वारां भाई गुरदास जी

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

एक ओंकार, आदिम ऊर्जा, दैवी गुरूच्या कृपेने साकार झाली

ਪਉੜੀ ੧

ਏਕੰਕਾਰੁ ਇਕਾਂਗ ਲਿਖਿ ਊੜਾ ਓਅੰਕਾਰੁ ਲਿਖਾਇਆ ।

ते एकसंध सर्वोच्च वास्तव (ईश्वर) ) प्रथम अंकीय एक मूलमंत्र म्हणून लिहिले गेले - श्रेय सूत्र) आणि नंतर त्याला गुरूमुखीचे उरा उच्चार म्हणून कोरले गेले, पुढे ओंकार म्हणून उच्चारले गेले.

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਹੁਇ ਨਿਰਵੈਰੁ ਸਦਾਇਆ ।

मग त्याला सतीनामु, नावाने सत्य म्हटले गेले. कर्तापुरख, निर्माता परमेश्वर, निर्भाऊ, निर्भय, आणि निर्वैर, रागरहित.

ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਪਰਤਖਿ ਸੋਇ ਨਾਉ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਭਾਇਆ ।

मग कालातीत अकाल मुरती म्हणून उदयास येणे ते अजन्मा आणि स्व-अस्तित्वात आहे.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਸੁ ਆਦਿ ਸਚੁ ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰਿ ਹੋਂਦਾ ਆਇਆ ।

गुरूंच्या कृपेने, दैवी गुरूच्या कृपेने जाणवलेले, या आदिम सत्याचा प्रवाह (ईश्वर) सुरुवातीपासून आणि युगानुयुगात सतत फिरत आहे.

ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ਸਚੁ ਨਾਉ ਸਚੁ ਦਰਸਣੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ।

तो खरोखरच सत्य आहे आणि अनंतकाळपर्यंत सत्य राहील.

ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਪਰਚਾ ਪਰਚਾਇਆ ।

या सत्याची झलक खऱ्या गुरूंनी (माझ्यासाठी) उपलब्ध करून दिली आहे.

ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਰਹਰਾਸਿ ਕਰਿ ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਉ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ।

जो शब्दात आपले अव्यक्तपणा विलीन करतो तो गुरू आणि शिष्याचा नातेसंबंध प्रस्थापित करतो, तो शिष्य स्वतःला गुरूंना समर्पित करतो आणि संसारातून प्रगती करतो तो त्याच्या चेतना परमेश्वरामध्ये आणि त्याच्याशी जोडतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।੧।

गुरुमुखांना आनंदाचे फळ असलेल्या अगोचर परमेश्वराचे दर्शन होते

ਪਉੜੀ ੨

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਪਾਰ ਸਦਾਇਆ ।

त्या निराकार परमेश्वराचे रूप धारण केल्यावर त्याला अमर्याद एकंकार म्हटले गेले.

ਓਅੰਕਾਰੁ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਕਰਾਇਆ ।

एकंकार ओंकार झाला ज्याचे एक कंपन सृष्टीप्रमाणे पसरले.

ਪੰਜ ਤਤ ਪਰਵਾਣੁ ਕਰਿ ਪੰਜ ਮਿਤ੍ਰ ਪੰਜ ਸਤ੍ਰੁ ਮਿਲਾਇਆ ।

त्यानंतर प्राण्यांचे पाच घटक आणि पाच मित्र (सत्य, समाधान आणि करुणा इ.) आणि पाच शत्रू (पाच वाईट प्रवृत्ती) निर्माण केले.

ਪੰਜੇ ਤਿਨਿ ਅਸਾਧ ਸਾਧਿ ਸਾਧੁ ਸਦਾਇ ਸਾਧੁ ਬਿਰਦਾਇਆ ।

मनुष्याने पाच वाईट प्रवृत्ती आणि निसर्गाच्या तीन गुणांच्या असाध्य आजारांचा उपयोग केला आणि साधू म्हणून आपली सद्गुण प्रतिष्ठा राखली.

ਪੰਜੇ ਏਕੰਕਾਰ ਲਿਖਿ ਅਗੋਂ ਪਿਛੀਂ ਸਹਸ ਫਲਾਇਆ ।

पाच गुरुंनी एकामागून एक हजारो स्तोत्रे रचली, एकंकराची स्तुती केली.

ਪੰਜੇ ਅਖਰ ਪਰਧਾਨ ਕਰਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਹੋਇ ਨਾਉ ਧਰਾਇਆ ।

नानक देव या पंचअक्षरी नावाचा वाहक, देवासारखा प्रमुख झाला आणि त्याला गुरु म्हटले गेले.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ਹੈ ਗੁਰੁ ਅੰਗਦੁ ਅੰਗਹੁਂ ਉਪਜਾਇਆ ।

हे गुरू खरे गुरु नानक देव आहेत ज्यांनी गुरू अंगद यांना स्वतःच्या अंगातून निर्माण केले.

ਅੰਗਦ ਤੇ ਗੁਰੁ ਅਮਰ ਪਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਗੁਰੁ ਭਾਇਆ ।

गुरू अंगद, गुरू अमर दास, गुरूचा अमर दर्जा प्राप्त करून आणि त्यांच्याकडून अमृत नाम प्राप्त करून, गुरू रामदास लोकांना प्रिय होते.

ਰਾਮਦਾਸ ਗੁਰੁ ਅਰਜਨ ਛਾਇਆ ।੨।

गुरु रामदास यांच्यापासून त्यांच्या सावलीप्रमाणे गुरु अर्जन देव उदयास आले

ਪਉੜੀ ੩

ਦਸਤਗੀਰ ਹੁਇ ਪੰਜ ਪੀਰ ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦੁ ਅਤੋਲਾ ।

पहिल्या पाच गुरुंनी लोकांचे हात धरले आणि सहावे गुरु हरगोविंद हे अतुलनीय देव-गुरू आहेत.

ਦੀਨ ਦੁਨੀ ਦਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹਾਂ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਅਡੋਲਾ ।

तो अध्यात्माचा तसेच लौकिकतेचा राजा आहे आणि किंबहुना तो सर्व राजांचा अपरिवर्तनीय सम्राट आहे.

ਪੰਜ ਪਿਆਲੇ ਅਜਰੁ ਜਰਿ ਹੋਇ ਮਸਤਾਨ ਸੁਜਾਣ ਵਿਚੋਲਾ ।

पूर्वीच्या पाच प्याल्यांचे (गुरू) असह्य ज्ञान त्याच्या मनाच्या अंतर्भागात आत्मसात करून तो मानवतेसाठी आनंदी आणि ज्ञानी मध्यस्थ बनतो.

ਤੁਰੀਆ ਚੜ੍ਹਿ ਜਿਣਿ ਪਰਮ ਤਤੁ ਛਿਅ ਵਰਤਾਰੇ ਕੋਲੋ ਕੋਲਾ ।

आजूबाजूला सहा तत्त्वज्ञाने पसरलेली असूनही, तो तुरिया (ध्यानाची सर्वोच्च अवस्था) गाठून परम वास्तवाला प्राप्त झाला आहे.

ਛਿਅ ਦਰਸਣੁ ਛਿਅ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਇਕਸੁ ਦਰਸਣੁ ਅੰਦਰਿ ਗੋਲਾ ।

त्यांनी सर्व सहा तत्वज्ञाने आणि त्यांचे पंथ एकाच तत्वज्ञानाच्या सुरात गुंफले आहेत.

ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਸਿਧ ਨਾਥ ਅਵਤਾਰ ਵਿਰੋਲਾ ।

त्यांनी प्रसिद्ध तपस्वी, सत्याचे अनुयायी, समाधानी लोक, सिद्ध आणि नाथ (योगी) आणि देवाचे (तथाकथित) अवतार यांच्या जीवनाचे सार मंथन केले आहे.

ਗਿਆਰਹ ਰੁਦ੍ਰ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਵਿਚਿ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਤਿਸੁ ਰਤਨੁ ਅਮੋਲਾ ।

सर्व अकरा रुद्र महासागरात राहतात पण जे (विविध) मरणात जीवन शोधतात त्यांना अमूल्य दागिने मिळतात.

ਬਾਰਹ ਸੋਲਾਂ ਮੇਲ ਕਰਿ ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਉ ਹਿੰਡੋਲਾ ।

सूर्याच्या सर्व बारा राशींचे गाणे, चंद्राचे सोळा टप्पे आणि असंख्य नक्षत्रांनी त्याला एक सुंदर स्विंग प्रदान केले आहे.

ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਬਾਲਾ ਭੋਲਾ ।੩।

हा गुरू सर्वज्ञ असूनही त्याच्याकडे बालसमान निरागसता आहे.

ਪਉੜੀ ੪

ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦੁ ਖੁਦਾਇ ਪੀਰ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੁ ਹੋਆ ।

गुरु हरगोविंद हे गुरूच्या रूपात परमेश्वर आहेत. पूर्वी शिष्य होता तो आता ए. गुरु म्हणजेच पूर्वीचे गुरु आणि गुरु हरगोविंद हे एकच आहेत.

ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਕਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਕਾਰੁ ਪਛੋਆ ।

प्रथम निराकार परमेश्वराने एकरीकराचे रूप धारण केले आणि नंतर त्याने सर्व रूपे (म्हणजे विश्व) निर्माण केली.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰਿ ਲਖ ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਕਰੇਂਦੇ ਢੋਆ ।

ओतीकार (गुरू) रूपाने जीवनाच्या लाखो प्रवाहांचा आश्रय होतो.

ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਵਿਚਿ ਸਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਗੜਾੜਿ ਸਮੋਆ ।

लाखो नद्या समुद्रात वाहतात आणि सातही समुद्र महासागरात विलीन होतात.

ਲਖ ਗੜਾੜਿ ਕੜਾਹ ਵਿਚਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਝਹਿਂ ਸੀਖ ਪਰੋਆ ।

वासनेच्या आगीच्या कढईत, लाखो महासागरांचे प्राणी खरचटले आहेत.

ਬਾਵਨ ਚੰਦਨ ਬੂੰਦ ਇਕੁ ਠੰਢੇ ਤਤੇ ਹੋਇ ਖਲੋਆ ।

हे सर्व जळणारे प्राणी गुरूंच्या चंदनाच्या एका थेंबाने शांती प्राप्त करतात.

ਬਾਵਨ ਚੰਦਨ ਲਖ ਲਖ ਚਰਣ ਕਵਲ ਚਰਣੋਦਕੁ ਹੋਆ ।

आणि अशा लाखो चपला गुरूंच्या कमळाच्या पायांच्या धुण्याने निर्माण झाल्या आहेत.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਅਲੋਆ ।

अतींद्रिय, आदिम परिपूर्ण देवाच्या आदेशाने, छत

ਹਰਿਗੋਵਿੰਦ ਗੁਰ ਛਤ੍ਰੁ ਚੰਦੋਆ ।੪।

आणि गुरु हरगोविंदांच्या डोक्यावर राजेशाही छत्र धरले जाते.

ਪਉੜੀ ੫

ਸੂਰਜ ਦੈ ਘਰਿ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਵੈਰੁ ਵਿਰੋਧੁ ਉਠਾਵੈ ਕੇਤੈ ।

जेव्हा चंद्र सूर्याच्या घरी पोहोचतो तेव्हा (ज्योतिषशास्त्रानुसार) अनेक शत्रुत्व आणि विरोध उफाळून येतो.

ਸੂਰਜ ਆਵੈ ਚੰਦ੍ਰਿ ਘਰਿ ਵੈਰੁ ਵਿਸਾਰਿ ਸਮਾਲੈ ਹੇਤੈ ।

आणि जर सूर्य चंद्राच्या घरात प्रवेश करतो, तर शत्रुत्व विसरले जाते आणि प्रेमाचा उदय होतो.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ਕੈ ਪੂਰਨ ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਚਿਤਿ ਚੇਤੈ ।

गुरुमुखाने परम प्रकाशाने आपली ओळख प्रस्थापित केल्याने ती ज्योत नेहमी आपल्या हृदयात जपत असते.

ਲੋਕ ਭੇਦ ਗੁਣੁ ਗਿਆਨੁ ਮਿਲਿ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਮਜਲਸ ਭੇਤੈ ।

जगाच्या मार्गांचे रहस्य समजून घेऊन, मूल्ये जोपासत आणि शास्त्रांचे ज्ञान, तो संमेलनात (पवित्र मंडळी) प्रेमाचा प्याला पिऊन टाकतो.

ਛਿਅ ਰੁਤੀ ਛਿਅ ਦਰਸਨਾਂ ਇਕੁ ਸੂਰਜੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਮੇਤੈ ।

ज्याप्रमाणे सहा ऋतू एकाच सूर्यामुळे होतात, त्याचप्रमाणे सहाही तत्त्वज्ञान हे एकाच गुरुच्या (परमेश्वराच्या) एकत्रित ज्ञानाचे परिणाम आहेत.

ਮਜਹਬ ਵਰਨ ਸਪਰਸੁ ਕਰਿ ਅਸਟਧਾਤੁ ਇਕੁ ਧਾਤੁ ਸੁ ਖੇਤੈ ।

ज्याप्रमाणे आठ धातू मिसळून एक मिश्रधातू तयार होतो, त्याचप्रमाणे गुरूंना भेटल्यावर सर्व वाम आणि संप्रदाय गुरूंच्या मार्गाचे अनुयायी बनतात.

ਨਉ ਘਰ ਥਾਪੇ ਨਵੈ ਅੰਗ ਦਸਮਾਂ ਸੁੰਨ ਲੰਘਾਇ ਅਗੇਤੈ ।

नऊ अंगे नऊ स्वतंत्र घरे बनवतात, परंतु शांततेचे केवळ दहावे द्वार, पुढे मुक्तीकडे घेऊन जाते.

ਨੀਲ ਅਨੀਲ ਅਨਾਹਦੋ ਨਿਝਰੁ ਧਾਰਿ ਅਪਾਰ ਸਨੇਤੈ ।

शून्यता (सॅनी) समजून घेऊन, जीव शून्य आणि विरोधी संख्येप्रमाणे अनंत बनतो आणि त्याच्या प्रेमाच्या अशक्य पाण्याचा आनंद घेतो.

ਵੀਰ ਇਕੀਹ ਅਲੇਖ ਲੇਖ ਸੰਖ ਅਸੰਖ ਨ ਸਤਿਜੁਗੁ ਤ੍ਰੇਤੈ ।

मग हा जीव वीस, एकवीस, लाखो किंवा कोटी, असंख्य, दुःख युग, त्रेतायुग याच्या पलीकडे जातो म्हणजेच जीव कालचक्रातून मुक्त होतो.

ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਤੰਬੋਲ ਰਸ ਦੇਵ ਕਰੇਂਦਾ ਪਸੂ ਪਰੇਤੈ ।

सुपारीतील चार घटक जसे सुंदर आणि एकसंध बनतात, त्याचप्रमाणे हे परोपकारी गुरु प्राणी आणि भूतांचे देवात रूपांतर करतात.

ਫਕਰ ਦੇਸ ਕਿਉਂ ਮਿਲੈ ਦਮੇਤੈ ।੫।

पैसा आणि संपत्तीने ही संतभूमी कशी मिळवता येईल.

ਪਉੜੀ ੬

ਚਾਰਿ ਚਾਰਿ ਮਜਹਬ ਵਰਨ ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ।

चार पंथ (मुस्लिमांचे), चार वाम (हिंदूंचे) आणि तत्त्वज्ञानाच्या सहा शाळांचे व्यवहार सध्या जगात आहेत.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਵਿਚ ਵਣਜ ਕਰਿ ਚਉਦਹ ਹਟ ਸਾਹੁ ਵਣਜਾਰਾ ।

चौदा जगाच्या सर्व दुकानांमध्ये, तो महान बँकर (भगवान भगवान) सर्वव्यापी वैश्विक नियम, शिव आणि शक्तीच्या रूपात व्यवसाय करत आहे.

ਸਚੁ ਵਣਜੁ ਗੁਰੁ ਹਟੀਐ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੀਰਤਿ ਕਰਤਾਰਾ ।

खरा माल गुरूंच्या दुकानात, पवित्र मंडळीत उपलब्ध आहे, जिथे परमेश्वराची स्तुती आणि महिमा गायली जाते.

ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਸਿਮਰਨ ਸਦਾ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਭਉ ਸਬਦਿ ਬਿਚਾਰਾ ।

तेथे ज्ञान, ध्यान, स्मरण, प्रेमळ भक्ती आणि परमेश्वराचे भय या गोष्टींचा नेहमी प्रतिपादन व चर्चा केली जाते.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਰਤਨ ਵਾਪਾਰਾ ।

भगवंताचे नामस्मरण, अभ्यंगस्नान आणि दान यात स्थिर असणारे गुरुमुख तेथे दागिन्यांची सौदेबाजी करतात.

ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਚ ਖੰਡਿ ਵਾਸਾ ਨਿਰੰਕਾਰਾ ।

खरा गुरु परोपकारी असतो आणि त्यांच्या सत्याच्या निवासस्थानी निराकार परमेश्वर वास करतो.

ਚਉਦਹ ਵਿਦਿਆ ਸੋਧਿ ਕੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਚੁ ਪਿਆਰਾ ।

सर्व चौदा कौशल्यांचा अभ्यास करून, गुरुमुखांनी सत्याप्रती प्रेम हे सर्व सुखांचे फळ म्हणून ओळखले आहे.

ਸਚਹੁਂ ਓਰੈ ਸਭ ਕਿਹੁ ਉਪਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਆਚਾਰਾ ।

सर्व काही सत्याच्या खाली आहे, परंतु गुरुमुखांसाठी सत्य आचरण सत्यापेक्षा उच्च आहे.

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸਪਤਿ ਗੁਰੁ ਉਪਦੇਸੁ ਤਰੈ ਸੈਸਾਰਾ ।

चंदनाचा सुगंध जसा सर्व वनस्पति सुगंधित करतो, त्याचप्रमाणे गुरूंच्या उपदेशाने सर्व जग भरून जाते.

ਅਪਿਉ ਪੀਅ ਗੁਰਮਤਿ ਹੁਸੀਆਰਾ ।੬।

गुरूंच्या उपदेशाचे अमृत प्यायल्याने जीव जागृत व सावध होतो.

ਪਉੜੀ ੭

ਅਮਲੀ ਸੋਫੀ ਚਾਕਰਾਂ ਆਪੁ ਆਪਣੇ ਲਾਗੇ ਬੰਨੈ ।

चाकरमानी, व्यसनी तसंच टीटोटॉलर परिसरात असतील, पण मंत्री

ਮਹਰਮ ਹੋਇ ਵਜੀਰ ਸੋ ਮੰਤ੍ਰ ਪਿਆਲਾ ਮੂਲਿ ਨ ਮੰਨੈ ।

ज्यांना न्यायालयातील बाचाबाची माहिती आहे तो त्यांचा सल्ला कधीच स्वीकारत नाही.

ਨਾ ਮਹਰਮ ਹੁਸਿਆਰ ਮਸਤ ਮਰਦਾਨੀ ਮਜਲਸ ਕਰਿ ਭੰਨੈ ।

जो अज्ञानी हुशार बनण्याचा प्रयत्न करतो किंवा उदासीनता दाखवतो त्याला मंत्री दरबारातून हाकलून देतात.

ਤਕਰੀਰੀ ਤਹਰੀਰ ਵਿਚਿ ਪੀਰ ਪਰਸਤ ਮੁਰੀਦ ਉਪੰਨੈ ।

या मंत्र्यासारखे बोलण्यात आणि लिहिण्यात एकनिष्ठ भक्त शिष्य गुरूंनी घडवले आहेत.

ਗੁਰਮਤਿ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਅਮਲੀ ਸੂਫੀ ਲਗਨਿ ਕੰਨੈ ।

जे व्यसनी, ज्यांना गुरूंच्या बुद्धीने परमेश्वराचे दर्शन झाले नाही, ते कधीही टिटोटलर (पवित्र लोकांचा) सहवास करत नाहीत.

ਅਮਲੀ ਜਾਣਨਿ ਅਮਲੀਆਂ ਸੋਫੀ ਜਾਣਨਿ ਸੋਫੀ ਵੰਨੈ ।

व्यसनाधीन व्यक्ती व्यसनाधीन व्यक्तींशी परिचित असतात, त्याचप्रमाणे टीटोटॉलर्स टीटोटॉलर्सना भेटतात.

ਹੇਤੁ ਵਜੀਰੈ ਪਾਤਿਸਾਹ ਦੋਇ ਖੋੜੀ ਇਕੁ ਜੀਉ ਸਿਧੰਨੈ ।

राजा आणि त्याचा मंत्री यांच्यातील स्नेह असा आहे की जणू एकच जीवन प्रवाह दोन शरीरात फिरत आहे.

ਜਿਉ ਸਮਸੇਰ ਮਿਆਨ ਵਿਚਿ ਇਕਤੁ ਥੇਕੁ ਰਹਨਿ ਦੁਇ ਖੰਨੈ ।

हे नातंही म्यानातल्या तलवारीच्या नात्यासारखं असतं; दोघे वेगळे असू शकतात, तरीही ते एक आहेत (म्हणजे म्यानमधील तलवार अद्याप फक्त तलवार म्हणतात).

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਜਿਵੈਂ ਰਸੁ ਗੰਨੈ ।੭।

त्याचप्रमाणे गुरुमुखांचा संबंध गुरूशी असतो; रस आणि ऊस अशा प्रकारे ते एकमेकांमध्ये मिसळले जातात.

ਪਉੜੀ ੮

ਚਾਕਰ ਅਮਲੀ ਸੋਫੀਆਂ ਪਾਤਿਸਾਹ ਦੀ ਚਉਕੀ ਆਏ ।

सेवक, व्यसनी (परमेश्वराच्या नावाचे) तसेच मित्न नसलेले टिटोटलर भगवान राजाच्या उपस्थितीत आले.

ਹਾਜਰ ਹਾਜਰਾਂ ਲਿਖੀਅਨਿ ਗੈਰ ਹਾਜਰ ਗੈਰਹਾਜਰ ਲਾਏ ।

उपस्थित असलेल्यांना उपस्थित म्हणून चिन्हांकित केले जाते आणि अनुपस्थित असलेल्यांना अनुपस्थित घोषित केले जाते.

ਲਾਇਕ ਦੇ ਵਿਚਾਰਿ ਕੈ ਵਿਰਲੈ ਮਜਲਸ ਵਿਚਿ ਸਦਾਏ ।

बुद्धिमान राजाने (देवाने) काही जणांना आपले दरबारी म्हणून निवडले.

ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਹੁਸਿਆਰ ਮਸਤ ਖੁਸ ਫਹਿਮੀ ਦੋਵੈ ਪਰਚਾਏ ।

त्याने, एक हुशार व्यक्ती, हुशार आणि उदासीन दोघांनाही आनंदित केले आणि त्यांना कामावर लावले.

ਦੇਨਿ ਪਿਆਲੇ ਅਮਲੀਆਂ ਸੋਫੀ ਸਭਿ ਪੀਆਵਣ ਲਾਏ ।

आता, तथाकथित टिटोटलर (धार्मिक व्यक्ती) व्यसनी लोकांना पेय (नाम) देण्यात गुंतले होते.

ਮਤਵਾਲੇ ਅਮਲੀ ਹੋਏ ਪੀ ਪੀ ਚੜ੍ਹੇ ਸਹਜਿ ਘਰਿ ਆਏ ।

उत्तरार्ध भगवंताच्या नावाने हर्षित होऊन शांतता प्राप्त करून गेली

ਸੂਫੀ ਮਾਰਨਿ ਟਕਰਾਂ ਪੂਜ ਨਿਵਾਜੈ ਸੀਸ ਨਿਵਾਏ ।

परंतु तथाकथित धार्मिक व्यक्ती (दुसऱ्यांना मानवाची सेवा करणारे टिटोटलर) तथाकथित प्रार्थना आणि धार्मिक पूजेत गुंतले.

ਵੇਦ ਕਤੇਬ ਅਜਾਬ ਵਿਚਿ ਕਰਿ ਕਰਿ ਖੁਦੀ ਬਹਸ ਬਹਸਾਏ ।

वेद आणि काटेबा या त्यांच्या धार्मिक पुस्तकांच्या जुलुमात ते गर्विष्ठ वादविवाद आणि चर्चेत व्यस्त राहिले.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ।੮।

कोणत्याही दुर्मिळ गुरुमुखाला आनंदाचे फळ मिळते (भगवानाचे नाम प्यायल्याने).

ਪਉੜੀ ੯

ਬਹੈ ਝਰੋਖੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹਿ ਦੀਵਾਨ ਲਗਾਵੈ ।

खिडकीत बसलेला सम्राट (प्रभु) एका व्यवस्थित दरबारात लोकांना प्रेक्षक देतो.

ਅੰਦਰਿ ਚਉਕੀ ਮਹਲ ਦੀ ਬਾਹਰਿ ਮਰਦਾਨਾ ਮਿਲਿ ਆਵੈ ।

आत विशेषाधिकारप्राप्त व्यक्ती गोळा करा पण बाहेर सामान्यांना एकत्र करा.

ਪੀਐ ਪਿਆਲਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਅੰਦਰਿ ਖਾਸਾਂ ਮਹਲਿ ਪੀਲਾਵੈ ।

सम्राट (भगवान) स्वतः कप (प्रेमाचा) चकवा देतो आणि आतल्या निवडक लोकांना सेवा देण्याची व्यवस्था करतो.

ਦੇਵਨਿ ਅਮਲੀ ਸੂਫੀਆਂ ਅਵਲਿ ਦੋਮ ਦੇਖਿ ਦਿਖਲਾਵੈ ।

संभाव्य व्यसनी आणि टिटोटलर (तथाकथित धार्मिक व्यक्ती) या दोन श्रेणी लक्षात घेऊन तो स्वतः त्यांना प्रेमाची वाइन वाटप करतो.

ਕਰੇ ਮਨਾਹ ਸਰਾਬ ਦੀ ਪੀਐ ਆਪੁ ਨ ਹੋਰੁ ਸੁਖਾਵੈ ।

टीटोटालर (कर्मकांडात गुंतलेला) स्वतः प्रेमाची वाइन पीत नाही आणि इतरांनाही प्यायला देत नाही.

ਉਲਸ ਪਿਆਲਾ ਮਿਹਰ ਕਰਿ ਵਿਰਲੇ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ।

प्रसन्न होऊन तो भगवंत आपल्या कृपेचा प्याला दुर्लभांना देत राहतो आणि कधीही पश्चाताप करत नाही.

ਕਿਹੁ ਨ ਵਸਾਵੈ ਕਿਹੈ ਦਾ ਗੁਨਹ ਕਰਾਇ ਹੁਕਮੁ ਬਖਸਾਵੈ ।

कोणाचाही दोष नाही, खोटे बोलणे स्वतःच जीवांना अपराध करायला लावते आणि स्वतःच हुकूमात, ईश्वरी इच्छेनुसार त्यांच्या पापांची क्षमा करतो.

ਹੋਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਜਾਣੈ ਆਪ ਕੈ ਜਿਸੁ ਜਣਾਵੈ ।

त्याच्या प्रेमाच्या आनंदाचे रहस्य इतर कोणालाही समजत नाही; फक्त तो स्वत: जाणतो किंवा ज्याला तो ओळखतो.

ਵਿਰਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵੈ ।੯।

कोणत्याही दुर्लभ गुरुमुखाला त्या अगोचर परमेश्वराचे दर्शन होते.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਵੇਦ ਕਤੇਬ ਵਖਾਣਦੇ ਸੂਫੀ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਣਾ ।

(परमेश्वराच्या) प्रेमाशिवाय हिंदू आणि मुस्लिम विद्वान अनुक्रमे वेद आणि काटेबांचे वर्णन करतात.

ਮੁਸਲਮਾਣ ਖੁਦਾਇ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਹਰਿ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਭਾਣਾ ।

मुस्लिम हे अल्लाहचे पुरुष आहेत आणि हिंदूंना हरी (विष्णू) या सर्वोच्च देवावर प्रेम आहे. मुस्लिमांची कालीमावर श्रद्धा आहे, मुस्लिमांचे पवित्र सूत्र, सुन्नत,

ਕਲਮਾ ਸੁੰਨਤ ਸਿਦਕ ਧਰਿ ਪਾਇ ਜਨੇਊ ਤਿਲਕੁ ਸੁਖਾਣਾ ।

आणि सुंता, आणि हिंदूंना फ्लॅक, चप्पल पेस्ट चिन्ह आणि पवित्र धागा, जेनेटसह आरामदायक वाटते

ਮਕਾ ਮੁਸਲਮਾਨ ਦਾ ਗੰਗ ਬਨਾਰਸ ਦਾ ਹਿੰਦੁਵਾਣਾ ।

मुस्लिमांचे तीर्थक्षेत्र मक्का आणि गंगेच्या तीरावर वसलेले बनारस हे हिंदूंचे तीर्थक्षेत्र आहे.

ਰੋਜੇ ਰਖਿ ਨਿਮਾਜ ਕਰਿ ਪੂਜਾ ਵਰਤ ਅੰਦਰਿ ਹੈਰਾਣਾ ।

पूर्वीचे रोजा, उपवास आणि नमाज, प्रार्थना करतात, तर नंतरच्या लोकांना आनंद वाटतो (त्यांच्या उपासनेत आणि उपवासांमध्ये).

ਚਾਰਿ ਚਾਰਿ ਮਜਹਬ ਵਰਨ ਛਿਅ ਘਰਿ ਗੁਰੁ ਉਪਦੇਸੁ ਵਖਾਣਾ ।

त्या प्रत्येकाचे चार पंथ किंवा जाती आहेत. हिंदूंची त्यांची सहा तत्त्वज्ञाने आहेत ज्यांचा ते प्रत्येक घरात प्रचार करतात.

ਮੁਸਲਮਾਨ ਮੁਰੀਦ ਪੀਰ ਗੁਰੁ ਸਿਖੀ ਹਿੰਦੂ ਲੋਭਾਣਾ ।

मुस्लिमांमध्ये मुरीद आणि पीरांची परंपरा आहे

ਹਿੰਦੂ ਦਸ ਅਵਤਾਰ ਕਰਿ ਮੁਸਲਮਾਣ ਇਕੋ ਰਹਿਮਾਣਾ ।

हिंदूंना दहा अवतार (देवाचे) आवडतात, तर मुस्लिमांना त्यांचा एकच खुदा, अल्लाह आहे.

ਖਿੰਜੋਤਾਣੁ ਕਰੇਨਿ ਧਿਙਾਣਾ ।੧੦।

या दोघांनी व्यर्थ अनेक तणाव निर्माण केले आहेत.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਅਮਲੀ ਖਾਸੇ ਮਜਲਸੀ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਲਾ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

असेंब्लीमध्ये (पवित्र मंडळी) जमलेल्या विशेष प्रशंसकांनी प्रेमाच्या प्याल्यातून अगोचर (प्रभु) पाहिला आहे.

ਮਾਲਾ ਤਸਬੀ ਤੋੜਿ ਕੈ ਜਿਉ ਸਉ ਤਿਵੈ ਅਠੋਤਰੁ ਲਾਇਆ ।

ते मण्यांची बंधने तोडतात (मुस्लिम जपमाळ) आणि त्यांच्यासाठी मण्यांची संख्या शंभर किंवा एकशे आठ अमूर्त आहे.

ਮੇਰੁ ਇਮਾਮੁ ਰਲਾਇ ਕੈ ਰਾਮੁ ਰਹੀਮੁ ਨ ਨਾਉਂ ਗਣਾਇਆ ।

ते मेरू (हिंदू जपमाळाचा शेवटचा मणी) आणि इमाम (मुस्लीम जपमाळाचा शेवटचा मणी) एकत्र करतात आणि राम आणि रहीम (परमेश्वराच्या नावांप्रमाणे) यांच्यात कोणताही भेद ठेवत नाहीत.

ਦੁਇ ਮਿਲਿ ਇਕੁ ਵਜੂਦੁ ਹੁਇ ਚਉਪੜ ਸਾਰੀ ਜੋੜਿ ਜੁੜਾਇਆ ।

एकत्र येऊन ते एक शरीर बनतात आणि या जगाला आयताकृती फास्यांचा खेळ मानतात.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਨੋ ਲੰਘਿ ਕੈ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਇਆ ।

शिव आणि त्याच्या शक्तीच्या कृतींच्या भ्रामक घटनेच्या पलीकडे जाऊन, ते प्रेमाचा प्याला पिऊन स्वतःमध्ये स्थिर होतात.

ਰਾਜਸੁ ਤਾਮਸੁ ਸਾਤਕੋ ਤੀਨੋ ਲੰਘਿ ਚਉਥਾ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ।

रज, तम आणि सत्त्व या निसर्गाच्या तीन गुणांच्या पलीकडे जाऊन ते परम समतेचा चौथा टप्पा गाठतात.

ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ਖੁਦਾਇ ਪੀਰੁ ਗੁਰਸਿਖ ਪੀਰੁ ਮੁਰੀਦੁ ਲਖਾਇਆ ।

गुरू, गोविंद आणि खुदा आणि पीर हे सर्व एकच आहेत आणि गुरूचे शीख पीर आणि मुरीदांचे आंतरिक सत्य धारण करतात आणि जाणतात. म्हणजे आध्यात्मिक नेता आणि अनुयायी शिष्य.

ਸਚੁ ਸਬਦ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਸਚੁ ਸਚਿ ਮਿਲਾਇਆ ।

खऱ्या शब्दाने प्रबुद्ध होऊन आणि त्यांची जाणीव शब्दात विलीन करून ते स्वतःचे सत्य परम सत्यात ग्रहण करतात.

ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਚੁ ਭਾਇਆ ।੧੧।

त्यांना फक्त खरा सम्राट (परमेश्वर) आणि सत्य आवडतो.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ।

खरा गुरू हा अतींद्रिय परिपूर्ण ब्रह्म आहे आणि पवित्र मंडळीत वास करतो.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਅਰਾਧੀਐ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਸਹਜਿ ਵਿਗਸੈ ।

शब्दातील चैतन्य आत्मसात केल्याने तो पूज्य आहे, आणि प्रेम, भक्ती आणि त्याचा दरारा जपून तो उत्स्फूर्तपणे हृदयात फुलतो.

ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਸੋਗੁ ਹੋਇ ਦੇਂਦਾ ਰਹੈ ਨ ਭੋਗੁ ਵਿਣਸੈ ।

तो कधीही मरत नाही आणि दुःखी होत नाही. तो नेहमी वरदान देत राहतो आणि त्याचे वरदान कधीच संपत नाही.

ਗੁਰੂ ਸਮਾਣਾ ਆਖੀਐ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹਸੈ ।

लोक म्हणतात की गुरू निघून गेले पण पवित्र मंडळी हसत हसत त्यांना अविनाशी मानतात.

ਛੇਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਗੁਰਸਿਖਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਕੋ ਦਸੈ ।

गुरू (हरगोविंद) ही गुरूंची सहावी पिढी आहे पण शिखांच्या पिढ्या कोण सांगू शकेल.

ਸਚੁ ਨਾਉਂ ਸਚੁ ਦਰਸਨੋ ਸਚ ਖੰਡ ਸਤਿਸੰਗੁ ਸਰਸੈ ।

खरे नाव, खरे दर्शन आणि खरे निवास या संकल्पनांचे स्पष्टीकरण केवळ पवित्र मंडळीतच मिळते.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸੈ ।

पवित्र मंडळीत प्रेमाचा प्याला पिंजून काढला जातो आणि तेथे केवळ तत्वज्ञानी दगडाचा (भगवान) स्पर्श भक्तांना प्राप्त होतो.

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਅਕਾਲ ਅਜੋਨੀ ਜਸੈ ।

पवित्र मंडळीत निराकार धारण करतो आणि तिथे फक्त अजन्मा, कालातीत

ਸਚਾ ਸਚੁ ਕਸੌਟੀ ਕਸੈ ।੧੨।

असण्याचा गौरव केला जातो. तिथे सत्याचाच विजय होतो आणि तिथल्या सत्याच्या टचस्टोनवर प्रत्येकाची परीक्षा घेतली जाते.

ਪਉੜੀ ੧੩

ਓਅੰਕਾਰ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੰਜ ਤਤ ਉਪਜਾਇਆ ।

ओंकाराचे रूप धारण करून परम वास्तवाने तीन गुण (पदार्थाचे) आणि पाच घटक निर्माण केले.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਸਾਜਿ ਦਸ ਅਵਤਾਰ ਚਲਿਤ ਵਰਤਾਇਆ ।

ब्रह्मा, विष्णू आणि महेशाची निर्मिती करून त्याने दहा अवतारांचे क्रीडा केले.

ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਕਰਿ ਸਤਿ ਵਾਰ ਸੈਂਸਾਰ ਉਪਾਇਆ ।

सहा ऋतू, बारा महिने आणि सात दिवस निर्माण करून त्याने संपूर्ण जग निर्माण केले.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਲੇਖ ਲਿਖਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸੁਣਾਇਆ ।

जन्म-मृत्यूचे लेखन करताना त्यांनी वेद, शास्त्रे आणि पुराणांचे पठण केले.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਦਾ ਆਦਿ ਅੰਤੁ ਥਿਤ ਨ ਵਾਰੁ ਨ ਮਾਹੁ ਲਿਖਾਇਆ ।

पवित्र मंडळीच्या सुरूवातीस आणि शेवटाबद्दल त्याने कोणतीही तारीख, दिवस किंवा महिना लिहून दिलेला नाही.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡੁ ਹੈ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਵਸਾਇਆ ।

पवित्र मंडळी हे सत्याचे निवासस्थान आहे जिथे शब्दाच्या रूपात निराकार वास करतो.

ਬਿਰਖਹੁਂ ਫਲੁ ਫਲ ਤੇ ਬਿਰਖੁ ਅਕਲ ਕਲਾ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

झाडापासून फळ आणि झाडापासून फळाची निर्मिती म्हणजे गुरूचा शिष्य आणि नंतर शिष्यातून गुरू, परमेश्वराने आपल्या परिपूर्ण अगोचर स्वरूपाचे रहस्य मांडले आहे.

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਕਰਿ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਕਰਾਇਆ ।

गुरूंनी स्वतः आद्य परमेश्वरापुढे नतमस्तक झाले आणि इतरांनाही त्यांच्यापुढे नतमस्तक केले.

ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਾਤਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਓਤਪੋਤਿ ਇਕੁ ਸੂਤ੍ਰ ਬਣਾਇਆ ।

खरा गुरू हा आदिम परमेश्वर आहे जो जपमाळातील धाग्याप्रमाणे या सृष्टीत व्याप्त आहे.

ਵਿਸਮਾਦੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮਿਲਾਇਆ ।੧੩।

गुरू स्वतःच आश्चर्य आहे जो परम आश्चर्याशी एक आहे.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਿਤੇ ਵੇਦ ਚਾਰਿ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਆਸਰਮ ਉਪਜਾਏ ।

ब्रह्मदेवाने चार वेद दिले आणि चार वाम आणि जीवनाच्या चार अवस्था (ब्रह्मचर्य, गृहस्थ, वानप्रस्थ आणि संन्यास) निर्माण केल्या.

ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਛਿਅ ਸਾਸਤਾ ਛਿਅ ਉਪਦੇਸ ਭੇਸ ਵਰਤਾਏ ।

त्यांनी सहा तत्त्वज्ञाने, त्यांचे सहा ग्रंथ तयार केले. शिकवणी आणि त्यांचे संबंधित पंथ.

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾਂ ਦੀਪ ਸਤ ਨਉ ਖੰਡ ਦਹ ਦਿਸਿ ਵੰਡ ਵੰਡਾਏ ।

त्याने संपूर्ण जगाचे चार कोपरे, सात खंड, नऊ विभाग आणि दहा दिशांमध्ये वाटप केले.

ਜਲ ਥਲ ਵਣ ਖੰਡ ਪਰਬਤਾਂ ਤੀਰਥ ਦੇਵ ਸਥਾਨ ਬਣਾਏ ।

जल, पृथ्वी, जंगले, पर्वत, तीर्थक्षेत्रे आणि देवांचे निवासस्थान निर्माण झाले.

ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਹੋਮ ਜਗ ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਰਿ ਦਾਨ ਕਰਾਏ ।

पठण, तपस्वी अनुशासन, अखंडता, होमहवन, विधी, पूजा, दान इत्यादी परंपरा त्यांनी रुजवल्या.

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨ ਪਛਾਣਿਆ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਦਸੈ ਨ ਦਸਾਏ ।

कोणीही निराकार परमेश्वराला ओळखले नाही, कारण केवळ पवित्र मंडळीच परमेश्वराबद्दल स्पष्टीकरण देतात पण त्याच्याविषयी विचारायला कोणी जात नाही.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਣੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ।੧੪।

लोक केवळ पाखंडाच्या आधारावर त्याच्याबद्दल बोलतात आणि ऐकतात (अनुभवाच्या मार्गाने कोणीही पुढे जात नाही).

ਪਉੜੀ ੧੫

ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਬਿਸਨੁ ਹੋਇ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧ ਜੋਧ ਲੜਵਾਏ ।

विष्णूने आपल्या दहा अवतारांमध्ये विरोधी योद्धे एकमेकांशी लढायला लावले.

ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਕਰਿ ਦੁਇ ਧੜੇ ਦੈਤ ਹਰਾਏ ਦੇਵ ਜਿਤਾਏ ।

त्याने देव आणि दानवांचे दोन गट निर्माण केले आणि त्यामधून त्याने देवांना जिंकण्यास मदत केली आणि राक्षसांचा पराभव केला.

ਮਛ ਕਛ ਵੈਰਾਹ ਰੂਪ ਨਰਸਿੰਘ ਬਾਵਨ ਬੌਧ ਉਪਾਏ ।

त्यांनी मासे, कासव, वराह (डुक्कर), नरसिंह (मनुष्य-सिंह), वामन (बटू) आणि बुद्ध यांच्या रूपात अवतार निर्माण केले.

ਪਰਸਰਾਮੁ ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਹੋਇ ਕਿਲਕ ਕਲੰਕੀ ਨਾਉ ਗਣਾਏ ।

परसू राम, राम, कृष्ण, कल्की ही नावेही त्यांच्या अवतारांमध्ये गणली जातात.

ਚੰਚਲ ਚਲਿਤ ਪਖੰਡ ਬਹੁ ਵਲ ਛਲ ਕਰਿ ਪਰਪੰਚ ਵਧਾਏ ।

त्यांच्या भ्रामक आणि भ्रामक पात्रांद्वारे त्यांनी भ्रम, फसवणूक आणि गोंधळ वाढवला.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨ ਦਿਖਾਏ ।

निर्भय, निराकार, अतींद्रिय, परिपूर्ण ब्रह्माचे दर्शन घेण्यासाठी काहीही केले नाही. क्षत्रियांचा नायनाट झाला

ਖਤ੍ਰੀ ਮਾਰਿ ਸੰਘਾਰੁ ਕਰਿ ਰਾਮਾਯਣ ਮਹਾਭਾਰਤ ਭਾਏ ।

आणि रामायण आणि महाभारत ही महाकाव्ये लोकांना खूष करण्यासाठी रचली गेली.

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਨ ਮਾਰਿਓ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਜਾਏ ।

वासना आणि क्रोधाचा नाश झाला नाही, लोभ, मोह आणि अहंकार नाहीसा झाला नाही.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਣੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ।੧੫।

पवित्र मंडळीशिवाय मनुष्यजन्म व्यर्थ गेला.

ਪਉੜੀ ੧੬

ਇਕ ਦੂ ਗਿਆਰਹ ਰੁਦ੍ਰ ਹੋਇ ਘਰਬਾਰੀ ਅਉਧੂਤੁ ਸਦਾਇਆ ।

एकातून अकरा रुद्र (शिव) झाले. गृहस्थ असूनही त्याला एकांती म्हटले गेले.

ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਸਿਧ ਨਾਥ ਕਰਿ ਪਰਚਾ ਲਾਇਆ ।

त्याला उत्सवप्रिय, सत्याचे अनुयायी, समाधानी, सिद्ध (सिद्ध) आणि नाथ, इंद्रियांचे नियंत्रक प्रिय होते.

ਸੰਨਿਆਸੀ ਦਸ ਨਾਂਵ ਧਰਿ ਜੋਗੀ ਬਾਰਹ ਪੰਥ ਚਲਾਇਆ ।

संन्याशांनी दहा नावे धारण केली आणि योगींनी त्यांचे बारा पंथही प्रचलित केले.

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਰਸਾਇਣਾਂ ਤੰਤ ਮੰਤ ਚੇਟਕ ਵਰਤਾਇਆ ।

रिद्धी, सिद्धी (चमत्कारिक शक्ती), खजिना, रस्सीरी (रासायनिक अमृत), तंत्र, मंत्र आणि conjurations सादर केले गेले.

ਮੇਲਾ ਕਰਿ ਸਿਵਰਾਤ ਦਾ ਕਰਾਮਾਤ ਵਿਚਿ ਵਾਦੁ ਵਧਾਇਆ ।

शिवरात्री एक जत्रा म्हणून साजरी केली गेली आणि त्यामुळे वादविवाद आणि चमत्कारी शक्तींचा वापर वाढला.

ਪੋਸਤ ਭੰਗ ਸਰਾਬ ਦਾ ਚਲੈ ਪਿਆਲਾ ਭੁਗਤ ਭੁੰਚਾਇਆ ।

भांग, अफू आणि वाईनचे प्याले खाऊन आस्वाद घेतला.

ਵਜਨਿ ਬੁਰਗੂ ਸਿੰਙੀਆਂ ਸੰਖ ਨਾਦ ਰਹਰਾਸਿ ਕਰਾਇਆ ।

गायन - आणि शंख सारखे वाद्य वाजवण्याचे नियम सेट केले गेले.

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਜਗਾਇਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

आदिम परमेश्वराला अलख (अगोचर) च्या जयघोषाने वंदन करण्यात आले, परंतु कोणीही अलख ओळखला नाही.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਣੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ।੧੬।

पवित्र मंडळीशिवाय सर्व भ्रमाने फसले.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਆਕਾਰੁ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰਾਂ ਗੁਰੂ ਅਬਿਨਾਸੀ ।

निराकाराने खरे गुरु (नानक देव) म्हणून रूप धारण केले आहे जे गुरुंचे शाश्वत गुरू आहेत.

ਪੀਰਾਂ ਪੀਰੁ ਵਖਾਣੀਐ ਨਾਥਾਂ ਨਾਥੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਵਾਸੀ ।

तो पीरांचा पीर (मुस्लिम अध्यात्मवादी) म्हणून ओळखला जातो आणि मास्टर्सचा मास्टर पवित्र मंडळीत राहतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਚਲਾਇਆ ਗੁਰਸਿਖੁ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੀ ।

त्यांनी गुरुपंथाचा, गुरुमुखांचा मार्ग प्रवर्तित केला आणि गुरुचे शिख मायेतही अलिप्त राहतात.

ਸਨਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਪੰਚ ਆਖੀਅਨਿ ਬਿਰਦੁ ਪੰਚ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਪਾਸੀ ।

जे गुरूंसमोर हजर असतात त्यांना पंच (प्रख्यात) म्हणून ओळखले जाते आणि अशा पंचांची प्रतिष्ठा परमेश्वराने संरक्षित केली आहे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਪਰਵਾਣ ਪੰਚ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡ ਬਿਲਾਸੀ ।

गुरुमुखांना भेटून असे पंच स्वीकारले जातात आणि सत्याचे निवासस्थान असलेल्या पवित्र मंडळीत आनंदाने वावरतात.

ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਗੁਰ ਸਬਦ ਹੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਰਹਰਾਸੀ ।

गुरूचे शब्द म्हणजे गुरूचे दर्शन आणि स्वतःमध्ये स्थिर होणे, प्रेमळ भक्तीची शिस्त पाळली जाते.

ਮਿਠਾ ਬੋਲਣੁ ਨਿਵ ਚਲਣੁ ਖਟਿ ਖਵਾਲਣੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ।

गोड बोलणे, नम्र आचरण, प्रामाणिक परिश्रम, आदरातिथ्य आणि आशा-निराशे यांच्यात अलिप्त राहणे ही शिस्त असते.

ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਬੈਰਾਗੁ ਹੈ ਕਲੀ ਕਾਲ ਅੰਦਰਿ ਪਰਗਾਸੀ ।

कलियुग, अंधकारमय युगात समंजसपणा आणि उदासीनतेत जगणे हा खरा त्याग आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ ।੧੭।

पवित्र मंडळीच्या भेटीनेच स्थलांतराच्या चक्रातून मुक्ती मिळते.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਨਾਰੀ ਪੁਰਖੁ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਪੁਰਖੁ ਪਿਆਰ ਕਰੇਂਦਾ ਨਾਰੀ ।

स्त्री पुरुषावर प्रेम करते आणि पुरुष देखील आपल्या स्त्रीवर (बायको) प्रेम करतो.

ਨਾਰਿ ਭਤਾਰੁ ਸੰਜੋਗ ਮਿਲਿ ਪੁਤ ਸੁਪੁਤੁ ਕੁਪੁਤੁ ਸੈਂਸਾਰੀ ।

पती-पत्नीच्या मिलनाने या जगात योग्य आणि अयोग्य पुत्र जन्माला येतात.

ਪੁਰਖ ਪੁਰਖਾਂ ਜੋ ਰਚਨਿ ਤੇ ਵਿਰਲੇ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।

जे सर्व पुरुषांचे नर भगवान भगवंतामध्ये लीन राहतात ते दुर्लभ शुद्ध असतात.

ਪੁਰਖਹੁਂ ਪੁਰਖ ਉਪਜਦਾ ਗੁਰੁ ਤੇ ਚੇਲਾ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰੀ ।

आदिम भगवंतापासून, पुरुष (सृजनात्मक तत्त्व) तयार होतो त्याच प्रकारे चिंतनाने, शब्दावर, गुरुचा खरा शिष्य तयार होतो.

ਪਾਰਸ ਹੋਆ ਪਾਰਸਹੁਂ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਣਕਾਰੀ ।

तत्वज्ञानाच्या दगडातून दुसरा तत्वज्ञानी दगड निर्माण होतो म्हणजेच गुरूपासून शिष्याचा उदय होतो आणि तोच शिष्य कालांतराने सद्गुरु गुरू बनतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸ ਗੁਰਸਿਖ ਸਾਧ ਸੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ।

गुरुमुख हे सुपर हंसांच्या वंशाचे आहेत म्हणजेच ते सर्वात पवित्र आहेत. गुरूचे शीख हे साधूंसारखे परोपकारी आहेत.

ਗੁਰਭਾਈ ਗੁਰਭਾਈਆਂ ਸਾਕ ਸਚਾ ਗੁਰ ਵਾਕ ਜੁਹਾਰੀ ।

गुरूचा शिष्य सहकारी शिष्यांशी बंधुभाव ठेवतो आणि ते गुरूच्या शब्दाने एकमेकांना नमस्कार करतात.

ਪਰ ਤਨੁ ਪਰ ਧਨੁ ਪਰਹਰੇ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਹਉਮੈ ਪਰਹਾਰੀ ।

त्यांनी दुसऱ्याचे शरीर, दुसऱ्याचे धन, निंदा आणि अहंकार यांचा त्याग केला आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਟਹੁਂ ਬਲਿਹਾਰੀ ।੧੮।

मी अशा पवित्र मंडळीला बलिदान देतो (जे असे परिवर्तन घडवून आणते).

ਪਉੜੀ ੧੯

ਪਿਉ ਦਾਦਾ ਪੜਦਾਦਿਅਹੁਂ ਪੁਤ ਪੋਤਾ ਪੜਪੋਤਾ ਨਤਾ ।

वडिलांकडून, आजोबा, महान वडिलांपासून अनुक्रमे मुलगा, नातू, महान नातू जन्माला येतात आणि महान मुलापासून फक्त एक नातेवाईक जन्माला येतो (नट्टे, कोणतेही विशिष्ट संबंध नसलेले नाव).

ਮਾਂ ਦਾਦੀ ਪੜਦਾਦੀਅਹੁਂ ਫੁਫੀ ਭੈਣ ਧੀਅ ਸਣਖਤਾ ।

आई, आजी, पणजी, वडिलांची बहीण, बहीण, मुलगी आणि सून यांचे नातेही आदराचे असते.

ਨਾਨਾ ਨਾਨੀ ਆਖੀਐ ਪੜਨਾਨਾ ਪੜਨਾਨੀ ਪਤਾ ।

मातृ आजोबा आणि आई आणि मातृ महान पिता आणि आई देखील ओळखले जातात.

ਤਾਇਆ ਚਾਚਾ ਜਾਣੀਐ ਤਾਈ ਚਾਚੀ ਮਾਇਆ ਮਤਾ ।

वडिलांचा मोठा भाऊ (ताय्या) धाकटा भाऊ (चाचक7a, त्यांच्या बायका (ताई, चाची) वगैरे देखील शब्दाच्या व्यवहारात (मायेत) गढून जातात.

ਮਾਮੇ ਤੈ ਮਾਮਾਣੀਆਂ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਦੈ ਰੰਗ ਰਤਾ ।

मामा, मान- (आईचा भाऊ आणि त्याची बायको), मस्त; masa; (आईची बहीण आणि तिचा नवरा), सर्व आपापल्या रंगात रंगलेले दिसतात.

ਮਾਸੜ ਫੁਫੜ ਸਾਕ ਸਭ ਸਹੁਰਾ ਸਸ ਸਾਲੀ ਸਾਲਤਾ ।

मासार, फुफेट (अनुक्रमे आईच्या बहिणीचा नवरा आणि वडिलांच्या बहिणीचा नवरा), सासरे, सासू, वहिनी (साली) आणि भावजय (साला) हेही जवळचे.

ਤਾਏਰ ਪਿਤੀਏਰ ਮੇਲੁ ਮਿਲਿ ਮਉਲੇਰ ਫੁਫੇਰ ਅਵਤਾ ।

चाचा-सासरे आणि मामा-सासरे आणि फाफड सासरे यांच्यातील नातेसंबंध गैरसोयीचे नाते म्हणून ओळखले जातात.

ਸਾਢੂ ਕੁੜਮੁ ਕੁਟੰਬ ਸਭ ਨਦੀ ਨਾਵ ਸੰਜੋਗ ਨਿਸਤਾ ।

वहिनीचा नवरा (संधी) आणि तुमच्या मुलीचे किंवा मुलाचे (कुरम) सासरे यांचे नाते हे एका गटात बसलेल्या बोटीच्या प्रवाशांसारखे क्षणिक आणि खोटे आहे.

ਸਚਾ ਸਾਕ ਨ ਵਿਛੜੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰਭਾਈ ਭਤਾ ।

खरे नाते हे त्या बांधवांसोबत असते जे पवित्र मंडळीत भेटतात. ते कधीही वेगळे होत नाहीत.

ਭੋਗ ਭੁਗਤਿ ਵਿਚਿ ਜੋਗ ਜੁਗਤਾ ।੧੯।

पवित्र मंडळीद्वारे, गुरुमुख आनंदातच त्यागाचे तंत्र शिकतात.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਪੀਉ ਦੇ ਨਾਂਹ ਪਿਆਰ ਤੁਲਿ ਨਾ ਫੁਫੀ ਨਾ ਪਿਤੀਏ ਤਾਏ ।

वडिलांच्या बहिणीचे किंवा चुलत भावांचे प्रेम वडिलांच्या प्रेमासारखे नसते.

ਮਾਊ ਹੇਤੁ ਨ ਪੁਜਨੀ ਹੇਤੁ ਨ ਮਾਮੇ ਮਾਸੀ ਜਾਏ ।

आईच्या प्रेमाची बरोबरी मामाच्या आणि आईच्या बहिणीच्या मुलांच्या प्रेमाशी होऊ शकत नाही.

ਅੰਬਾਂ ਸਧਰ ਨ ਉਤਰੈ ਆਣਿ ਅੰਬਾਕੜੀਆਂ ਜੇ ਖਾਏ ।

आंब्याचा मोहोर खाल्ल्याने आंबे खाण्याची इच्छा पूर्ण होत नाही.

ਮੂਲੀ ਪਾਨ ਪਟੰਤਰਾ ਵਾਸੁ ਡਿਕਾਰੁ ਪਰਗਟੀਆਏ ।

मुळ्याच्या पानांचा आणि सुपारीचा वास वेगवेगळा असतो आणि वास आणि उत्सर्जनाद्वारे ओळखला जातो.

ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਨ ਪੁਜਨੀ ਦੀਵੇ ਲਖ ਤਾਰੇ ਚਮਕਾਏ ।

लाखो दिवे आणि तारे सूर्य आणि चंद्राशी स्पर्धा करू शकत नाहीत.

ਰੰਗ ਮਜੀਠ ਕੁਸੁੰਭ ਦਾ ਸਦਾ ਸਥੋਈ ਵੇਸੁ ਵਟਾਏ ।

मॅडरचा रंग स्थिर असतो आणि कुसुमचा रंग लवकरच बदलतो.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਲਿ ਨ ਮਿਹਰਵਾਨ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਨ ਦੇਵ ਸਬਾਏ ।

आई आणि वडील किंवा सर्व देवही खऱ्या गुरूइतके कृपाळू असू शकत नाहीत.

ਡਿਠੇ ਸਭੇ ਠੋਕਿ ਵਜਾਏ ।੨੦।

या सर्व संबंधांची कसून चाचणी घेतली गेली आहे.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਮਾਪੇ ਹੇਤੁ ਨ ਪੁਜਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤੁ ਸੁਚੇਤ ਸਹਾਈ ।

चेतना देणाऱ्या खऱ्या गुरूच्या प्रेमाप्रमाणे आई-वडिलांचे प्रेम असू शकत नाही.

ਸਾਹ ਵਿਸਾਹ ਨ ਪੁਜਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਹੁ ਅਥਾਹੁ ਸਮਾਈ ।

बँकर्सवरील विश्वास असीम क्षमता असलेल्या खऱ्या गुरूवर अवलंबून राहण्याशी जुळत नाही.

ਸਾਹਿਬ ਤੁਲਿ ਨ ਸਾਹਿਬੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਹਿਬ ਸਚਾ ਸਾਈਂ ।

कोणाचेही प्रभुत्व हे खऱ्या गुरूच्या प्रभुत्वासारखे नाही. तो खरा गुरुच खरा सद्गुरू.

ਦਾਤੇ ਦਾਤਿ ਨ ਪੁਜਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ।

इतरांनी दिलेले दान हे खऱ्या गुरूंनी दिलेल्या दानाच्या बरोबरीचे असू शकत नाही कारण खरे गुरु सत्यात स्थिरता देतात.

ਵੈਦ ਨ ਪੁਜਨਿ ਵੈਦਗੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਉਮੈ ਰੋਗ ਮਿਟਾਈ ।

खऱ्या वैद्यापर्यंत वैद्यांचे उपचार पोहोचू शकत नाहीत कारण खरा गुरू अहंकाराचा रोग बरा करतो.

ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਨ ਸੇਵ ਤੁਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਈ ।

देवी-देवतांची उपासना ही खऱ्या गुरूंच्या नित्य आनंद देणारी उपासना समान नाही.

ਸਾਇਰ ਰਤਨ ਨ ਪੁਜਨੀ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਭਾਈ ।

महासागराचे दागिने देखील पवित्र मंडळीशी बरोबरी करू शकत नाहीत कारण पवित्र मंडळी गुरुच्या शब्दाने शोभतात.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ।੨੧।੩੯। ਉਣਤਾਲੀ ।

अगम्य आहे कथा o, खऱ्या गुरूची भव्यता; त्याचा गौरव खूप मोठा आहे.