ग़ज़ल भाई नन्द लालः

ब-हर कुजा कि रवी जानि मन क़ुदा हाफ़िज़ ।

तस्य पुण्यपक्षस्य भोजनं अकालपुर्कहस्य स्मरणम्,

ब-बुरदाई दिलि ईमानि मन क़ुदा हाफ़िज़ ।४५।१।

तस्य स्मरणं केवलं तस्य ध्यानं, आम् केवलं तस्य स्मृतिः। (५८) ९.

बिआ कि बुलबुलो गुल हर दो इंतज़ारि तू अंद ।

यः कश्चित् (निष्कपटतया) तस्य ध्याननिष्ठः अस्ति;

दमे बजानिबि बुसतानि मन क़ुदा हाफ़िज़ ।४५।२।

तस्य मार्गस्य रजः अस्माकं नेत्रयोः कृते कोलिरियमः इव अस्ति। (५९) ९.

नमक ज़ि लालि लबत रेज़ बरदिलि रेशम ।

यदि भवन्तः वाहेगुरुध्यानस्य अनुकूलतां प्राप्तुं शक्नुवन्ति तर्हि

पशीद ज़ि सीनाइ बिरीआनि मन क़ुदा हाफ़िज़ ।४५।३।

तदा हे मम मनः ! भवता अवगन्तव्यं यत् भवतः सर्वाणि कष्टानि निराकृतानि (सर्वसमस्यानां समाधानं प्राप्तम्)। (६०) ९.

चि क़ुश बवद कि क़रामत कदत चू सरवि बुलंद ।

प्रत्येकस्य विकटस्य एकमात्रं समाधानं अकालपुरखस्य स्मरणम् एव;

दमे बसूइ गुलिसतानि मन क़ुदा हाफ़िज़ ।४५।४।

वस्तुतः वाहेगुरुस्य (नामस्य) स्मरणकर्ता वाहेगुरुस्य एव वर्गे स्वं अनुरूपं करोति। (६१) ९.

बिआ ब-मरदमकि दीदा अम कि क़ानाइ तुसत ।

वस्तुतः भगवन्तं विना अन्यत् किमपि स्वीकार्यं सत्ता नास्ति;

दरूनि दीदाइ गिरीआनि मन क़ुदा हाफ़िज ।४५।५।

हे मम मनः ! अकालपुरखप्रभां शिरः पादाङ्गुलीपर्यन्तं न प्रतिबिम्बयति कः तादृशः । (६२) ९.