वारां भाई गुरदास जी

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

एक ओंकार, आदिम ऊर्जा, दैवी गुरूच्या कृपेने साकार झाली

ਪਉੜੀ ੧

ਲੇਲੈ ਮਜਨੂੰ ਆਸਕੀ ਚਹੁ ਚਕੀ ਜਾਤੀ ।

लाना आणि मजनू हे प्रेमी जगाच्या सर्व स्तरांत प्रसिद्ध आहेत.

ਸੋਰਠਿ ਬੀਜਾ ਗਾਵੀਐ ਜਸੁ ਸੁਘੜਾ ਵਾਤੀ ।

सोरथ आणि बीजाचे उत्कृष्ट गाणे सर्व दिशांनी गायले जाते.

ਸਸੀ ਪੁੰਨੂੰ ਦੋਸਤੀ ਹੁਇ ਜਾਤਿ ਅਜਾਤੀ ।

ससी आणि पुन्नूचे प्रेम वेगवेगळ्या जातीचे असले तरी सर्वत्र बोलले जाते.

ਮੇਹੀਵਾਲ ਨੋ ਸੋਹਣੀ ਨੈ ਤਰਦੀ ਰਾਤੀ ।

महिवालला भेटण्यासाठी हिंदुस्थानातील चिनाब नदीत पोहणाऱ्या सोहनीची कीर्ती सर्वश्रुत आहे.

ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਵਖਾਣੀਐ ਓਹੁ ਪਿਰਮ ਪਰਾਤੀ ।

रांझा आणि हिर हे एकमेकांच्या प्रेमासाठी प्रसिद्ध आहेत.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਗਾਵਨਿ ਪਰਭਾਤੀ ।੧।

परंतु शिष्यांचे गुरुवर असलेले प्रेम हे सर्वांपेक्षा श्रेष्ठ आहे. ते सकाळच्या अमृतमय वेळी ते गातात.

ਪਉੜੀ ੨

ਅਮਲੀ ਅਮਲੁ ਨ ਛਡਨੀ ਹੁਇ ਬਹਨਿ ਇਕਠੇ ।

अफू खाणारे अफू न सोडतात आणि एकत्र बसून ते खातात.

ਜਿਉ ਜੂਏ ਜੂਆਰੀਆ ਲਗਿ ਦਾਵ ਉਪਠੇ ।

जुगार खेळण्यात गुंततात आणि त्यांचे दावे गमावतात.

ਚੋਰੀ ਚੋਰ ਨ ਪਲਰਹਿ ਦੁਖ ਸਹਨਿ ਗਰਠੇ ।

चोर चोरी सोडत नाहीत आणि पकडल्यावर शिक्षा भोगतात.

ਰਹਨਿ ਨ ਗਣਿਕਾ ਵਾੜਿਅਹੁ ਵੇਕਰਮੀ ਲਠੇ ।

दुष्ट स्त्रिया त्यांच्या उदरनिर्वाहासाठी कपडे विकूनही त्यांच्या घरापासून दूर राहत नाहीत.

ਪਾਪੀ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਹੋਇ ਫਿਰਦੇ ਨਠੇ ।

शिक्षा टाळण्यासाठी पापी पाप करतात अनु फरार.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਸਭ ਪਾਪ ਪਣਠੇ ।੨।

परंतु, या सर्वांच्या विरुद्ध, गुरूचे शीख, (ज्यांचे साहचर्य हानीकारक होण्यापासून दूर आहे) आपल्या गुरूवर प्रेम करतात आणि ते त्यांच्या सर्व पापांपासून मुक्त होतात.

ਪਉੜੀ ੩

ਭਵਰੈ ਵਾਸੁ ਵਿਣਾਸੁ ਹੈ ਫਿਰਦਾ ਫੁਲਵਾੜੀ ।

बागेतील सुगंधाचा आस्वाद घेताना काळी मधमाशी नष्ट होते.

ਜਲੈ ਪਤੰਗੁ ਨਿਸੰਗੁ ਹੋਇ ਕਰਿ ਅਖਿ ਉਘਾੜੀ ।

पतंग निर्भयपणे ज्योतीवर स्वतःला जाळतो पण शेवटपर्यंत ज्योतीच्या तोंडाकडे पाहत राहतो.

ਮਿਰਗ ਨਾਦਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਹੋਇ ਫਿਰਦਾ ਉਜਾੜੀ ।

रागाने भारावून हरिण जंगलात भटकत असते.

ਕੁੰਡੀ ਫਾਥੇ ਮਛ ਜਿਉ ਰਸਿ ਜੀਭ ਵਿਗਾੜੀ ।

जिभेच्या चवीमुळे मासा स्वतःच हुक पकडतो.

ਹਾਥਣਿ ਹਾਥੀ ਫਾਹਿਆ ਦੁਖ ਸਹੈ ਦਿਹਾੜੀ ।

मादीच्या लालसेपोटी नर हत्ती पकडला जातो आणि आयुष्यभर यातना सहन करतो.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਲਾਇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ।੩।

त्याचप्रमाणे, गुरूचे शीख त्यांच्या गुरूवर प्रेम करतात आणि स्वतःला त्यांच्या खऱ्या आत्म्यात स्थिर करतात.

ਪਉੜੀ ੪

ਚੰਦ ਚਕੋਰ ਪਰੀਤ ਹੈ ਲਾਇ ਤਾਰ ਨਿਹਾਲੇ ।

लाल पायांचा तीतर (चकोर) चंद्राला आवडतो आणि म्हणून त्याची नजर न गमावता त्याच्याकडे पाहतो.

ਚਕਵੀ ਸੂਰਜ ਹੇਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਹੋਨਿ ਸੁਖਾਲੇ ।

रडी शेल्ड्रेक (चकवी) ला सूर्य आवडतो आणि सूर्यप्रकाशात, आपल्या प्रियकराला भेटल्याने आनंद होतो.

ਨੇਹੁ ਕਵਲ ਜਲ ਜਾਣੀਐ ਖਿੜਿ ਮੁਹ ਵੇਖਾਲੇ ।

कमळाला पाणी आवडते आणि पाण्याला त्याचा फुललेला चेहरा दाखवतो.

ਮੋਰ ਬਬੀਹੇ ਬੋਲਦੇ ਵੇਖਿ ਬਦਲ ਕਾਲੇ ।

पावसाळी पक्षी आणि मोरही ढग पाहून ओरडतात.

ਨਾਰਿ ਭਤਾਰ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਮਾਂ ਪੁਤ ਸਮ੍ਹਾਲੇ ।

पत्नी पतीवर प्रेम करते आणि आई मुलाची काळजी घेते.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਓਹੁ ਨਿਬਹੈ ਨਾਲੇ ।੪।

त्याचप्रमाणे शीख गुरुवर प्रेम करतात आणि हे प्रेम शेवटपर्यंत त्याच्यासोबत असते.

ਪਉੜੀ ੫

ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਜਾਣੀ ।

सौंदर्य आणि वासनेची मैत्री जगभर ओळखली जाते.

ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ਹੈ ਓਹੁ ਵਿਰਤੀ ਹਾਣੀ ।

आणि हे अतिशय व्यावहारिक आहे की भूक आणि चव हे पूरक आहेत.

ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਲਬਿ ਮਾਲਿ ਇਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ।

लोभ आणि संपत्ती देखील एकमेकांत मिसळतात आणि भ्रमात राहतात.

ਊਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘ ਜਿਉ ਸਭਿ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ।

झोपलेल्या व्यक्तीसाठी, अगदी लहान खाट देखील रात्र घालवण्याचा आनंद आहे.

ਸੁਹਣੇ ਸਭ ਰੰਗ ਮਾਣੀਅਨਿ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।

स्वप्नात, प्रत्येक रंगाच्या घटनांचा आनंद घेतो.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਓਹੁ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ।੫।

त्याचप्रमाणे शीख आणि गुरू यांच्या प्रेमाची कथाही अवर्णनीय आहे

ਪਉੜੀ ੬

ਮਾਨਸਰੋਵਰ ਹੰਸਲਾ ਖਾਇ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ।

मानसरोवरचा हंस फक्त मोती आणि दागिने उचलतो.

ਕੋਇਲ ਅੰਬ ਪਰੀਤਿ ਹੈ ਮਿਲ ਬੋਲ ਸਰੋਤੀ ।

नाइटिंगेल आणि आंब्याचे झाड एकमेकांवर प्रेम करतात आणि म्हणूनच ते गातात.

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸੁਪਤਿ ਹੋਇ ਪਾਸ ਖਲੋਤੀ ।

चंदनाला संपूर्ण वनस्पती आवडते आणि जो कोणी त्याच्या जवळ असेल तो सुगंधित होतो.

ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟਿਐ ਹੋਇ ਕੰਚਨ ਜੋਤੀ ।

तत्वज्ञानी दगडाला स्पर्श केल्याने लोखंड सोन्यासारखे उजळते.

ਨਦੀਆ ਨਾਲੇ ਗੰਗ ਮਿਲਿ ਹੋਨਿ ਛੋਤ ਅਛੋਤੀ ।

विटाळलेले नालेही गंगेला भेटून पवित्र होतात.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਇਹ ਖੇਪ ਸਓਤੀ ।੬।

शीख आणि गुरु यांच्यातील प्रेम देखील असेच आहे आणि शीखांसाठी ही सर्वात मौल्यवान वस्तू आहे.

ਪਉੜੀ ੭

ਸਾਹੁਰੁ ਪੀਹਰੁ ਪਖ ਤ੍ਰੈ ਘਰੁ ਨਾਨੇਹਾਲਾ ।

तीन प्रकारचे संबंध आहेत - पहिले वडील, आई, बहीण, भाऊ आणि त्यांची संतती आणि युती;

ਸਹੁਰਾ ਸਸੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸਾਲੀ ਤੈ ਸਾਲਾ ।

दुसरे, आईचे वडील, आईचे आई, आईच्या बहिणी, आईचे भाऊ;

ਮਾ ਪਿਉ ਭੈਣਾ ਭਾਇਰਾ ਪਰਵਾਰੁ ਦੁਰਾਲਾ ।

तिसरे, सासरे, सासू, भावजय आणि वहिनी.

ਨਾਨਾ ਨਾਨੀ ਮਾਸੀਆ ਮਾਮੇ ਜੰਜਾਲਾ ।

त्यांच्यासाठी, सोने, चांदी, हिरे आणि कोरल एकत्र केले जातात.

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਜੀਐ ਹੀਰਾ ਪਰਵਾਲਾ ।

पण सर्वांपेक्षा प्रिय आहे गुरूंच्या शीखांचे गुरुवरचे प्रेम,

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਏਹੁ ਸਾਕੁ ਸੁਖਾਲਾ ।੭।

आणि, हे नाते आहे जे आनंद आणते.

ਪਉੜੀ ੮

ਵਣਜੁ ਕਰੈ ਵਾਪਾਰੀਆ ਤਿਤੁ ਲਾਹਾ ਤੋਟਾ ।

व्यापारी व्यापार करतो आणि त्याला नफा आणि तोटाही होतो.

ਕਿਰਸਾਣੀ ਕਿਰਸਾਣੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦੁਬਲਾ ਮੋਟਾ ।

शेतकरी शेती करतो आणि त्यामुळे वाढतो किंवा कमी होतो.

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਰਣਿ ਖਾਂਦਾ ਚੋਟਾਂ ।

सेवक सेवा करतो आणि रणांगणात वार करतो.

ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਸੰਸਾਰੁ ਵਿਚਿ ਵਣ ਖੰਡ ਗੜ ਕੋਟਾ ।

राज्यकारभाराचे परिणाम, योगी म्हणून जगणे, संसारात, वनात राहणे

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਜਮ ਜਾਲੁ ਪੈ ਪਾਏ ਫਲ ਫੋਟਾ ।

आणि किल्ले असे आहेत की शेवटी माणूस यमाच्या जाळ्यात अडकतो म्हणजेच स्थलांतर करत जातो.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਹੁਇ ਕਦੇ ਨ ਤੋਟਾ ।੮।

पण शीख आणि त्याचे गुरू यांच्यातील प्रेम असे आहे की कधीही नुकसान होत नाही.

ਪਉੜੀ ੯

ਅਖੀ ਵੇਖਿ ਨ ਰਜੀਆ ਬਹੁ ਰੰਗ ਤਮਾਸੇ ।

दृष्ये आणि प्रदर्शने पाहून डोळे तृप्त होत नाहीत;

ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਕੰਨਿ ਸੁਣਿ ਰੋਵਣਿ ਤੈ ਹਾਸੇ ।

स्तुती किंवा दोष, शोक किंवा आनंद ऐकून कान तृप्त होत नाहीत;

ਸਾਦੀਂ ਜੀਭ ਨ ਰਜੀਆ ਕਰਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੇ ।

जे सुख व आनंद देते ते खाल्ल्याने जीभ तृप्त होत नाही;

ਨਕ ਨ ਰਜਾ ਵਾਸੁ ਲੈ ਦੁਰਗੰਧ ਸੁਵਾਸੇ ।

नाक चांगला किंवा वाईट गंधाने समाधानी नाही;

ਰਜਿ ਨ ਕੋਈ ਜੀਵਿਆ ਕੂੜੇ ਭਰਵਾਸੇ ।

कोणीही त्याच्या आयुष्यावर समाधानी नाही आणि प्रत्येकजण खोट्या आशा बाळगतो.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸਚੀ ਰਹਰਾਸੇ ।੯।

पण शीख गुरूवर समाधानी आहेत आणि त्यांचे खरे प्रेम आणि आनंद आहे.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਧ੍ਰਿਗੁ ਸਿਰੁ ਜੋ ਗੁਰ ਨ ਨਿਵੈ ਗੁਰ ਲਗੈ ਨ ਚਰਣੀ ।

जे मस्तक गुरूपुढे नतमस्तक होत नाही आणि त्यांच्या पायाला स्पर्श करत नाही ते शापित आहे.

ਧ੍ਰਿਗੁ ਲੋਇਣਿ ਗੁਰ ਦਰਸ ਵਿਣੁ ਵੇਖੈ ਪਰ ਤਰਣੀ ।

शापित आहेत ते डोळे जे गुरूला पाहण्याऐवजी दुसऱ्याची पत्नी पाहतात.

ਧ੍ਰਿਗ ਸਰਵਣਿ ਉਪਦੇਸ ਵਿਣੁ ਸੁਣਿ ਸੁਰਤਿ ਨ ਧਰਣੀ ।

ते कान (सुध्दा) शापित आहेत जे गुरुचे उपदेश ऐकत नाहीत आणि त्यावर लक्ष केंद्रित करत नाहीत.

ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਿਹਬਾ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਣੁ ਹੋਰ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਮਰਣੀ ।

जी जीभ गुरूंच्या शब्दाशिवाय अन्य मंत्रांचे पठण करते ती शापित आहे

ਵਿਣੁ ਸੇਵਾ ਧ੍ਰਿਗੁ ਹਥ ਪੈਰ ਹੋਰ ਨਿਹਫਲ ਕਰਣੀ ।

सेवेशिवाय डोके आणि पाय शापित आहेत आणि इतर कर्मे निरुपयोगी आहेत.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸੁਖ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣੀ ।੧੦।

शीख आणि गुरू यांच्यात (खरे) प्रेम असते आणि खरा आनंद गुरूंच्या आश्रयामध्ये असतो.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਹੋਰਤੁ ਰੰਗਿ ਨ ਰਚੀਐ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਦਿਸੰਦਾ ।

गुरूंशिवाय कोणावरही प्रेम करू नका; इतर सर्व प्रेम खोटे आहे.

ਹੋਰਤੁ ਸਾਦਿ ਨ ਲਗੀਐ ਹੋਇ ਵਿਸੁ ਲਗੰਦਾ ।

त्याच्याशिवाय इतर कोणत्याही चवचा आनंद घेऊ नका, कारण ते विषारी असेल.

ਹੋਰਤੁ ਰਾਗ ਨ ਰੀਝੀਐ ਸੁਣਿ ਸੁਖ ਨ ਲਹੰਦਾ ।

कोणाच्याही गाण्यावर प्रसन्न होऊ नका, कारण ते ऐकून आनंद मिळणार नाही.

ਹੋਰੁ ਬੁਰੀ ਕਰਤੂਤਿ ਹੈ ਲਗੈ ਫਲੁ ਮੰਦਾ ।

सर्व कृत्ये गुरूच्या शिकवणुकीशी सुसंगत नाहीत, वाईट आहेत आणि वाईट फळ देतात.

ਹੋਰਤੁ ਪੰਥਿ ਨ ਚਲੀਐ ਠਗੁ ਚੋਰੁ ਮੁਹੰਦਾ ।

खऱ्या गुरूच्या मार्गानेच चाला, कारण इतर सर्व मार्गांनी फसवणूक करणारे आणि लुटणारे चोर आहेत.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸਚੁ ਸਚਿ ਮਿਲੰਦਾ ।੧੧।

गुरूंच्या शिखांचे गुरूंवरील प्रेम त्यांच्या आत्म्याला त्यांच्या सत्यात मिसळण्यास प्रवृत्त करते.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਦੂਜੀ ਆਸ ਵਿਣਾਸੁ ਹੈ ਪੂਰੀ ਕਿਉ ਹੋਵੈ ।

इतर आशा (प्रभु सोडून) नाश आहेत; ते कसे पूर्ण केले जाऊ शकते.

ਦੂਜਾ ਮੋਹ ਸੁ ਧ੍ਰੋਹ ਸਭੁ ਓਹੁ ਅੰਤਿ ਵਿਗੋਵੈ ।

इतर मोह हे भ्रम आहेत जे शेवटी (माणूस) भरकटतात.

ਦੂਜਾ ਕਰਮੁ ਸੁਭਰਮ ਹੈ ਕਰਿ ਅਵਗੁਣ ਰੋਵੈ ।

इतर कृती ही फसवणूक आहेत ज्याद्वारे मनुष्य दोष जोपासतो आणि भोगतो.

ਦੂਜਾ ਸੰਗੁ ਕੁਢੰਗੁ ਹੈ ਕਿਉ ਭਰਿਆ ਧੋਵੈ ।

इतरत्वाच्या भावनेची संगत हा जगण्याचा एक अयोग्य मार्ग आहे; आणि ते पापी जीवन कसे धुवून टाकू शकते.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕੁਦਾਉ ਹੈ ਹਾਰਿ ਜਨਮੁ ਖਲੋਵੈ ।

ओथमनेस हा एक चुकीचा भाग आहे जो अंतिमतः एखाद्याला (युद्ध) गमावतो.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਗੁਣ ਗੁਣੀ ਪਰੋਵੈ ।੧੨।

शीख आणि गुरु यांच्यातील प्रेम, गुणवान लोकांना जवळ आणते आणि त्यांना एक (संगत) बनवते.

ਪਉੜੀ ੧੩

ਅਮਿਓ ਦਿਸਟਿ ਕਰਿ ਕਛੁ ਵਾਂਗਿ ਭਵਜਲ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ।

अंगांचे आकुंचन जसे कासवाला वाचवते, त्याचप्रमाणे गुरूंचे अमृत दर्शन शिखांना विश्वसागरातून वाचवते.

ਗਿਆਨ ਅੰਸ ਦੇ ਹੰਸ ਵਾਂਗਿ ਬੁਝਿ ਭਖ ਅਭਖੈ ।

(दुधातून पाणी चाळण्याचे) भेदभाव ज्ञान असलेल्या राजहंसप्रमाणे, गुरूची ही दृष्टी खाण्यायोग्य आणि अभक्ष्य बद्दल ज्ञान प्रदान करते.

ਸਿਮਰਣ ਕਰਦੇ ਕੂੰਜ ਵਾਂਗਿ ਉਡਿ ਲਖੈ ਅਲਖੈ ।

सायबेरियन क्रेन प्रमाणे जे आपल्या बाहेरच्या झरे लक्षात ठेवतात, गुरू देखील नेहमी शिष्यांची काळजी घेतात आणि (त्यांच्या आध्यात्मिक शक्तींद्वारे) अदृश्य गोष्टींचा अंदाज घेतात.

ਮਾਤਾ ਬਾਲਕ ਹੇਤੁ ਕਰਿ ਓਹੁ ਸਾਉ ਨ ਚਖੈ ।

आई जशी आपल्या मुलाच्या सुखात सहभागी होत नाही, तसेच गुरूलाही शीखांची मागणी नसते.

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਗੁਰਸਿਖ ਪਰਖੈ ।

खरे गुरु दयाळू असतात आणि (कधीतरी) शीखांचीही परीक्षा घेतात.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਲਖ ਮੁਲੀਅਨਿ ਕਖੈ ।੧੩।

गुरू आणि शीख यांच्यातील प्रेमाने नंतरचे मौल्यवान बनवते गवताच्या ब्लेडसारखे लाखो (नाणी)

ਪਉੜੀ ੧੪

ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਪਤੰਗ ਜਿਉ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਵੈ ।

(दिव्याची) ज्योत पाहणे, जसा पतंग ज्योतीमध्ये मिसळतो आणि

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਅਨਹਦ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ।

हरिण आपली जाणीव मधुर शब्दात शोषून घेते, त्याचप्रमाणे पवित्र मंडळीच्या नदीत,

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਮੀਨੁ ਹੋਇ ਗੁਰਮਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ।

शीख मासे बनून गुरूच्या बुद्धीचा मार्ग स्वीकारून जीवनाचा आनंद घेतात.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਭਵਰੁ ਹੋਇ ਸੁਖ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਵੈ ।

कमळाच्या (भगवानाच्या) पायाची काळी मधमाशी बनून शीख आपली रात्र आनंदात घालवतो.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਨ ਵਿਸਰੈ ਬਾਬੀਹਾ ਧਿਆਵੈ ।

गुरूंची शिकवण तो कधीच विसरत नाही आणि पावसाळ्यात पावसाळ्यात पाखरू करतो तशी त्याची पुनरावृत्ती करतो.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਦੁਬਿਧਾ ਨਾ ਸੁਖਾਵੈ ।੧੪।

गुरु आणि शिष्य यांच्यातील प्रेम असे आहे की त्यांना द्वैत भाव आवडत नाही.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਦਾਤਾ ਓਹੁ ਨ ਮੰਗੀਐ ਫਿਰਿ ਮੰਗਣਿ ਜਾਈਐ ।

ज्याच्याकडून तुम्हाला दुस-याकडे आवाहन करावे लागेल अशा दाताची मागणी करू नका

ਹੋਛਾ ਸਾਹੁ ਨ ਕੀਚਈ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਈਐ ।

अशा बँकरची नियुक्ती करू नका जो तुम्हाला नंतर पश्चात्ताप करेल.

ਸਾਹਿਬੁ ਓਹੁ ਨ ਸੇਵੀਐ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਹਾਈਐ ।

अशा गुरूची सेवा करू नका जो तुम्हाला मृत्यूच्या शिक्षेस जबाबदार असेल.

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਕਟਈ ਓਹੁ ਵੈਦੁ ਨ ਲਾਈਐ ।

अभिमानाचा रोग बरा करू शकत नाही अशा वैद्याला गुंतवू नका.

ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਕਿਉਂ ਤੀਰਥਿ ਨਾਈਐ ।

दुष्ट प्रवृत्तीची घाण जर शुद्ध झाली नाही तर तीर्थक्षेत्री शरीराला स्नान घालून काय उपयोग.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈਐ ।੧੫।

गुरू आणि शिष्य यांच्यातील प्रेमामुळे आनंद आणि शांती मिळते.

ਪਉੜੀ ੧੬

ਮਾਲੁ ਮੁਲਕੁ ਚਤੁਰੰਗ ਦਲ ਦੁਨੀਆ ਪਤਿਸਾਹੀ ।

जर चार तुकड्या (हत्ती, रथ, घोडा आणि पायदळ), देश आणि संपत्ती असलेल्या सैन्याचा स्वामी असेल;

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਬਹੁ ਕਰਾਮਾਤਿ ਸਭ ਖਲਕ ਉਮਾਹੀ ।

ऋषी आणि सिद्धी यांच्याद्वारे चमत्कारांच्या ताब्यामुळे इतरांबद्दल आकर्षण असल्यास;

ਚਿਰੁਜੀਵਣੁ ਬਹੁ ਹੰਢਣਾ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਉਗਾਹੀ ।

गुण आणि ज्ञानाने परिपूर्ण दीर्घ आयुष्य जगल्यास

ਹੋਰਸੁ ਕਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਚਿਤਿ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ।

आणि जर कोणाचीही काळजी घेण्याइतपत सामर्थ्यवान असणं तरीही दुविधात गुंतलेले असेल,

ਦਰਗਹ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਦੁਬਿਧਾ ਬਦਰਾਹੀ ।

त्याला परमेश्वराच्या दरबारात आश्रय मिळू शकत नाही.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਪਰਵਾਣੁ ਸੁ ਘਾਹੀ ।੧੬।

आपल्या गुरूंवरील प्रेमामुळे, एक सामान्य गवत कापणारा शीख देखील स्वीकार्य बनतो.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਵਿਣੁ ਗੁਰੁ ਹੋਰੁ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ।

गुरूशिवाय एकाग्रता हे सर्व द्वैत आहे.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਗਿਆਨੁ ਹੈ ਫਿਕਾ ਆਲਾਉ ।

गुरू-शब्दाच्या ज्ञानाशिवाय ज्ञान हे व्यर्थ आहे.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਚਰਣਾਂ ਪੂਜਣਾ ਸਭੁ ਕੂੜਾ ਸੁਆਉ ।

गुरू चरण सोडून उपासना सर्व खोटे आणि स्वार्थ आहे.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਬਚਨੁ ਜੁ ਮੰਨਣਾ ਊਰਾ ਪਰਥਾਉ ।

गुरूंच्या शिकवणीचा स्वीकार सोडला तर इतर सर्व साधने अपूर्ण आहेत.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਣੁ ਸੰਗੁ ਹੈ ਸਭੁ ਕਚਾ ਚਾਉ ।

पवित्र मंडळीतील सभा वगळता इतर सर्व संमेलने नाजूक असतात.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਜਿਣਿ ਜਾਣਨਿ ਦਾਉ ।੧੭।

आपल्या गुरूवर प्रेम करणारे शीख, (जीवनाचा) खेळ जिंकणे चांगले जाणतात.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਲਖ ਸਿਆਣਪ ਸੁਰਤਿ ਲਖ ਲਖ ਗੁਣ ਚਤੁਰਾਈ ।

एखाद्याला लाखो बुद्धी, चैतन्य, गुण, ध्यान, सन्मान, जप,

ਲਖ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਲਖ ਪਤਿ ਵਡਿਆਈ ।

तपस्या, अखंड, तीर्थक्षेत्रावरील स्नान, कर्म, धर्मयोग,

ਲਖ ਜਪ ਤਪ ਲਖ ਸੰਜਮਾਂ ਲਖ ਤੀਰਥ ਨ੍ਹਾਈ ।

आनंदाने पवित्र धर्मग्रंथांचे पठण त्याच्या श्रेयावर होते.

ਕਰਮ ਧਰਮ ਲਖ ਜੋਗ ਭੋਗ ਲਖ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਾਈ ।

परंतु तरीही, अहंकाराने नियंत्रित अशा व्यक्तीला इतरांच्या लक्षात येण्याची इच्छा असल्यास,

ਆਪੁ ਗਣਾਇ ਵਿਗੁਚਣਾ ਓਹੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ।

तो भरकटला आहे आणि परमेश्वराला (आणि त्याची निर्मिती) ओळखू शकत नाही.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ।੧੮।

गुरू आणि शिष्य यांच्यात प्रेम असेल तर अहंकार नाहीसा होतो (पातळ हवेत).

ਪਉੜੀ ੧੯

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਛਡਿ ਮਣੀ ਮਨੂਰੀ ।

गुरूचा शीख, (गुरूंच्या) पाया पडून आपल्या अहंकाराचा आणि मनाच्या इच्छांचा त्याग करतो.

ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਹਣਾ ਨਿਤ ਕਰੈ ਮਜੂਰੀ ।

तो पाणी आणतो, मंडळीला पंखा देतो, पीठ दळतो (लाटीगारसाठी) आणि सर्व हाताने काम करतो.

ਤ੍ਰਪੜ ਝਾੜਿ ਵਿਛਾਇੰਦਾ ਚੁਲਿ ਝੋਕਿ ਨ ਝੂਰੀ ।

तो चादर स्वच्छ करतो आणि पसरतो आणि चूलमध्ये आग लावताना निराश होत नाही.

ਮੁਰਦੇ ਵਾਂਗਿ ਮੁਰੀਦੁ ਹੋਇ ਕਰਿ ਸਿਦਕ ਸਬੂਰੀ ।

मेलेल्या माणसाप्रमाणे तो समाधानाचा अवलंब करतो.

ਚੰਦਨੁ ਹੋਵੈ ਸਿੰਮਲਹੁ ਫਲੁ ਵਾਸੁ ਹਜੂਰੀ ।

त्याला गुरुजवळ राहण्याचे असे फळ मिळते, जसे चंदनाच्या झाडाजवळ राहिल्याने रेशीम-कापसाच्या झाडाला मिळते म्हणजेच ते सुवासिकही होते.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ।੧੯।

गुरूंवर प्रेम करणारे शीख त्यांचे ज्ञान पूर्ण करतात.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਦਾ ਫਲੁ ਘਣਾ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ।

गुरूंच्या सेवेचे फळ अपार आहे; जो त्याची किंमत समजू शकतो.

ਰੰਗੁ ਸੁਰੰਗੁ ਅਚਰਜੁ ਹੈ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ।

आश्चर्यकारक छटा (जीवनाच्या) मधून ते सर्वात आश्चर्यकारक दिसते.

ਸਾਦੁ ਵਡਾ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੈ ਰਸੁ ਗੁੰਗੇ ਗੋਈ ।

सेवेची चव मुक्या माणसाला जितकी गोड असते तितकीच छान असते.

ਉਤਭੁਜ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਹੈ ਕਰਿ ਚਲਤੁ ਸਮੋਈ ।

झाडांमध्ये सुगंध आहे हे (देवाचे) मोठे पराक्रम आहे.

ਤੋਲੁ ਅਤੋਲੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਜਰੈ ਅਜਰੁ ਕੋਈ ।

सेवा अमूल्य आणि अतुलनीय आहे; कोणतीही दुर्मिळ ही असह्य विद्याशाखा सहन करते.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਜਾਣੈ ਜਾਣੋਈ ।੨੦।

सेवेचे रहस्य फक्त देव, सर्वज्ञ जाणतो.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਚੰਨਣੁ ਹੋਵੈ ਚੰਨਣਹੁ ਕੋ ਚਲਿਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ।

चंदनाच्या सहवासात इतर झाडांचे रूपांतर चंदनात कसे होते, याचे रहस्य कोणालाच माहीत नाही.

ਦੀਵਾ ਬਲਦਾ ਦੀਵਿਅਹੁਂ ਸਮਸਰਿ ਪਰਵਾਣੈ ।

दिव्यापासून दिवा प्रकाशित होतो आणि तो एकसारखा दिसतो.

ਪਾਣੀ ਰਲਦਾ ਪਾਣੀਐ ਤਿਸੁ ਕੋ ਨ ਸਿਞਾਣੈ ।

पाण्यात मिसळणारे पाणी कोणी ओळखू शकत नाही.

ਭ੍ਰਿੰਗੀ ਹੋਵੈ ਕੀੜਿਅਹੁ ਕਿਵ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।

लहान मावशीचे भृंगी कीटक झाले; त्याबद्दल कोणीही सांगू शकत नाही.

ਸਪੁ ਛੁਡੰਦਾ ਕੁੰਜ ਨੋ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੈ ।

साप आपला स्लॉफ सोडतो आणि हा पुन्हा एक अद्भुत पराक्रम आहे.

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਹੈਰਾਣੁ ਹੈਰਾਣੈ ।੨੧।

त्याचप्रमाणे गुरू आणि शिष्य यांच्यातील प्रेम विलक्षण आहे.

ਪਉੜੀ ੨੨

ਫੁਲੀ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਣੀ ।

फुलांमध्ये सुगंध असतो पण तो तिथे कसा येतो हे कोणालाच कळत नाही.

ਫਲਾਂ ਅੰਦਰਿ ਜਿਉ ਸਾਦੁ ਬਹੁ ਸਿੰਜੇ ਇਕ ਪਾਣੀ ।

एकाच पाण्याने त्यांना सिंचन केले तरी फळांची चव वेगवेगळी असते.

ਘਿਉ ਦੁਧੁ ਵਿਚਿ ਵਖਾਣੀਐ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਣੀ ।

लोणी दुधात राहते पण हे रहस्य कोणालाच कळत नाही.

ਜਿਉ ਬੈਸੰਤਰੁ ਕਾਠ ਵਿਚਿ ਓਹੁ ਅਲਖ ਵਿਡਾਣੀ ।

गुरुमुखांमध्ये त्यांच्या शिस्तीमुळे अस्सल आत्म्याचा साक्षात्कार होतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਜਮਿ ਨਿਕਲੈ ਪਰਗਟੁ ਪਰਵਾਣੀ ।

या सर्वांसाठी, गुरुवर प्रेम करण्याची पद्धत गुरुमुख लागू करतो,

ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ।੨੨।

सांगती आणि गुरूंचे भजन, गुरबानी

ਪਉੜੀ ੨੩

ਦੀਪਕ ਜਲੈ ਪਤੰਗ ਵੰਸੁ ਫਿਰਿ ਦੇਖ ਨ ਹਟੈ ।

दिव्याची धगधगणारी ज्योत पाहून पतंग स्वतःला रोखू शकत नाहीत.

ਜਲ ਵਿਚਹੁ ਫੜਿ ਕਢੀਐ ਮਛ ਨੇਹੁ ਨ ਘਟੈ ।

मासे पाण्यातून बाहेर काढले तरी पाण्यावरचे प्रेम सोडत नाही.

ਘੰਡਾ ਹੇੜੈ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਸੁਣਿ ਨਾਦ ਪਲਟੈ ।

शिकारीचा ड्रम बीट ऐकून हरिण आवाजाकडे वळते,

ਭਵਰੈ ਵਾਸੁ ਵਿਣਾਸੁ ਹੈ ਫੜਿ ਕਵਲੁ ਸੰਘਟੈ ।

आणि काळी मधमाशी फुलात शिरून सुगंधाचा आस्वाद घेण्यासाठी स्वतःच नाश पावते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਬਹੁ ਬੰਧਨ ਕਟੈ ।

त्याचप्रमाणे, गुरुमुख प्रेमाचा आनंद घेतात आणि स्वतःला सर्व बंधनांपासून मुक्त करतात.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰਸਿੱਖ ਵੰਸੁ ਹੈ ਧੰਨੁ ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਧਿ ਖਟੈ ।੨੩।੨੭। ਸਤਾਈ ।

गुरू आणि शिखांचे कौटुंबिक वंश धन्य आहे जे गुरुच्या बुद्धीचे अनुसरण करतात ते स्वतःला जाणतात.