ग़ज़ल भाई नन्द लालः

हमा रा सीना बिरीआनसतो बिरीआनसतो बिरीआनश ।

अकालपुरखस्य विषये अज्ञानी भवितुं च लोभं प्राप्य मोहितः भवितुं च

दो आलम बहिरि आण दीदार हैराणसतो हैरानश ।४१।१।

लौकिकवेषः निन्दायाः, मूर्तिपूजकस्य च न्यूनः नास्ति । (३८) ९.

ज़ि क़ाकि कूइ तू काण सुरमाइ अहिलि नज़र बाशद ।

हे मौलवी ! भवान् अस्मान् कृपया कथयतु! कथं लौकिकाः कामाः च

नमी बाशद इलाजे बिह बराइ चशमि गिरीआनश ।४१।२।

भोगाः महत्त्वपूर्णाः यदि वयं वाहेगुरुस्मृतेः प्रमादं कुर्मः? (तत्त्वतः अकालपुरखं विना तेषां सर्वथा मूल्यं नास्ति, निष्प्रयोजनानि च) (39)

महो क़ुरशीद गिरदि कूइ ऊ गरदंद रूजौ शब ।

कामभोगानां जीवनं अनिवार्यतया नाश्यम्;

अजाइब रौशनी बक़शि दो-आलम हसत अहिसानश ।४१।३।

तथापि गभीरा भक्तिः सर्वव्यापी निपुणः सदा जीवति । (४०) ९.

ब-हर सूइ कि मी बीनम जमालश जलवागर बाशद ।

सन्ताः लौकिकाः च सर्वे तस्य स्वसृष्टयः,

जहाण आशुफ़ता ओ शैदा मदाम अज़ ज़ुलफि पहिचानश ।४१।४।

तथा, ते सर्वे तस्य असंख्यानुग्रहाधीनाः बाध्यन्ते। (४१) ९.

शुदा जेबि ज़मीण पुर लूलूइ लाला ज़ि अशकि मन ।

कथं महत् ऋणं वयं सर्वे तेषां अकालपुरखभक्तानाम्

जहाण बिग्रिफ़ता अम गोया ब यादि लाअलि क़ंदानक ।४१।५।

ये निरन्तरं स्वं शिक्षयन्ति, तस्य प्रति यथार्थप्रेमस्य विषये निर्देशान् प्राप्नुवन्ति च। (४२) ९.