ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਭਾਈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਜੀ
ਅੰਗ - 27
ਹਜ਼ਾਰ ਤਖ਼ਤਿ ਮੁਰੱਸਾ ਫ਼ਤਾਦਾ ਦਰ ਰਹਿ ਅੰਦ ।
ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਜੜਾਊ ਤਖਤ ਤੇਰੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਪਏ ਹਨ ।
ਕਲੰਦਰਾਨਿ ਤੂ ਤਾਜੋ ਨਗੀਂ ਨਮੀ ਖ਼ਾਹੰਦ ।੨੭।੧।
ਤੇਰੇ ਮਸਤਾਨਿਆਣ ਨੂੰ ਤਾਜ ਅਤੇ ਨਗੀਨਿਆਣ ਦੀ ਚਾਹ ਨਹੀਣ ।
ਫ਼ਨਾਹ ਪਜ਼ੀਰ ਬਵਦ ਹਰ ਚਿ ਹਸਤ ਦਰ ਆਲਮ ।
ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਫ਼ਨਾਹ ਹੋ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ।
ਨਹਿ ਆਸ਼ਕਾਣ ਕਿ ਅਜ਼ ਅਸਰਾਰਿ ਇਸ਼ਕ ਆਗਾਹ ਅੰਦ ।੨੭।੨।
ਪਰ ਆਸ਼ਕ ਫ਼ਨਾਹ ਹੋਨ ਵਾਲੇ ਨਹੀਣ, ਕਿਉਣਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਭੇਤਾਣ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ।
ਤਮਾਮ ਚਸ਼ਮ ਤਵਾਣ ਸ਼ੁਦ ਪੈਇ ਨੱਜ਼ਰਾਇ ਊ ।
ਸਾਰੀਆਣ ਅੱਖਾਣ ਉਸ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਣ ਲਈ ਤੀਬਰ ਹੋ ਗਈਆਣ,
ਹਜ਼ਾਰ ਸੀਨਾ ਬਿ ਸੌਦਾਇ ਹਿਜਰ ਮੀਕਾਹੰਦ ।੨੭।੩।
ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਚਿਤ ਉਸ ਦੇ ਬ੍ਰਿਹਾ ਦੇ ਫ਼ਿਕਰ ਵਿਚ ਨਿਘਰਦੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ।
ਤਮਾਮ ਦੌਲਤਿ ਦੁਨੀਆ ਬ-ਯੱਕ ਨਿਗਾਹ ਬਖ਼ਸ਼ੰਦ ।
ਯਕੀਨ ਰੱਖ # ਕਿ ਉਸਦੇ ਮੰਗਤੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹਾਣ ਦੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਹਨ ।
ਯਕੀਣ ਬਿਦਾਣ ਕਿ ਗਦਾਯਾਨਿ ਊ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਅੰਦ ।੨੭।੪।
ਕਿਉਣਕਿ ਜੋ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਦੌਲਤ ਉਹ ਇੱਕੋ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਤਲਬ ਗੋਯਾ ।
ਐ ਗੋਯਾ # ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੱਬ ਦੇ ਪਿਆਰਿਆਣ ਦੀ ਸੰਗਤ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰ,
ਕਿ ਤਾਲਬਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਵਾਸਲਾਨਿ ਅੱਲਾਹ ਅੰਦ ।੨੭।੫।
ਕਿਉਣ ਜੋ ਰੱਬ ਦੇ ਢੂੰਡਾਊ ਰੱਬ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।