در نظر بگیرید که او حالت یا روش مراقبه را در پیش گرفته است. (239)
این زمین و آسمان از (آفریده های) خداوند اشباع شده است.
اما این جهان به سرگردانی و گمراهی در همه جهات ادامه می دهد تا دریابد که او کجاست. (240)
اگر می توانید چشمان خود را به یک نگاه اجمالی به آکاالپوراخ معطوف کنید،
سپس، هر چه می بینید، رویایی از واهگورو قادر متعال خواهد بود. (241)
هر کس آن روح بزرگوار را دیده، بداند که او به قادر مطلق نگاه کرده است.
و آن شخص مسیر مراقبه را درک کرده و پی برده است. (242)
تمرکز بر عبادت برای خدا، حالتی غیرعادی را به همراه دارد،
شکوه و درخشش آکاالپوراخ از هر جنبه ای از چنین فداکاری اختصاصی بیرون می زند. (243)
او ارباب این همه توهم (ماتریالیسم) است، این شکل خودش است.