నా కనురెప్పలకు ఉనికి కోసం ఎలాంటి కొలిరియం అవసరం లేదు,
ఎందుకంటే, నేను ఎల్లప్పుడూ దేవుని మనుషులు ప్రయాణించిన మార్గంలోని ధూళిని సముచితమైన కొలిరియంగా భావించాను. (54) (2)
మేము ప్రతి క్షణం మరియు శ్వాసలో ప్రార్థనలో నేలపై మా తల సాష్టాంగం చేస్తాము,
ఎందుకంటే, సర్వశక్తిమంతుని ప్రకాశాన్ని ప్రతిబింబించే మన ప్రియమైన వ్యక్తిని మేము పరిగణించాము. (54) (3)
దేవుని పవిత్ర పురుషులు, సాధువులు, ప్రపంచ రాజులకు రాజ్యాలను ప్రసాదించారు,
అందుకే నా ప్రియమైన (గురువు) వీధి (నివాసం)లో ఉన్న గొప్ప ఆత్మలను (అధర్మపరులను కూడా) రాజులుగా పరిగణిస్తాను (54) (4)
గోయా ఇలా అంటాడు, "ఓ గురూ, నాకు సంపద మరియు ఆస్తిపై ఎటువంటి కోరిక లేదా విలువ లేదు! ఎందుకంటే, నేను మీ జుట్టు యొక్క తాళం యొక్క నీడను హుమా, ఫీనిక్స్, పౌరాణిక పక్షి యొక్క ఈకగా భావించాను, దాని నీడ తీసుకురావాలి. అదృష్టం." (54) (5)
దృష్టి మనిషి యొక్క కనురెప్పలలో హృదయాన్ని అపహరించే వ్యక్తిని నేను గ్రహించాను,
అప్పుడు, నేను ఎక్కడ చూసినా, నేను నా ప్రియమైన గురువును మాత్రమే చూడగలిగాను." (55) (1) నేను కాబా మరియు ఆలయం రెండింటినీ ప్రదక్షిణ చేసాను, నేను నిన్ను తప్ప మరెవరినీ ఎక్కడా చూడలేదు." (55) (2)
శోధన మరియు ఏకాగ్రతతో నేను ఎక్కడ చూసినా, ఎప్పుడు చూసినా,