Mga Ghazal Bhai Nand Lal Ji

Pahina - 48

ਗਰ ਜ਼ਿ ਰਾਹਿ ਸਾਜ਼ੀ ਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ।

gar zi raeh saazee seenaa saaf |

Sinabi ni Goyaa, "Naaawa ako sa iyo, sa iyong buhay at sa iyong estado ng pag-iisip; Naaawa ako sa iyong kapabayaan (sa hindi pag-alala sa Kanya) at sa pag-uugali ng iyong buhay. (75) Ang sinumang nagnanais at nababalisa sulyap sa Kanya, Sa kanyang pananaw, ang bawat nakikita at buhay na bagay ay umaayon sa Kanyang sariling larawan (76) Ito ay ang parehong Artist na kumikinang sa Kanyang sarili sa bawat larawan, Gayunpaman, ang misteryong ito ay hindi mauunawaan ng mga tao (77 ) Kung nais mong makakuha ng isang aralin sa "debosyon sa Waaheguru", kung gayon dapat mong alalahanin Siya, sa katunayan, dapat mong patuloy na alalahanin Siya (78) O kapatid, alam mo ba kung paano tukuyin ang "pag-alaala sa Waaheguru"? , sino ang nananatili sa puso at isipan ng bawat isa ? Kapag nalaman mong ang Omnipotent ang nananatili sa puso at isipan ng bawat isa, Kung gayon, dapat ang iyong pangunahing layunin (ng buhay) na maging magalang sa puso ng bawat isa. (81) Ito ang tinatawag na "meditasyon ng Waaheguru"; walang ibang alaala, Kung sino man ang hindi nababalisa sa katotohanang ito, ay hindi isang masayang kaluluwa. (82) Ang pagninilay ay (ang pangunahing layunin ng) buong buhay ng mga taong naliwanagan ng Diyos; Ang isang tao na natigil sa kanyang sariling kaakuhan ay hinihimok ng palayo at palayo sa Waaheguru. (83) O Goyaa! Ano ang iyong pag-iral sa buhay? Ito ay hindi hihigit sa isang dakot ng alikabok; At, kahit na hindi iyon nasa ilalim ng iyong kontrol; Ang katawan na inaangkin nating pagmamay-ari ay hindi rin natin kontrolado. (84) Ang Akaalpurakh ay lumikha ng pitumpu't dalawang pamayanan, Mula sa kung saan, itinalaga Niya ang pamayanan ng Naajee bilang ang pinaka piling tao. (85) Dapat nating isaalang-alang ang komunidad ng Naajee (na itinuturing na nasa itaas at lampas sa mga siklo ng transmigrasyon), nang walang anumang pag-aalinlangan, Bilang kanlungan para sa pitumpu't dalawang angkan. (86) Bawat miyembro ng komunidad na ito ng Najee ay sagrado; Maganda at gwapo, maganda ang ugali na may marangal na disposisyon. (87) Sa mga taong ito, walang iba kundi ang pag-alaala sa Akaalpurakh ay katanggap-tanggap; At, wala silang anumang tradisyon o mannerism maliban sa pagbigkas ng mga salita ng panalangin. (88) Ang lubos na tamis ay bumubulusok sa kanilang mga salita at pag-uusap, At, ang banal na elixir ay nahuhulog mula sa bawat buhok nila. (89) Sila ay higit at higit pa sa anumang anyo ng paninibugho, poot o poot; Hindi sila kailanman gumagawa ng anumang makasalanang gawain. (90) Sila ay nagbibigay ng paggalang at karangalan sa bawat isa; At, tinutulungan nila ang mahihirap at nangangailangan upang maging mayaman at masagana. (91) Pinagpapala nila ang mga patay na kaluluwa ng banal na nektar; Binibigyan nila ng bago at pinasiglang buhay ang mga lanta at demoralized na isipan. (92) Maaari nilang gawing berdeng sanga ang tuyong kahoy; Maaari rin nilang gawing mabangong musk ang mabahong amoy. (93) Ang lahat ng taong ito na may mabuting hangarin ay nagtataglay ng marangal na mga personal na katangian; Lahat sila ay naghahanap ng Entity ni Waaheguru; sa katunayan, sila ay katulad Niya (ang Kanyang larawan). (94) Ang pagkatuto at panitikan ay lumalabas (kusang) mula sa kanilang pag-uugali; At, ang kanilang mga mukha ay nagniningning tulad ng kumikinang na banal na araw. (95) Ang kanilang angkan ay binubuo ng isang grupo ng mga mapagpakumbaba, maamo at magiliw na mga tao; At mayroon silang mga deboto sa parehong mundo; Ang mga tao sa parehong mundo ay naniniwala sa kanila. (96) Ang grupong ito ng mga tao ay ang pamayanan ng maamo at mapagpakumbabang mga kaluluwa, isang komunidad ng mga tao ng Diyos. Ang bawat bagay na nakikita natin ay masisira, ngunit ang Akaalpurakh ay ang tanging Isa na nananaig magpakailanman at Hindi Nasisira. (97) Binago ng kanilang kumpanya at asosasyon maging ang alikabok sa isang mabisang lunas. Ang kanilang mga pagpapala ay epektibong humanga sa bawat puso. (98) Ang sinumang nasiyahan sa kanilang pakikisama minsan lamang kahit sa isang sandali, Siya, kung gayon, ay hindi kailangang mangamba tungkol sa araw ng pagtutuos. (99) Isang taong hindi gaanong nakamit sa kabila ng daan-daang taon ng buhay, Nagningning na parang araw nang sumapi siya sa piling ng mga taong ito. (100) Kami ay may obligasyon at may utang na loob sa kanila ng pasasalamat, Tayo ay, sa katunayan, mga tao/produkto ng kanilang mga pabor at kabaitan. (101) Milyun-milyong tulad ko ang handang isakripisyo ang kanilang sarili para sa mga maharlikang ito; Kahit anong sabihin ko sa kanilang karangalan at papuri, ito ay hindi sapat. (102) Ang kanilang karangalan at pagpapahalaga ay lampas sa anumang salita o pagpapahayag; Ang istilo (kasuotan) ng kanilang buhay ay mas malinis at malinis kaysa sa anumang halaga ng paglalaba o pagbabanlaw. (103) Maniwala ka sa akin! Hanggang kailan magtatagal ang mundong ito? Sa maikling panahon lamang; Sa huli, kailangan nating paunlarin at panatilihin ang isang relasyon sa Makapangyarihan sa lahat. (104) Ngayon ay pinapakasawa mo ang iyong sarili sa mga kuwento at mga diskurso ng (na) Hari, ang Waaheguru. At, sundin ang Patnubay na nagpapakita sa iyo ng direksyon (ng buhay). (105) Upang ang iyong pag-asa at ambisyon sa buhay ay matupad; At, maaari kang magkaroon ng kasiyahan sa sarap ng debosyon para sa Akaalpurakh.(106) (Sa Kanyang biyaya) kahit na ang hangal na tao ay maaaring maging isang intelektwal at maliwanagan; At, ang isang taong nalulunod sa malalim na tubig ng isang ilog ay maaaring umabot sa mga pampang. (107) Ang isang taong walang halaga ay maaaring maging ganap na maliwanagan, Kapag siya ay nakikibahagi sa kanyang sarili sa pag-alaala sa Waaheguru. (108) Ang isang tao ay pinalamutian, na parang, na may korona ng pagkatuto at karangalan sa kanyang ulo, Na hindi nagiging pabaya kahit isang sandali sa pag-alala sa Akaalpurakh. (109) Ang kayamanang ito ay wala sa kapalaran ng lahat; Ang lunas sa kanilang sakit ay walang iba kundi ang Waaheguru, ang doktor. (110) Ang pag-alaala sa Akaalpurakh ay ang lunas-lahat para sa bawat karamdaman at sakit; Sa anumang kalagayan o estado na pinananatili Niya tayo, ay dapat na katanggap-tanggap. (111) Ito ang hangarin at hangarin ng bawat isa na humanap ng perpektong Guru; Kung walang ganoong mentor, walang makakarating sa Makapangyarihan. (112) Mayroong ilang mga landas na tatahakin ng mga manlalakbay; Ngunit ang kailangan nila ay ang landas ng caravan. (113) Lagi silang alerto at handa para sa pag-alaala sa Akaalpurakh; Sila ay katanggap-tanggap sa Kanya at sila ay Kanyang mga tagamasid, mga tumitingin at mga manonood. (114) Ang isang perpektong Satguru ay ang isa at ang nag-iisa, Na ang pag-uusap at Gurbanee ay naglalabas ng Banal na halimuyak. (115) Ang sinumang dumating sa harap ng gayong mga tao (Mga Perpektong Guru) nang may kababaang-loob tulad ng isang butil ng alikabok, Siya, sa lalong madaling panahon, ay magiging may kakayahang magbuhos ng ningning tulad ng araw. (116) Ang buhay na iyon ay nagkakahalaga ng pamumuhay na, nang walang anumang pagkaantala o dahilan, ay ginugol sa alaala ng Providence sa buhay na ito. (117) Ang magpakasawa sa self-propaganda ay gawain ng mga hangal na tao; Habang ang makisali sa pagmumuni-muni ay katangian ng mga mananampalataya. (118) Ang kapabayaan sa bawat sandali ng hindi pag-alala sa Kanya ay parang isang malaking kamatayan; Nawa ang Diyos, sa pamamagitan ng Kanyang mata, ay iligtas tayo mula sa Satanas ng Impiyerno. (119) Ang sinumang (patuloy na) nababalot sa pag-alala sa Kanya araw at gabi, (Nalalaman na alam na) Ang kayamanan na ito, ang alaala ng Akaalpurakh, ay makukuha lamang sa tindahan (kongregasyon) ng mga banal na tao. (120) Kahit na ang pinakamababang tao sa kanilang hukuman ay mas mataas kaysa sa tinatawag na pinakakagalang-galang na mga stalwart ng mundong ito. (121) Maraming matatalino at may karanasan na mga tao ang umiibig at handang magsakripisyo sa kanilang mga landas, At, ang alabok ng kanilang mga landas ay parang collyrium para sa aking mga mata. (122) Ikaw din, mahal kong anak! Isaalang-alang ang iyong sarili tulad nito, Kaya't, aking mahal! Maaari mo ring baguhin ang iyong sarili sa isang banal at banal na tao. (123) Ang mga panginoong ito, ang mga marangal na kaluluwa, ay may maraming tagasunod at mga deboto; Ang pangunahing gawain na itinalaga sa bawat isa sa atin ay ang pagninilay-nilay. (124) Samakatuwid, dapat kang maging kanilang tagasunod at isang deboto; Ngunit hindi ka dapat maging pananagutan para sa kanila. (125) Kahit na, walang ibang tao kung wala sila na mag-uugnay sa atin sa Makapangyarihan, Gayunpaman, para sa kanila na gumawa ng ganoong pag-aangkin ay isang paglabag. (126) Napagtanto ko na kahit isang maliit na butil ay naging araw para sa buong mundo, Sa mga pagpapala ng pakikisama sa mga banal na tao. (127) Sino ang taong iyon na may dakilang puso na makakakilala sa Akaalpurakh, At na ang mukha ay (patuloy na) nagniningning ng Kanyang kaningningan? (128) Ang samahan ng gayong marangal na mga kaluluwa ay nagpapala sa iyo ng Debosyon para sa Panginoon, At ang kanilang kasama rin ang nagbibigay sa iyo ng mga espirituwal na aral mula sa banal na aklat. (129) Sila, ang mga marangal na kaluluwa, ay maaaring magbago kahit isang maliit na butil sa isang maningning na araw; At, sila ang makapagpapaningning kahit ang karaniwang alikabok sa Liwanag ng Katotohanan. (130) Kahit na ang iyong mata ay gawa sa alabok, mayroon pa rin itong Banal na ningning, Ito rin ay naglalaman ng lahat ng apat na direksyon, silangan, kanluran, timog at hilaga, at ang siyam na langit. (131) Anumang paglilingkod na ginawa para sa kanila, ang mga banal na tao, ay ang pagsamba kay Waaheguru; Dahil sila ang katanggap-tanggap sa Makapangyarihan. (132) Ikaw rin, ay dapat magnilay upang ikaw ay maging katanggap-tanggap sa harap ng Akaalpurakh. Paano mapapahalagahan ng sinumang hangal ang Kanyang napakahalagang halaga. (133) Ang tanging gawain na dapat nating gawin araw at gabi ay alalahanin Siya; Kahit isang sandali ay hindi dapat iligtas nang wala ang Kanyang pagninilay at mga panalangin. (134) Ang kanilang mga mata ay kumikinang dahil sa Kanyang Banal na sulyap, Sila ay maaaring nasa anyo ng isang tagapagtanggol, ngunit sila ang mga hari. (135) Tanging ang kaharian na iyon ang itinuturing na isang tunay na kaharian na tumatagal magpakailanman, At, tulad ng dalisay at malinis na Kalikasan ng Diyos, ay dapat na walang hanggan. (136) Ang kanilang kaugalian at tradisyon ay kadalasang ng mga mandicants; Sila ang angkan at ang mga scion ng Waaheguru, at sila ay may lapit at pamilyar sa lahat. (137) Pinagpapala ng Akaalpurakh ang bawat asetiko ng karangalan at katayuan; Walang anumang pag-aalinlangan, pinagkakalooban din Niya (ang lahat) ng kayamanan at kayamanan. (138) Maaari nilang baguhin ang mga taong walang kabuluhan at walang kabuluhan tungo sa ganap na kaalaman; At, ang mga demoralized sa mga matapang na tao at panginoon ng kanilang kapalaran. (139) Kanilang itinataboy ang kanilang mga walang kabuluhan mula sa kanilang panloob na pagkatao; At, naghahasik sila ng mga binhi ng Katotohanan, ang Panginoon, sa parang bukid na puso ng mga tao. (140) Lagi nilang itinuturing ang kanilang sarili na hindi gaanong mahalaga at mas mababa kaysa sa iba; At, sila ay nasisipsip sa pagmumuni-muni ni Naam ng Waaheguru araw at gabi. (141) Gaano ko mapupuri ang mga tao ng Diyos, ang mga santo at ang Mahaatamaas? Kahanga-hanga lang kung mailalarawan ko ang kahit isa sa kanilang libu-libong birtud. (142) Kayo rin, ay dapat na subukang makahanap ng gayong marangal na mga tao (Anong uri ng mga tao?) na nabubuhay magpakailanman; Ang iba sa kanila ay tila buhay ngunit parang mga bangkay lamang. (143) Naiintindihan mo ba ang kahulugan ng 'pagiging buhay'? Tanging ang buhay ay nagkakahalaga ng pamumuhay na ginugol sa pag-alala sa Akaalpurakh. (144) Ang mga taong naliwanagan ay nabubuhay lamang dahil sa kaalaman sa mga misteryo ng mga katangian ng Diyos; (Alam nila) na Siya ay mayroon at maaaring magbuhos ng mga pagpapala ng magkabilang mundo sa Kanyang tahanan. (145) Ang pangunahing layunin ng buhay na ito ay ang (patuloy na) alalahanin ang Akaalpurakh; Ang mga banal at propeta ay nabubuhay lamang sa motibong ito. (146) Ang pagbanggit sa kanila ay nasa bawat buhay na dila; At, kapwa ang mundo ay naghahanap ng Kanyang landas. (147) Ang bawat isa ay nagninilay-nilay sa kahanga-hangang kahanga-hangang Waaheguru, Saka lamang ang gayong pagninilay ay mapalad at ang gayong diskurso ay kapaki-pakinabang. (148) Kung nais mong makipag-usap at ilarawan ang Katotohanan, Iyan ay posible lamang sa diskurso sa Makapangyarihan sa lahat. (149) Ang gayong pag-aari at ang kayamanan ng pagninilay-nilay para sa isang espirituwal na buhay ay pinagpala sa pamamagitan ng pakikisama at pakikisama nila sa mga banal na tao. (150) Anumang gayong kayamanan ay hindi katanggap-tanggap sa kanila, at hindi nila gusto ang anumang bagay maliban sa katotohanan; Hindi nila tradisyon ang magsalita ng anumang salita kundi ang mga salita ng katotohanan. (151) Sa wikang Hindi, sila ay tinatawag na 'Saadh Sangat', O Maulvee ! Ang lahat ng ito ay nasa kanilang papuri; at lahat ng ito ay tumutukoy sa kanila. (152) Ang pagkamit ng kanilang samahan ay nangyayari lamang sa Kanyang mga pagpapala; At, tanging sa Kanyang biyaya, ang gayong mga tao ay nahahayag. (153) Ang sinumang mapalad na makamtan ang walang hanggang kayamanan na ito, maaaring isipin ng isa na siya ay naging puno ng pag-asa sa buong buhay niya. (154) Ang lahat ng ito, ang kayamanan at ang buhay, ay nasisira, ngunit sila ay walang hanggan; Isaalang-alang sila bilang mga bartender na naghahain ng mga baso na puno ng banal na debosyon. (155) Anuman ang tila maliwanag sa mundong ito ay dahil sa kanilang pagsasama; Ang kanilang biyaya na nakikita natin ang lahat ng tirahan at kasaganaan dito. (156) Ang lahat ng mga tirahan na ito (ng mga buhay na nilalang) ay bunga ng mga pagpapala ng Waaheguru; Ang pagpapabaya sa Kanya kahit isang sandali ay katumbas ng sakit at kamatayan. (157) Upang makamit ang isang pakikisama sa kanila, ang mga marangal na tao, ang batong panulok ng buhay na ito; Iyan ang buhay, iyon talaga ang buhay na ginugugol sa pagninilay-nilay sa Kanyang Naam. (158) Kung nais mong maging tunay na deboto ni Waaheguru, Kung gayon, dapat kang magkaroon ng kaalaman at maliwanagan tungkol sa perpektong Entidad. (159) Ang kanilang pagsasama ay parang isang lunas-lahat para sa iyo; Pagkatapos, ang anumang nais mo ay magiging angkop. (160) Ang lahat ng humihinga at buhay na mundo na ating nakikita ay dahil lamang sa piling ng mga marangal na kaluluwa. (161) Ang umiiral na buhay ng mga nabubuhay na nilalang na iyon ay resulta ng pagsasama ng mga banal na tao; At, ang pakikisama ng gayong mga marangal na tao ay ang patunay ng kabaitan at pakikiramay ng Akaalpurakh. (162) Ang bawat isa, sa katunayan, ay nangangailangan ng kanilang kumpanya; Upang maalis nila ang tanikala ng mga perlas (mga marangal na aspeto) mula sa kanilang mga puso. (163) O walang muwang! Ikaw ang panginoon ng hindi mabibiling kayamanan; Pero sayang! Hindi mo alam ang nakatagong kayamanan na iyon. (164) Paano mo malalaman ang napakahalagang kayamanan na iyon Kung anong uri ng kayamanan ang nakatago sa loob ng vault. (165) Samakatuwid, ito ay mahalaga para sa iyo na magsumikap upang mahanap ang susi sa kayamanan, Upang maaari kang magkaroon ng isang malinaw na pagsasakatuparan ng ito tago, mahiwaga at mahalagang repository. (166) Dapat mong gamitin ang Naam ng Waaheguru bilang susi upang buksan ang nakatagong kayamanan na ito; At, alamin ang mga aral mula sa Aklat ng nakatagong kayamanan na ito, ang Granth. (167) Ang susi na ito ay matatagpuan (lamang) sa mga banal na tao, At, ang susi na ito ay nagsisilbing pamahid ng mga puso at buhay na sugatan. (168) Ang sinumang makakahawak sa susi na ito Maaaring maging sinuman, maaari siyang maging panginoon ng kayamanang ito. (169) Kapag ang naghahanap ng kayamanan ay natagpuan ang kanyang layunin, Pagkatapos ay isipin na siya ay nailigtas mula sa lahat ng mga alalahanin at pagkabalisa. (170) O aking kaibigan! Ang taong iyon ay sumapi sa grupo ng (tunay) na mga deboto ng Diyos, Na nakatuklas ng direksyon patungo sa mga lansangan ng Minamahal na Kaibigan. (171) Binago ng kanilang pagsasamahan ang isang maliit na butil ng alikabok sa isang nagniningning na buwan. Muli, ang kumpanya nila ang nagpabago sa bawat pulubi bilang isang hari. (172) Nawa'y pagpalain ng Akaalpurakh ang kanilang disposisyon ng Kanyang biyaya; At, gayundin sa kanilang mga magulang at mga anak. (173) Sinuman ang magkaroon ng pagkakataon na makita sila, isipin na nakita nila ang Makapangyarihang Diyos; At na nasilip niya ang isang magandang bulaklak mula sa hardin ng pag-ibig. (174) Ang pakikisama sa gayong marangal na mga tao ay parang pagkuha ng isang magandang bulaklak mula sa hardin ng banal na kaalaman; At, ang isang tanawin ng gayong mga santo ay tulad ng pagkuha ng isang sulyap sa Akaalpurakh. (175) Mahirap ilarawan ang 'sulyap' ng Waaheguru; Ang Kanyang mga kapangyarihan ay makikita sa buong Kalikasan na Kanyang nilikha. (176) Sa kanilang kabaitan, nakita ko ang isang sulyap sa Akaalpurakh; At, sa kanilang biyaya, pumili ako ng isang masiglang bulaklak mula sa Divine Garden. (177) Kahit na isipin ang pagkuha ng isang sulyap sa Akaalpurakh ay talagang isang sagradong intensyon; Sinabi ni Goya, "Ako ay wala! "Ito, kasama ang nabanggit na kaisipan, ay dahil sa Kanyang abstract at misteryosong Entidad." (178)

ਜ਼ੂਦ ਬੀਨੀ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਰਾ ਬੇ ਗ਼ੁਜ਼ਾਫ਼ ।੪੮।੧।

zood beenee kheshatan raa be guzaaf |48|1|

Sinuman ang nakaunawa sa kumpletong mensaheng ito (salita),

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦੀ ਤੂ ਦੂਰ ਗਸ਼ਤਾ ਚੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ।

az khudee too door gashataa choon khudaa |

Para bang nadiskubre niya ang kinalalagyan ng nakatagong kayamanan. (179)

ਦੂਰ ਕੁੱਨ ਖ਼ੁਦ-ਬੀਨੀ ਓ ਬੀਣ ਬੇ-ਗ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੨।

door kun khuda-beenee o been be-gilaaf |48|2|

Ang katotohanan ng Waaheguru ay may lubhang kaakit-akit na pagmuni-muni;

ਆਸ਼ਿਕਾਣ ਦਾਰੰਦ ਚੂੰ ਇਸ਼ਕਿ ਮੁਦਾਮ ।

aashikaan daarand choon ishak mudaam |

Ang larawan ng Akaalpurakh ay (makikita) sa Kanyang sariling mga kalalakihan at kababaihan, ang mga banal na tao. (180)

ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਦਰ ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾ ਐ ਮਰਦਿ ਲਾਫ਼ ।੪੮।੩।

dam mazan dar pesh shaa aai marad laaf |48|3|

Pakiramdam nila sila ay nasa pag-iisa kahit na sila ay nasa piling ng mga grupo ng mga tao, ang mga kongregasyon;

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਲੱਜ਼ਤਿ ਈਣ ਖ਼ਮਸਾ ਹਵਾਸ ।

biguzar az lazat een khamasaa havaas |

Ang mga papuri sa kanilang kaluwalhatian ay nasa mga wika ng lahat. (181)

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਬਜ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਜਾਮਿ ਸਾਫ਼ ।੪੮।੪।

taa bayaabee bazate az jaam saaf |48|4|

Tanging ang taong iyon ang makakaalam ng misteryong ito,

ਗਰ ਬਜੋਈ ਰਾਹਿ ਮੁਰਸ਼ਦ ਰਾ ਮੁਦਾਮ ।

gar bajoee raeh murashad raa mudaam |

Sino ang nagsasalita at tumatalakay tungkol sa debosyon para sa Akaalpurakh nang may sigasig. (182)

ਤਾ ਸ਼ਵੀ ਗੋਯਾ ਮੁੱਬਰਾ ਅਜ਼ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੫।

taa shavee goyaa mubaraa az khilaaf |48|5|

Sinuman na ang masigasig na debosyon para kay Waaheguru ay nagiging kuwintas (garland) para sa kanyang leeg,

Talaan (1 - 65)

Ghazals Pahina: 1 - 63

Rubaiyia Pahina: 64 - 64

Futkal Baint Pahina: 65 - 65