിലും അവരെ കാണാൻ അവസരം ലഭിച്ചാൽ അവർ സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തെ കണ്ടുവെന്ന് കരുതുക. സ്നേഹത്തിൻ്റെ പൂന്തോട്ടത്തിൽ നിന്ന് മനോഹരമായ ഒരു പുഷ്പത്തിൻ്റെ ഒരു നേർക്കാഴ്ച ലഭിക്കാൻ അവനു കഴിഞ്ഞുവെന്നും. (174) അത്തരം ശ്രേഷ്ഠരുമായുള്ള സഹവാസം ദിവ്യജ്ഞാനത്തിൻ്റെ പൂന്തോട്ടത്തിൽ നിന്ന് മനോഹരമായ ഒരു പുഷ്പം പുറത്തെടുക്കുന്നതിന് തുല്യമാണ്; കൂടാതെ, അത്തരം വിശുദ്ധരുടെ ഒരു കാഴ്ച അകൽപുരാഖിൻ്റെ ഒരു നേർക്കാഴ്ച ലഭിക്കുന്നത് പോലെയാണ്. (175) വാഹേഗുരുവിൻ്റെ 'കാഴ്ച' വിവരിക്കുക പ്രയാസമാണ്; അവൻ്റെ ശക്തികൾ അവൻ സൃഷ്ടിച്ച മുഴുവൻ പ്രകൃതിയിലും പ്രതിഫലിക്കുന്നു. (176) അവരുടെ ദയയാൽ ഞാൻ അകൽപുരാഖിൻ്റെ ഒരു കാഴ്ച കണ്ടു; കൂടാതെ, അവരുടെ കൃപയാൽ, ഞാൻ ദിവ്യ ഉദ്യാനത്തിൽ നിന്ന് സജീവമായ ഒരു പുഷ്പം തിരഞ്ഞെടുത്തു. (177) അകൽപുരാഖിൻ്റെ ഒരു നേർക്കാഴ്ചയെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നത് പോലും ഒരു പവിത്രമായ ഉദ്ദേശ്യമാണ്; ഗോയ പറയുന്നു, "ഞാൻ ഒന്നുമല്ല! "ഇത്, മേൽപ്പറഞ്ഞ ചിന്തയുൾപ്പെടെ, അവൻ്റെ അമൂർത്തവും നിഗൂഢവുമായ അസ്തിത്വത്തിന് കാരണമാകുമോ." (178)

ਜ਼ੂਦ ਬੀਨੀ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਰਾ ਬੇ ਗ਼ੁਜ਼ਾਫ਼ ।੪੮।੧।

zood beenee kheshatan raa be guzaaf |48|1|

ഈ സന്ദേശം (വാക്ക്) പൂർണ്ണമായി മനസ്സിലാക്കിയവർ,

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦੀ ਤੂ ਦੂਰ ਗਸ਼ਤਾ ਚੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ।

az khudee too door gashataa choon khudaa |

അവൻ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിധിയുടെ സ്ഥാനം കണ്ടെത്തിയതുപോലെ. (179)

ਦੂਰ ਕੁੱਨ ਖ਼ੁਦ-ਬੀਨੀ ਓ ਬੀਣ ਬੇ-ਗ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੨।

door kun khuda-beenee o been be-gilaaf |48|2|

വാഹേഗുരുവിൻ്റെ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് വളരെ ആകർഷകമായ പ്രതിഫലനമുണ്ട്;

ਆਸ਼ਿਕਾਣ ਦਾਰੰਦ ਚੂੰ ਇਸ਼ਕਿ ਮੁਦਾਮ ।

aashikaan daarand choon ishak mudaam |

അകൽപുരാഖിൻ്റെ ചിത്രം (കാണാം) അവൻ്റെ സ്വന്തം പുരുഷന്മാരിലും സ്ത്രീകളിലും, വിശുദ്ധരായ വ്യക്തികളിലുമാണ്. (180)

ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਦਰ ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾ ਐ ਮਰਦਿ ਲਾਫ਼ ।੪੮।੩।

dam mazan dar pesh shaa aai marad laaf |48|3|

ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾ, സഭകൾ എന്നിവയുടെ കൂട്ടത്തിലായിരിക്കുമ്പോഴും തങ്ങൾ ഏകാന്തതയിലാണെന്ന് അവർക്ക് തോന്നുന്നു;

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਲੱਜ਼ਤਿ ਈਣ ਖ਼ਮਸਾ ਹਵਾਸ ।

biguzar az lazat een khamasaa havaas |

അവരുടെ മഹത്വത്തിൻ്റെ സ്തുതി എല്ലാവരുടെയും നാവിൽ ഉണ്ട്. (181)

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਬਜ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਜਾਮਿ ਸਾਫ਼ ।੪੮।੪।

taa bayaabee bazate az jaam saaf |48|4|

ആ വ്യക്തിക്ക് മാത്രമേ ഈ രഹസ്യം അറിയാൻ കഴിയൂ.

ਗਰ ਬਜੋਈ ਰਾਹਿ ਮੁਰਸ਼ਦ ਰਾ ਮੁਦਾਮ ।

gar bajoee raeh murashad raa mudaam |

അകൽപുരാഖിനുള്ള ഭക്തിയെക്കുറിച്ച് ആവേശത്തോടെ സംസാരിക്കുകയും ചർച്ച ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. (182)

ਤਾ ਸ਼ਵੀ ਗੋਯਾ ਮੁੱਬਰਾ ਅਜ਼ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੫।

taa shavee goyaa mubaraa az khilaaf |48|5|

വാഹേഗുരുവിനോടുള്ള ആവേശകരമായ ഭക്തി അവൻ്റെ കഴുത്തിന് മാലയായി മാറുന്നു.

സൂചിക (1 - 65)

ഘസൽസ് പേജ്: 1 - 63

റുബായിയാ പേജ്: 64 - 64

ഫുട്കൽ ബൈന്ട് പേജ്: 65 - 65