ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 वारं भाई गुरुदासः
पुटः - 27
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः ओअन्कारः आदिशक्तिः दिव्यगुरुप्रसादेन साक्षात्कृतः
ਪਉੜੀ ੧
पउड़ी १
ਲੇਲੈ ਮਜਨੂੰ ਆਸਕੀ ਚਹੁ ਚਕੀ ਜਾਤੀ ।
लेलै मजनूं आसकी चहु चकी जाती ।कान्तौ लाना मजनुश्च सर्वत्र प्रसिद्धौ ।
ਸੋਰਠਿ ਬੀਜਾ ਗਾਵੀਐ ਜਸੁ ਸੁਘੜਾ ਵਾਤੀ ।
सोरठि बीजा गावीऐ जसु सुघड़ा वाती ।सोरथस्य बीजस्य च उत्तमं गीतं सर्वदिशं गाय्यते।
ਸਸੀ ਪੁੰਨੂੰ ਦੋਸਤੀ ਹੁਇ ਜਾਤਿ ਅਜਾਤੀ ।
ससी पुंनूं दोसती हुइ जाति अजाती ।सस्सी-पुन्नुयोः प्रेम, यद्यपि भिन्नवर्णीयः तथापि सर्वत्र उक्तः अस्ति ।
ਮੇਹੀਵਾਲ ਨੋ ਸੋਹਣੀ ਨੈ ਤਰਦੀ ਰਾਤੀ ।
मेहीवाल नो सोहणी नै तरदी राती ।महिवलेन सह मिलितुं ht इत्यत्र चेनाबनद्याः तरति स्म सोहनी इत्यस्य यशः सुप्रसिद्धा अस्ति।
ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਵਖਾਣੀਐ ਓਹੁ ਪਿਰਮ ਪਰਾਤੀ ।
रांझा हीर वखाणीऐ ओहु पिरम पराती ।रन्झा हीर च परस्परं प्रेम्णा विख्यातौ स्तः।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਗਾਵਨਿ ਪਰਭਾਤੀ ।੧।
पीर मुरीदा पिरहड़ी गावनि परभाती ।१।परन्तु सर्वेभ्यः श्रेष्ठः शिष्याः स्वगुरुं वहन्ति प्रेम।ते प्रातःकाले अम्ब्रोसियलघण्टे तत् गायन्ति।
ਪਉੜੀ ੨
पउड़ी २
ਅਮਲੀ ਅਮਲੁ ਨ ਛਡਨੀ ਹੁਇ ਬਹਨਿ ਇਕਠੇ ।
अमली अमलु न छडनी हुइ बहनि इकठे ।अफीमभक्षकाः अफीमं न परिहरन्ति, तत् खादितुम् एकत्र उपविशन्ति।
ਜਿਉ ਜੂਏ ਜੂਆਰੀਆ ਲਗਿ ਦਾਵ ਉਪਠੇ ।
जिउ जूए जूआरीआ लगि दाव उपठे ।द्यूतकर्तारः क्रीडायां प्रवृत्ताः भवन्ति, तेषां दावं च नष्टं कुर्वन्ति ।
ਚੋਰੀ ਚੋਰ ਨ ਪਲਰਹਿ ਦੁਖ ਸਹਨਿ ਗਰਠੇ ।
चोरी चोर न पलरहि दुख सहनि गरठे ।चौराणि न त्यजन्ति चोराणि गृहीते दण्डं च लभन्ते ।
ਰਹਨਿ ਨ ਗਣਿਕਾ ਵਾੜਿਅਹੁ ਵੇਕਰਮੀ ਲਠੇ ।
रहनि न गणिका वाड़िअहु वेकरमी लठे ।दुष्टानां गृहात् दूरं न तिष्ठन्ति यद्यपि तेषां वस्त्राणि अपि विक्रीय तेषां पोषणार्थम्।
ਪਾਪੀ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਹੋਇ ਫਿਰਦੇ ਨਠੇ ।
पापी पापु कमावदे होइ फिरदे नठे ।पापाः कुर्वन्ति पापं अनु पलायन्ते दण्डपरिहाराय।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਸਭ ਪਾਪ ਪਣਠੇ ।੨।
पीर मुरीदा पिरहड़ी सभ पाप पणठे ।२।किन्तु एतेषां सर्वेषां विपरीतम् गुरुसिक्खाः, (यस्य सहचरता हानिकारकत्वात् दूरम्) स्वगुरुं प्रेम्णा पश्यन्ति, सः च तान् सर्वेभ्यः पापेभ्यः मुक्तं करोति।
ਪਉੜੀ ੩
पउड़ी ३
ਭਵਰੈ ਵਾਸੁ ਵਿਣਾਸੁ ਹੈ ਫਿਰਦਾ ਫੁਲਵਾੜੀ ।
भवरै वासु विणासु है फिरदा फुलवाड़ी ।उद्याने गन्धं भुङ्क्ते कृष्णमक्षिका नश्यति ।
ਜਲੈ ਪਤੰਗੁ ਨਿਸੰਗੁ ਹੋਇ ਕਰਿ ਅਖਿ ਉਘਾੜੀ ।
जलै पतंगु निसंगु होइ करि अखि उघाड़ी ।पतङ्गः निर्भयः ज्वालायां दहति परन्तु ज्वालामुखे स्थायिपर्यन्तं पश्यन् गच्छति।
ਮਿਰਗ ਨਾਦਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਹੋਇ ਫਿਰਦਾ ਉਜਾੜੀ ।
मिरग नादि बिसमादु होइ फिरदा उजाड़ी ।रागविह्वलः मृगः वनेषु भ्रमन् गच्छति ।
ਕੁੰਡੀ ਫਾਥੇ ਮਛ ਜਿਉ ਰਸਿ ਜੀਭ ਵਿਗਾੜੀ ।
कुंडी फाथे मछ जिउ रसि जीभ विगाड़ी ।जिह्वारसेन अभिभूतः मत्स्यः स्वयं हुकं गृह्णाति ।
ਹਾਥਣਿ ਹਾਥੀ ਫਾਹਿਆ ਦੁਖ ਸਹੈ ਦਿਹਾੜੀ ।
हाथणि हाथी फाहिआ दुख सहै दिहाड़ी ।स्वस्त्रीकामात् पुरुषगजः गृह्यते, जीवनपर्यन्तं दुःखं च वहति ।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਲਾਇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ।੩।
पीर मुरीदा पिरहड़ी लाइ निज घरि ताड़ी ।३।तथैव गुरुस्य सिक्खाः स्वगुरुं प्रेम्णा स्वस्य यथार्थात्मनि स्थिराः भवन्ति।
ਪਉੜੀ ੪
पउड़ी ४
ਚੰਦ ਚਕੋਰ ਪਰੀਤ ਹੈ ਲਾਇ ਤਾਰ ਨਿਹਾਲੇ ।
चंद चकोर परीत है लाइ तार निहाले ।रक्तपादः तीतरः (चकोरः) चन्द्रं प्रेम्णा पश्यति अतः दृष्टिः अपि न हास्यति तत् प्रेक्षते ।
ਚਕਵੀ ਸੂਰਜ ਹੇਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਹੋਨਿ ਸੁਖਾਲੇ ।
चकवी सूरज हेत है मिलि होनि सुखाले ।रुडी शेल्ड्रेकः (चकवि) सूर्यं प्रेम्णा पश्यति, सूर्यप्रकाशे च स्वप्रियं मिलित्वा उल्लासः अनुभवति ।
ਨੇਹੁ ਕਵਲ ਜਲ ਜਾਣੀਐ ਖਿੜਿ ਮੁਹ ਵੇਖਾਲੇ ।
नेहु कवल जल जाणीऐ खिड़ि मुह वेखाले ।कमलः जलं प्रेम्णा जलं दर्शयति स्वस्य पुष्पितमुखम्।
ਮੋਰ ਬਬੀਹੇ ਬੋਲਦੇ ਵੇਖਿ ਬਦਲ ਕਾਲੇ ।
मोर बबीहे बोलदे वेखि बदल काले ।वर्षपक्षिणः मयूराश्च मेघान् दृष्ट्वा क्रन्दन्ति ।
ਨਾਰਿ ਭਤਾਰ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਮਾਂ ਪੁਤ ਸਮ੍ਹਾਲੇ ।
नारि भतार पिआरु है मां पुत सम्हाले ।पत्नी पतिं प्रेम्णा माता पुत्रस्य पालनं करोति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾ ਪਿਰਹੜੀ ਓਹੁ ਨਿਬਹੈ ਨਾਲੇ ।੪।
पीर मुरीदा पिरहड़ी ओहु निबहै नाले ।४।तथा सिक्खः गुरुं प्रेम करोति अयं प्रेम्णः अन्त्यपर्यन्तं तस्य सह गच्छति।
ਪਉੜੀ ੫
पउड़ी ५
ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਜਾਣੀ ।
रूपै कामै दोसती जग अंदरि जाणी ।सौन्दर्यस्य कामस्य च मैत्री सर्वत्र प्रसिद्धा अस्ति।
ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ਹੈ ਓਹੁ ਵਿਰਤੀ ਹਾਣੀ ।
भुखै सादै गंढु है ओहु विरती हाणी ।एतत् च अतीव व्यावहारिकं यत् क्षुधा रसः च पूरकौ स्तः।
ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਲਬਿ ਮਾਲਿ ਇਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ।
घुलि मिलि मिचलि लबि मालि इतु भरमि भुलाणी ।लोभं च धनं च परस्परं संमिश्रं कृत्वा मोहिताः तिष्ठन्ति।
ਊਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘ ਜਿਉ ਸਭਿ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ।
ऊघै सउड़ि पलंघ जिउ सभि रैणि विहाणी ।निद्रायाः कृते लघुशय्या अपि रात्रौ व्यतीतस्य आनन्दः भवति ।
ਸੁਹਣੇ ਸਭ ਰੰਗ ਮਾਣੀਅਨਿ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।
सुहणे सभ रंग माणीअनि करि चोज विडाणी ।स्वप्ने घटनानां प्रत्येकं वर्णं भुङ्क्ते ।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਓਹੁ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ।੫।
पीर मुरीदां पिरहड़ी ओहु अकथ कहाणी ।५।तथा सिक्खगुरुप्रेमकथा अनिर्वचनीयम्
ਪਉੜੀ ੬
पउड़ी ६
ਮਾਨਸਰੋਵਰ ਹੰਸਲਾ ਖਾਇ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ।
मानसरोवर हंसला खाइ माणक मोती ।मन्सरोवरस्य हंसः केवलं मौक्तिकानि रत्नानि च उद्धृत्य गच्छति।
ਕੋਇਲ ਅੰਬ ਪਰੀਤਿ ਹੈ ਮਿਲ ਬੋਲ ਸਰੋਤੀ ।
कोइल अंब परीति है मिल बोल सरोती ।निशाचरः आम्रवृक्षः च परस्परं प्रेम्णा धारयति, अतः सः तत्र गायति ।
ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸੁਪਤਿ ਹੋਇ ਪਾਸ ਖਲੋਤੀ ।
चंदन वासु वणासुपति होइ पास खलोती ।चप्पलः समग्रवनस्पतिं प्रेम्णा यः तस्य समीपे भवति सः सुगन्धितः भवति ।
ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟਿਐ ਹੋਇ ਕੰਚਨ ਜੋਤੀ ।
लोहा पारसि भेटिऐ होइ कंचन जोती ।दार्शनिकशिलां स्पृशन् लोहं सुवर्णमिव प्रकाशते।
ਨਦੀਆ ਨਾਲੇ ਗੰਗ ਮਿਲਿ ਹੋਨਿ ਛੋਤ ਅਛੋਤੀ ।
नदीआ नाले गंग मिलि होनि छोत अछोती ।मलिनाः प्रवाहाः अपि गङ्गां मिलित्वा पवित्राः भवन्ति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਇਹ ਖੇਪ ਸਓਤੀ ।੬।
पीर मुरीदां पिरहड़ी इह खेप सओती ।६।एतादृशः अपि सिक्खगुरुयोः प्रेम, सिक्खस्य कृते एषः अत्यन्तं अमूल्यः द्रव्यः अस्ति।
ਪਉੜੀ ੭
पउड़ी ७
ਸਾਹੁਰੁ ਪੀਹਰੁ ਪਖ ਤ੍ਰੈ ਘਰੁ ਨਾਨੇਹਾਲਾ ।
साहुरु पीहरु पख त्रै घरु नानेहाला ।सम्बन्धः त्रिविधः - प्रथमं पितुः, मातुः, भगिनी, भ्राता च तेषां सन्तानानां, गठबन्धनानां च;
ਸਹੁਰਾ ਸਸੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸਾਲੀ ਤੈ ਸਾਲਾ ।
सहुरा ससु वखाणीऐ साली तै साला ।द्वितीयं मातुः पिता, मातुः माता, मातुः भगिन्यः, मातुः भ्रातरः;
ਮਾ ਪਿਉ ਭੈਣਾ ਭਾਇਰਾ ਪਰਵਾਰੁ ਦੁਰਾਲਾ ।
मा पिउ भैणा भाइरा परवारु दुराला ।तृतीयः श्वशुरः श्वशुरः श्वशुरः श्वश्रूः च ।
ਨਾਨਾ ਨਾਨੀ ਮਾਸੀਆ ਮਾਮੇ ਜੰਜਾਲਾ ।
नाना नानी मासीआ मामे जंजाला ।तेषां कृते सुवर्णं रजतं हीरकं प्रवालं च सञ्चितम् ।
ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਜੀਐ ਹੀਰਾ ਪਰਵਾਲਾ ।
सुइना रुपा संजीऐ हीरा परवाला ।परन्तु सर्वेभ्यः प्रियतरः गुरुसिखानां गुरुप्रेम,
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਏਹੁ ਸਾਕੁ ਸੁਖਾਲਾ ।੭।
पीर मुरीदां पिरहड़ी एहु साकु सुखाला ।७।तथा, एषः एव सम्बन्धः यः सुखं जनयति।
ਪਉੜੀ ੮
पउड़ी ८
ਵਣਜੁ ਕਰੈ ਵਾਪਾਰੀਆ ਤਿਤੁ ਲਾਹਾ ਤੋਟਾ ।
वणजु करै वापारीआ तितु लाहा तोटा ।व्यापारी व्यापारं करोति सः लाभं तथा हानिम् अपि अर्जयति।
ਕਿਰਸਾਣੀ ਕਿਰਸਾਣੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦੁਬਲਾ ਮੋਟਾ ।
किरसाणी किरसाणु करि होइ दुबला मोटा ।कृषकः कृषिं करोति एवं वर्धते न्यूनीभवति वा।
ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਰਣਿ ਖਾਂਦਾ ਚੋਟਾਂ ।
चाकरु लगै चाकरी रणि खांदा चोटां ।भृत्यः सेवते प्रहारं च लभते रणक्षेत्रे |
ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਸੰਸਾਰੁ ਵਿਚਿ ਵਣ ਖੰਡ ਗੜ ਕੋਟਾ ।
राजु जोगु संसारु विचि वण खंड गड़ कोटा ।शासनस्य परिणामः, योगी जीवनं, संसारे, वने वसन्
ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਜਮ ਜਾਲੁ ਪੈ ਪਾਏ ਫਲ ਫੋਟਾ ।
अंति कालि जम जालु पै पाए फल फोटा ।दुर्गाः च तादृशाः सन्ति यत् अन्ते मनुष्यः यमजाले गृहीतः भवति अर्थात् सः प्रवासं कुर्वन् गच्छति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਹੁਇ ਕਦੇ ਨ ਤੋਟਾ ।੮।
पीर मुरीदां पिरहड़ी हुइ कदे न तोटा ।८।परन्तु सिक्खस्य गुरुस्य च एतादृशः प्रेम यत् हानिः कदापि न भवति।
ਪਉੜੀ ੯
पउड़ी ९
ਅਖੀ ਵੇਖਿ ਨ ਰਜੀਆ ਬਹੁ ਰੰਗ ਤਮਾਸੇ ।
अखी वेखि न रजीआ बहु रंग तमासे ।दृष्टिप्रदर्शनानि च दृष्ट्वा नेत्राणि न तृप्ताः भवन्ति;
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਕੰਨਿ ਸੁਣਿ ਰੋਵਣਿ ਤੈ ਹਾਸੇ ।
उसतति निंदा कंनि सुणि रोवणि तै हासे ।न श्रोत्राणि स्तुतिं निन्दां वा श्रुत्वा शोकं न हर्षेण वा तृप्ताः भवन्ति;
ਸਾਦੀਂ ਜੀਭ ਨ ਰਜੀਆ ਕਰਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੇ ।
सादीं जीभ न रजीआ करि भोग बिलासे ।जिह्वा न तृप्तं भवति यत् सुखं आनन्दं च ददाति;
ਨਕ ਨ ਰਜਾ ਵਾਸੁ ਲੈ ਦੁਰਗੰਧ ਸੁਵਾਸੇ ।
नक न रजा वासु लै दुरगंध सुवासे ।नासिका शुभाशुभगन्धेन न सन्तुष्टा भवति;
ਰਜਿ ਨ ਕੋਈ ਜੀਵਿਆ ਕੂੜੇ ਭਰਵਾਸੇ ।
रजि न कोई जीविआ कूड़े भरवासे ।न कश्चित् तस्य आयुः तृप्तः भवति, सर्वे च मिथ्या आशां मनोरञ्जयन्ति ।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸਚੀ ਰਹਰਾਸੇ ।੯।
पीर मुरीदां पिरहड़ी सची रहरासे ।९।परन्तु सिक्खाः गुरुणा तुष्टाः सन्ति तेषां च सच्चिदानन्दः प्रीतिः च।
ਪਉੜੀ ੧੦
पउड़ी १०
ਧ੍ਰਿਗੁ ਸਿਰੁ ਜੋ ਗੁਰ ਨ ਨਿਵੈ ਗੁਰ ਲਗੈ ਨ ਚਰਣੀ ।
ध्रिगु सिरु जो गुर न निवै गुर लगै न चरणी ।शप्तं शिरः गुरुस्य पुरतः न नमति न च पादं स्पृशति।
ਧ੍ਰਿਗੁ ਲੋਇਣਿ ਗੁਰ ਦਰਸ ਵਿਣੁ ਵੇਖੈ ਪਰ ਤਰਣੀ ।
ध्रिगु लोइणि गुर दरस विणु वेखै पर तरणी ।शापिताः चक्षुः ये गुरुं पश्यितुं स्थाने अन्यस्य पत्नीं पश्यन्ति।
ਧ੍ਰਿਗ ਸਰਵਣਿ ਉਪਦੇਸ ਵਿਣੁ ਸੁਣਿ ਸੁਰਤਿ ਨ ਧਰਣੀ ।
ध्रिग सरवणि उपदेस विणु सुणि सुरति न धरणी ।ये कर्णाः (अपि) शापिताः सन्ति ये गुरुप्रवचनं न शृण्वन्ति, तस्मिन् एकाग्रतां न कुर्वन्ति'।
ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਿਹਬਾ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਣੁ ਹੋਰ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਮਰਣੀ ।
ध्रिगु जिहबा गुर सबद विणु होर मंत्र सिमरणी ।शापिता सा जिह्वा या गुरुवचनात् • मन्त्रान् पठति
ਵਿਣੁ ਸੇਵਾ ਧ੍ਰਿਗੁ ਹਥ ਪੈਰ ਹੋਰ ਨਿਹਫਲ ਕਰਣੀ ।
विणु सेवा ध्रिगु हथ पैर होर निहफल करणी ।सेवां विना शप्ताः शिराः पादाः च अन्ये कर्म निष्प्रयोजनाः।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸੁਖ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣੀ ।੧੦।
पीर मुरीदां पिरहड़ी सुख सतिगुर सरणी ।१०।(सत्यः) प्रेम सिक्खगुरुयोः मध्ये अस्ति तथा च वास्तविकः आनन्दः गुरुस्य आश्रये एव अस्ति।
ਪਉੜੀ ੧੧
पउड़ी ११
ਹੋਰਤੁ ਰੰਗਿ ਨ ਰਚੀਐ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਦਿਸੰਦਾ ।
होरतु रंगि न रचीऐ सभु कूड़ु दिसंदा ।गुरुं विना कञ्चित् प्रेम न कुर्वन्तु; अन्ये सर्वे प्रेम मिथ्या एव।
ਹੋਰਤੁ ਸਾਦਿ ਨ ਲਗੀਐ ਹੋਇ ਵਿਸੁ ਲਗੰਦਾ ।
होरतु सादि न लगीऐ होइ विसु लगंदा ।तस्याद् अन्यं रसं न भोक्ष्य विषं हि स्यात् ।
ਹੋਰਤੁ ਰਾਗ ਨ ਰੀਝੀਐ ਸੁਣਿ ਸੁਖ ਨ ਲਹੰਦਾ ।
होरतु राग न रीझीऐ सुणि सुख न लहंदा ।अन्यस्य गायनेन मा प्रसन्नः भव, यतः तस्य श्रवणेन सुखं न स्यात् ।
ਹੋਰੁ ਬੁਰੀ ਕਰਤੂਤਿ ਹੈ ਲਗੈ ਫਲੁ ਮੰਦਾ ।
होरु बुरी करतूति है लगै फलु मंदा ।गुरुशिक्षणानुरूपं सर्वं कर्म दुष्टं, दुष्टफलं च ददाति।
ਹੋਰਤੁ ਪੰਥਿ ਨ ਚਲੀਐ ਠਗੁ ਚੋਰੁ ਮੁਹੰਦਾ ।
होरतु पंथि न चलीऐ ठगु चोरु मुहंदा ।सच्चिगुरुमार्गे एव चरन्तु, यतः अन्येषु सर्वेषु प्रकारेषु चोराः सन्ति ये वञ्चकाः लुण्ठयन्ति च।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸਚੁ ਸਚਿ ਮਿਲੰਦਾ ।੧੧।
पीर मुरीदां पिरहड़ी सचु सचि मिलंदा ।११।गुरुसिखानां गुरुप्रेमेण तेषां आत्मा स्वसत्यं सत्येन सह मिश्रयति।
ਪਉੜੀ ੧੨
पउड़ी १२
ਦੂਜੀ ਆਸ ਵਿਣਾਸੁ ਹੈ ਪੂਰੀ ਕਿਉ ਹੋਵੈ ।
दूजी आस विणासु है पूरी किउ होवै ।अन्ये आशाः (भगवतः विहाय) विनाशः; कथं तानि सिद्धानि भवेयुः।
ਦੂਜਾ ਮੋਹ ਸੁ ਧ੍ਰੋਹ ਸਭੁ ਓਹੁ ਅੰਤਿ ਵਿਗੋਵੈ ।
दूजा मोह सु ध्रोह सभु ओहु अंति विगोवै ।अन्ये मोहाः मोहाः सन्ति ये अन्ते (पुरुषं) भ्रष्टं कुर्वन्ति।
ਦੂਜਾ ਕਰਮੁ ਸੁਭਰਮ ਹੈ ਕਰਿ ਅਵਗੁਣ ਰੋਵੈ ।
दूजा करमु सुभरम है करि अवगुण रोवै ।अन्ये कर्माणि वञ्चनानि येन मनुष्यः दोषान् संवर्धयति, दुःखं च प्राप्नोति।
ਦੂਜਾ ਸੰਗੁ ਕੁਢੰਗੁ ਹੈ ਕਿਉ ਭਰਿਆ ਧੋਵੈ ।
दूजा संगु कुढंगु है किउ भरिआ धोवै ।परत्वस्य भावस्य सङ्गतिः विश्वासघाती जीवनपद्धतिः अस्ति; कथं च पापजीवनं प्रक्षालितुं शक्नोति स्म।
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕੁਦਾਉ ਹੈ ਹਾਰਿ ਜਨਮੁ ਖਲੋਵੈ ।
दूजा भाउ कुदाउ है हारि जनमु खलोवै ।अन्यत्वः एकः गलतः दावः अस्ति यः ultimatley जीवनस्य (युद्धस्य) हानिम् करोति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਗੁਣ ਗੁਣੀ ਪਰੋਵੈ ।੧੨।
पीर मुरीदां पिरहड़ी गुण गुणी परोवै ।१२।सिक्ख-गुरुयोः प्रेम, पुण्यजनानाम् समीपं आनयति, एक (संगत) च करोति।
ਪਉੜੀ ੧੩
पउड़ी १३
ਅਮਿਓ ਦਿਸਟਿ ਕਰਿ ਕਛੁ ਵਾਂਗਿ ਭਵਜਲ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ।
अमिओ दिसटि करि कछु वांगि भवजल विचि रखै ।यथा अङ्गसंकोचनं कूर्मं तारयति तथा गुरुस्य अम्ब्रोसियलदृष्टिः सिक्खं विश्वसागरात् तारयति।
ਗਿਆਨ ਅੰਸ ਦੇ ਹੰਸ ਵਾਂਗਿ ਬੁਝਿ ਭਖ ਅਭਖੈ ।
गिआन अंस दे हंस वांगि बुझि भख अभखै ।हंसस्य विवेकज्ञानं (दुग्धात् जलं छानने) इव गुरुदृष्टिः भक्ष्यस्य अभक्ष्यस्य च विषये प्रज्ञां प्रदाति।
ਸਿਮਰਣ ਕਰਦੇ ਕੂੰਜ ਵਾਂਗਿ ਉਡਿ ਲਖੈ ਅਲਖੈ ।
सिमरण करदे कूंज वांगि उडि लखै अलखै ।साइबेरियादेशस्य क्रेन इव यः स्वसन्ततिं मनसि धारयति, तथैव गुरुः अपि सर्वदा शिष्याणां पालनं करोति, (स्वस्य आध्यात्मिकशक्तयोः माध्यमेन) अदृश्यं च पूर्वं पश्यति।
ਮਾਤਾ ਬਾਲਕ ਹੇਤੁ ਕਰਿ ਓਹੁ ਸਾਉ ਨ ਚਖੈ ।
माता बालक हेतु करि ओहु साउ न चखै ।यथा माता पुत्रस्य भोगान् न भागं गृह्णाति तथा गुरुस्य अपि सिक्खस्य कोऽपि आग्रहः नास्ति।
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਗੁਰਸਿਖ ਪਰਖੈ ।
सतिगुर पुरखु दइआलु है गुरसिख परखै ।सच्चः गुरुः दयालुः (कदाचित्) सिक्खानाम् अपि परीक्षां करोति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਲਖ ਮੁਲੀਅਨਿ ਕਖੈ ।੧੩।
पीर मुरीदां पिरहड़ी लख मुलीअनि कखै ।१३।गुरुसिक्खयोः प्रेम्णः उत्तरं कोटि(मुद्रा) योग्यं तृणपट्टिका इव बहुमूल्यं करोति।
ਪਉੜੀ ੧੪
पउड़ी १४
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਪਤੰਗ ਜਿਉ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਵੈ ।
दरसनु देखि पतंग जिउ जोती जोति समावै ।ज्वालाम् (दीपस्य) पश्यन्, यथा पतङ्गः ज्वाला सह मिश्रयति तथा च
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਅਨਹਦ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ।
सबद सुरति लिव मिरग जिउ अनहद लिव लावै ।मृगः स्वचैतन्यं सुरीले वचने तथैव पवित्रसङ्घनद्याम् अवशोषयति।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਮੀਨੁ ਹੋਇ ਗੁਰਮਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ।
साधसंगति विचि मीनु होइ गुरमति सुख पावै ।सिक्खः मत्स्यः भूत्वा गुरुप्रज्ञामार्गं स्वीकृत्य, जीवनं रमयति।
ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਭਵਰੁ ਹੋਇ ਸੁਖ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਵੈ ।
चरण कवल विचि भवरु होइ सुख रैणि विहावै ।पादकमलस्य कृष्णमक्षिका भूत्वा सिक्खः आनन्देन रात्रौ यापयति।
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਨ ਵਿਸਰੈ ਬਾਬੀਹਾ ਧਿਆਵੈ ।
गुर उपदेस न विसरै बाबीहा धिआवै ।सः कदापि गुरुशिक्षणं न विस्मरति, वर्षाकाले यथा वर्षपक्षी करोति तथा पुनः पुनः वदति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਦੁਬਿਧਾ ਨਾ ਸੁਖਾਵੈ ।੧੪।
पीर मुरीदां पिरहड़ी दुबिधा ना सुखावै ।१४।गुरुशिष्ययोः प्रेम तादृशं यत् तेभ्यः द्वैतभावः न रोचते।
ਪਉੜੀ ੧੫
पउड़ी १५
ਦਾਤਾ ਓਹੁ ਨ ਮੰਗੀਐ ਫਿਰਿ ਮੰਗਣਿ ਜਾਈਐ ।
दाता ओहु न मंगीऐ फिरि मंगणि जाईऐ ।न याचत दाता यस्मात् भवता अन्यस्य आह्वानं कर्तव्यं भविष्यति
ਹੋਛਾ ਸਾਹੁ ਨ ਕੀਚਈ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਈਐ ।
होछा साहु न कीचई फिरि पछोताईऐ ।नियोजयन्तु न तु एकं brusque बैंकरं यः afterwords भवन्तं पश्चात्तापं करिष्यति।
ਸਾਹਿਬੁ ਓਹੁ ਨ ਸੇਵੀਐ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਹਾਈਐ ।
साहिबु ओहु न सेवीऐ जम डंडु सहाईऐ ।मा तादृशं स्वामिं सेवस्व यः भवन्तं मृत्युदण्डं करिष्यति।
ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਕਟਈ ਓਹੁ ਵੈਦੁ ਨ ਲਾਈਐ ।
हउमै रोगु न कटई ओहु वैदु न लाईऐ ।अभिमानस्य व्याधिं न चिकित्सितुं न शक्नोति वैद्यं नियोजयतु।
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਕਿਉਂ ਤੀਰਥਿ ਨਾਈਐ ।
दुरमति मैलु न उतरै किउं तीरथि नाईऐ ।तीर्थस्थानेषु शरीरस्नानेन किं प्रयोजनं यदि दुष्टप्रवृत्तिमलं न शुद्धं भवति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈਐ ।੧੫।
पीर मुरीदां पिरहड़ी सुख सहजि समाईऐ ।१५।गुरुशिष्ययोः प्रेम सुखं संयमं च जनयति।
ਪਉੜੀ ੧੬
पउड़ी १६
ਮਾਲੁ ਮੁਲਕੁ ਚਤੁਰੰਗ ਦਲ ਦੁਨੀਆ ਪਤਿਸਾਹੀ ।
मालु मुलकु चतुरंग दल दुनीआ पतिसाही ।चतुर्विभागयुक्ते सेनापतित्वेन यदि देशः धनं च;
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਬਹੁ ਕਰਾਮਾਤਿ ਸਭ ਖਲਕ ਉਮਾਹੀ ।
रिधि सिधि निधि बहु करामाति सभ खलक उमाही ।यदि ऋधिसिद्धिद्वारा चमत्कारस्य धारणात् परेषां प्रति आकर्षणं भवति;
ਚਿਰੁਜੀਵਣੁ ਬਹੁ ਹੰਢਣਾ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਉਗਾਹੀ ।
चिरुजीवणु बहु हंढणा गुण गिआन उगाही ।गुणज्ञानपूर्णं दीर्घायुः यदि जीवति
ਹੋਰਸੁ ਕਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਚਿਤਿ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ।
होरसु किसै न जाणई चिति बेपरवाही ।यदि च कस्यचित् परिचर्यायै पर्याप्तशक्तिशाली भवितुं अद्यापि दुविधायां निमग्नः अस्ति।
ਦਰਗਹ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਦੁਬਿਧਾ ਬਦਰਾਹੀ ।
दरगह ढोई न लहै दुबिधा बदराही ।भगवतः प्राङ्गणे शरणं न भवितुमर्हति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਪਰਵਾਣੁ ਸੁ ਘਾਹੀ ।੧੬।
पीर मुरीदां पिरहड़ी परवाणु सु घाही ।१६।स्वगुरुप्रेमकारणात् साधारणः तृणकटकः सिक्खः अपि ग्राह्यः भवति।
ਪਉੜੀ ੧੭
पउड़ी १७
ਵਿਣੁ ਗੁਰੁ ਹੋਰੁ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ।
विणु गुरु होरु धिआनु है सभ दूजा भाउ ।गुरुं विहाय एकाग्रता सर्वं द्वैतम्।
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਗਿਆਨੁ ਹੈ ਫਿਕਾ ਆਲਾਉ ।
विणु गुर सबद गिआनु है फिका आलाउ ।गुरुशब्दस्य ज्ञानं विहाय ज्ञानं वृथा क्रन्दनम्।
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਚਰਣਾਂ ਪੂਜਣਾ ਸਭੁ ਕੂੜਾ ਸੁਆਉ ।
विणु गुर चरणां पूजणा सभु कूड़ा सुआउ ।गुरुचरणं विहाय पूजा सर्वा मिथ्या स्वार्थमेव च।
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਬਚਨੁ ਜੁ ਮੰਨਣਾ ਊਰਾ ਪਰਥਾਉ ।
विणु गुर बचनु जु मंनणा ऊरा परथाउ ।गुरुशिक्षणस्वीकारं विहाय अन्ये सर्वे साधनानि अपूर्णानि सन्ति।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਣੁ ਸੰਗੁ ਹੈ ਸਭੁ ਕਚਾ ਚਾਉ ।
साधसंगति विणु संगु है सभु कचा चाउ ।पवित्रसङ्घे समागमं विहाय अन्ये सर्वे सभाः भंगुराः सन्ति ।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਜਿਣਿ ਜਾਣਨਿ ਦਾਉ ।੧੭।
पीर मुरीदां पिरहड़ी जिणि जाणनि दाउ ।१७।सिक्खाः स्वगुरुं प्रेम्णा, क्रीडां (जीवनस्य) जितुम् सम्यक् जानन्ति।
ਪਉੜੀ ੧੮
पउड़ी १८
ਲਖ ਸਿਆਣਪ ਸੁਰਤਿ ਲਖ ਲਖ ਗੁਣ ਚਤੁਰਾਈ ।
लख सिआणप सुरति लख लख गुण चतुराई ।कोटि-कोटि-प्रज्ञा-चैतन्य-गुण-ध्यान-सम्मान-जप,
ਲਖ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਲਖ ਪਤਿ ਵਡਿਆਈ ।
लख मति बुधि सुधि गिआन धिआन लख पति वडिआई ।तपः, संयम, तीर्थकेन्द्रेषु स्नानं, कर्म, धर्मयोगाः,
ਲਖ ਜਪ ਤਪ ਲਖ ਸੰਜਮਾਂ ਲਖ ਤੀਰਥ ਨ੍ਹਾਈ ।
लख जप तप लख संजमां लख तीरथ न्हाई ।भोगाः पवित्रशास्त्रपाठान् तस्य श्रेयः चीरयन्ति।
ਕਰਮ ਧਰਮ ਲਖ ਜੋਗ ਭੋਗ ਲਖ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਾਈ ।
करम धरम लख जोग भोग लख पाठ पढ़ाई ।परन्तु तथापि यदि तादृशोऽहङ्कारनियतः परैः लक्षितुम् इच्छति ।
ਆਪੁ ਗਣਾਇ ਵਿਗੁਚਣਾ ਓਹੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ।
आपु गणाइ विगुचणा ओहु थाइ न पाई ।सः भ्रष्टः भूत्वा भगवन्तं (तस्य सृष्टिं च) ज्ञातुं न शक्नोति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ।੧੮।
पीर मुरीदां पिरहड़ी होइ आपु गवाई ।१८।गुरुशिष्ययोः प्रेम प्रबलं चेत् अहंकारभावः (कृशवायुः) विलुप्तः भवति।
ਪਉੜੀ ੧੯
पउड़ी १९
ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਛਡਿ ਮਣੀ ਮਨੂਰੀ ।
पैरी पै पा खाक होइ छडि मणी मनूरी ।गुरुस्य सिक्खः (गुरुस्य) पादयोः पतितः अहङ्कारं मनःकामान् च पूर्वशपथं करोति।
ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਹਣਾ ਨਿਤ ਕਰੈ ਮਜੂਰੀ ।
पाणी पखा पीहणा नित करै मजूरी ।सः जलं आनयति, सङ्घस्य व्यजनं करोति, पिष्टं (लतिगरस्य कृते) पिष्टयति, सर्वाणि हस्तकार्यं च करोति।
ਤ੍ਰਪੜ ਝਾੜਿ ਵਿਛਾਇੰਦਾ ਚੁਲਿ ਝੋਕਿ ਨ ਝੂਰੀ ।
त्रपड़ झाड़ि विछाइंदा चुलि झोकि न झूरी ।सः पत्राणि शोधयति प्रसारयति च अग्निकुण्डे अग्निं स्थापयन् न विषादं प्राप्नोति।
ਮੁਰਦੇ ਵਾਂਗਿ ਮੁਰੀਦੁ ਹੋਇ ਕਰਿ ਸਿਦਕ ਸਬੂਰੀ ।
मुरदे वांगि मुरीदु होइ करि सिदक सबूरी ।सः मृतः इव सन्तोषं स्वीकुर्वति।
ਚੰਦਨੁ ਹੋਵੈ ਸਿੰਮਲਹੁ ਫਲੁ ਵਾਸੁ ਹਜੂਰੀ ।
चंदनु होवै सिंमलहु फलु वासु हजूरी ।सः गुरुसमीपे निवसतः तादृशं फलं प्राप्नोति, यथा क्षौम-कर्पासवृक्षः चन्दनवृक्षस्य समीपे भूत्वा प्राप्नोति अर्थात् सः अपि सुगन्धितः भवति।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ।੧੯।
पीर मुरीदां पिरहड़ी गुरमुखि मति पूरी ।१९।गुरुप्रेमिणः सिक्खाः स्वस्य प्रज्ञां सम्पूर्णं कुर्वन्ति।
ਪਉੜੀ ੨੦
पउड़ी २०
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਦਾ ਫਲੁ ਘਣਾ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ।
गुर सेवा दा फलु घणा किनि कीमति होई ।अपारं गुरुसेवाया फलम्; यः तस्य मूल्यं अवगन्तुं शक्नोति।
ਰੰਗੁ ਸੁਰੰਗੁ ਅਚਰਜੁ ਹੈ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ।
रंगु सुरंगु अचरजु है वेखाले सोई ।अद्भुतच्छायानां मध्ये अद्भुततमं दर्शनं करोति।
ਸਾਦੁ ਵਡਾ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੈ ਰਸੁ ਗੁੰਗੇ ਗੋਈ ।
सादु वडा विसमादु है रसु गुंगे गोई ।सेवायाः रसः यथा भयानकः भवति तथा मधुरः मूकस्य कृते।
ਉਤਭੁਜ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਹੈ ਕਰਿ ਚਲਤੁ ਸਮੋਈ ।
उतभुज वासु निवासु है करि चलतु समोई ।वृक्षेषु तत्र गन्धः अस्ति इति महत् पराक्रमम् (ईश्वरस्य)।
ਤੋਲੁ ਅਤੋਲੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਜਰੈ ਅਜਰੁ ਕੋਈ ।
तोलु अतोलु अमोलु है जरै अजरु कोई ।सेवा अमूल्यं अतुलनीयं च अस्ति; दुर्लभः कोऽपि एतत् असह्यशक्तिं सहते।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਜਾਣੈ ਜਾਣੋਈ ।੨੦।
पीर मुरीदां पिरहड़ी जाणै जाणोई ।२०।केवलं ईश्वरः सर्वज्ञः एव सेवायाः रहस्यं जानाति।
ਪਉੜੀ ੨੧
पउड़ी २१
ਚੰਨਣੁ ਹੋਵੈ ਚੰਨਣਹੁ ਕੋ ਚਲਿਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ।
चंनणु होवै चंनणहु को चलितु न जाणै ।चप्पलसङ्गमे अन्ये वृक्षाः चप्पलरूपेण परिणमन्ति इति रहस्यं कोऽपि न जानाति ।
ਦੀਵਾ ਬਲਦਾ ਦੀਵਿਅਹੁਂ ਸਮਸਰਿ ਪਰਵਾਣੈ ।
दीवा बलदा दीविअहुं समसरि परवाणै ।दीपात् दीपः प्रज्वलितः समानः दृश्यते च।
ਪਾਣੀ ਰਲਦਾ ਪਾਣੀਐ ਤਿਸੁ ਕੋ ਨ ਸਿਞਾਣੈ ।
पाणी रलदा पाणीऐ तिसु को न सिञाणै ।न कश्चित् तत् जलं चिन्तयितुं शक्नोति यत् जले मिश्रयति।
ਭ੍ਰਿੰਗੀ ਹੋਵੈ ਕੀੜਿਅਹੁ ਕਿਵ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।
भ्रिंगी होवै कीड़िअहु किव आखि वखाणै ।लघु मातुलः भृङ्गिनकीटरूपेण परिणमति; तस्य विषये कोऽपि वक्तुं न शक्नोति।
ਸਪੁ ਛੁਡੰਦਾ ਕੁੰਜ ਨੋ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੈ ।
सपु छुडंदा कुंज नो करि चोज विडाणै ।सर्पः स्वस्य स्लोवं त्यजति, एतत् पुनः अद्भुतं पराक्रमम्।
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਹੈਰਾਣੁ ਹੈਰਾਣੈ ।੨੧।
पीर मुरीदां पिरहड़ी हैराणु हैराणै ।२१।तथा गुरुशिष्ययोः प्रेम्णः अद्भुतः।
ਪਉੜੀ ੨੨
पउड़ी २२
ਫੁਲੀ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਣੀ ।
फुली वासु निवासु है कितु जुगति समाणी ।गन्धः पुष्पेषु निवसति किन्तु तत्र कथं भवति इति कोऽपि न जानाति।
ਫਲਾਂ ਅੰਦਰਿ ਜਿਉ ਸਾਦੁ ਬਹੁ ਸਿੰਜੇ ਇਕ ਪਾਣੀ ।
फलां अंदरि जिउ सादु बहु सिंजे इक पाणी ।फलानां रसाः विविधाः यद्यपि एकमेव जलं तान् सेचयति ।
ਘਿਉ ਦੁਧੁ ਵਿਚਿ ਵਖਾਣੀਐ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਣੀ ।
घिउ दुधु विचि वखाणीऐ को मरमु न जाणी ।क्षीरे घृतं तिष्ठति किन्तु एतत् रहस्यं कोऽपि न अवगच्छति।
ਜਿਉ ਬੈਸੰਤਰੁ ਕਾਠ ਵਿਚਿ ਓਹੁ ਅਲਖ ਵਿਡਾਣੀ ।
जिउ बैसंतरु काठ विचि ओहु अलख विडाणी ।गुरमुखेषु तेषां अनुशासनात् प्रामाणिकात्मसाक्षात्कारः भवति ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਜਮਿ ਨਿਕਲੈ ਪਰਗਟੁ ਪਰਵਾਣੀ ।
गुरमुखि संजमि निकलै परगटु परवाणी ।अस्य सर्वस्य कृते गुरमुखः गुरुप्रेमविधिं प्रयोजयति,
ਪੀਰ ਮੁਰੀਦਾਂ ਪਿਰਹੜੀ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ।੨੨।
पीर मुरीदां पिरहड़ी संगति गुरबाणी ।२२।संगतिश्च गुरबाणीस्तवः |
ਪਉੜੀ ੨੩
पउड़ी २३
ਦੀਪਕ ਜਲੈ ਪਤੰਗ ਵੰਸੁ ਫਿਰਿ ਦੇਖ ਨ ਹਟੈ ।
दीपक जलै पतंग वंसु फिरि देख न हटै ।दीपज्वाला ज्वलन्तं दृष्ट्वा पतङ्गाः निवर्तयितुं न शक्नुवन्ति।
ਜਲ ਵਿਚਹੁ ਫੜਿ ਕਢੀਐ ਮਛ ਨੇਹੁ ਨ ਘਟੈ ।
जल विचहु फड़ि कढीऐ मछ नेहु न घटै ।मत्स्यः जलाद् बहिः निष्कासितः भवति तथापि जलप्रेमं न त्यजति।
ਘੰਡਾ ਹੇੜੈ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਸੁਣਿ ਨਾਦ ਪਲਟੈ ।
घंडा हेड़ै मिरग जिउ सुणि नाद पलटै ।यथा लुब्धस्य दुन्दुभिताडनं शृण्वन् मृगः शब्दं प्रति गच्छति ।
ਭਵਰੈ ਵਾਸੁ ਵਿਣਾਸੁ ਹੈ ਫੜਿ ਕਵਲੁ ਸੰਘਟੈ ।
भवरै वासु विणासु है फड़ि कवलु संघटै ।कृष्णा भृङ्गः च पुष्पप्रवेशात् गन्धभोगाय स्वयं नश्यति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਬਹੁ ਬੰਧਨ ਕਟੈ ।
गुरमुखि सुख फलु पिरम रसु बहु बंधन कटै ।तथा च गुरमुखाः प्रेमानन्दं भुङ्क्ते, सर्वबन्धनेभ्यः मुक्ताः भवन्ति।
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰਸਿੱਖ ਵੰਸੁ ਹੈ ਧੰਨੁ ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਧਿ ਖਟੈ ।੨੩।੨੭। ਸਤਾਈ ।
धंनु धंनु गुरसिक्ख वंसु है धंनु गुरमति निधि खटै ।२३।२७। सताई ।गुरुस्य सिक्खानां च कुलवंशः धन्यः अस्ति ये गुरुस्य प्रज्ञां अनुसृत्य आत्मनः साक्षात्कारं कुर्वन्ति।