हे गुरु! तुझे सुंदर स्मित जगाला जीवन देते आणि उत्तेजित करते,
आणि, हे संत आणि पीरांच्या गूढ डोळ्यांना शांतता आणि स्थिरता देते." (३६) (२)
वाहेगुरुच्या प्रेमाशिवाय शाश्वत प्रेम किंवा भक्ती नाही,
आणि, वाहेगुरुच्या भक्तांशिवाय इतर सर्वांना संहारक मानले पाहिजे. (३६) (३)
तुम्ही ज्या दिशेला पाहता, तुम्ही नवे जीवन आणि चैतन्य प्रदान करता.
सर्वत्र नवजीवनाचा वर्षाव होवो हीच तुमची दृष्टी आहे. (३६) (४)
अकालपुरख सर्व ठिकाणी सर्व परिस्थितीत सर्वव्यापी आहे आणि प्रत्येक वेळी सर्वांसोबत आहे,
तथापि, प्रत्येक कोनाड्यात आणि कोपऱ्यात त्याच्या उपस्थितीचे दर्शन करण्यास सक्षम असा डोळा कोठे आहे? (३६) (५)
देवाच्या प्रेमासाठी समर्पित केलेल्यांशिवाय इतर कोणालाही सोडवले गेले नाही.
'मृत्यू'ने आपल्या धारदार चोचीने 'पृथ्वी' आणि 'काळ' दोन्ही काबीज केले आहे. (३६) (६)
गोया म्हणतात, "अकालपुराखाचा भक्त अमर होतो, कारण त्याच्या ध्यानाशिवाय या जगात कोणीही चिन्ह मागे ठेवणार नाही." (३६) (७)
मी 'वयाच्या' कुशीत लहानापासून म्हातारा झालो,
तुझ्या सहवासात घालवलेले माझे आयुष्य किती सुंदर होते! या प्रवासाचा आनंद मी तुझ्या कृपेचा ऋणी आहे!” (३७) (१)
आयुष्यातील उरलेल्या श्वासांना धन्य समजा,
कारण, तो शरद ऋतू (वृद्धावस्था) असेल जो एक दिवस तुमच्या जीवनाचा वसंत (तारुणपणाचा ऋतू) घेऊन येईल. (३७) (२)
होय, भगवंताच्या स्मरणात घालवलेला तो क्षण धन्य समजा.