اس دی سفت سلاہ دا زکر جیو دی زبان نوں بڑا چنگا لگدا ہے،
اس دا نام مونہ وچ آیان کنا سواد دندا ہے#
واہ# کتنی سوہنی ہے تیری ٹھوڈی جہڑی سیب دی ترھان لال تے سفید ہے،
باغ وچ اجیہا مٹھا تے سوادلا پھل بھلا کتھے#
تہاڈے دیدار دے سدکے ساڈی اکھّ روشن ہے،
مین اس دیدار تون کربان جاوان، اہ کنا سوادلا ہے ۔
تیری زلپھ دے کنڈل نے ساڈا دل اڈا لیا ہے ۔
تیرے لال ہوٹھ اسے لئی بڑے سوادلے ہن ۔
ئ گویا # اس تو ودھّ ہور کوئی سواد نہین،
جو تیرے شئران تون لوکان نوں ہندستان وچ ملدا ہے ۔