ഘസൽസ് ഭായ് നന്ദ് ലാൽ ജി

പേജ് - 64

ਰੁਬਾਈਆਣ ।

rubaaeeaan |

ഈ എല്ലാ സൃഷ്ടികളെയും പ്രകൃതി സൗന്ദര്യങ്ങളെയും കൃപയും ചാരുതയും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നത് അവരാണ്. (269)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਸ਼ੌਕਿ ਤੂ ਕਦਮ ਅਜ਼ ਸਰ ਸਾਖ਼ਤ ।

har kas zi shauak too kadam az sar saakhat |

വാഹേഗുരുവിൻ്റെ നാമം അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കുലീനരും വിശുദ്ധരുമായ ഭക്തർക്ക് ഒരു അലങ്കാരമാണ്.

ਬਰ ਨਹੁ ਤਬਕ ਚਰਖ਼ਿ ਅਲਮ ਸਰ ਅਫ਼ਰਾਖ਼ਤ ।

bar nahu tabak charakh alam sar afaraakhat |

കൂടാതെ, സർവ്വശക്തൻ്റെ പ്രതാപം കാരണം ഈ പ്രഭുക്കന്മാരുടെ കണ്ണ് എല്ലായ്പ്പോഴും മുത്തുകളും രത്നങ്ങളും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. (270)

ਸ਼ੁਦ ਆਮਦਨਸ਼ ਮੁਬਾਰਿਕ ਰਫ਼ਤਨ ਹਮ ।

shud aamadanash mubaarik rafatan ham |

അവരുടെ വാക്കുകൾ സ്ഥിരമായ ജീവിതത്തിനുള്ള പാഠങ്ങളാണ്

ਗੋਯਾ ਆਣ ਕਸ ਕਿ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਰਾ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।੧।

goyaa aan kas ki raeh hak raa bishanaakhat |1|

ഒപ്പം, അകൽപുരാഖിൻ്റെ സ്മരണ അവരുടെ ചുണ്ടുകളിൽ/നാവിൽ എന്നെന്നേക്കുമായി വസിക്കുന്നു. (271)

ਕੂਰ ਅਸਤ ਹਰ ਆਣ ਦੀਦਾ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਨਭਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।

koor asat har aan deedaa ki hak raa nabhashanaakhat |

അവരുടെ മൊഴികൾക്ക് ദൈവിക വാക്കുകളുടെ പദവിയുണ്ട്,

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ ਮਾਯਾ ਬ-ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਦਰਬਾਖ਼ਤ ।

een umar giraan maayaa ba-gafalat darabaakhat |

കൂടാതെ, അവൻ്റെ ഒരു ശ്വാസം പോലും അവനെ ഓർക്കാതെ ചെലവഴിക്കുന്നില്ല. (272)

ਊ ਗਿਰੀਆਣ ਕੁਨਾਣ ਆਮਦ ਬ-ਹਸਰਤ ਮੁਰਦ ।

aoo gireeaan kunaan aamad ba-hasarat murad |

ഈ സന്യാസിമാരെല്ലാം യഥാർത്ഥത്തിൽ ദൈവിക ദർശനം തേടുന്നവരാണ്.

ਅਫ਼ਸੋਸ ਦਰੀਣ ਆਮਦ ਸ਼ੁਦ ਕਾਰੇ ਨਭਸਾਖ਼ਤ ।੨।

afasos dareen aamad shud kaare nabhasaakhat |2|

കൂടാതെ, ഈ ആനന്ദകരമായ ലൗകിക വ്യാപനം, വാസ്തവത്തിൽ, ഒരു സ്വർഗ്ഗീയ പുഷ്പ കിടക്കയാണ്. (273)

ਈਣ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਖ਼ਾਨਾ ਦਾਰਿ ਜਾਨਾਨਸਤ ।

een chasham too khaanaa daar jaanaanasat |

വാഹേഗുരുവിൻ്റെ ഭക്തരുമായി ആരെങ്കിലും സൗഹൃദം വളർത്തിയെടുത്താലും,

ਈਣ ਤਖ਼ਤਿ ਵਜੂਦਿ ਮਸਨਦਿ ਸੁਲਤਾਨਸਤ ।

een takhat vajood masanad sulataanasat |

അവൻ്റെ നിഴൽ (അവരുടെ മേൽ) ഹുമാ പക്ഷിയുടെ തൂവലുകളുടെ നിഴലിനേക്കാൾ എത്രയോ മടങ്ങ് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുമെന്ന് കരുതുക (ഹുമ പക്ഷിയുടെ നിഴലിന് ലോകരാജ്യം നൽകുമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു). (274)

ਹਰ ਬੂਅਲਹਵਸੇ ਬਸੂਇ ਊ ਰਾਹ ਨ ਬੁਰਦ ।

har booalahavase basooe aoo raah na burad |

വാഹേഗുരുവിൻ്റെ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകുന്നത് ആത്മാഭിമാനം ഉപേക്ഷിക്കലാണെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കണം.

ਕਿ ਈਣ ਰਾਹ ਤਅੱਲਕਿ ਮੰਜ਼ਲਿ ਮਰਦਾਨਸਤ ।੩।

ki een raah talak manzal maradaanasat |3|

കൂടാതെ, അവനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതിരിക്കുന്നത് മറ്റെല്ലാ ലൗകിക ആകർഷണങ്ങളിലും നമ്മെ കുടുക്കും. (275)

ਹਰ ਦਿਲ ਕਿ ਬਰਾਹਿ ਰਾਸਤ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

har dil ki baraeh raasat jaanaan shudaa asat |

നമ്മുടെ ഈഗോകളിൽ നിന്ന് നമ്മെത്തന്നെ വീണ്ടെടുക്കുക എന്നതാണ് യഥാർത്ഥ വിമോചനം,

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਕਿ ਐਨਿ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

tahikeek bidaan ki aain jaanaan shudaa asat |

ഒപ്പം, വാഹേഗുരുവിൻ്റെ ഭക്തിയുമായി നമ്മുടെ മനസ്സിനെ ബന്ധിക്കുന്നതും യഥാർത്ഥ മോചനമാണ്. (276)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ਿ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਰਹਿਮਤਸ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਨੀਸਤ ।

yak zaraa zi faiz rahimatash khaalee neesat |

ആരെങ്കിലും തൻ്റെ മനസ്സിനെ സർവ്വശക്തനുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു,

ਨੱਕਾਸ ਦਰੂਨਿ ਨਕਸ਼ ਪਿਨਹਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।੪।

nakaas daroon nakash pinahaan shudaa asat |4|

ഒൻപത് പൂട്ടുകളുള്ള ഒരു ആകാശത്തിന് മുകളിലൂടെ അവൻ എളുപ്പത്തിൽ കുതിച്ചുവെന്ന് എടുക്കുക. (277)

ਈਣ ਆਮਦੋ ਰਫ਼ਤ ਜੁਜ਼ ਦਮੇ ਬੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

een aamado rafat juz dame besh nabood |

ഈശ്വരബന്ധമുള്ള അത്തരം ഭക്തരുടെ കൂട്ടായ്മ,

ਹਰ ਜਾ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਕੁਨੇਮ ਜੁਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

har jaa ki nazar kunem juz khesh nabood |

ഇത് എല്ലാ രോഗശാന്തിയും ആണെന്ന് എടുക്കുക; എന്നിരുന്നാലും, അത് നേടാൻ നമുക്ക് എങ്ങനെ ഭാഗ്യമുണ്ടാകും? (278)

ਮਾਣ ਜਾਨਿਬਿ ਗ਼ੈਰ ਚੂੰ ਂਨਿਗਾਹ ਬਿਕੁਨੇਮ ।

maan jaanib gair choon nigaah bikunem |

വിശ്വാസവും മതവും ഒരുപോലെ ആശ്ചര്യപ്പെടുന്നു,

ਚੂੰ ਗ਼ੈਰ ਤੂ ਹੀਚ ਕਸੇ ਪਸੋ ਪੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।੫।

choon gair too heech kase paso pesh nabood |5|

പരിധിക്കപ്പുറമുള്ള ഈ വിസ്മയത്തിൽ അവർ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുന്നു. (279)

ਹਰ ਬੰਦਾ ਕੂ ਤਾਲਿਬਿ ਮੌਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

har bandaa koo taalib maualaa baashad |

അത്തരം പവിത്രവും ദൈവികവുമായ ആഗ്രഹം ഉൾക്കൊള്ളുന്നവൻ,

ਦਰ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰੁਤਬਾ-ਅੰਸ਼ ਊਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

dar har do jahaan rutabaa-ansh aoolaa baashad |

അവൻ്റെ ഗുരു (അധ്യാപകൻ) സഹജവും അന്തർലീനവുമായ അറിവിൻ്റെ യജമാനനാണ്. (280)

ਗੋਯਾ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰਾ ਬ-ਜੌਏ ਬਿ-ਸਤਾਨੰਦ ।

goyaa do jahaan raa ba-jaue bi-sataanand |

ദൈവം ബന്ധിപ്പിച്ച കുലീനരായ വിശുദ്ധർക്ക് അവനുമായി നിങ്ങളുടെ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കാൻ കഴിയും,

ਮਜਨੂੰਨਿ ਤੂ ਕੈ ਆਸ਼ਕਿ ਲੈਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।੬।

majanoon too kai aashak lailaa baashad |6|

ശാശ്വതമായ നിധിയായ നാമം നേടാൻ അവ നിങ്ങളെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യും. (281)

ਦਰ ਦਹਿਰ ਕਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

dar dahir ki maradaan khudaa aamadaa and |

ഇത് ഒരു പ്രബുദ്ധ വ്യക്തിക്ക് അനശ്വരമായ നേട്ടമാണ്,

ਬਰ ਗ਼ੁਮ-ਸ਼ੁਦਗਾਨਿ ਰਹਿਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

bar guma-shudagaan rahinumaa aamadaa and |

ഈ പഴഞ്ചൊല്ല് സാധാരണയായി അറിയപ്പെടുന്നു, എല്ലാവർക്കും ഇത് നന്നായി പരിചിതമാണ്. (282)

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਈਂ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਖ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

goyaa agar een chasham too mushataak khudaa asat |

പ്രബുദ്ധരും പരിപൂർണ്ണരും ദൈവഭക്തരുടെ സ്നേഹത്തിൽ മുങ്ങിയവരും;

ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਖ਼ੁਦਾ-ਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।੭।

maradaan khudaa khudaa-numaa aamadaa and |7|

ധ്യാനത്തിൽ അവരുടെ നാവുകളിലും ചുണ്ടുകളിലും എപ്പോഴും അവൻ്റെ നാമം ഉണ്ട്. (283)

ਦਰ ਮਜ਼ਹਬਿ ਮਾ ਗ਼ੈਰ-ਪਰਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

dar mazahab maa gaira-parasatee na kunand |

അവൻ്റെ നാമത്തെ നിരന്തരം ധ്യാനിക്കുന്നത് അവരുടെ ആരാധനയാണ്;

ਸਰ ਤਾ ਬਕਦਮ ਬਹੋਸ਼ ਓ ਮਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

sar taa bakadam bahosh o masatee na kunand |

കൂടാതെ, അകൽപുരാഖ് അനുഗ്രഹിച്ച ശാശ്വത നിധി ഒരാളെ അവൻ്റെ പാതയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. (284)

ਗ਼ਾਫ਼ਲਿ ਨਸ਼ਵੰਦ ਯਕ ਦਮ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।

gaafal nashavand yak dam az yaad khudaa |

ദൈവിക ശാശ്വത നിധി അതിൻ്റെ മുഖം കാണിക്കുമ്പോൾ,

ਦੀਗਰ ਸੁਖ਼ਨ ਅਜ਼ ਬੁਲੰਦੋ ਪਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।੮।

deegar sukhan az bulando pasatee na kunand |8|

അപ്പോൾ നിങ്ങൾ വാഹേഗുരുവിൻ്റെയും അവൻ നിങ്ങളുടേതുമായിരിക്കും. (285)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਅਗਰ ਸ਼ੌਕਿ ਇਲਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

yak zaraa agar shauak ilaahee baashad |

അകൽപുരാഖിൻ്റെ നിഴൽ ആരുടെയെങ്കിലും ഹൃദയത്തിലും ആത്മാവിലും വീണാൽ,

ਬਿਹਤਰ ਕਿ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

bihatar ki hazaar baadashaahee baashad |

അപ്പോൾ വേർപാടിൻ്റെ വേദനാജനകമായ മുള്ള് നമ്മുടെ മനസ്സിൻ്റെ പാദത്തിൽ നിന്ന് (ആഴത്തിൽ) പുറത്തെടുത്തതായി എടുക്കുക. (286)

ਗੋਯਾ-ਸਤ ਗ਼ੁਲਾਮਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।

goyaa-sat gulaam murashad khesh |

ഹൃദയത്തിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ നിന്ന് വേർപാടിൻ്റെ മുള്ള് മാഞ്ഞുപോയപ്പോൾ

ਈਣ ਖ਼ਤ ਨ ਮੁਹਤਾਜਿ ਗਵਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੯।

een khat na muhataaj gavaahee baashad |9|

അപ്പോൾ എടുക്കുക, അകൽപുരാഖ് നമ്മുടെ ഹൃദയക്ഷേത്രത്തെ തൻ്റെ വാസസ്ഥലമാക്കി. (287)

ਹਰ ਕਸ ਬ-ਜਹਾ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas ba-jahaa nashavo numaa mee khaahad |

ഒരു നദിയിലോ സമുദ്രത്തിലോ വീഴുന്ന ആ വെള്ളത്തുള്ളി പോലെ, സ്വന്തം വ്യക്തിത്വം ഉപേക്ഷിച്ച് (വിനയം കാണിക്കുന്നു),

ਅਸਪੋ ਸ਼ੁਤਰੋ ਫ਼ੀਲੋ ਤਿਲਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

asapo shutaro feelo tilaa mee khaahad |

അതുതന്നെ നദിയും സമുദ്രവുമായി; (അങ്ങനെ ആകൽപുരാഖിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ വീണു), അവനുമായുള്ള ഒത്തുചേരൽ നടന്നു. (288)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਬਰਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਚੀਜ਼ੇ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas zi baraae khesh cheeze mee khaahad |

തുള്ളി സമുദ്രത്തിൽ ലയിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ,

ਗੋਯਾ ਜ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।੧੦।

goyaa zi khudaa yaad khudaa mee khaahad |10|

അതിനുശേഷം, സമുദ്രത്തിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്താൻ കഴിയില്ല. (289)

ਪੁਰ ਗਸ਼ਤਾ ਜ਼ਿ ਸਰ ਤਾ ਬ-ਕਦਮ ਨੂਰ-ਉਲ-ਨੂਰ ।

pur gashataa zi sar taa ba-kadam noor-aula-noor |

തുള്ളി കടലിൻ്റെ ദിശയിലേക്ക് കുതിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ,

ਆਈਨਾ ਕਿ ਦਰ ਵੈਨ ਬਵਦ ਹੀਚ ਕਸੂਰ ।

aaeenaa ki dar vain bavad heech kasoor |

അപ്പോൾ അത് ഒരു തുള്ളി വെള്ളത്തിൻ്റെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കി. (290)

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਜ਼ਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲਾਣ ਦੂਰ ਬਵਦ ।

tahikeek bidaan zi gaafilaan door bavad |

ഈ ശാശ്വതമായ യോഗത്തിൽ തുള്ളി സമ്മാനിച്ചപ്പോൾ,

ਊ ਦਰ ਦਿਲਿ ਆਰਿਫ਼ ਕਰਦਾ ਜ਼ਹੂਰ ।੧੧।

aoo dar dil aarif karadaa zahoor |11|

യാഥാർത്ഥ്യം അതിൽ തെളിഞ്ഞു, അതിൻ്റെ ദീർഘകാല ആഗ്രഹം സഫലമായി. (291)

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ-ਮਾਯਾ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een umar giraana-maayaa ki barabaad shavad |

തുള്ളി പറഞ്ഞു, "ഞാൻ ഒരു ചെറിയ വെള്ളത്തുള്ളി ആണെങ്കിലും, ഈ വലിയ സമുദ്രത്തിൻ്റെ വിസ്തൃതി അളക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞു." (292)

ਈਣ ਖ਼ਾਨਾਇ ਵੀਰਾਣ ਬ-ਚਿਹ ਆਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een khaanaae veeraan ba-chih aabaad shavad |

സമുദ്രം അതിൻ്റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ ദയയാൽ എന്നെ അകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ സമ്മതിക്കുമെങ്കിൽ,

ਤਾ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨਦਿਹਦ ਦਸਤ ਬ੍ਰਹਮ ।

taa murashad kaamil nadihad dasat braham |

കൂടാതെ, അതിൻ്റെ ശേഷിക്കപ്പുറം എന്നെ തന്നിലേക്ക് ലയിപ്പിക്കാൻ അത് സമ്മതിച്ചു; (293)

ਗੋਯਾ ਦਿਲਿ ਗ਼ਮਗੀਨ ਤੂ ਚੂੰ ਸ਼ਾਦ ਬਵਦ ।੧੨।

goyaa dil gamageen too choon shaad bavad |12|

കൂടാതെ, അത് സമുദ്രത്തിൻ്റെ പരിധിയിൽ നിന്ന് ഒരു വേലിയേറ്റ തിരമാല പോലെ ഉയർന്നു,

ਦਿਲਿ ਜ਼ਾਲਮਿ ਬ-ਕਸਦਿ ਕੁਸ਼ਤਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।

dil zaalam ba-kasad kushatan maa-sat |

അത് മറ്റൊരു തിരമാലയായി മാറി, തുടർന്ന് സമുദ്രത്തെ ബഹുമാനത്തോടെ വണങ്ങി. (294)

ਦਿਲਿ ਮਜ਼ਲੂਮਿ ਮਨ ਬਸੂਇ ਖ਼ੁਦਾ ਸਤ ।

dil mazaloom man basooe khudaa sat |

അതുപോലെ, സർവ്വശക്തനുമായി സംഗമിച്ച അത്തരം ഓരോ വ്യക്തിയും,

ਊ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾਣ ਬਮਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।

aoo dareen fikar taan bamaa chih kunad |

ധ്യാനത്തിൻ്റെ പാതയിൽ പൂർണ്ണവും പരിപൂർണ്ണവുമായി. (295)

ਮਾ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।੧੩।

maa dareen fikar taa khudaa chih kunad |13|

വാസ്തവത്തിൽ, തിരയും കടലും ഒന്നുതന്നെയാണ്,

ਦਰ ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰ ਆਣ ਚਿਹ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar haasil umar aan chih maa yaafataa em |

എന്നാൽ ഇപ്പോഴും അവ തമ്മിൽ വലിയ വ്യത്യാസമുണ്ട്. (296)

ਦਰ ਹਰ ਦੋ-ਜਹਾਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar har do-jahaan yaad khudaa yaafataa em |

ഞാൻ ഒരു ലളിതമായ തിരമാലയാണ്, നിങ്ങൾ ഒരു വലിയ സമുദ്രമാണെങ്കിലും,

ਈਣ ਹਸਤੀਏ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਬਲਾ ਬੂਦ ਅਜ਼ੀਮ ।

een hasatee kheshatan balaa bood azeem |

അങ്ങനെ, ഭൂമിക്കും ആകാശത്തിനും ഇടയിൽ എന്നപോലെ നിനക്കും എനിക്കും ഇടയിൽ വലിയ വ്യത്യാസമുണ്ട്. (297)

ਅਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤੇਮ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।੧੪।

az khesh guzashatem khudaa yaafataa em |14|

ഞാൻ ഒന്നുമല്ല; ഇതെല്ലാം (ഞാൻ ആയത്) നിങ്ങളുടെ അനുഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രമാണ്.

ਅਜ਼ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਿ ਤੂ ਤੂਤੀਆ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

az khaak dar too tooteea yaafataaem |

നിങ്ങളുടെ വിശാലമായ ലോകത്തിൽ ഞാനും ഒരു തരംഗമാണ്. (298)

ਕਜ਼ ਦੌਲਤਿ ਆਣ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

kaz daualat aan nashavo numaa yaafataaem |

മാന്യരായ വ്യക്തികളുമായുള്ള ബന്ധം നിങ്ങൾക്ക് ആവശ്യമാണ്,

ਮਾ ਸਿਜਦਾ ਬਰ ਰੂਇ ਗ਼ੈਰ ਦੀਗਰ ਨਭਕੁਨੇਮ ।

maa sijadaa bar rooe gair deegar nabhakunem |

ഇത് നിങ്ങൾക്ക് ആവശ്യമുള്ള ആദ്യത്തേതും പ്രധാനവുമായ കാര്യമായിരിക്കും. (299)

ਦਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਨਕਸ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੫।

dar khaanaae dil nakash khudaa yaafataaem |15|

ആ പൂർണ്ണവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ സ്രഷ്ടാവ് അവൻ്റെ സ്വന്തം സൃഷ്ടികളിലൂടെ ദൃശ്യമാണ്,

ਗੋਯਾ ਖ਼ਬਰ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

goyaa khabar az yaad khudaa yaafataaem |

സ്രഷ്ടാവ്, യഥാർത്ഥത്തിൽ, സ്വന്തം പ്രകൃതത്തിനും പ്രകടനങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ വസിക്കുന്നു. (300)

ਈਣ ਜਾਮਿ ਲਬਾ-ਲਬ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

een jaam labaa-lab az kujaa yaafataaem |

സ്രഷ്ടാവും അവൻ്റെ സൃഷ്ടികളും ഒന്നാണ്,

ਜੁਜ਼ ਤਾਲਿਬਿ ਹੱਕ ਨਸੀਬਿ ਹਰ ਕਸ ਨ ਬਵਦ ।

juz taalib hak naseeb har kas na bavad |

അവർ, കുലീനരായ വ്യക്തികൾ, പ്രൊവിഡൻ്റ് ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ ഭൗതിക ശ്രദ്ധയും ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. (301)

ਈਣ ਦੌਲਤਿ ਨਾਯਾਬ ਕਿ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੬।

een daualat naayaab ki maa yaafataaem |16|

ഓ എൻ്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തേ! എന്നിട്ട് നിങ്ങൾ ഒരു വിധി പറയുകയും അവസാനിപ്പിക്കുകയും വേണം,

ਗੋਯਾ ਤਾ ਕੈ ਦਰੀਣ ਸਰਾਏ ਮਾਦੂਅਮ ।

goyaa taa kai dareen saraae maadooam |

ആരാണ് ദൈവം, നിങ്ങൾ ആരാണ്, രണ്ടും തമ്മിൽ എങ്ങനെ വേർതിരിച്ചറിയണം. (302)

ਗਾਹੇ ਲਾਜ਼ਮ ਸ਼ਵਦ ਵ ਗਾਹੇ ਮਲਜ਼ੂਮ ।

gaahe laazam shavad v gaahe malazoom |

നിങ്ങളുടെ അന്വേഷണങ്ങളിൽ അകൽപുരാഖുമായി ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച ഉണ്ടാകുകയാണെങ്കിൽ.

ਤਾ ਕੈ ਚੂ ਸਗਾਣ ਬਰ ਉਸਤਖ਼ਾਣ ਜੰਗ ਕੁਨੇਮ ।

taa kai choo sagaan bar usatakhaan jang kunem |

അപ്പോൾ നിങ്ങൾ ആരാധനയുടെയും ധ്യാനത്തിൻ്റെയും വചനമല്ലാതെ മറ്റൊരു വാക്കും ഉച്ചരിക്കരുത്. (303)

ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ਅਹਿਲਿ ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ।੧੭।

duniaa maalooam ahil duniaa maalooam |17|

ഈ മൂർത്തവും അല്ലാത്തതുമായ എല്ലാ അനുഗ്രഹങ്ങളും ധ്യാനം മൂലമാണ്.

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਆਣ ਜਮਾਲ ਦੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

goyaa agar aan jamaal deedan daaree |

ധ്യാനം കൂടാതെ, നമ്മുടെ ഈ ജീവിതം മരണവും അപമാനവും മാത്രമാണ്. (304)

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਹਵਸ ਮੈਲਿ ਰਮੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

az khud havas mail rameedan daaree |

സർവ്വശക്തനായ ദൈവം ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਜ਼ੀਣ ਦੀਦਾ ਮਬੀਣ ਕਿ ਹਜ਼ਾਬ ਸਤ ਤੁਰਾ ।

zeen deedaa mabeen ki hazaab sat turaa |

ദൈവമനുഷ്യനായി സ്വയം രൂപാന്തരപ്പെടുന്ന ഏതൊരാളും വീണ്ടെടുക്കപ്പെടുന്നു." (305) താൻ ദൈവമാണെന്ന് സ്വന്തം വായിലൂടെ പ്രഖ്യാപിച്ച ഏതൊരുവനെയും ഇസ്ലാമിക മതനിയമം മൻസൂരിനെപ്പോലെ ക്രൂശിച്ചു. എപ്പോഴും ജാഗരൂകരായിരിക്കുക, അറിവുള്ളവർ ഉറങ്ങുമ്പോൾ സ്വപ്നം കാണുന്നത് പോലും ഉണർന്നിരിക്കുന്നതുപോലെയാണ് (307) യഥാർത്ഥത്തിൽ, ഒരു അനാദരവ് തൻ്റെ പ്രവൃത്തികളുടെ അനന്തരഫലങ്ങൾ (ഫലം കൊയ്യുന്നു), കാരണം, അത് 'ബഹുമാനം' ആണ്. ശരിയായ പാതയുടെ എല്ലാ ദിശകളും കാണിക്കാൻ കഴിവുള്ള 'നാഗരികത' (308) നിങ്ങൾ അകൽപുരാഖിൻ്റെ രൂപത്തിലേക്ക് സ്വയം രൂപാന്തരപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ആ സമാനതകളില്ലാത്തതും സമാനതകളില്ലാത്തതുമായ വാഹേഗുരുവിൽ ലയിച്ചെങ്കിൽ, (309) നിങ്ങൾ ധ്യാനത്തിൻ്റെ പാത സ്വീകരിക്കണം, കൂടാതെ, ധ്യാനത്തിൻ്റെ ദിവ്യമായ ആത്മീയ പാത മുറുകെപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ (പ്രിയപ്പെട്ട) വ്യക്തിയാകണം (310) എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളിലും അവനെ സർവ്വവ്യാപിയും അസ്തിത്വവും പരിഗണിച്ച് ഒരാൾ അവൻ്റെ സാന്നിധ്യം ഏറ്റെടുക്കണം. അവൻ എല്ലായിടത്തും എല്ലാം കാണാൻ കഴിവുള്ളവനാണ്. (311) ദൈവത്തിൻ്റെ പാതയിൽ ആദരവും മര്യാദയുമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ല, അവൻ്റെ ആജ്ഞയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും സ്വീകരിക്കുന്നത് അവൻ്റെ ഭക്തൻ-അന്വേഷിക്ക് വിവേകമല്ല. (312) ഈശ്വരാത്മാവിനെ അന്വേഷിക്കുന്നവർ എപ്പോഴും ആദരവുള്ളവരാണ്, അവർ അവനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ആദരവോടെ സംതൃപ്തരായിരിക്കും. (313) ഒരു വിശ്വാസത്യാഗിക്ക് ആ മഹത്തായ വ്യക്തികളുടെ പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ച് എന്തറിയാം? അകൽപുരാഖിനെ കാണാനുള്ള നിരീശ്വരവാദിയുടെ ശ്രമങ്ങൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ഫലപ്രദമല്ല. (314) അനാദരവ് കാണിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് ഒരിക്കലും ദൈവിക ആത്മാവിലേക്കുള്ള വഴി കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല. വഴിതെറ്റിപ്പോയ ഒരു വ്യക്തിക്കും ദൈവത്തിൻ്റെ പാത കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, അവനിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാൻ വളരെ കുറവാണ്. (315) വാഹേഗുരുവിൻ്റെ പാതയിലേക്കുള്ള വഴികാട്ടിയാണ് ആദരവ്; കൂടാതെ, ഒരു നിരീശ്വരവാദി അവൻ്റെ അനുഗ്രഹങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ശൂന്യമായി തുടരുന്നു. (316) വാഹേഗുരുവിൻ്റെ കോപം നിമിത്തം കുറ്റംവിധിക്കപ്പെട്ട സർവ്വശക്തനിലേക്കുള്ള വഴി ഒരു നിരീശ്വരവാദിക്ക് എങ്ങനെ കണ്ടെത്താനാകും?(317) ദൈവത്തിൻ്റെ ശ്രേഷ്ഠമായ ആത്മാക്കളുടെ അഭയം തേടാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ (അവരുടെ നിഴലിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ സമ്മതിക്കുന്നു). , നിങ്ങൾക്ക് അവിടെ മാന്യതയെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും ലഭിക്കും. (318) ഈ സ്ഥലത്ത് (ശ്രേഷ്ഠരായ വ്യക്തികളുടെ) വന്നാൽ, വിശ്വാസത്യാഗികൾ പോലും ഭക്തിയുടെ പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കാൻ പ്രാപ്തരാകുന്നു, ഇവിടെ, അണഞ്ഞ വിളക്കുകൾ പോലും ലോകമെമ്പാടും പ്രകാശം പരത്താൻ തുടങ്ങുന്നു. (319) ഹേ അകാൽപുരാഖ്! ഭക്തിയില്ലാത്തവരെപ്പോലും ആദരിക്കണമേ, അങ്ങനെ അവർക്ക് നിൻ്റെ സ്മരണയിൽ ജീവിതം ചെലവഴിക്കാൻ കഴിയും. (320) വാഹേഗുരുവിൻ്റെ സ്മരണയുടെ സുഗന്ധം (മധുരം) നിങ്ങൾക്ക് ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, ഹേ നല്ല മനുഷ്യാ! നിങ്ങൾക്ക് അനശ്വരനാകാം. (321) ഇക്കാരണത്താൽ ഈ അഴുക്കിനെ ശാശ്വതമായി കണക്കാക്കുക, കാരണം അവനോടുള്ള ഭക്തി നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ കോട്ടയിൽ സ്ഥിരമായി സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. (322) അകൽപുരാഖിനോടുള്ള സ്നേഹവും ഉന്മേഷവും ആത്മാവിൻ്റെ ജീവിതരേഖയാണ്, അവൻ്റെ ഓർമ്മയിൽ വിശ്വാസത്തിൻ്റെയും മതത്തിൻ്റെയും സമ്പത്തുണ്ട്. (323) വാഹേഗുരുവിനോടുള്ള ആഹ്ലാദവും ആഹ്ലാദവും എങ്ങനെ എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും വസിക്കും, കൂടാതെ, അഴുക്കുകൾ നിറഞ്ഞ ശരീരത്തിൽ അവന് എങ്ങനെ അഭയം പ്രാപിക്കാൻ കഴിയും. (324) അകാൽപുരാഖിനോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം നിങ്ങളെ പിന്തുണച്ചപ്പോൾ, നിങ്ങൾക്ക് നിയന്ത്രണവും ദൈവികമായ ശാശ്വതമായ സമ്പത്തും ലഭിക്കുമെന്നത് നിസ്സാരമായി കരുതുക. (325) അവൻ്റെ പാതയിലെ പൊടി നമ്മുടെ കണ്ണിനും തലയ്ക്കും ഒരു കൊളീറിയം പോലെയാണ്, ഈ പൊടി പ്രബുദ്ധർക്ക് കിരീടത്തേക്കാളും സിംഹാസനങ്ങളേക്കാളും വളരെ വിലപ്പെട്ടതാണ്. (326) ഈ ലൗകിക സമ്പത്ത് ഒരിക്കലും നിലനിൽക്കുന്നതല്ല, യഥാർത്ഥ ദൈവ ഭക്തരുടെ വിധി അനുസരിച്ച് നിങ്ങൾ ഇത് സ്വീകരിക്കണം. (327) വാഹേഗുരുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനം നിങ്ങൾക്ക് എല്ലായ്പ്പോഴും അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്, അവനെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രഭാഷണം നിങ്ങളെ എക്കാലവും സ്ഥിരതയുള്ളതും അചഞ്ചലവുമാക്കുന്നു. (328) അകാൽപുരാഖിൻ്റെ ഭക്തർ ദൈവിക അറിവുമായി അടുത്ത ബന്ധമുള്ളവരാണ്, കൂടാതെ, ദൈവിക അറിവിൻ്റെ നേട്ടം അവരുടെ ആത്മാവിനുള്ളിൽ പൂർണ്ണമായും ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. (329) അകൽപുരാഖിനുള്ള ഭക്തിയുടെ സിംഹാസനം ശാശ്വതവും നശിപ്പിക്കാനാവാത്തതുമാണ്, എല്ലാ കൊടുമുടികൾക്കും ഒരു തൊട്ടി ഉണ്ടെങ്കിലും. (330) ദൈവസ്നേഹത്തിനായുള്ള അത്യത്ഭുതം ശാശ്വതവും നാശമില്ലാത്തതുമാണ്, അവൻ്റെ ഭക്തിയുടെ ഒരു കണിക മാത്രം നമുക്ക് ലഭിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ. (331) അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു കണിക ലഭിക്കാൻ ആർക്കെങ്കിലും ഭാഗ്യമുണ്ടായാൽ, അവൻ അനശ്വരനാകുന്നു, വാസ്തവത്തിൽ, അവൻ്റെ ആഗ്രഹം (അകാൽപുരാഖിനെ കണ്ടുമുട്ടുക) പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടുന്നു. (332) അവൻ നിവൃത്തിയുടെ ഘട്ടത്തിൽ എത്തിയപ്പോൾ, അവൻ്റെ ഭക്തിയോടുള്ള ശക്തമായ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ കണിക അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വിത്തുപാകുന്നു. (333) അവൻ്റെ എല്ലാ രോമങ്ങളിൽ നിന്നും ദിവ്യമായ അമൃത് ഒഴുകുന്നു, ലോകം മുഴുവൻ അവൻ്റെ സൌരഭ്യവാസനയോടെ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽക്കുന്നു. (334) പ്രൊവിഡൻ്റ് നേടിയ വ്യക്തി ഭാഗ്യവാനാണ്; കൂടാതെ, ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സ്മരണ ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ ലൗകികവസ്തുക്കളിൽ നിന്നും സ്വയം അകന്നു (വേർപെട്ടു). (335) ലൗകിക വേഷത്തിൽ ജീവിക്കുമ്പോഴും, അവൻ എല്ലാ ഭൗതിക വസ്തുക്കളിൽ നിന്നും വേർപെട്ടു, ദൈവത്തിൻ്റെ സത്തയെപ്പോലെ, അവൻ ഒരു മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പ്രൊഫൈൽ നിലനിർത്തുന്നു. (336) ബാഹ്യമായി അവൻ ഒരു മുഷ്ടി പൊടിയുടെ പിടിയിലാണെന്ന് തോന്നാം, ഉള്ളിൽ അവൻ എപ്പോഴും ശുദ്ധമായ അകൽപുരാഖിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയും അവനോടൊപ്പം വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. (337) ബാഹ്യമായി, അവൻ തൻ്റെ കുട്ടിയോടും ഭാര്യയോടും ഉള്ള സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നതായി തോന്നാം, വാസ്തവത്തിൽ, അവൻ എപ്പോഴും തൻ്റെ ദൈവത്തോടൊപ്പം (ചിന്തയിലും പ്രവൃത്തിയിലും) വസിക്കുന്നു. (338) ബാഹ്യമായി, അവൻ 'ആഗ്രഹങ്ങളോടും അത്യാഗ്രഹത്തോടും' ചായ്‌വുള്ളതായി തോന്നിയേക്കാം, എന്നാൽ ആന്തരികമായി, അവൻ വാഹേഗുരുവിൻ്റെ സ്മരണയിൽ പരിശുദ്ധനും പവിത്രനുമാണ്. (339) ബാഹ്യമായി, അവൻ കുതിരകളെയും ഒട്ടകങ്ങളെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നതായി തോന്നാം, എന്നാൽ ആന്തരികമായി, അവൻ ലൗകിക ഹബ്ബിൽ നിന്നും ശബ്ദങ്ങളിൽ നിന്നും വേർപെട്ടു. (340) അവൻ സ്വർണ്ണത്തിലും വെള്ളിയിലും ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതായി ബാഹ്യമായി തോന്നാം, എന്നാൽ വാസ്തവത്തിൽ, അവൻ ആന്തരികമായി കരയുടെയും വെള്ളത്തിൻ്റെയും ഉടമയാണ്. (341) അവൻ്റെ അന്തർലീനമായ മൂല്യം സാവധാനത്തിലും സാവധാനത്തിലും വെളിപ്പെടുന്നു, വാസ്തവത്തിൽ, അവൻ സുഗന്ധത്തിൻ്റെ ഒരു പെട്ടിയായി മാറുന്നു. (342) അവൻ്റെ ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ വ്യക്തികൾ ഒന്നായിത്തീരുന്നു, രണ്ട് ലോകങ്ങളും അവൻ്റെ ആജ്ഞയുടെ അനുയായികളായിത്തീരുന്നു. (343) അവൻ്റെ ഹൃദയവും നാവും എല്ലാ കാലത്തും എന്നേക്കും അകൽപൂർക്കിൻ്റെ സ്മരണയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, അവൻ്റെ നാവ് അവൻ്റെ ഹൃദയവും അവൻ്റെ ഹൃദയം അവൻ്റെ നാവും. (344) ദൈവവുമായി ഒത്തുകൂടിയ ആ പുണ്യാത്മാക്കൾ വ്യക്തമായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, ദൈവത്തിൻറെ വ്യക്തികൾ ധ്യാനത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ സുഖകരവും സന്തുഷ്ടരും ആയിരിക്കുമെന്ന്." (345)