O Guru! Mae eich gwên hardd yn rhoi ac yn rhoi bywyd i'r byd,
Ac, mae hyn yn rhoi llonyddwch a sefydlogrwydd i lygaid cyfriniol y saint a'r Piriaid.” (36) (2)
Nid oes cariad na defosiwn bythol heblaw cariad Waaheguru,
A dylai rhywun ystyried bod pawb heblaw am ffyddloniaid Waaheguru yn ddinistriol. (36) (3)
I ba gyfeiriad bynnag yr edrychwch, yr ydych yn rhoi ac yn meithrin bywyd ac ysbryd newydd,
Eich gweledigaeth chi yn unig sy'n bendithio cawodydd o fywyd newydd ym mhobman. (36) (4)
Mae Akaalpurakh yn hollbresennol ym mhob man o dan bob amgylchiad a chyda phawb drwy'r amser,
Pa fodd bynag, pa le y mae y fath lygad a all ddelweddu Ei bresenoldeb ym mhob twll a chornel ? (36) (5)
Nid oes neb heblaw'r rhai sy'n ymroddedig i gariad Duw erioed wedi cael eu hadbrynu.
Mae'r 'farwolaeth' wedi dal y 'ddaear' a'r 'amser' gyda'i big miniog. (36) (6)
Dywed Goyaa, "Mae devotee o Akaalpurakh yn dod yn anfarwol, Oherwydd, heb ei fyfyrdod, ni fydd neb arall byth yn gadael arwydd ar ôl yn y byd hwn." (36) (7)
Deuthum yn hen o ifanc yng nghôl yr 'oed',
Mor hardd oedd fy mywyd a dreuliais yn Dy gwmni! Rwy'n ddyledus am hapusrwydd y daith hon i'ch gras!" (37) (1)
Ystyriwch yr anadliadau sy'n weddill o'ch bywyd yn fendith,
Oherwydd, yr hydref (henaint) fydd yn dod â gwanwyn (tymor ieuenctid) eich bywyd un diwrnod. (37) (2)
Ie, ystyriwch y foment honno yn fendigedig a dreulir wrth gofio Duw,