जो एक परिपूर्ण गुरू मिळवू शकला (किंवा स्वतःला जोडू शकला). (२११)
विश्वास आणि जग दोन्ही सर्वशक्तिमान देवाच्या पूर्ण आज्ञाधारक आहेत;
त्याची फक्त एक झलक मिळावी म्हणून दोन्ही जगाला तितकीच इच्छा आहे. (२१२)
अकालपुराखाच्या नामावर ज्याचे मनापासून प्रेम निर्माण झाले आहे,
तो खऱ्या अर्थाने दैवी ज्ञानाचा परिपूर्ण साधक बनतो. (२१३)
वाहेगुरुचे साधक (सक्रियपणे) त्याच्या ध्यानात गुंतलेले असतात;
वाहेगुरुचे साधक प्रत्येकाला काहीतरी आकर्षक बनवतात. (२१४)
सत्य हे आहे की तुम्ही (नेहमीच) भगवंताची व्यक्ती बनण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे,
अनादर करणारी (धर्मत्यागी/नास्तिक) व्यक्ती नेहमी त्याच्यासमोर चिडलेली आणि लज्जित असते. (२१५)
वाहेगुरुंचे स्मरण करण्यात व्यतीत केलेले जीवन जगण्याचे सार्थक आहे.