ग़ज़ल भाई नन्द लालः

नमी गुजंद बचशमम ग़ैरि शाहि क़ुद-पसंदि मन ।

यद् त्वया तस्य संसारार्थमेव मुखं विमुखीकृतम् । (२४९) ९.

बचशमम क़ुश निशसत आण कामति बक़ति बुलंदि मन ।६०।१।

लौकिकं धनं न शाश्वतं स्थास्यति,

तमामी मुरदाहा रा अज़ तबसुम ज़िंदा मी साज़द ।

(अतः) क्षणमात्रमपि वाहेगुरुं प्रति त्वया आवर्तयेत्। (२५०) ९.

चू रेज़द आब हैवाण अज़ दहानि गुंचा-क़ंदि-मन ।६०।२।

यदा ते हृदयात्मा वाहेगुरुस्मरणं प्रति प्रवृत्तः भवति ।

बराइ दीदनि तू दीदाअम शुद चशमाइ कौशर ।

अथ कथं कदा च स पुण्यवान् सती वाहेगुरुः त्वया विरक्तः स्यात्। (२५१) ९.

बिआ जानाण कि कुरबानि तू जानि दरद-मंद मन ।६०।३।

उच्छ्रित-अकालपुरखस्य स्मरणं प्रति समीपं ध्यानं दत्तुं प्रमादं कुर्वन् तिष्ठसि चेत् ।

अगर बीनी दरूनि मन बग़ैर अज़ क़ुद कुजा याबी ।

तदा, त्वं मानसिकरूपेण सजगः व्यक्तिः! कथं भवतः तस्य च समागमः (त्वम् अत्र असि स च अन्यत्र) । (२५२) ९.

कि ग़ैर अज़ ज़िकरि तूं नबूद दरूनि बंद बंदि मन ।६०।४।

वाहेगुरुस्मृतिः एव उभयोः लोकयोः सर्वेषां दुःखानां, पीडानां च चिकित्सा;

मनम यक मुशति गिल गोया दरूनम नूरि ओ लामअ ।

तस्य स्मृतिः अपि सर्वान् नष्टान् विभ्रष्टान् च सम्यक् मार्गं प्रति निर्देशयति । (२५३) ९.

बग़रदिश दाइमा गरदद दिलि पुर होशमंदि मन ।६०।५।

तस्य स्मरणं सर्वेषां कृते सर्वथा अत्यावश्यकम्,