അനാവശ്യവും വ്യർഥവുമായ ജീവിതം കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം. (216)
ഒരു വ്യക്തി ജനിച്ചത് (മാത്രം) ധ്യാനത്തിൽ ഏർപ്പെടാൻ;
വാസ്തവത്തിൽ, മതപരമായ ഭക്തി (പ്രാർത്ഥനകൾ) ഈ ജീവിതത്തെ ശരിയായ വീക്ഷണകോണിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു നല്ല രോഗശാന്തിയാണ്. (217)
പ്രിയതമയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ദർശനം ലഭിച്ച ആ കണ്ണ് എത്ര ഭാഗ്യവാനാണ്!
ഇരുലോകത്തെ ജനങ്ങളുടെയും കണ്ണുകൾ അതിലേക്കാണ്. (218)
ഇതും ഇതരലോകവും സത്യത്താൽ സംതൃപ്തമാണ്;
എന്നാൽ ദൈവഭക്തരായ മനുഷ്യർ ഈ ലോകത്ത് വിരളമാണ്. (219)
ആരെങ്കിലും അകൽപുരാഖ് കൊണ്ട് വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ലെങ്കിൽ,
തുടർന്ന് റോം, ആഫ്രിക്ക തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ മഹത്വം വ്യാപിക്കുന്നു. (220)
ദൈവത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേരുക എന്നത് യഥാർത്ഥത്തിൽ അവനോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹമാണ്;