ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 वारं भाई गुरुदासः
पुटः - 21
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः ओअङ्करः आदिशक्तिः दिव्यगुरुप्रसादेन साक्षात्कृतः
ਪਉੜੀ ੧
पउड़ी १
ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਤਿ ਸੁਹਾਣੀਐ ।
पातिसाहा पातिसाहु सति सुहाणीऐ ।सम्राट् सम्राट् सत्यं च सुन्दरं च प्रभुः |
ਵਡਾ ਬੇਪਰਵਾਹ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ।
वडा बेपरवाह अंतु न जाणीऐ ।स महात्मनः प्रमादः तस्य रहस्यं न विज्ञेयम्
ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ।
लउबाली दरगाह आखि वखाणीऐ ।तस्य न्यायालयः अपि चिन्तारहितः अस्ति।
ਕੁਦਰਤ ਅਗਮੁ ਅਥਾਹੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀਐ ।
कुदरत अगमु अथाहु चोज विडाणीऐ ।तस्य शक्तीनां पराक्रमाः अगाधाः अभेद्याः च सन्ति।
ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀਐ ।
सची सिफति सलाह अकथ कहाणीऐ ।तस्य स्तुतिः सत्या, तस्य स्तुतिकथा च अवर्णनीया।
ਸਤਿਗੁਰ ਸਚੇ ਵਾਹੁ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੀਐ ।੧।
सतिगुर सचे वाहु सद कुरबाणीऐ ।१।सच्चं गुरुं आश्चर्यं प्रतिगृह्य प्राणान् समर्पयामि (तस्य सत्याय)।
ਪਉੜੀ ੨
पउड़ी २
ਬ੍ਰਹਮੇ ਬਿਸਨ ਮਹੇਸ ਲਖ ਧਿਆਇਦੇ ।
ब्रहमे बिसन महेस लख धिआइदे ।कोटिब्रह्मा विष्णुमहेगाः भगवन्तं पूजयन्ति।
ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਸੇਸ ਕੀਰਤਿ ਗਾਇਦੇ ।
नारद सारद सेस कीरति गाइदे ।नारदः, सारणः, सेसनगः च तस्य स्तुतिं कुर्वन्ति।
ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਗਣੇਸ ਨਾਦ ਵਜਾਇਦੇ ।
गण गंधरब गणेस नाद वजाइदे ।गाम्स्, गन्धर्वाः, गण इत्यादयः च । वाद्यं वादयन्तु (तस्य कृते)।
ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਕਰਿ ਵੇਸ ਸਾਂਗ ਬਣਾਇਦੇ ।
छिअ दरसन करि वेस सांग बणाइदे ।षड्दर्शनानि च भिन्नानि वेषाणि (तस्य प्राप्त्यर्थं) प्रस्तावन्ति।
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਉਪਦੇਸ ਕਰਮ ਕਮਾਇਦੇ ।
गुर चेले उपदेस करम कमाइदे ।गुरुः शिष्यान् प्रवचनं कुर्वन्ति शिष्याः तदनुसारं वर्तन्ते।
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਇਦੇ ।੨।
आदि पुरखु आदेसु पारु न पाइदे ।२।आदिमं भगवन्तं नमस्कृत्य अगाह्यम् |
ਪਉੜੀ ੩
पउड़ी ३
ਪੀਰ ਪੈਕੰਬਰ ਹੋਇ ਕਰਦੇ ਬੰਦਗੀ ।
पीर पैकंबर होइ करदे बंदगी ।पीरः पैगम्बराः च तं पूजयन्ति।
ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਹੋਇ ਕਰਿ ਮੁਹਛੰਦਗੀ ।
सेख मसाइक होइ करि मुहछंदगी ।शेखाः अन्ये च बहवः उपासकाः तस्य आश्रये एव तिष्ठन्ति।
ਗਉਸ ਕੁਤਬ ਕਈ ਲੋਇ ਦਰ ਬਖਸੰਦਗੀ ।
गउस कुतब कई लोइ दर बखसंदगी ।अनेकस्थानानां गौएस्, कुताब्स् (इस्लामस्य अध्यात्माः) च तस्य द्वारे तस्य अनुग्रहं याचन्ते।
ਦਰ ਦਰਵੇਸ ਖਲੋਇ ਮਸਤ ਮਸੰਦਗੀ ।
दर दरवेस खलोइ मसत मसंदगी ।दरवेशाः समाधितः तस्य द्वारे ग्रहणार्थं तिष्ठन्ति।
ਵਲੀਉਲਹ ਸੁਣਿ ਸੋਇ ਕਰਨਿ ਪਸੰਦਗੀ ।
वलीउलह सुणि सोइ करनि पसंदगी ।तस्य स्तुतिं श्रुत्वा बहवो भित्तिः अपि तं प्रेम्णा पश्यन्ति।
ਦਰਗਹ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ਬਖਤ ਬਲੰਦਗੀ ।੩।
दरगह विरला कोइ बखत बलंदगी ।३।दुर्लभः महाभाग्यः तस्य दरबारं प्राप्नोति ।
ਪਉੜੀ ੪
पउड़ी ४
ਸੁਣਿ ਆਖਾਣਿ ਵਖਾਣੁ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਆ ।
सुणि आखाणि वखाणु आखि वखाणिआ ।जनाः विच्छिन्नाः अफवाः व्याख्यायन्ते एव
ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਨ ਸਚੁ ਸਿਞਾਣਿਆ ।
हिंदू मुसलमाणु न सचु सिञाणिआ ।परन्तु हिन्दुमुसलमानयोः कश्चन अपि सत्यस्य परिचयं न कृतवान् ।
ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣੁ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣਿਆ ।
दरगह पति परवाणु माणु निमाणिआ ।केवलं विनयशीलः एव भगवतः प्राङ्गणे आदरपूर्वकं स्वीक्रियते ।
ਵੇਦ ਕਤੇਬ ਕੁਰਾਣੁ ਨ ਅਖਰ ਜਾਣਿਆ ।
वेद कतेब कुराणु न अखर जाणिआ ।वेदाः, कटेबाः, 'कुरान' (अर्थात् जगतः सर्वाणि शास्त्राणि) अपि तस्य विषये एकमपि वचनं न जानन्ति।
ਦੀਨ ਦੁਨੀ ਹੈਰਾਣੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ।
दीन दुनी हैराणु चोज विडाणिआ ।तस्य आश्चर्यं कर्म दृष्ट्वा सर्वं जगत् आश्चर्यम्।
ਕਾਦਰ ਨੋ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੁਦਰਤਿ ਮਾਣਿਆ ।੪।
कादर नो कुरबाणु कुदरति माणिआ ।४।यस्य सृष्टेः मूलभूतं भव्यं स्वयं तस्य सृष्टिकर्तारहं बलिदानम्।
ਪਉੜੀ ੫
पउड़ी ५
ਲਖ ਲਖ ਰੂਪ ਸਰੂਪ ਅਨੂਪ ਸਿਧਾਵਹੀ ।
लख लख रूप सरूप अनूप सिधावही ।कोटिशो सुन्दराः जनाः आगच्छन्ति गच्छन्ति च
ਰੰਗ ਬਿਰੰਗ ਸੁਰੰਗ ਤਰੰਗ ਬਣਾਵਹੀ ।
रंग बिरंग सुरंग तरंग बणावही ।कोटिकोटिसौन्दराः आगच्छन्ति गच्छन्ति च विविधानि कार्याणि कुर्वन्ति ।
ਰਾਗ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਗਾਵਹੀ ।
राग नाद विसमाद गुण निधि गावही ।चीराः (रागाः) शीर्षं न्यस्य च (ध्वनयः) अपि आश्चर्यचकिताः सन्तः तस्य गुणसमुद्रस्य (भगवतः) स्तुतिं कुर्वन्ति।
ਰਸ ਕਸ ਲਖ ਸੁਆਦ ਚਖਿ ਚਖਾਵਹੀ ।
रस कस लख सुआद चखि चखावही ।कोटिजनाः भक्ष्याणां अभक्ष्याणां च स्वादनं कुर्वन्ति, अन्येषां च स्वादनं कुर्वन्ति।
ਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਕਰੋੜਿ ਮਹਿ ਮਹਕਾਵਈ ।
गंध सुगंध करोड़ि महि महकावई ।कोटिशः जनाः अन्येषां गन्धस्य, विविधगन्धस्य च आनन्दं प्राप्तुं सफलाः भवन्ति ।
ਗੈਰ ਮਹਲਿ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਹੀ ।੫।
गैर महलि सुलतान महलु न पावही ।५।ये तु अस्य (शरीरस्य) भवनस्य प्रभुं परकीयं मन्यन्ते, ते सर्वे तस्य भवनं प्राप्तुं न शक्नुवन्ति।
ਪਉੜੀ ੬
पउड़ी ६
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਦਾ ਮੇਲੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਵਈ ।
सिव सकती दा मेलु दुबिधा होवई ।शिवशक्तिसङ्गमः अस्याः द्वन्द्वपूर्णसृष्टेः मूलकारणम्।
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਖੇਲੁ ਭਰਿ ਭਰਿ ਧੋਵਈ ।
त्रै गुण माइआ खेलु भरि भरि धोवई ।माया स्वत्रिगुणैः (गुणैः – राजैः, तमैः, लवणैः च) स्वक्रीडां क्रीडति कदाचित् पुरुषं (आशाभिः कामैः च) पूरयति, अन्यदा योजनां सर्वथा कुण्ठितं कृत्वा रिक्तं करोति।
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਭੇਲੁ ਹਾਰ ਪਰੋਵਈ ।
चारि पदारथ भेलु हार परोवई ।माया मनुष्याय अर्पितानां धर्म-अर्थ-कम्-मोक्च् (जीवनस्य चत्वारः कथिताः आदर्शाः) चक्रीयमालानां माध्यमेन जनान् मोहयति।
ਪੰਜਿ ਤਤ ਪਰਵੇਲ ਅੰਤਿ ਵਿਗੋਵਈ ।
पंजि तत परवेल अंति विगोवई ।पञ्चतत्त्वानां योगः तु मनुष्यः अन्ते नश्यति।
ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਹਸਿ ਹਸਿ ਰੋਵਈ ।
छिअ रुति बारह माह हसि हसि रोवई ।जीवः (जीवः), हसति, रोदिति, विलपति च सर्वेषु षड्ऋतुषु द्वादशमासेषु च
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵਈ ।੬।
रिधि सिधि नव निधि नीद न सोवई ।६।चमत्कारिकशक्तिसुखैः ओतप्रोतः (भगवान् दत्तः) कदापि शान्तिं समतां च न प्राप्नोति।
ਪਉੜੀ ੭
पउड़ी ७
ਸਹਸ ਸਿਆਣਪ ਲਖ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਹੀ ।
सहस सिआणप लख कंमि न आवही ।कोटि-कोटि-कौशलस्य कोऽपि लाभः नास्ति ।
ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਉਨਮਾਨੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹੀ ।
गिआन धिआन उनमानु अंतु न पावही ।असंख्यज्ञानसान्द्रानुमानं भगवतः रहस्यं ज्ञातुं असमर्थाः सन्ति।
ਲਖ ਸਸੀਅਰ ਲਖ ਭਾਨੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਧ੍ਯਾਵਹੀ ।
लख ससीअर लख भानु अहिनिसि ध्यावही ।कोटिकोटिचन्द्रसूर्याः तं पूजयन्ति दिवारात्रौ ।
ਲਖ ਪਰਕਿਰਤਿ ਪਰਾਣ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹੀ ।
लख परकिरति पराण करम कमावही ।कोटिकोटिजनाः च विनयेन ओतप्रोताः तिष्ठन्ति।
ਲਖ ਲਖ ਗਰਬ ਗੁਮਾਨ ਲੱਜ ਲਜਾਵਹੀ ।
लख लख गरब गुमान लज लजावही ।कोटिजनाः स्वधर्मपरम्परानुसारेण भगवन्तं पूजयन्ति।
ਲਖ ਲਖ ਦੀਨ ਈਮਾਨ ਤਾੜੀ ਲਾਵਹੀ ।
लख लख दीन ईमान ताड़ी लावही ।कोटिजनाः स्वधर्मपरम्परानुसारेण भगवन्तं पूजयन्ति।
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਭਗਵਾਨ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੀ ।੭।
भाउ भगति भगवान सचि समावही ।७।प्रेमभक्त्या एव भगवति निरपेक्षसत्ये विलीयते ।
ਪਉੜੀ ੮
पउड़ी ८
ਲਖ ਪੀਰ ਪਤਿਸਾਹ ਪਰਚੇ ਲਾਵਹੀ ।
लख पीर पतिसाह परचे लावही ।कोटि-कोटि-आध्यात्मवादिनः सम्राट् च जनान् भ्रमितवन्तः ।
ਜੋਗ ਭੋਗ ਲਖ ਰਾਹ ਸੰਗਿ ਚਲਾਵਹੀ ।
जोग भोग लख राह संगि चलावही ।कोटिजनाः युगपत् योगं भोगं (भोगं) च स्वीकुर्वन्ति
ਦੀਨ ਦੁਨੀ ਅਸਗਾਹ ਹਾਥਿ ਨ ਪਾਵਹੀ ।
दीन दुनी असगाह हाथि न पावही ।परं तु सर्वधर्मलोकात् परं दिव्यं बोधयितुं न शक्नुवन्ति।
ਕਟਕ ਮੁਰੀਦ ਪਨਾਹ ਸੇਵ ਕਮਾਵਹੀ ।
कटक मुरीद पनाह सेव कमावही ।असंख्य सेवकाः तस्य सेवां कुर्वन्ति
ਅੰਤੁ ਨ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਹੀ ।
अंतु न सिफति सलाह आखि सुणावही ।परन्तु तेषां प्रशंसाः, स्तुतिः च तस्य विस्तारं ज्ञातुं न शक्नुवन्ति।
ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਖੜੇ ਧਿਆਵਹੀ ।੮।
लउबाली दरगाह खड़े धिआवही ।८।तस्य प्राङ्गणे स्थिताः सर्वे तं चिन्तारहितं भगवन्तं पूजयन्ति।
ਪਉੜੀ ੯
पउड़ी ९
ਲਖ ਸਾਹਿਬਿ ਸਿਰਦਾਰ ਆਵਣ ਜਾਵਣੇ ।
लख साहिबि सिरदार आवण जावणे ।बहवः स्वामिनः नेतारः च आगच्छन्ति गच्छन्ति च।
ਲਖ ਵਡੇ ਦਰਬਾਰ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੇ ।
लख वडे दरबार बणत बणावणे ।अनेकाः भव्याः न्यायालयाः सन्ति, तेषां भण्डाराः च एतावन्तः धनपूर्णाः सन्ति
ਦਰਬ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਗਣਤ ਗਣਾਵਣੇ ।
दरब भरे भंडार गणत गणावणे ।सा निरन्तरगणना तत्र गच्छति (किमपि न्यूनतां परिहरितुं)।
ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰ ਬਿਰਦ ਸਦਾਵਣੇ ।
परवारै साधार बिरद सदावणे ।बहवः अनेकेषां कुटुम्बानां सहायकहस्तं भवन्ति ते स्ववचनेषु लप्य स्वकीर्तिं रक्षन्ति।
ਲੋਭ ਮੋਹ ਅਹੰਕਾਰ ਧੋਹ ਕਮਾਵਣੇ ।
लोभ मोह अहंकार धोह कमावणे ।लोभ-मोह-अहङ्कार-नियन्त्रिताः बहवः वञ्चनं वञ्चनं च कुर्वन्ति ।
ਕਰਦੇ ਚਾਰੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵਣੇ ।
करदे चारु वीचारि दह दिसि धावणे ।बहवोऽस्ति ये मधुरं प्रवचनं कुर्वन्तः दश दिक्षु भ्रमन्ति।
ਲਖ ਲਖ ਬੁਜਰਕਵਾਰ ਮਨ ਪਰਚਾਵਣੇ ।੯।
लख लख बुजरकवार मन परचावणे ।९।कोटिजनाः वृद्धाः सन्ति ये अद्यापि आशासु इच्छासु च मनः डुलन्ति।
ਪਉੜੀ ੧੦
पउड़ी १०(औतरी=अवतार गर्भाधान। खेवाट=नाविक। खेवही=वस्त्र लगाता। जयवानवर=पाककर्ता। जेवान=रसोई। दरगाह दरबार= उपस्थिति न्यायालय या सभा।)
ਲਖ ਦਾਤੇ ਦਾਤਾਰ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਦੇਵਹੀ ।
लख दाते दातार मंगि मंगि देवही ।कोटिः उदाराः याचन्ते परेषां प्रयच्छन्ति च ।
ਅਉਤਰਿ ਲਖ ਅਵਤਾਰ ਕਾਰ ਕਰੇਵਹੀ ।
अउतरि लख अवतार कार करेवही ।कोटिः अवताराः (देवानां) ये जात्वा बहूनि कर्माणि कृतवन्तः
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਖੇਵਟ ਖੇਵਹੀ ।
अंतु न पारावारु खेवट खेवही ।बहवः नौकायानचालकाः नौकायानं कृतवन्तः परन्तु विश्वसमुद्रस्य विस्तारं अन्तं च कोऽपि ज्ञातुं न शक्तवान् ।
ਵੀਚਾਰੀ ਵੀਚਾਰਿ ਭੇਤੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ।
वीचारी वीचारि भेतु न देवही ।विचारकाः अपि तस्य रहस्यस्य विषये किमपि ज्ञातुं न शक्तवन्तः ।
ਕਰਤੂਤੀ ਆਚਾਰਿ ਕਰਿ ਜਸੁ ਲੇਵਹੀ ।
करतूती आचारि करि जसु लेवही ।विचारकाः अपि तस्य रहस्यस्य विषये किमपि ज्ञातुं न शक्तवन्तः ।
ਲਖ ਲਖ ਜੇਵਣਹਾਰ ਜੇਵਣ ਜੇਵਹੀ ।
लख लख जेवणहार जेवण जेवही ।कोटिजनाः खादन्ति भोजयन्ति च अन्येषां च
ਲਖ ਦਰਗਹ ਦਰਬਾਰ ਸੇਵਕ ਸੇਵਹੀ ।੧੦।
लख दरगह दरबार सेवक सेवही ।१०।कोटि-कोटि-जनाः सन्ति ये भगवन्तं सेवन्ते, लौकिक-राजानां प्राङ्गणेषु अपि।
ਪਉੜੀ ੧੧
पउड़ी ११
ਸੂਰ ਵੀਰ ਵਰੀਆਮ ਜੋਰੁ ਜਣਾਵਹੀ ।
सूर वीर वरीआम जोरु जणावही ।वीरसैनिकाः स्वशक्तयः दर्शयन्ति
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਸੁਰਤੇ ਲਖ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਹੀ ।
सुणि सुणि सुरते लख आखि सुणावही ।श्रोतारः कोटिशो तस्य स्तुतिं व्याख्यायन्ते ।
ਖੋਜੀ ਖੋਜਨਿ ਖੋਜਿ ਦਹਿ ਦਿਸਿ ਧਾਵਹੀ ।
खोजी खोजनि खोजि दहि दिसि धावही ।शोधकर्तारः अपि दशसु दिक्षु धावन्ति ।
ਚਿਰ ਜੀਵੈ ਲਖ ਹੋਇ ਨ ਓੜਕੁ ਪਾਵਹੀ ।
चिर जीवै लख होइ न ओड़कु पावही ।कोटिशो दीर्घायुषः अभवन् किन्तु तस्य भगवतः रहस्यं कोऽपि ज्ञातुं न शक्तवान्
ਖਰੇ ਸਿਆਣੇ ਹੋਇ ਨ ਮਨੁ ਸਮਝਾਵਹੀ ।
खरे सिआणे होइ न मनु समझावही ।चतुरा अपि जनाः मनः न अवगन्तुं कुर्वन्ति (संस्कारादीनां सङ्गतपाखण्डानां व्यर्थता) ।
ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਚੋਟਾਂ ਖਾਵਹੀ ।੧੧।
लउबाली दरगाह चोटां खावही ।११।अन्ते च भगवतः न्यायालये दण्डं प्राप्नुवन्तु।
ਪਉੜੀ ੧੨
पउड़ी १२
ਹਿਕਮਤਿ ਲਖ ਹਕੀਮ ਚਲਤ ਬਣਾਵਹੀ ।
हिकमति लख हकीम चलत बणावही ।वैद्याः असंख्यविधानानि सज्जीकरोति ।
ਆਕਲ ਹੋਇ ਫਹੀਮ ਮਤੇ ਮਤਾਵਹੀ ।
आकल होइ फहीम मते मतावही ।कोटिकोटिजनाः प्रज्ञापूर्णाः बहवः संकल्पाः स्वीकुर्वन्ति।
ਗਾਫਲ ਹੋਇ ਗਨੀਮ ਵਾਦ ਵਧਾਵਹੀ ।
गाफल होइ गनीम वाद वधावही ।बहवः शत्रवः अप्रमादतः स्ववैरवर्धनं कुर्वन्ति ।
ਲੜਿ ਲੜਿ ਕਰਨਿ ਮੁਹੀਮ ਆਪੁ ਗਣਾਵਹੀ ।
लड़ि लड़ि करनि मुहीम आपु गणावही ।युद्धाय गच्छन्ति तथा अहङ्कारं दर्शयन्ति
ਹੋਇ ਜਦੀਦ ਕਦੀਮ ਨ ਖੁਦੀ ਮਿਟਾਵਹੀ ।
होइ जदीद कदीम न खुदी मिटावही ।यौवनात् तु ते जरापदं गच्छन्ति तथापि तेषां अहङ्कारः न निर्मूलितः भवति।
ਸਾਬਰੁ ਹੋਇ ਹਲੀਮ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੀ ।੧੨।
साबरु होइ हलीम आपु गवावही ।१२।केवलं सन्तुष्टाः विनयशीलाः च अहङ्कारस्य भावः नष्टाः भवन्ति।
ਪਉੜੀ ੧੩
पउड़ी १३
ਲਖ ਲਖ ਪੀਰ ਮੁਰੀਦ ਮੇਲ ਮਿਲਾਵਹੀ ।
लख लख पीर मुरीद मेल मिलावही ।लक्षशः अध्यात्माः तेषां शिष्याः च समागच्छन्ति।
ਸੁਹਦੇ ਲਖ ਸਹੀਦ ਜਾਰਤ ਲਾਵਹੀ ।
सुहदे लख सहीद जारत लावही ।असंख्य भिक्षुकाः शहीदेषु तीर्थयात्राः एव कुर्वन्ति।
ਲਖ ਰੋਜੇ ਲਖ ਈਦ ਨਿਵਾਜ ਕਰਾਵਹੀ ।
लख रोजे लख ईद निवाज करावही ।कोटिजनाः उपवासं (रोजा) कृत्वा इडस्य नमाजं (प्रार्थना) कुर्वन्ति।
ਕਰਿ ਕਰਿ ਗੁਫਤ ਸੁਨੀਦ ਮਨ ਪਰਚਾਵਹੀ ।
करि करि गुफत सुनीद मन परचावही ।बहवः प्रश्नोत्तरे व्यस्ताः भूत्वा मनः प्रलोभयन्ति ।
ਹੁਜਰੇ ਕੁਲਫ ਕਲੀਦ ਜੁਹਦ ਕਮਾਵਹੀ ।
हुजरे कुलफ कलीद जुहद कमावही ।मनसः मन्दिरस्य तालं उद्घाटयितुं विकासस्य कुञ्जी सज्जीकर्तुं बहवः निरताः सन्ति।
ਦਰਿ ਦਰਵੇਸ ਰਸੀਦ ਨ ਆਪੁ ਜਣਾਵਹੀ ।੧੩।
दरि दरवेस रसीद न आपु जणावही ।१३।ये तु भगवद्द्वारे दरवेशत्वेन ग्राह्यतां प्राप्तवन्तः, ते कदापि स्वव्यक्तित्वं न दर्शयन्ति।
ਪਉੜੀ ੧੪
पउड़ी १४
ਉਚੇ ਮਹਲ ਉਸਾਰਿ ਵਿਛਾਇ ਵਿਛਾਵਣੇ ।
उचे महल उसारि विछाइ विछावणे ।उच्छ्रिताः प्रासादाः तत्र कालीनाः प्रसारिताः,
ਵਡੇ ਦੁਨੀਆਦਾਰ ਨਾਉ ਗਣਾਵਣੇ ।
वडे दुनीआदार नाउ गणावणे ।मध्ये गणनां प्राप्तुं, उच्चैः।
ਕਰਿ ਗੜ ਕੋਟ ਹਜਾਰ ਰਾਜ ਕਮਾਵਣੇ ।
करि गड़ कोट हजार राज कमावणे ।सहस्राणि दुर्गाणि निर्माय जनाः तेषु शासनं कुर्वन्ति
ਲਖ ਲਖ ਮਨਸਬਦਾਰ ਵਜਹ ਵਧਾਵਣੇ ।
लख लख मनसबदार वजह वधावणे ।तथा च कोटिकोटि अधिकारिणः स्वशासकानां सम्मानार्थं पनेगिरिक्स् गायन्ति।
ਪੂਰ ਭਰੇ ਅਹੰਕਾਰ ਆਵਨ ਜਾਵਣੇ ।
पूर भरे अहंकार आवन जावणे ।एतादृशाः जनाः स्वाभिमानपूर्णाः जनाः स्थानान्तरणं कुर्वन्ति
ਤਿਤੁ ਸਚੇ ਦਰਬਾਰ ਖਰੇ ਡਰਾਵਣੇ ।੧੪।
तितु सचे दरबार खरे डरावणे ।१४।संसाराय च कुरूपतरं च भगवतः सत्याङ्गणे।
ਪਉੜੀ ੧੫
पउड़ी १५
ਤੀਰਥ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ਪੁਰਬੀ ਨਾਵਣਾ ।
तीरथ लख करोड़ि पुरबी नावणा ।शुभ अवसरेषु तीर्थकेन्द्रेषु कोटिकोटिस्नानानि;
ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਸਥਾਨ ਸੇਵ ਕਰਾਵਣਾ ।
देवी देव सथान सेव करावणा ।देवदेवस्थानेषु सेवां कुर्वन्;
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਲਖ ਸਾਧਿ ਸਧਾਵਣਾ ।
जप तप संजम लख साधि सधावणा ।तपः कोटिप्रक्षिसं च ध्यायमानेन संयमपूर्णेन च पालनम्
ਹੋਮ ਜਗ ਨਈਵੇਦ ਭੋਗ ਲਗਾਵਣਾ ।
होम जग नईवेद भोग लगावणा ।यज्ञशृङ्गादिद्वारा अर्पणम्;
ਵਰਤ ਨੇਮ ਲਖ ਦਾਨ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣਾ ।
वरत नेम लख दान करम कमावणा ।उपवासः, डोस् च डोनोट् च कोटिकोटिदानसंस्थाः (शो बिजनेसस्य कृते)
ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਪਖੰਡ ਨ ਜਾਵਣਾ ।੧੫।
लउबाली दरगाह पखंड न जावणा ।१५।तस्मिन् सत्ये भगवतः न्यायालये सर्वथा कोऽपि अर्थः न भवतु।
ਪਉੜੀ ੧੬
पउड़ी १६
ਪੋਪਲੀਆਂ ਭਰਨਾਲਿ ਲਖ ਤਰੰਦੀਆਂ ।
पोपलीआं भरनालि लख तरंदीआं ।कोटिकोटिचर्मपुटाः (नौकाः) जले प्लवमानाः गच्छन्ति
ਓੜਕ ਓੜਕ ਭਾਲਿ ਸੁਧਿ ਨ ਲਹੰਦੀਆਂ ।
ओड़क ओड़क भालि सुधि न लहंदीआं ।किन्तु विशालं समुद्रं अन्वेष्य अपि ते समुद्रस्य अन्तं ज्ञातुं न शक्नुवन्ति।
ਅਨਲ ਮਨਲ ਕਰਿ ਖਿਆਲ ਉਮਗਿ ਉਡੰਦੀਆਂ ।
अनल मनल करि खिआल उमगि उडंदीआं ।अनिलपक्षिणां रेखाः आकाशस्य विषये ज्ञातुं उच्चैः उड्डीयन्ते परन्तु तेषां कूर्दनानि च
ਉਛਲਿ ਕਰਨਿ ਉਛਾਲ ਨ ਉਭਿ ਚੜ੍ਹੰਦੀਆਂ ।
उछलि करनि उछाल न उभि चढ़ंदीआं ।ऊर्ध्वं उड्डयनं तान् आकाशस्य उच्चतमसीमासु न नयति।
ਲਖ ਅਗਾਸ ਪਤਾਲ ਕਰਿ ਮੁਹਛੰਦੀਆਂ ।
लख अगास पताल करि मुहछंदीआं ।कोटि-कोटि-आकाश-पाताल-लोकाः (तद्-वासिनाश्च) तस्य पुरतः याचकाः सन्ति तथा च
ਦਰਗਹ ਇਕ ਰਵਾਲ ਬੰਦੇ ਬੰਦੀਆਂ ।੧੬।
दरगह इक रवाल बंदे बंदीआं ।१६।पुरतः ईश्वरस्य दरबारस्य सेवकाः रजःकणात् अधिकं किमपि न भवन्ति।
ਪਉੜੀ ੧੭
पउड़ी १७
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਖੇਲੁ ਕਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ।
त्रै गुण माइआ खेलु करि देखालिआ ।भगवता त्रिविधमायाक्रीडारूपेण संसारमिदमुत्पादितम्।
ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਚਾਰਿ ਚਲਤੁ ਉਠਾਲਿਆ ।
खाणी बाणी चारि चलतु उठालिआ ।चतुर्णां प्राणखानानां (अण्ड-भ्रूण-स्वेद-वनस्पतिः) चतुर्णां भाषणानां (पार्स-प्यान्ति-मध्यम-वैखरस्य) च पराक्रमं तेन साधितम्।
ਪੰਜਿ ਤਤ ਉਤਪਤਿ ਬੰਧਿ ਬਹਾਲਿਆ ।
पंजि तत उतपति बंधि बहालिआ ।पञ्चधातुभ्यः सृजन् सर्वान् दिव्यन्यायेन बद्धवान्।
ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਸਿਰਜਿ ਸਮ੍ਹਾਲਿਆ ।
छिअ रुति बारह माह सिरजि सम्हालिआ ।षड्ऋतुः द्वादशमासान् च सृष्ट्वा धारयत् ।
ਅਹਿਨਿਸਿ ਸੂਰਜ ਚੰਦੁ ਦੀਵੇ ਬਾਲਿਆ ।
अहिनिसि सूरज चंदु दीवे बालिआ ।दिवा रात्रिं च दिवाकरं चन्द्रं च दीपवत् प्रज्वलितवान्।
ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ।੧੭।
इकु कवाउ पसाउ नदरि निहालिआ ।१७।एकेन स्पन्दनस्पन्दनेन सः समग्रं सृष्टिं विस्तारयित्वा स्वस्य ललितदृष्ट्या आनन्दितवान् ।
ਪਉੜੀ ੧੮
पउड़ी १८
ਕੁਦਰਤਿ ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਥਾਪ ਉਥਾਪਦਾ ।
कुदरति इकु कवाउ थाप उथापदा ।एकेन शब्देन (स्वरेण) जगत् सृजति नाशयति च ।
ਤਿਦੂ ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਨ ਓੜਕੁ ਜਾਪਦਾ ।
तिदू लख दरीआउ न ओड़कु जापदा ।तेनैव भगवतः असंख्याः प्राणाः निर्गताः न च तेषां अन्तः ।
ਲਖ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਸਮਾਉ ਨ ਲਹਰਿ ਵਿਆਪਦਾ ।
लख ब्रहमंड समाउ न लहरि विआपदा ।कोटिः ब्रह्माण्डाः तस्मिन् अवलम्बन्ते किन्तु सः तेषु केनापि अप्रभावितः अस्ति।
ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਚਾਉ ਲਖ ਪਰਤਾਪਦਾ ।
करि करि वेखै चाउ लख परतापदा ।स्वकर्माणि महता उत्साहेन पश्यति, अनेकान् पुरुषान् महिमान् करोति
ਕਉਣੁ ਕਰੈ ਅਰਥਾਉ ਵਰ ਨ ਸਰਾਪ ਦਾ ।
कउणु करै अरथाउ वर न सराप दा ।तस्य वरशापसिद्धान्तस्य रहस्यं अर्थं च कः विकोडयितुं शक्नोति ।
ਲਹੈ ਨ ਪਛੋਤਾਉ ਪੁੰਨੁ ਨ ਪਾਪ ਦਾ ।੧੮।
लहै न पछोताउ पुंनु न पाप दा ।१८।न केवलं पापगुणानां (मानसिकं) पश्चात्तापं स्वीकरोति (सद्कर्माणि च प्रतिगृह्णाति)।
ਪਉੜੀ ੧੯
पउड़ी १९
ਕੁਦਰਤਿ ਅਗਮੁ ਅਥਾਹੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ।
कुदरति अगमु अथाहु अंतु न पाईऐ ।सृष्टि, भगवतः शक्तिः अग्राह्यः अगाह्यः च अस्ति।
ਕਾਦਰੁ ਬੇਪਰਵਾਹੁ ਕਿਨ ਪਰਚਾਈਐ ।
कादरु बेपरवाहु किन परचाईऐ ।तस्य विस्तारं कोऽपि ज्ञातुं न शक्नोति। सः प्रजापतिः चिन्ताहीनः;कथं सः अनुनयितः विनोदितः च आसीत्।
ਕੇਵਡੁ ਹੈ ਦਰਗਾਹ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ।
केवडु है दरगाह आखि सुणाईऐ ।तस्य दरबारस्य महिमा कथं वर्णयितुं शक्यते स्म।
ਕੋਇ ਨ ਦਸੈ ਰਾਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜਾਈਐ ।
कोइ न दसै राहु कितु बिधि जाईऐ ।न कश्चित् तत्र गच्छन् मार्गं साधनं च कथयितुं।
ਕੇਵਡੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਕਿਉ ਕਰਿ ਧਿਆਈਐ ।
केवडु सिफति सलाह किउ करि धिआईऐ ।तस्य स्तुतिः कथं अनन्ताः, कथं च समाहितः भवेत् इति अपि अबोधनीयम्।
ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਅਸਗਾਹੁ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈਐ ।੧੯।
अबिगति गति असगाहु न अलखु लखाईऐ ।१९।भगवतः गतिशीलता अव्यक्तं, गहनं, अगाधं च अस्ति; न ज्ञातुं शक्यते ।
ਪਉੜੀ ੨੦
पउड़ी २०
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਪਰਮਾਦਿ ਅਚਰਜੁ ਆਖੀਐ ।
आदि पुरखु परमादि अचरजु आखीऐ ।आदिमः भगवान् परमाश्चर्य उच्यते।
ਆਦਿ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਦਿ ਸਬਦੁ ਨ ਸਾਖੀਐ ।
आदि अनीलु अनादि सबदु न साखीऐ ।तस्याद्यस्य आरम्भस्य विषये च वचनाः कथयितुं असफलाः भवन्ति।
ਵਰਤੈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਨ ਗਲੀ ਗਾਖੀਐ ।
वरतै आदि जुगादि न गली गाखीऐ ।सः काले प्रवर्तते कालात् पूर्वमपि आदिमविमर्शमात्रं तं व्याख्यातुं न शक्नोति।
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅਛਲਾਦਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਖੀਐ ।
भगति वछलु अछलादि सहजि सुभाखीऐ ।स भक्तानां रक्षकः कान्तश्च अवञ्चितः समता इति नाम्ना प्रसिद्धः।
ਉਨਮਨਿ ਅਨਹਦਿ ਨਾਦਿ ਲਿਵ ਅਭਿਲਾਖੀਐ ।
उनमनि अनहदि नादि लिव अभिलाखीऐ ।समाधिश्रुते तस्य अप्रहृते रागे विलीनः तिष्ठेत् इति चैतन्यस्य इच्छा।
ਵਿਸਮਾਦੈ ਵਿਸਮਾਦ ਪੂਰਨ ਪਾਖੀਐ ।
विसमादै विसमाद पूरन पाखीऐ ।स सर्वपरिमाणपूर्णः सन् आश्चर्यस्य आश्चर्यम्।
ਪੂਰੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਕੇਵਲ ਕਾਖੀਐ ।੨੦।੨੧। ਇਕੀਹ ।
पूरै गुर परसादि केवल काखीऐ ।२०।२१। इकीह ।इदानीं केवलं इच्छा अवशिष्टा अस्ति यत् सिद्धगुरुस्य कृपा मया सह भवतु (यथा अहं भगवतः साक्षात्कारं करोमि)।