वारां भाई गुरदास जी

पान - 3


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक ओंकार, आद्य शक्ती, दैवी गुरूच्या कृपेने साकार झाली.

ਵਾਰ ੩ ।
वार ३ ।

वार तीन

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸੁ ਆਦਿ ਵਖਾਣਿਆ ।
आदि पुरख आदेसु आदि वखाणिआ ।

सर्वांचे आदिम कारण सांगितल्या गेलेल्या आदिम परमेश्वरापुढे मी प्रणाम करतो.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਵੇਸੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਣਿਆ ।
सो सतिगुरु सचा वेसु सबदि सिञाणिआ ।

सत्य अवतरते की खरा गुरू शब्दातून साकार होतो.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਉਪਦੇਸੁ ਸਚਿ ਸਮਾਣਿਆ ।
सबदि सुरति उपदेसु सचि समाणिआ ।

ज्याची सुरती (चैतन्य) शब्दाची आज्ञा मानून सत्यात विलीन झाली आहे, त्यालाच त्यांनीच जाणले आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਦੇਸੁ ਘਰੁ ਪਰਵਾਣਿਆ ।
साधसंगति सचु देसु घरु परवाणिआ ।

पवित्र मंडळी हा सत्याचा खरा आधार आणि अस्सल निवासस्थान आहे.

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਆਵੇਸ ਸਹਜਿ ਸੁਖਾਣਿਆ ।
प्रेम भगति आवेस सहजि सुखाणिआ ।

ज्यामध्ये प्रेमळ भक्तीने प्रेरित झालेल्या व्यक्तीला जन्मजात आनंद मिळतो.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਪਰਵੇਸੁ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣਿਆ ।
भगति वछलु परवेसु माणु निमाणिआ ।

भगवान, भक्तांवर दयाळू आणि गरिबांचे गौरव, पवित्र मंडळीत देखील स्वतःला सामावून घेतात.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ।
ब्रहमा बिसनु महेसु अंतु न जाणिआ ।

ब्रह्मा, विष्णू, महेश यांनाही त्यांचे रहस्य कळू शकले नाही.

ਸਿਮਰਿ ਸਹਿਸ ਫਣ ਸੇਸੁ ਤਿਲੁ ਨ ਪਛਾਣਿਆ ।
सिमरि सहिस फण सेसु तिलु न पछाणिआ ।

सेसनग त्याच्या हजारो टोळ्यांनी त्याचे स्मरण करत असताना त्याला समजू शकले नाही.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰ ਦਰਵੇਸੁ ਸਚੁ ਸੁਹਾਣਿਆ ।੧।
गुरमुखि दर दरवेसु सचु सुहाणिआ ।१।

पवित्र मंडळीच्या दारात जे गुरुमुख झाले आहेत त्यांना सत्य आनंददायक आहे.

ਗੁਰੁ ਚੇਲੇ ਰਹਰਾਸਿ ਅਲਖੁ ਅਭੇਉ ਹੈ ।
गुरु चेले रहरासि अलखु अभेउ है ।

गुरु आणि शिष्याचे मार्ग गूढ आणि अगोचर आहेत.

ਗੁਰੁ ਚੇਲੇ ਸਾਬਾਸਿ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ਹੈ ।
गुरु चेले साबासि नानक देउ है ।

गुरु (नानक) आणि शिष्य (अंगद) दोघेही धन्य आहेत (कारण दोघेही एकमेकांमध्ये विलीन झाले आहेत).

ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸੁ ਸਿਫਤਿ ਸਮੇਉ ਹੈ ।
गुरमति सहजि निवासु सिफति समेउ है ।

गुरूंचे ज्ञान हे त्यांचे निवासस्थान आहे आणि ते दोघेही परमेश्वराच्या स्तुतीमध्ये रमलेले आहेत.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਪਰਗਾਸ ਅਛਲ ਅਛੇਉ ਹੈ ।
सबदि सुरति परगास अछल अछेउ है ।

शब्दाने प्रबुद्ध होऊन त्यांची चेतना अमर्याद आणि अपरिवर्तनीय बनली आहे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਮਤਿ ਅਰਖੇਉ ਹੈ ।
गुरमुखि आस निरास मति अरखेउ है ।

सर्व आशांच्या पलीकडे जाऊन त्यांनी त्यांच्या व्यक्तीमध्ये सूक्ष्म ज्ञान आत्मसात केले आहे.

ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਵਿਣਾਸੁ ਸਿਫਤਿ ਸਮੇਉ ਹੈ ।
काम करोध विणासु सिफति समेउ है ।

वासना आणि क्रोधावर विजय मिळवून त्यांनी (ईश्वराच्या) स्तुतीमध्ये स्वतःला लीन केले आहे.

ਸਤ ਸੰਤੋਖ ਉਲਾਸ ਸਕਤਿ ਨ ਸੇਉ ਹੈ ।
सत संतोख उलास सकति न सेउ है ।

शिव आणि शक्तीच्या निवासस्थानाच्या पलीकडे ते सत्य, समाधान आणि आनंदाच्या निवासस्थानापर्यंत पोहोचले आहेत.

ਘਰ ਹੀ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਸਚੁ ਸੁਚੇਉ ਹੈ ।
घर ही विचि उदासु सचु सुचेउ है ।

घरोघरी (सुख) उदासीन असल्याने ते सत्याभिमुख असतात.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਅਭਿਆਸ ਗੁਰ ਸਿਖ ਦੇਉ ਹੈ ।੨।
वीह इकीह अभिआस गुर सिख देउ है ।२।

गुरू आणि शिष्याचे गुणोत्तर आता एकवीस आणि एकवीस झाले आहे, म्हणजे शिष्य गुरुच्या पुढे गेला आहे.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਪਰਵਾਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ।
गुर चेला परवाणु गुरमुखि जाणीऐ ।

जो शिष्य गुरूंच्या आज्ञेचे पालन करतो त्याला गुरुमुख म्हणतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੁ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀਐ ।
गुरमुखि चोज विडाणु अकथ कहाणीऐ ।

गुरुमुखांची कृती विस्मयकारक असून त्यांचा महिमा अवर्णनीय आहे.

ਕੁਦਰਤ ਨੋ ਕੁਰਬਾਣ ਕਾਦਰੁ ਜਾਣੀਐ ।
कुदरत नो कुरबाण कादरु जाणीऐ ।

सृष्टीला निर्मात्याचे रूप मानून त्याला त्यागाचे स्वरूप वाटते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗਿ ਮਿਹਮਾਣੁ ਜਗੁ ਮਿਹਮਾਣੀਐ ।
गुरमुखि जगि मिहमाणु जगु मिहमाणीऐ ।

जगात तो स्वत:ला पाहुणा वाटतो आणि जग पाहुणे गृह.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਤਿ ਸੁਹਾਣੁ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ।
सतिगुर सति सुहाणु आखि वखाणीऐ ।

सत्य हा त्याचा खरा गुरू आहे, ज्याचे तो बोलतो आणि ऐकतो.

ਦਰਿ ਢਾਢੀ ਦਰਵਾਣੁ ਚਵੈ ਗੁਰਬਾਣੀਐ ।
दरि ढाढी दरवाणु चवै गुरबाणीऐ ।

बार्डाप्रमाणे, पवित्र मंडळीच्या दारात, तो गुरूंचे स्तोत्र (गुरबानी) पठण करतो.

ਅੰਤਰਿਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ਹੇਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ।
अंतरिजामी जाणु हेतु पछाणीऐ ।

त्याच्यासाठी पवित्र मंडळी हा सर्वज्ञ परमेश्वराशी त्याच्या परिचयाचा आधार आहे.

ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਣੀਐ ।
सचु सबदु नीसाणु सुरति समाणीऐ ।

त्याची चैतन्य कृपामय सत्य वचनात लीन राहते.

ਇਕੋ ਦਰਿ ਦੀਬਾਣੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਣੀਐ ।੩।
इको दरि दीबाणु सबदि सिञाणीऐ ।३।

त्याच्यासाठी खरा न्याय न्यायालय ही पवित्र मंडळी आहे आणि शब्दाद्वारे त्याची खरी ओळख तो आपल्या हृदयात स्थापित करतो.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ।
सबदु गुरू गुर वाहु गुरमुखि पाइआ ।

गुरूंकडून शिष्याला अद्भुत वचन प्राप्त होते

ਚੇਲਾ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਹੁ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।
चेला सुरति समाहु अलखु लखाइआ ।

आणि एक शिष्य म्हणून, त्यात आपले चैतन्य विलीन करून, अगोचर परमेश्वरासमोर येतो.

ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਵੀਵਾਹੁ ਤੁਰੀ ਚੜਾਇਆ ।
गुर चेले वीवाहु तुरी चड़ाइआ ।

गुरूंना भेटून, शिष्य तुरिया प्राप्त करतो, आध्यात्मिक शांततेचा चौथा आणि अंतिम टप्पा.

ਗਹਰ ਗੰਭੀਰ ਅਥਾਹੁ ਅਜਰੁ ਜਰਾਇਆ ।
गहर गंभीर अथाहु अजरु जराइआ ।

तो अथांग आणि निर्मळ परमेश्वराला आपल्या हृदयात धारण करतो.

ਸਚਾ ਬੇਪਰਵਾਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ।
सचा बेपरवाहु सचि समाइआ ।

निश्चिंत होऊन खरा शिष्य सत्यात विलीन होतो.

ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਇਆ ।
पातिसाहा पातिसाहु हुकमु चलाइआ ।

आणि राजांचा राजा बनून तो इतरांना आपल्या अधीन करतो.

ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹੁ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।
लउबाली दरगाहु भाणा भाइआ ।

फक्त त्याला परमेश्वराची दैवी इच्छा आवडते.

ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹੁ ਅਪਿਓ ਪੀਆਇਆ ।
सची सिफति सलाहु अपिओ पीआइआ ।

आणि केवळ परमेश्वराच्या स्तुतीच्या रूपात त्याने अमृत चाखले आहे.

ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਅਸਗਾਹ ਅਘੜ ਘੜਾਇਆ ।੪।
सबदु सुरति असगाह अघड़ घड़ाइआ ।४।

शब्दाच्या खोलात जाण घेऊन त्याने अविचारी मनाला आकार दिला आहे.

ਮੁਲ ਨ ਮਿਲੈ ਅਮੋਲੁ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈਐ ।
मुल न मिलै अमोलु न कीमति पाईऐ ।

गुरुमुखांची जीवनपद्धती अनमोल असते;

ਪਾਇ ਤਰਾਜੂ ਤੋਲੁ ਨ ਅਤੁਲੁ ਤੁਲਾਈਐ ।
पाइ तराजू तोलु न अतुलु तुलाईऐ ।

ते खरेदी करता येत नाही; वजनाच्या प्रमाणात तोलता येत नाही.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਖਤੁ ਅਡੋਲੁ ਨ ਡੋਲਿ ਡੋਲਾਈਐ ।
निज घरि तखतु अडोलु न डोलि डोलाईऐ ।

स्वतःमध्ये स्थिर राहणे आणि आपल्या जीवनाच्या मार्गात फालतू न होणे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਨਿਰੋਲੁ ਨ ਰਲੇ ਰਲਾਈਐ ।
गुरमुखि पंथु निरोलु न रले रलाईऐ ।

हा मार्ग वेगळा आहे आणि इतर कोणाशी जोडला गेला तरीही तो अपवित्र होत नाही.

ਕਥਾ ਅਕਥ ਅਬੋਲੁ ਨ ਬੋਲ ਬੁਲਾਈਐ ।
कथा अकथ अबोलु न बोल बुलाईऐ ।

त्याची कथा अवर्णनीय आहे.

ਸਦਾ ਅਭੁਲੁ ਅਭੋਲਿ ਨ ਭੋਲਿ ਭੁਲਾਈਐ ।
सदा अभुलु अभोलि न भोलि भुलाईऐ ।

या मार्गाने सर्व दोष आणि सर्व चिंता पार होतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਅਲੋਲੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈਐ ।
गुरमुखि पंथु अलोलु सहजि समाईऐ ।

या गुरूमुखी जीवनपद्धतीत समरस होऊन जीवनाला समतोल प्राप्त होतो.

ਅਮਿਓ ਸਰੋਵਰ ਝੋਲੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ।
अमिओ सरोवर झोलु गुरमुखि पाईऐ ।

अमृताच्या टाकीतून गुरुमुख चकरा मारतात.

ਲਖ ਟੋਲੀ ਇਕ ਟੋਲੁ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਈਐ ।੫।
लख टोली इक टोलु न आपु गणाईऐ ।५।

लाखो अनुभवांचे अंतिम परिणाम म्हणजे गुरुमुख कधीही त्याचा अहंकार दाखवत नाही.

ਸਉਦਾ ਇਕਤੁ ਹਟਿ ਸਬਦਿ ਵਿਸਾਹੀਐ ।
सउदा इकतु हटि सबदि विसाहीऐ ।

पवित्र मंडळीच्या दुकानातून, वचनाद्वारे, देवाच्या नावाचा माल मिळवला जातो.

ਪੂਰਾ ਪੂਰੇ ਵਟਿ ਕਿ ਆਖਿ ਸਲਾਹੀਐ ।
पूरा पूरे वटि कि आखि सलाहीऐ ।

त्याची स्तुती कशी करावी? परिपूर्ण परमेश्वराचे मोजमाप निकष परिपूर्ण आहेत.

ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਸਚੀ ਪਤਿਸਾਹੀਐ ।
कदे न होवै घटि सची पतिसाहीऐ ।

खऱ्या राजाच्या कोठाराची कधीच कमतरता नसते.

ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਖਟਿ ਅਖੁਟੁ ਸਮਾਹੀਐ ।
पूरे सतिगुर खटि अखुटु समाहीऐ ।

खऱ्या गुरूंची जोपासना करून, जे त्यांच्याद्वारे कमावतात ते त्यांच्या अतुलनीय अस्तित्वात विलीन होतात.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਪਰਗਟਿ ਸਦਾ ਨਿਬਾਹੀਐ ।
साधसंगति परगटि सदा निबाहीऐ ।

संतांचा सहवास प्रगट मोठा आहे; एखाद्याने नेहमी त्याच्यामध्ये आणि सोबत असले पाहिजे.

ਚਾਵਲਿ ਇਕਤੇ ਸਟਿ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਹੀਐ ।
चावलि इकते सटि न दूजी वाहीऐ ।

मायेच्या रूपातील भुसा जीवनाच्या तांदळापासून वेगळा करावा

ਜਮ ਦੀ ਫਾਹੀ ਕਟਿ ਦਾਦਿ ਇਲਾਹੀਐ ।
जम दी फाही कटि दादि इलाहीऐ ।

या जीवनात शिस्तीच्या झटक्यांसह.

ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਸੰਘਟਿ ਢੇਰੀ ਢਾਹੀਐ ।
पंजे दूत संघटि ढेरी ढाहीऐ ।

पाचही वाईट प्रवृत्तींचा नाश केला पाहिजे.

ਪਾਣੀ ਜਿਉ ਹਰਿਹਟਿ ਸੁ ਖੇਤਿ ਉਮਾਹੀਐ ।੬।
पाणी जिउ हरिहटि सु खेति उमाहीऐ ।६।

विहिरीचे पाणी जसे शेत हिरवे ठेवते, तसे चैतन्याचे शेत (शब्दाच्या साहाय्याने) हिरवेगार ठेवावे.

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਈ ।
पूरा सतिगुरु आपि न अलखु लखावई ।

भगवान स्वतःच खरा गुरु आहे जो अगोचर आहे.

ਦੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵਈ ।
देखै थापि उथापि जिउ तिसु भावई ।

स्वतःच्या इच्छेने तो स्थापन करतो किंवा उपटतो.

ਲੇਪੁ ਨ ਪੁੰਨਿ ਨ ਪਾਪਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਈ ।
लेपु न पुंनि न पापि उपाइ समावई ।

सृष्टी आणि विनाशाचे पाप आणि पुण्य त्याला अजिबात शिवत नाही.

ਲਾਗੂ ਵਰੁ ਨ ਸਰਾਪ ਨ ਆਪ ਜਣਾਵਈ ।
लागू वरु न सराप न आप जणावई ।

तो कधीही कोणाचीही दखल घेत नाही आणि वरदान आणि शाप त्याला चिकटत नाहीत.

ਗਾਵੈ ਸਬਦੁ ਅਲਾਪਿ ਅਕਥੁ ਸੁਣਾਵਈ ।
गावै सबदु अलापि अकथु सुणावई ।

खरे गुरू शब्दाचे पठण करतात आणि त्या अवर्णनीय परमेश्वराची भव्यता उलगडतात.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਜਪੁ ਜਾਪਿ ਨ ਜਗਤੁ ਕਮਾਵਈ ।
अकथ कथा जपु जापि न जगतु कमावई ।

Eulogosong the inefable (भगवान) तो ढोंगीपणा आणि कपटात गुंतत नाही.

ਪੂਰੈ ਗੁਰ ਪਰਤਾਪਿ ਆਪੁ ਗਵਾਵਈ ।
पूरै गुर परतापि आपु गवावई ।

परिपूर्ण गुरूंच्या तेजाने ज्ञानाच्या साधकांचा अहंकार नाहीसा होतो.

ਲਾਹੇ ਤਿਨੇ ਤਾਪਿ ਸੰਤਾਪਿ ਘਟਾਵਈ ।
लाहे तिने तापि संतापि घटावई ।

गुरु तीन त्रास (ईश्वराने पाठवलेले, भौतिक आणि आध्यात्मिक) दूर करून लोकांच्या चिंता कमी करतात.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਮਨ ਧ੍ਰਾਪਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਵਈ ।੭।
गुरबाणी मन ध्रापि निज घरि आवई ।७।

अशा गुरूंच्या उपदेशाने तृप्त होऊन व्यक्ती आपल्या जन्मजात स्वभावात राहते.

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲੀਐ ।
पूरा सतिगुर सति गुरमुखि भालीऐ ।

परिपूर्ण गुरु म्हणजे सत्य अवतार जो गुरुमुख होऊन साकार होतो.

ਪੂਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਲੀਐ ।
पूरी सतिगुर मति सबदि समालीऐ ।

शब्द टिकला पाहिजे हीच खऱ्या गुरूची इच्छा असते;

ਦਰਗਹ ਧੋਈਐ ਪਤਿ ਹਉਮੈ ਜਾਲੀਐ ।
दरगह धोईऐ पति हउमै जालीऐ ।

अहंकार जाळून भगवंताच्या दरबारात मान मिळेल.

ਘਰ ਹੀ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਬੈਸਣ ਧਰਮਸਾਲੀਐ ।
घर ही जोग जुगति बैसण धरमसालीऐ ।

स्वतःचे घर हे धर्मसंवर्धनाचे स्थान मानून परमेश्वरात विलीन होण्याचे तंत्र शिकले पाहिजे.

ਪਾਵਣ ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਪਾਲੀਐ ।
पावण मोख मुकति गुर सिख पालीऐ ।

गुरूंच्या उपदेशाचे पालन करणाऱ्यांना मुक्ती निश्चित आहे.

ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ।
अंतरि प्रेम भगति नदरि निहालीऐ ।

त्यांच्या अंतःकरणात प्रेमळ भक्ती असते.

ਪਤਿਸਾਹੀ ਇਕ ਛਤਿ ਖਰੀ ਸੁਖਾਲੀਐ ।
पतिसाही इक छति खरी सुखालीऐ ।

असे लोक आनंदाने भरलेले सम्राट असतात.

ਪਾਣੀ ਪੀਹਣੁ ਘਤਿ ਸੇਵਾ ਘਾਲੀਐ ।
पाणी पीहणु घति सेवा घालीऐ ।

अहंभावरहित होऊन ते पाणी आणून, कणीस दळणे इत्यादि संगत, मंडळीची सेवा करतात.

ਮਸਕੀਨੀ ਵਿਚ ਵਤਿ ਚਾਲੇ ਚਾਲੀਐ ।੮।
मसकीनी विच वति चाले चालीऐ ।८।

नम्रता आणि आनंदाने ते पूर्णपणे वेगळे जीवन जगतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਖੇਲੁ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿਆ ।
गुरमुखि सचा खेलु गुर उपदेसिआ ।

गुरू शिखांना आचरणात शुद्ध राहण्याचा उपदेश करतात.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਦਾ ਮੇਲੁ ਸਬਦਿ ਅਵੇਸਿਆ ।
साधसंगति दा मेलु सबदि अवेसिआ ।

तो (गुरुमुख) मंडळीत सामील होऊन वचनात लीन राहतो.

ਫੁਲੀ ਤਿਲੀ ਫੁਲੇਲੁ ਸੰਗਿ ਸਲੇਸਿਆ ।
फुली तिली फुलेलु संगि सलेसिआ ।

फुलांच्या सहवासात तिळाच्या तेलालाही सुगंध येतो.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਨਕ ਨਕੇਲ ਮਿਟੈ ਅੰਦੇਸਿਆ ।
गुर सिख नक नकेल मिटै अंदेसिआ ।

नाक - देवाच्या इच्छेची तार गुरूच्या शीखांच्या नाकात राहते म्हणजेच ते नेहमी स्वतःला परमेश्वराच्या अधीन राहण्यासाठी तयार असतात.

ਨਾਵਣ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲ ਵਸਣ ਸੁਦੇਸਿਆ ।
नावण अंम्रित वेल वसण सुदेसिआ ।

अमृतमय स्नान करून तो भगवंताच्या प्रदेशात मग्न राहतो.

ਗੁਰ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਸੁਹੇਲੁ ਗੁਰ ਪਰਵੇਸਿਆ ।
गुर जपि रिदै सुहेलु गुर परवेसिआ ।

गुरूंचे हृदयात स्मरण करून तो त्याच्याशी एकरूप होतो.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਭਉ ਭੇਲੁ ਸਾਧ ਸਰੇਸਿਆ ।
भाउ भगति भउ भेलु साध सरेसिआ ।

त्याला परमेश्वराचे भय आणि प्रेमळ भक्ती आहे, त्याला उच्च उंचीचा साधू म्हणून ओळखले जाते.

ਨਿਤ ਨਿਤ ਨਵਲ ਨਵੇਲ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੇਸਿਆ ।
नित नित नवल नवेल गुरमुखि भेसिआ ।

भगवंताचा वेगवान रंग गुरुमुखावर चक्रावून जातो.

ਖੈਰ ਦਲਾਲੁ ਦਲੇਲ ਸੇਵ ਸਹੇਸਿਆ ।੯।
खैर दलालु दलेल सेव सहेसिआ ।९।

गुरुमुख केवळ परम आनंद आणि निर्भयता देणाऱ्या परम परमेश्वराजवळ राहतो.

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਕਰਿ ਧਿਆਨ ਸਦਾ ਹਜੂਰ ਹੈ ।
गुर मूरति करि धिआन सदा हजूर है ।

सदैव तुमच्या पाठीशी असलेल्या गुरूची आकृती समजून गुरु-शब्दावर लक्ष केंद्रित करा.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਗਿਆਨੁ ਨੇੜਿ ਨ ਦੂਰ ਹੈ ।
गुरमुखि सबदु गिआनु नेड़ि न दूर है ।

शब्दाच्या ज्ञानामुळे गुरुमुखाला परमेश्वर सदैव जवळ असतो आणि दूर नाही.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਨੀਸਾਣ ਕਰਮ ਅੰਕੂਰ ਹੈ ।
पूरबि लिखत नीसाण करम अंकूर है ।

परंतु कर्माचे बीज पूर्वीच्या कर्मांनुसारच उत्पन्न होते.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪਰਧਾਨੁ ਸੇਵਕ ਸੂਰ ਹੈ ।
गुर सेवा परधानु सेवक सूर है ।

शूर सेवक गुरूची सेवा करण्यात अग्रेसर होतो.

ਪੂਰਨ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨ ਸਦ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ।
पूरन परम निधान सद भरपूर है ।

देवा, सर्वोच्च भांडार नेहमी भरलेले आणि सर्वव्यापी असते.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਸਥਾਨੁ ਜਗਮਗ ਨੂਰ ਹੈ ।
साधसंगति असथानु जगमग नूर है ।

त्याची महिमा संतांच्या पवित्र मंडळीत चमकत आहे.

ਲਖ ਲਖ ਸਸੀਅਰ ਭਾਨ ਕਿਰਣਿ ਠਰੂਰ ਹੈ ।
लख लख ससीअर भान किरणि ठरूर है ।

पवित्र मंडळीच्या प्रकाशापुढे असंख्य चंद्र आणि सूर्याचे तेज मावळले आहे.

ਲਖ ਲਖ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣਿ ਕੀਰਤਨ ਚੂਰ ਹੈ ।
लख लख बेद पुराणि कीरतन चूर है ।

लाखो वेद आणि पुराणे परमेश्वराच्या स्तुतीपुढे तुच्छ आहेत.

ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਪਰਵਾਣੁ ਚਰਣਾ ਧੂਰ ਹੈ ।੧੦।
भगति वछल परवाणु चरणा धूर है ।१०।

परमेश्वराच्या प्रियजनाच्या चरणांची धूळ गुरुमुखाला प्रिय आहे.

ਗੁਰਸਿਖੁ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਸੋਇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।
गुरसिखु सिखु गुर सोइ अलखु लखाइआ ।

गुरू आणि शिखांनी एकमेकांशी एकरूप राहून परमेश्वराला (गुरूच्या रूपाने) जाणिव बनवले आहे.

ਗੁਰ ਦੀਖਿਆ ਲੈ ਸਿਖਿ ਸਿਖੁ ਸਦਾਇਆ ।
गुर दीखिआ लै सिखि सिखु सदाइआ ।

गुरूंकडून दीक्षा घेतल्याने शिष्य शिख झाला आहे.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਇਕੋ ਹੋਇ ਜੋ ਗੁਰ ਭਾਇਆ ।
गुर सिख इको होइ जो गुर भाइआ ।

गुरु आणि शिष्य एक व्हावे हीच परमेश्वराची इच्छा होती.

ਹੀਰਾ ਕਣੀ ਪਰੋਇ ਹੀਰੁ ਬਿਧਾਇਆ ।
हीरा कणी परोइ हीरु बिधाइआ ।

जणू हिरा कापणाऱ्या हिऱ्याने दुसऱ्याला एका तारात आणले आहे;

ਜਲ ਤਰੰਗੁ ਅਵਲੋਇ ਸਲਿਲ ਸਮਾਇਆ ।
जल तरंगु अवलोइ सलिल समाइआ ।

किंवा पाण्याची लाट पाण्यात विलीन झाली आहे, किंवा एका दिव्याचा प्रकाश दुसऱ्या दिव्यात राहायला आला आहे.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮੋਇ ਦੀਪੁ ਦੀਪਾਇਆ ।
जोती जोति समोइ दीपु दीपाइआ ।

(परमेश्वराचे) अद्भुत कृत्य दृष्टांतात रूपांतरित झालेले दिसते.

ਅਚਰਜ ਅਚਰਜੁ ਢੋਇ ਚਲਤੁ ਬਣਾਇਆ ।
अचरज अचरजु ढोइ चलतु बणाइआ ।

जणू दही मंथन केल्यावर पवित्र तूप तयार झाले आहे.

ਦੁਧਹੁ ਦਹੀ ਵਿਲੋਇ ਘਿਉ ਕਢਾਇਆ ।
दुधहु दही विलोइ घिउ कढाइआ ।

एकच प्रकाश तिन्ही जगांत पसरला आहे.

ਇਕੁ ਚਾਨਣੁ ਤ੍ਰਿਹੁ ਲੋਇ ਪ੍ਰਗਟੀਆਇਆ ।੧੧।
इकु चानणु त्रिहु लोइ प्रगटीआइआ ।११।

जणू दही मंथन केल्यावर पवित्र तूप तयार झाले आहे. द

ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ਗੁਰਾ ਗੁਰੁ ਹੋਇਆ ।
सतिगुर नानक देउ गुरा गुरु होइआ ।

खरे गुरु नानक देव हे गुरूंचे गुरू होते.

ਅੰਗਦੁ ਅਲਖੁ ਅਭੇਉ ਸਹਜਿ ਸਮੋਇਆ ।
अंगदु अलखु अभेउ सहजि समोइआ ।

त्याने गुरु अंगद देव यांना अदृष्य अब्द रहस्यमय सिंहासनावर बसवले.

ਅਮਰਹੁ ਅਮਰ ਸਮੇਉ ਅਲਖ ਅਲੋਇਆ ।
अमरहु अमर समेउ अलख अलोइआ ।

अमर दास यांना बाह्य परमेश्वरात विलीन करून त्यांनी त्यांना अदृश्याचे दर्शन घडवले.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਰਿਖੇਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੋਇਆ ।
राम नाम अरिखेउ अंम्रितु चोइआ ।

गुरु राम दास यांना परम अमृताचा आनंद लुटण्यासाठी करण्यात आले होते.

ਗੁਰ ਅਰਜਨ ਕਰਿ ਸੇਉ ਢੋੲੈ ਢੋਇਆ ।
गुर अरजन करि सेउ ढोइै ढोइआ ।

गुरु अर्जन देव यांना (गुरु रामदास यांच्याकडून) सेवेची मोठी संधी मिळाली.

ਗੁਰ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਅਮੇਉ ਅਮਿਉ ਵਿਲੋਇਆ ।
गुर हरिगोबिंद अमेउ अमिउ विलोइआ ।

गुरु हरगोविंद यांनीही (शब्दाचे) समुद्रमंथन केले.

ਸਚਾ ਸਚਿ ਸੁਚੇਉ ਸਚਿ ਖਲੋਇਆ ।
सचा सचि सुचेउ सचि खलोइआ ।

आणि या सर्व सत्यप्रिय व्यक्तिमत्त्वांच्या कृपेमुळे, ज्यांनी शब्दात स्वतःला पूर्णपणे वाहून घेतले आहे, अशा सर्वसामान्य लोकांच्या हृदयात परमेश्वराचे सत्य वसले आहे.

ਆਤਮ ਅਗਹ ਅਗਹੇਉ ਸਬਦ ਪਰੋਇਆ ।
आतम अगह अगहेउ सबद परोइआ ।

लोकांची रिकामी मनेही शब्दाने भरून गेली आहेत

ਗੁਰਮੁਖ ਅਭਰ ਭਰੇਉ ਭਰਮ ਭਉ ਖੋਇਆ ।੧੨।
गुरमुख अभर भरेउ भरम भउ खोइआ ।१२।

आणि गुरुमुखांनी त्यांची भीती आणि भ्रम नाहीसा केला आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਭਉ ਭਾਉ ਸਹਜੁ ਬੈਰਾਗੁ ਹੈ ।
साधसंगति भउ भाउ सहजु बैरागु है ।

पवित्र मंडळीमध्ये भय (देवाचे) आणि प्रेम (मानवजातीसाठी) पसरत असल्याने अनासक्तीची भावना नेहमीच प्रचलित असते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਉ ਸੁਰਤਿ ਸੁ ਜਾਗੁ ਹੈ ।
गुरमुखि सहजि सुभाउ सुरति सु जागु है ।

स्वभावाने, गुरुमुख सजग राहतात म्हणजेच त्यांची चेतना शब्दाशी एकरूप राहते.

ਮਧਰ ਬਚਨ ਅਲਾਉ ਹਉਮੈ ਤਿਆਗੁ ਹੈ ।
मधर बचन अलाउ हउमै तिआगु है ।

ते गोड शब्द बोलतात आणि त्यांनी स्वतःहून अहंकार काढून टाकला आहे.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਪਰਥਾਉ ਸਦਾ ਅਨੁਰਾਗ ਹੈ ।
सतिगुर मति परथाउ सदा अनुराग है ।

गुरूंच्या बुद्धीनुसार आचरण केल्याने ते नेहमी (परमेश्वराच्या) प्रेमात रंगलेले राहतात.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲੇ ਸਾਉ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਹੈ ।
पिरम पिआले साउ मसतकि भागु है ।

प्रेमाचा प्याला (परमेश्वराचा) पिऊन ते भाग्यवान वाटतात.

ਬ੍ਰਹਮ ਜੋਤਿ ਬ੍ਰਹਮਾਉ ਗਿਆਨੁ ਚਰਾਗੁ ਹੈ ।
ब्रहम जोति ब्रहमाउ गिआनु चरागु है ।

त्यांच्या मनात परमात्म्याचा प्रकाश जाणवून ते दिव्य ज्ञानाचा दिवा लावण्यास सक्षम होतात.

ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਚਾਉ ਅਲਿਪਤੁ ਅਦਾਗੁ ਹੈ ।
अंतरि गुरमति चाउ अलिपतु अदागु है ।

गुरूंकडून मिळालेल्या बुद्धीमुळे त्यांच्यात अमर्याद उत्साह असतो आणि ते माया आणि दुष्ट प्रवृत्तीच्या घाणांनी अस्पर्शित राहतात.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜਾਉ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗ ਹੈ ।੧੩।
वीह इकीह चड़ाउ सदा सुहाग है ।१३।

ऐहिकतेच्या संदर्भात, ते नेहमी स्वतःला उच्च स्थानावर चालवतात म्हणजेच जग वीस असेल तर ते एकवीस आहेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਸਮਾਲ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਲੀਐ ।
गुरमुखि सबद समाल सुरति समालीऐ ।

गुरुमुखाचे शब्द नेहमी हृदयात जपले पाहिजेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ਨੇਹ ਨਿਹਾਲੀਐ ।
गुरमुखि नदरि निहाल नेह निहालीऐ ।

गुरुमुखाच्या परोपकारी नजरेने माणूस सुखी आणि आनंदी होतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਘਾਲਿ ਵਿਰਲੇ ਘਾਲੀਐ ।
गुरमुखि सेवा घालि विरले घालीऐ ।

शिस्त आणि सेवेची भावना प्राप्त करणारे दुर्मिळ आहेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹੇਤੁ ਹਿਲਾਈਐ ।
गुरमुखि दीन दइआल हेतु हिलाईऐ ।

गुरुमुख प्रेमाने परिपूर्ण असल्याने गरिबांवर दयाळू असतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਬਹੇ ਨਾਲਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਪਾਲੀਐ ।
गुरमुखि निबहे नालि गुर सिख पालीऐ ।

गुरुमुख हा सदैव स्थिर असतो आणि सदैव गुरूंच्या शिकवणीचे पालन करतो.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਲਾਲ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲੀਐ ।
रतन पदारथ लाल गुरमुखि भालीऐ ।

गुरुमुखांकडून दागिने आणि माणके घ्यावीत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਲ ਅਕਾਲ ਭਗਤਿ ਸੁਖਾਲੀਐ ।
गुरमुखि अकल अकाल भगति सुखालीऐ ।

गुरुमुख फसवणुकीपासून रहित असतात; काळाला बळी न पडता ते भक्तीचा आनंद लुटत राहतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੰਸਾ ਢਾਲਿ ਰਸਕ ਰਸਾਲੀਐ ।੧੪।
गुरमुखि हंसा ढालि रसक रसालीऐ ।१४।

गुरुमुखांमध्ये हंसांची भेदभावपूर्ण बुद्धी असते (जे दूध पाण्यापासून वेगळे करू शकतात) आणि ते त्यांच्या मनाने आणि शरीराने त्यांच्या परमेश्वरावर प्रेम करतात.

ਏਕਾ ਏਕੰਕਾਰੁ ਲਿਖਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ।
एका एकंकारु लिखि देखालिआ ।

सुरुवातीला 1 (एक) लिहून, हे दाखवून दिले आहे की एकंकर, देव, जो त्याच्यामध्ये सर्व रूपे समाविष्ट करतो तो एकच आहे (आणि दोन किंवा तीन नाही).

ਊੜਾ ਓਅੰਕਾਰੁ ਪਾਸਿ ਬਹਾਲਿਆ ।
ऊड़ा ओअंकारु पासि बहालिआ ।

उरा, पहिले गुरुमुखी अक्षर, ओंकारच्या रूपात, त्या एका परमेश्वराची जग नियंत्रित करणारी शक्ती दर्शवते.

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ਨਿਰਭਉ ਭਾਲਿਆ ।
सति नामु करतारु निरभउ भालिआ ।

त्या परमेश्वराला खरे-नाम, निर्माता आणि निर्भय असे समजले आहे.

ਨਿਰਵੈਰਹੁ ਜੈਕਾਰੁ ਅਜੂਨਿ ਅਕਾਲਿਆ ।
निरवैरहु जैकारु अजूनि अकालिआ ।

तो कलहापासून रहित, काळाच्या पलीकडे आणि स्थलांतराच्या चक्रातून मुक्त आहे.

ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਅਪਾਰੁ ਜੋਤਿ ਉਜਾਲਿਆ ।
सचु नीसाणु अपारु जोति उजालिआ ।

परमेश्वराचा जयजयकार असो! त्याची खूण सत्य आहे आणि तो तेजस्वी ज्योतीने चमकतो.

ਪੰਜ ਅਖਰ ਉਪਕਾਰ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿਆ ।
पंज अखर उपकार नामु समालिआ ।

पाच अक्षरे (१ ओंकार) परमार्थ; त्यांच्यामध्ये परमेश्वराच्या व्यक्तीचे सामर्थ्य आहे.

ਪਰਮੇਸੁਰ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ।
परमेसुर सुखु सारु नदरि निहालिआ ।

व्यक्ती, त्यांची आयात समजून घेऊन आनंदाचे सार असलेल्या भगवंताच्या कृपादृष्टीने धन्य बनते.

ਨਉ ਅਗਿ ਸੁੰਨ ਸੁਮਾਰੁ ਸੰਗਿ ਨਿਰਾਲਿਆ ।
नउ अगि सुंन सुमारु संगि निरालिआ ।

जसजसे एक ते नऊ पर्यंतचे अंक त्यांच्या बरोबर शून्य जोडून अनंत संख्येपर्यंत पोहोचतात

ਨੀਲ ਅਨੀਲ ਵੀਚਾਰ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਿਆ ।੧੫।
नील अनील वीचार पिरम पिआलिआ ।१५।

जे लोक आपल्या प्रेयसीकडून प्रेमाचा प्याला घेतात ते अनंत शक्तींचे स्वामी बनतात.

ਚਾਰ ਵਰਨ ਸਤਿਸੰਗੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਆ ।
चार वरन सतिसंगु गुरमुखि मेलिआ ।

चारही वर्णातील लोक गुरुमुखांच्या सहवासात एकत्र बसतात.

ਜਾਣ ਤੰਬੋਲਹੁ ਰੰਗੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚੇਲਿਆ ।
जाण तंबोलहु रंगु गुरमुखि चेलिआ ।

सुपारी, चुना आणि चटेहू यांचे मिश्रण एकच लाल रंगाचे झाल्यावर सर्व शिष्य गुरुमुख होतात.

ਪੰਜੇ ਸਬਦ ਅਭੰਗ ਅਨਹਦ ਕੇਲਿਆ ।
पंजे सबद अभंग अनहद केलिआ ।

पाचही ध्वनी (वेगवेगळ्या वाद्यांद्वारे निर्माण झालेले) गुरुमुखांना आनंदाने भरून ठेवतात.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਤਰੰਗ ਸਦਾ ਸੁਹੇਲਿਆ ।
सतिगुर सबदि तरंग सदा सुहेलिआ ।

खऱ्या गुरूंच्या वचनाच्या लहरींमध्ये, गुरुमुख सदैव आनंदात राहतात.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਪਰਸੰਗ ਗਿਆਨ ਸੰਗ ਮੇਲਿਆ ।
सबद सुरति परसंग गिआन संग मेलिआ ।

त्यांच्या चेतनेला गुरूंच्या शिकवणीशी जोडून ते ज्ञानी बनतात.

ਰਾਗ ਨਾਦ ਸਰਬੰਗ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭੇਲਿਆ ।
राग नाद सरबंग अहिनिसि भेलिआ ।

ते रात्रंदिवस गुरबानी या पवित्र स्तोत्रात स्वतःला गुंतवून ठेवतात.

ਸਬਦ ਅਨਾਹਦੁ ਰੰਗ ਸੁਝ ਇਕੇਲਿਆ ।
सबद अनाहदु रंग सुझ इकेलिआ ।

अमर्याद शब्दात बुडालेला आणि त्याचा स्थिर रंग केवळ एकच (ईश्वराचा) साक्षात्कार होतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਨਿਪੰਗੁ ਬਾਰਹ ਖੇਲਿਆ ।੧੬।
गुरमुखि पंथु निपंगु बारह खेलिआ ।१६।

बारा मार्गांपैकी (योगींचा) गुरुमुखांचा मार्ग हाच योग्य आहे.

ਹੋਈ ਆਗਿਆ ਆਦਿ ਆਦਿ ਨਿਰੰਜਨੋ ।
होई आगिआ आदि आदि निरंजनो ।

आदिम काळात परमेश्वराने नियुक्त केले.

ਨਾਦੈ ਮਿਲਿਆ ਨਾਦੁ ਹਉਮੈ ਭੰਜਨੋ ।
नादै मिलिआ नादु हउमै भंजनो ।

गुरूंचा शब्द शब्द-ब्रह्म शब्द-परमात्म्याशी भेटला आणि जीवांचा अहंकार नाहीसा झाला.

ਬਿਸਮਾਦੇ ਬਿਸਮਾਦੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਜਨੋ ।
बिसमादे बिसमादु गुरमुखि अंजनो ।

हा अत्यंत विस्मयकारक शब्द म्हणजे गुरुमुखांचा कोलीरियम आहे.

ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭਰਮੁ ਨਿਖੰਜਨੋ ।
गुरमति गुरप्रसादि भरमु निखंजनो ।

गुरुच्या कृपेने गुरुमत्तेचा, बुद्धीचा अवलंब केल्याने भ्रम दूर होतात.

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਪਰਮਾਦਿ ਅਕਾਲ ਅਗੰਜਨੋ ।
आदि पुरखु परमादि अकाल अगंजनो ।

ते आदिम अस्तित्व काळ आणि विनाशाच्या पलीकडे आहे.

ਸੇਵਕ ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੰਜਨੋ ।
सेवक सिव सनकादि क्रिपा करंजनो ।

तो शिव आणि सनक इत्यादी सेवकांवर कृपा करतो.

ਜਪੀਐ ਜੁਗਹ ਜੁਗਾਦਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਮੰਜਨੋ ।
जपीऐ जुगह जुगादि गुर सिख मंजनो ।

सर्व युगात फक्त त्याचे स्मरण केले जाते आणि तो एकटाच शिखांच्या एकाग्रतेचा विषय आहे.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲੇ ਸਾਦੁ ਪਰਮ ਪੁਰੰਜਨੋ ।
पिरम पिआले सादु परम पुरंजनो ।

प्रेमाच्या प्याल्याच्या चवीतून परम प्रेम ओळखले जाते.

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਅਨਾਦਿ ਸਰਬ ਸੁਰੰਜਨੋ ।੧੭।
आदि जुगादि अनादि सरब सुरंजनो ।१७।

आदिम काळापासून तो सर्वांना आनंद देत आहे.

ਮੁਰਦਾ ਹੋਇ ਮੁਰੀਦੁ ਨ ਗਲੀ ਹੋਵਣਾ ।
मुरदा होइ मुरीदु न गली होवणा ।

केवळ जीवनात मृत होऊन, म्हणजे संपूर्णपणे अलिप्त राहून, केवळ शाब्दिक शब्दांतून नव्हे तर खरा शिष्य बनू शकतो.

ਸਾਬਰੁ ਸਿਦਕਿ ਸਹੀਦੁ ਭ੍ਰਮ ਭਉ ਖੋਵਣਾ ।
साबरु सिदकि सहीदु भ्रम भउ खोवणा ।

सत्य आणि समाधानासाठी त्याग केल्यावर आणि भ्रम आणि भीती टाळूनच अशी व्यक्ती होऊ शकते.

ਗੋਲਾ ਮੁਲ ਖਰੀਦੁ ਕਾਰੇ ਜੋਵਣਾ ।
गोला मुल खरीदु कारे जोवणा ।

खरा शिष्य हा विकत घेतलेला गुलाम असतो जो सदैव सद्गुरूच्या सेवेत व्यस्त असतो.

ਨ ਤਿਸੁ ਭੁਖ ਨ ਨੀਦ ਨ ਖਾਣਾ ਸੋਵਣਾ ।
न तिसु भुख न नीद न खाणा सोवणा ।

तो भूक, झोप, अन्न आणि विश्रांती विसरतो.

ਪੀਹਣਿ ਹੋਇ ਜਦੀਦ ਪਾਣੀ ਢੋਵਣਾ ।
पीहणि होइ जदीद पाणी ढोवणा ।

तो ताजे पीठ दळतो (मोफत किचनसाठी) आणि पाणी आणून सर्व्ह करतो.

ਪਖੇ ਦੀ ਤਾਗੀਦ ਪਗ ਮਲਿ ਧੋਵਣਾ ।
पखे दी तागीद पग मलि धोवणा ।

तो चाहता (मंडळी) आणि गुरूंचे पाय छान धुतो.

ਸੇਵਕ ਹੋਇ ਸੰਜੀਦ ਨ ਹਸਣੁ ਰੋਵਣਾ ।
सेवक होइ संजीद न हसणु रोवणा ।

सेवक नेहमी शिस्तबद्ध राहतो आणि त्याला रडणे आणि हसणे याचा काहीही संबंध नाही.

ਦਰ ਦਰਵੇਸ ਰਸੀਦੁ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਭੋਵਣਾ ।
दर दरवेस रसीदु पिरम रसु भोवणा ।

अशा रीतीने तो भगवंताच्या दारात दर्विष्ट होतो आणि प्रेमाच्या पावसाच्या आनंदात भिजतो.

ਚੰਦ ਮੁਮਾਰਖਿ ਈਦ ਪੁਗਿ ਖਲੋਵਣਾ ।੧੮।
चंद मुमारखि ईद पुगि खलोवणा ।१८।

तो ईदच्या दिवसाचा पहिला चंद्र म्हणून दिसेल (ज्याची मुस्लिम त्यांचे दीर्घ उपवास सोडण्यासाठी आतुरतेने वाट पाहत असतात) आणि फक्त तो एक परिपूर्ण माणूस म्हणून बाहेर येईल.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾਖਾਕੁ ਮੁਰੀਦੈ ਥੀਵਣਾ ।
पैरी पै पाखाकु मुरीदै थीवणा ।

पायाची धूळ बनून शिष्याने गुरूंच्या चरणाजवळ असणे आवश्यक आहे.

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਮੁਸਤਾਕੁ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵਣਾ ।
गुर मूरति मुसताकु मरि मरि जीवणा ।

गुरूच्या रूपाचा (शब्दाचा) उत्कट अनुयायी बनून आणि लोभ, मोह आणि इतर संबंधात्मक प्रवृत्तींना मरून, त्याने जगात जिवंत राहिले पाहिजे.

ਪਰਹਰ ਸਭੇ ਸਾਕ ਸੁਰੰਗ ਰੰਗੀਵਣਾ ।
परहर सभे साक सुरंग रंगीवणा ।

सर्व सांसारिक संबंधांचा त्याग करून त्याने परमेश्वराच्या रंगात रंगले पाहिजे.

ਹੋਰ ਨ ਝਖਣੁ ਝਾਕ ਸਰਣਿ ਮਨੁ ਸੀਵਣਾ ।
होर न झखणु झाक सरणि मनु सीवणा ।

इतरत्र आश्रय न घेता त्याने आपले मन भगवंताच्या, गुरुच्या आश्रयामध्ये लीन ठेवावे.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪਾਕ ਅਮਿਅ ਰਸੁ ਪੀਵਣਾ ।
पिरम पिआला पाक अमिअ रसु पीवणा ।

प्रेयसीच्या प्रेमाचा प्याला पवित्र आहे; त्याने फक्त तेच चोळले पाहिजे.

ਮਸਕੀਨੀ ਅਉਤਾਕ ਅਸਥਿਰੁ ਥੀਵਣਾ ।
मसकीनी अउताक असथिरु थीवणा ।

नम्रतेचे निवासस्थान बनवून त्याने त्यात तयार केले पाहिजे.

ਦਸ ਅਉਰਤਿ ਤਲਾਕ ਸਹਜਿ ਅਲੀਵਣਾ ।
दस अउरति तलाक सहजि अलीवणा ।

दहा इंद्रियांना त्यांच्या जाळ्यात न अडकवता (स्वाद) सोडवून, त्याने समता प्राप्त करावी.

ਸਾਵਧਾਨ ਗੁਰ ਵਾਕ ਨ ਮਨ ਭਰਮੀਵਣਾ ।
सावधान गुर वाक न मन भरमीवणा ।

त्याने गुरूच्या वचनाविषयी पूर्ण जागरूक असले पाहिजे आणि मनाला भ्रमात अडकू देऊ नये.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੁਸਨਾਕ ਪਾਰਿ ਪਰੀਵਣਾ ।੧੯।
सबद सुरति हुसनाक पारि परीवणा ।१९।

शब्दातील चैतन्य आत्मसात केल्याने तो सजग होतो आणि अशा प्रकारे तो शब्द-सागर पार करतो.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣੀ ਜਾਇ ਸੀਸੁ ਨਿਵਾਇਆ ।
सतिगुर सरणी जाइ सीसु निवाइआ ।

तो खरा शीख आहे जो गुरूपुढे शरण जातो आणि डोके टेकवतो;

ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਮਥਾ ਲਾਇਆ ।
गुर चरणी चितु लाइ मथा लाइआ ।

जो गुरूच्या चरणी मन आणि कपाळ लावतो;

ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।
गुरमति रिदै वसाइ आपु गवाइआ ।

गुरूंची शिकवण आपल्या अंतःकरणात प्रिय धरून आपल्यातील अहंकार दूर करतो;

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।
गुरमुखि सहजि सुभाइ भाणा भाइआ ।

ज्याला भगवंताच्या इच्छेवर प्रेम आहे आणि त्याने गुरूभिमुख, गुरुमुख होऊन समता प्राप्त केली आहे;

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਇਆ ।
सबद सुरति लिव लाइ हुकमु कमाइआ ।

ज्याने आपले चैतन्य शब्दात विलीन करून ईश्वरी इच्छेनुसार कार्य केले आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਭੈ ਭਾਇ ਨਿਜ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ।
साधसंगति भै भाइ निज घरु पाइआ ।

तो (खरा शीख) त्याच्या पवित्र मंडळीच्या प्रेमाचा आणि भीतीचा परिणाम म्हणून स्वतःची (आत्मा) प्राप्ती करतो.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਪਤਿਆਇ ਭਵਰੁ ਲੁਭਾਇਆ ।
चरण कवल पतिआइ भवरु लुभाइआ ।

तो काळ्या मधमाश्याप्रमाणे गुरूंच्या कमळाच्या पायाशी चिकटून राहतो.

ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਪਰਚਾਇ ਅਪਿਉ ਪੀਆਇਆ ।
सुख संपट परचाइ अपिउ पीआइआ ।

या आनंदात गुरफटून तो अमृत पाजत जातो.

ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ।੨੦।੩। ਤ੍ਰੈ ।
धंनु जणेदी माइ सहिला आइआ ।२०।३। त्रै ।

धन्य अशी व्यक्तीची आई. केवळ त्याचे या जगात येणे फलदायी आहे.