Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Pagina - 12


ਇਮ ਸ਼ਬ ਬ-ਤਮਾਸ਼ਾਇ ਰੁਖ਼ਿ ਯਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫ਼ਤ ।
eim shab ba-tamaashaae rukh yaar tavaan rafat |

Goyaa ait: "Cinnis cincinnis cincinnis, o Guru, me involvo! Quia mens mea, quae vehementi desiderio te tenet, pacem et stabilitatem assequi potest". (19) (7) Quid medicus praecipere potest ut medicinam patienti acri amore laboranti? 20) (1) Totus eius (Guru) ardor et gratia sine camouflage conspiciuntur, cum sumus sub habitu mei, quid potest etiam facies lunae serenae facere nobis? Non habet aliquam momentaneam directionem aut stabilitatem mentis, quid potest illi facere placidam maculam aut quietem mansionis? (20) (3).

ਸੂਇ ਬੁਤਿ ਆਸ਼ਕ-ਕੁਸ਼ ਅੱਯਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫ਼ਤ ।੧੨।੧।
sooe but aashaka-kush ayaar tavaan rafat |12|1|

Quomodo potes pervenire ad aulam dilecti sine praeceptore amoris?

ਦਰ ਕੂਚਾਇ ਇਸ਼ਕ ਅਰ ਚਿ ਮੁਹਾਲ ਅਸਤ ਰਸੀਦਨ ।
dar koochaae ishak ar chi muhaal asat raseedan |

Quid potest dux adiuvare, si desiderio et affectu cares? (20) (4).

ਮਨਸੂਰ ਸਿਫ਼ਤ ਬਾ-ਕਦਿਮ ਦਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫ਼ਤ ।੧੨।੨।
manasoor sifat baa-kadim daar tavaan rafat |12|2|

Goyaa! "Quamdiu sacro pulvere pedum Guru in collyrium oculis tuis uti potes, Creatoris gratiam et refulgentiam videre poteris. Collyrium tibi quid aliud est?" (20) (5).

ਐ ਦਿਲ ਬਸੂਇ ਮਦਰਿਸਾ ਗਰ ਮੈਲ ਨ ਦਾਰੀ ।
aai dil basooe madarisaa gar mail na daaree |

Quum flavus cristas cristas comam ;

ਬਾਰੇ ਬ-ਸੂਇ ਖ਼ਾਨਾਇ ਖ਼ੁਮਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫ਼ਤ ।੧੨।੩।
baare ba-sooe khaanaae khumaar tavaan rafat |12|3|

Est ac si vinculum mirabilem vinculo insaniae mentis meae. (21) (1)

ਚੂੰ ਖ਼ਾਤ੍ਰਿਮ ਅਜ਼ ਇਸ਼ਕਿ ਤੂ ਸ਼ੁਦ ਰਸ਼ਕਿ ਗੁਲਿਸਤਾਣ ।
choon khaatrim az ishak too shud rashak gulisataan |

Sensum corporis humani non intelleximus ab creatione aurora, initio temporis;

ਬੇ-ਹੁਦਾ ਚਿਰਾ ਜਾਨਬਿ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫ਼ਤ ।੧੨।੪।
be-hudaa chiraa jaanab gulazaar tavaan rafat |12|4|

Quod hoc corpus Dominus condidit domicilio suo. (21) (2)

ਐ ਦਿਲ ਚੂ ਸ਼ੁਦੀ ਵਾਕਿਫ਼ਿ ਅਸਰਾਰਿ ਇਲਾਹੀ ।
aai dil choo shudee vaakif asaraar ilaahee |

Cor amantis fit amati brevi;

ਦਰ ਸੀਨਾ-ਅੱਮ ਐ ਮਖਜ਼ਨਿ ਅਸਰਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫਤ ।੧੨।੫।
dar seenaa-am aai makhazan asaraar tavaan rafat |12|5|

Quisquis in bono animo amato fit cor et anima a pedibus ad caput (toto corpore). (21) (3).

ਸਦ ਰੌਜ਼ਾਇ ਰਿਜ਼ਵਾਨਸਤ ਚੂ ਦਰ ਖਾਨਾ ਸ਼ਿਗੁਫ਼ਤਾ ।
sad rauazaae rizavaanasat choo dar khaanaa shigufataa |

Quid curris hominem ad buccellam panis?

ਗੋਯਾ ਬ-ਚਿਹ ਸੂਇ ਦਰੋ ਦੀਵਾਰ ਤਵਾਣ ਰਫ਼ਤ ।੧੨।੬।
goyaa ba-chih sooe daro deevaar tavaan rafat |12|6|

Scitis enim quod unius grani avaritia vinctum facit. (21) (4).