O tao! Isa ka sa mga sinag ng Banal na liwanag, at nababalot ng banal na ningning mula ulo hanggang paa,
Alisin ang anumang alalahanin o pagdududa, at magpakalasing nang tuluyan sa Kanyang alaala. (63)
Hanggang kailan ka mananatili sa walang katapusang pagkabihag ng mga pagkabalisa?
Alisin ang mga kalungkutan at dalamhati; alalahanin ang Panginoon at manatili kang ligtas at panatag magpakailanman. (64)
Ano ang pagkabalisa at depresyon? Ito ay ang kapabayaan ng Kanyang pagninilay;
Ano ang kasiyahan at kagalakan? Ito ay ang pag-alaala sa Makapangyarihan sa walang katapusang sukat. (65)
Alam mo ba ang kahulugan ng Illimitable?
Ito ay ang Walang Hanggan, ang Akaalpurakh, na hindi napapailalim sa mga kapanganakan at pagkamatay. (66)
Bawat lalaki at babae sa kanyang ulo ay nalulula sa Kanyang sigasig;
Ang lahat ng kaguluhang ito sa magkabilang mundo ay Kanyang nilikha. (67)
Ito ang dila ng mga banal at marangal na kaluluwa kung saan Kanyang ginawa ang Kanyang tahanan;
O Siya ay nananatili sa kanilang mga puso kung saan mayroong palaging pag-alala sa Kanya araw at gabi. (68)
Ang mga mata ng isang meditator ay hindi kailanman nagbubukas upang makita ang sinuman o anumang bagay maliban sa Kanya;
At, ang kanyang patak (ng tubig), bawat hininga, ay hindi dumadaloy patungo sa ibang lugar maliban sa malawak na karagatan (ang Akaalpurakh). (69)